What Has Changed in Political Choice?: A Study on Voting Behaviour of People Over 65 Years Old, Living in Istanbul

Yıl 2021, Sayı: 66, 48 - 65, 24.06.2021

Berfin Varışlı

Öz

The growth of the population aged 65 and over, all over the world led to transformation in different social institutions. The institution of politics is one of them. The rapid rise of voter age reinforces the idea that elderly individuals determine the fates of societies. Examples of this situation are also available worldwide. In our country, as in the rest of the world, the average age of the voters increases in parallel with the increase in the elderly population. The political participation of the elderly population is therefore important. This study has two objectives. The first is to examine whether there has been a change from the past to the present in the voting behaiour of voters aged 65 and over. The second is to address the underlying reasons of elder voters’ political participation on the basis of political tolerance. In order to achieve these two goals, indepth interviews were conducted with 30 people aged 65 and older living in Istanbul. At the end of the interviews, it was revealed that there was a difference between the past and the present voting behaviour of the participants from lower socio-economic status. It has also been found that political tolerance has a positive relationship with the socio-economic status and educational status of the participants. Accordingly, as the socio-economic status and education level increase, political tolerance also increases.

Anahtar Kelimeler

Political Participation, Political Behaviour, Age, Voter, Social Change.

SİYASİ TERCİHTE DEĞİŞEN NE?: İSTANBUL’DA YAŞAYAN 65 YAŞ ÜSTÜ KİŞİLERİN OY VERME DAVRANIŞI İLE İLGİLİ BİR ARAŞTIRMA

Öz

Tüm dünyada 65 yaş ve üstü nüfusun artışı farklı toplumsal kurumlarda dönüşüme neden olmaktadır. Siyaset kurumu bunlardan biridir. Seçmen yaşının hızla yükselişi, toplumların kaderlerini yaşlı bireylerin belirlediği düşüncesini kuvvetlendirmektedir. Bu durumun dünya genelinde örnekleri de mevcuttur. Ülkemizde de tüm dünyada olduğu gibi seçmenlerin yaş ortalaması yaşlı nüfusun artışına paralel olarak yükselmektedir. Yaşlı nüfusun siyasi katılımı bu nedenle önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın iki amacı vardır. İlki 65 yaş ve üstü seçmenin oy verme davranışında geçmişten günümüze bir değişim olup olmadığını irdelemektir. İkincisi de yaşlı seçmenin siyasi katılımı altında yatan nedenleri siyasi hoşgörü temelinde ele almaktır. Bu iki amaca ulaşmak için İstanbul’da yaşayan 65 yaş ve üstü 30 kişiyle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerin sonunda alt sosyo-ekonomik statüden katılımcıların geçmiş oy verme davranışıyla şimdiki arasında fark görüşmüştür. Siyasi hoşgörünün katılımcıların sosyo-ekonomik statüsü ve eğitim durumuyla olumlu ilişkisi olduğu da ortaya çıkmıştır. Buna göre sosyo-ekonomik statü ve eğitim seviyesi arttıkça siyasi hoşgörü de artmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Siyasi Katılım, Siyasi Davranış, Yaş, Seçmen, Sosyal Değişim.

