FRACTURE STRENGTH
EVALUATION OF CAD/CAM LAMINATE VENEERS PREPARED WITH DIFFERENT METHODS AND DIFFERENT
CEMENT THICKNESSES
Amaç: Bu çalışmanın amacı; 2 farklı siman
aralığında ve 2 farklı preparasyon tekniği ile CAD/CAM kullanılarak hazırlanan
laminate veneerlerin kırılma direncini karşılaştırmaktadır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmada 40 adet
benzer boyut- larda seçilen üst anterior diş kullanıldı. Her dişe lamina- te
preparasyonu yapıldıktan sonra laminate veneer ile restore edildi. Dişler,
preparasyon teknikleri; insizalde sonlanan geleneksel kesim ve insizali içine
alan kesim ile siman aralıkları; 50 µm ve 200 µm olacak şekilde 4 gruba
ayrıldı. Laminateler feldspatik seramik bloklar kullanılarak Cerec CAD/CAM
cihazı yardımıyla hazırlanıp self etch rezin siman ile uygulandı. 125 derecelik
açıyla kendinden sertleşen akril silindirik bloklara gömülen dişlere üniversal
test cihazıyla (Instron 3344) sabit hızda kuvvet uygulanarak kırma testi
gerçekleştirildi. Laminatelerin kırılma kuvvetleri kaydedildi. Elde edilen sonuçlar
SPSS 20 istatistik yazılımı kullanılarak tek yönlü varyans analizi ve Tukey
post hoc testi kullanılarak istatiksel olarak değerlendirildi.
Bulgular: Siman aralığı karşılaştırıldığında 50
µm, 200 µm siman aralığına göre daha yüksek kırılma direnci gösterdi. Kesim
teknikleri karşılaştırıldığında geleneksel kesim insizale overlap kesime göre
daha yüksek kırılma direnci gösterdi. En yüksek ortalama kırılma direnci
geleneksel kesim ve 50 µm siman aralığında (643 N), en düşük değer insizale
overlap kesim ve 200 µm siman aralığında (359.8 N) kaydedildi.
Sonuç: Geleneksek kesim tekniği laminate
veneerlerin kırılma direncini arttırır. Siman aralığı azaldıkça kırılma direnci
artar.
ABSTRACT
Aim: The aim of this investigation is to evaluate fracture resistance of
veneer materials which prepared in two different methods with two different
cement thicknesses by CAD/CAM.
Material and
Method: Forty maxillary
incisors in similar sizes were used in this study. Each tooth restored with
laminate after preparation. Teeth were divided into 4 groups according to
preparation techniques; traditional preparation and incisal-overlap
preparation, and cement thicknesses; 50 µm and 200 µm. Laminates were milled with Cerec CAD/CAM device (Sirona) from
feldspathic ceramic blocks and applied using self etch resin cement. Fracture
tests were performed applying load with constant speed using a universal
testing machine (Instron 3344) to teeth embedded into cylindrical self-cure
acrylic resin blocks with 125-degree angle. Fracture load values of laminates
were recorded. Results were evaluated statistically with one-way ANOVA and
Tukey post hoc tests using SPSS 20 software.
Results: In terms of cement thickness, 50 µm showed statistically higher fracture
strength values than 200 µm. In terms of preparation technique, traditional
technique showed higher fracture strength than incisal-overlap technique. The
highest mean fracture strength was recorded for traditional preparation with 50
µm (643 N), while the lowest was for incisal-overlap preparation with 200 µm
(359.8 N).
Conclusion: Traditional preparation technique increa- ses fracture strength of
laminate veneers. Fracture strength increases as cement thickness reduced.
Keywords: Preparation technique, fracture resistance, laminate veneer, cement
thickness
*Atatürk Üniversitesi, Diş
Hekimliği Fakültesi, Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 16 Nisan 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 27 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır. Tıklayınız.