KLASİK FARS ŞİİRİNDE BEDEN DİLİ (MEVLÂNÂ VE HÂFIZ ÖRNEĞİ)

Yıl 2020, Sayı: 65, 361 - 375, 18.12.2020

Pouneh Abdollahifard Funda Türkben

Öz

Tarih boyunca neredeyse bütün bilim ve sanat dallarını bir yönüyle
etkileyen iletişim unsuru, edebiyat bilimini ve sanatını da etkilemektedir.
Edebiyat, bir söz söyleme sanatı olsa da bazen mesaj, sözsüz iletişim biçimleri
ile de gönderilebilir. Bu sözsüz iletişim biçimlerinden biri de beden dilidir.
Kavramlarda ve yüklemlerde kullanılan eylemler, sözel tasvirler oluşturarak
bazen uzun yazıların ve açıklamaların yerini doldurup gereken mesajı en kısa
ve en etkili şekilde aktarabilmektedir. Dünya genelinde didaktik yönünün
güçlü olmasıyla bilinen Fars edebiyatında bu örneklerle fazlasıyla
karşılaşmaktayız. Dil sanatları kullanımında başarılı şair Hâfız-ı Şirâzî’nin,
anlam ve içerik zenginliği ile ün kazanan sûfî şair Mevlânâ’nın bu sanatı en
güzel kullanan şairler oldukları var sayılabilir. Bu makalede örnek olarak bu iki şairin şiirlerinde kullandıkları beden dili ile ilgili kavramlar ele alınmış ve
bu kavramların hangi duyguları karşıladığı incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

İletişim, Fars Edebiyatı, Beden Dili

Kaynakça

• Abdollahıfard, Pouneh. (2013). Doktor – Hasta İletişim Ve İkna Sürecinde Etkili Olan Unsurlar Ve Bir Üniversite Araştırma Hastanesinde Uygulama Çalışması (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi SBE.
• Baltaş, Zuhal; Baltaş, Acar. (2014). Bedenin Dili. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Bir, Ali Atıf. (2005). İkna ve Konuşma. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açık öğretim Fakültesi Yayınları.
• Cooper, Ken. (1989). Sözsüz İletişim: İnsan Yönetiminde Vücut Dilini Nasıl Kullanırsınız? (Çev. Tunç Yalkı). İstanbul: İlgi Yayıncılık.
• Ferhengi, Ali Akbar. (1389 hş./1969). “Zeban-i Beden ez Nigah-i Mevlana”. Pejuheşname-yi Edeb-i Hemasi. (Yaz, Sonbahar).No 9. 429-462.