Kaynakça

• Aggeborn, Linuz; Nyman, Par. (2020). “Intergenerational Transmission of Party Affiliation Within Political Families”. Political Behavior, Sayı:1, s. 1-23.
• Aron, Laurent; Botella, Marion; Lubart, Todd. (2019). “Culinary Arts: Talent and Their Development”. Rena Subotnik, Paula Olszewski-Kubilius, Frank. Worrell (Ed.). The Psychology of High Performance: Develo-ping Human Potential into Domain-Specific Talent (s. 345–359). Ame-rican Psychological Association. https://doi.org/10.1037/0000120-016
• Binstock, Robert H.; Day, Christine. (1996). “Aging and Politics,” Robert H. Binstock, Linda K. George (Ed.). Handbook of Aging and Social Sci-ences. (s. 362-87). San Diego: Academic Press.
• Birleşmiş Milletler. (2020). Dünyada Nüfusun Yaşlanması 2019 (World Popu-lation Ageing 2019). (ST/ESA/SER.A/444). Ekonomik ve Sosyal İşler Birimi, Nüfus Bölümü. 20 Kasım 2020 tarihinde https://www.un.org/en/development/desa/population/publications/pdf/ageing/WorldPopulationAgeing2019-Report.pdf adresinden erişildi.
• Ceccarini Luigi. (2021) “Political Participation”. Harris Phil., Bitonti Alberto, Fleisher Craig, Skorkjær Binderkrantz Anne (Ed.). The Palgrave Encyclopedia of Interest Groups, Lobbying and Public Affairs. Lon-don: Palgrave Macmillan. https://doi.org/10.1007/978-3-030-13895-0_141-1.
• Crittenden, John. (1963). “Aging and Political Participation”. Western Political Quarterly, Sayı: 16/2, s. 323-331.
• Grasso, Maria. (2013). “Age, Period and Cohort Analysis in a Comparative Context: Political Generations and Political Participation Repertoires in Western Europe”. Electoral Studies, Sayı: 33, s. 63-76.
• Halder, Proshab Deb; Campbell-Phillips,Sharon. (2020). “A Review of Politi-cal Participation”. Asian Journal of Education and Social Studies, Sa-yı: 7/2, s. 1-15.
• Holland, Jenny Lynn. (2013). Age Gap? The Influence of Age on Voting Be-havior and Political Preferences in the American Electorate. Yayım-lanmamış Doktora Tezi. Washington State University, Washington, Amerika Birleşik Devletleri.
• Hudson, Robert; Strate, John. (1985). “Aging and Political Systems”. Robert Binstock, Ethel Shanas (Ed.). Handbook of Aging and the Social Sci-ences. (s. 554-585). New York: Van Nostrand Reinhold.
• Johnson, Timothy, P. (2014). “Snowball Sampling: Introduction” Wiley StatsRef: Statistics Reference Online. 30 Kasım 2020 tarihinde https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/9781118445112.stat05720 adresinden erişildi.
• Jennings, M. Kent; Niemi, Richard, G. (1968). “The Transmission of Political Values from Parent to Child”. American Political Science Re-view, Sayı: 62/1, s.169-184.
• Jennings, M. Kent; Stoker, Laura; Bowers, Jake. (2009). “Politics Across Ge-nerations: Family Transmission Reexamined”. The Journal of Politics, Sayı: 71/3, s. 782-799.
• Karasar, Niyazi. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar-İlkeler-Teknikler, 19. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Kılıç, Selim. (2013). “Örnekleme Yöntemleri”. Journal of Mood Disor-ders, Sayı:3/1, s. 44-6.
• Kümbetoğlu, Belkıs. (2012). Sosyolojide ve Antropolojide Niteliksel Yöntem ve Araştırma. Bağlam.
• Kvale, Steinar. (1983). “The Qualitative Research Interview: A Phenomenolo-gical and a Hermeneutical Mode of Understanding”. Journal of Phe-nomenological Psychology, Sayı: 14, s. 171-196.
• Marquart-Pyatt Sandra. (2015). “Political Tolerance”. Wright James D. (Ed.). International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences. (s. 491-496). Edinburgh: Elsevier Science.
• Mayer, Alexander, K. (2011). “Does Education Increase Political Participa-tion?”. The Journal of Politics, Sayı:73/3, s. 633-645.
• Milibrath, Lester, W. (1981). “Political Participation”. Long, Samuel. (Ed.). The Handbook of Political Behaviour, (s. 197-240). New York: Ple-num Press.
• Melo, Daniela; Stockemer, Daniel. (2014). “Age and Political Participation in Germany, France and the UK: A Comparative Analysis”. Comparative European Politics. Sayı: 12/1, s. 33-53.
• Miller, Warren. (1992). “Political Participation and Voting Behaviour”. Marry Howkesworth ve Maurice Kogan (Ed.). Encyclopedia of Government and Politics. (s. 428-441). New York: Routledge, Taylor & Francis Group.
• Peterson, Steven A. (1990). Political Behavior: Patterns in Everyday Life. Newbury Park: Sage Publications.
• Tekin, Hasan Hüseyin. (2006). “Nitel Araştırma Yönteminin Bir Veri Toplama Tekniği Olarak Derinlemesine Görüşme”. İstanbul Üniversitesi Sosyo-loji Dergisi, Sayı: 3/13, s.101-116.
• Tokmak, Meriç. (2016). “Sözlü Tarih ve Derinlemesine Görüşme". Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı:3, s. 83-98.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2020). İstatistiklerle Yaşlılar, 2019. 17 Kasım 2020 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=33712 adresinden erişildi.
• Van Deth, Jan W. (2015). “Political Participation”. Gianpietro Mazzoleni (Ed.). The International Encyclopedia of Political Communication. (s. 1-12). Hoboken, New Jersey: John Wiley.
• Verba, Sidney; Nie, Norman. (1972). Participation in America: Political De-mocracy and Social Equality. New York: Harper and Row Publishers.
• Verba, Sidney; Nie, Norman; Kim, Jae-on. (1971). The Modes of Democratic Participation: A Cross-national Comparison. Beverly Hills, California: Sage.
• Weiss, Julia. (2020). “What is Your Political Participation? Literature Review on Youth Political Participation and Political Attitudes”. Frontiers in Political Science. Sayı:2/1. 25 Kasım 2020 tarihinde https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpos.2020.00001/full ad-resinden erişşildi.
• Whiteley, Paul. (2012). Political Participation in Britain: The Decline and Re-vival of Civic Culture. London: Palgrave Macmillan.
• Wolfinger, Raymond; Steven J., Rosenstone. (1980). Who Votes. New Haven: Yale University Press.