Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ

Yıl 2021, Sayı: 66, 466 - 481, 24.06.2021

Ahmet Cuneydi Has

Öz

Antik dönemde Anadolu ve Yunanistan’ın en gizemli figürlerinden birisi tanrıça Hekate olmuştur. Bu kültün çıkış noktasının Anadolu’nun Karia Bölgesi olduğu ve Demeter-Persephone, Artemis, Kybele kültleriyle benzerlikler içerdiği bilinmektedir. Arkeolojik buluntular göz önü-ne alındığında Hekate kültü, Anadolu ve Kıta Yunanistan haricinde Ege Adaları, İtalya ve Sicilya’ya dağılan çok geniş bir coğrafyada yaşatılmıştır. Tanrıça sihrin, zenginliğin, ay ve gecenin temsilcisi olarak bilinmekte; meşale, bereket boynuzu, hançer, anahtar-kilit, yıldız, köpek, tazı, at ve orak gibi atribülerle tanınmaktaydı. Bu araştırma Kyzikos kentinden ele geçen iki adet tanrıça Hekate heykelinden hareketle kültün çıkış noktası, ikonografisi ve mitolojisinin açıklanmasına dayanmaktadır. Ele alınan eserler stilistik ve ikonografik açılardan benzerleriyle kıyaslanarak tanımlanmaya ve tarihlendirilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kyzikos Hekate Tanrıça Heykeltıraşlık Anadolu

Kaynakça

  • Albayrak, Yusuf (2008). Anadolu’da Artemis Kültü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Alexander, Christine (1939). “A Wooden Hekataion of the Hellenistic Period”, The Metropolitan Museum of Art Bulletin, Sayı: 34/12. S. 272-274.
  • Andrewes, A. (1982), “Notion and Kyzikos: The Sources Compared”, Journal History Studies, Sayı: 102, s. 15-25.
  • Başaran, Cevat (2004). “Kuşadası Hekatesi (Trivia)”, Taner Korkut (Ed.). 60. Yaşındaki Fahri Işık‘a Armağan. Anadolu‘da Doğdu, İstanbul: Ege Yayınları, s. 89-94.
  • Berges, Dietrich (1986). Hellenistische Rundaltäre Kleinasiens, Freiburg im Breisgau: Freiburg.
  • Berg, William (1974). “Hecate: Greek or “Anatolian ?”, Numen, Sayı: 21/2, s. 128-140.
  • Boedeker, Deborah (1983). “Hecate: A Transfunctional Goddess in the Theogony?”, Transactions of the American Philological Association (1974-2014), Sayı: 113, s. 79-93.
  • Boardman, John (2002). Yunan Heykeli Klasik Dönem, Gürkan Ergin (Çev.). İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Boysal, Yusuf (1979). Arkaik Devir Heykeltıraşlığı, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Bozkurt, Emine (2017). Tanrıça Hekate, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Bremen, Riet V. (2011). “The Temple of Hecate at Lagına, Der Fries des Hekateions von Lagina”, The Classical Review, Sayı: 61/1, s. 261-262.
  • Çelebi, Binnur (2017). Hayat Veren Tanrıçanın Ölüm Tanrıçasına Dönüşümü: Hekate, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Chamonard, Joseph (1895). “Les Sculptures de la Frise du Temple d’Hekate a Lagina”, Bulletin de Corresponddance Hellenique, Sayı: 19, s. 235-262.
  • Daniel, Robert W. (1988). “Hekate's Peplos”, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, , Sayı: 72, 278.
  • Donald, White (1976). “Excavations in the Sanctuary of Demeter and Persephone at Cyrene”, Fourth Preliminary Report, American Journal of Arc-haeology, Sayı: 80/2, s. 165-181.
  • Eckstein, Felix (1965). “Das Hekataion in der British School zu Athen”, Antike Plastik, Sayı: IV/3, Taf. 12-14.
  • Ekici, Makbule (2013). Karia Şehir Sikkeleri ve Lagina’da Bulunan Sikkelerin Değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Ellen, D. Reeder (1987). “The Mother of the Gods and a Hellenistic Bronze Matrix”, American Journal of Archaeology, Sayı: 91/3, s. 423-440.
  • Eule, J. Cordelia (2001). Hellenistische Bürgerinnen aus Kleinasien, Tarih, Arkeoloji, Sanat ve Kültür Mirasını Koruma Vakfı, İstanbul.
  • Farnell, L. Richard (1896). The Cults of the Greek States, Oxford: Oxford Clarendon Press.
  • Friedman, Leah (2002). Hestia, Hekate, and Hermes: An archetypal trinity of constancy, complexity, and change, Carpinteria: Pacifica Graduate Institute.
  • Fuchs, Werner (1978). “Zue Hekate des Alkamenes”, Boreas, Sayı: I, s. 32-35.
  • George, C. W. Warr (1895). “The Hesiodic Hecate”, The Classical Review, Sayı: 9/8, s. 390-393.
  • Greaves, Alan M (2003). Miletos Bir Tarih, H. Çınar Öztürk (Çev.). İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Grimal, Pierre (2007). Mitoloji Sözlüğü Yunan ve Roma, Sevgi Tamgüç (Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Gualandi, Giorgio (1969). “Artemis-Hekate Un Problema Di Tipologia Nella Scultura Ellenistica”, Revue Archéologique, Sayı: s. 233-272.
  • Hadjidakis, P. J. (2003). The Archaeological Museum of Delos, Ath-ens: Olkos Publisher.
  • Harrison, Evelyn B. (1965). “Archaic and Archaistic Sculpture", The Athenian Agora, Sayı: 11, s. 1-192.
  • Hesiodos, (2012). Theogonia, İşler ve Günler-Tanrıların Doğuşu, Furkan Akderin (Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Joseph, Chamonard (1895). “Les sculptures de la frise du temple d'Hécate à Lagina”, Bulletin de Corresponddance Hellenique, Sayı: 19, s. 235-262.
  • Kalliopi, Papaggeli (2002). Elefsis, The Archaeological Site and The Museum, Athens: Olkos Publisher.
  • Karagöz, Şehrazat (2002). “Küçük Asya’ya Özgü Bir Tanrıça: Hekate”, Anadolu Araştırmaları, Sayı:16, s. 303-320.
  • Karusu, Semni (1969). Archaologisches Nationalmuseum, Generaldi-rektion Für Altertümer Und Denkmalpflege, Athens: Generaldirektion für Altertümer und Denkmalpflege.
  • Koçhan, Nurettin (2011). Kyzikos Tarihi ve Mimari Kalıntıları, Bursa: Renkvizyon Ofset Form Matbaacılık.
  • Kraus, Theodor (1960). Hekate: Studien zu Wesen und Bild Der Göttin in Kleinasien und Griechenland, Heidelberg: Carl Winter Universitatswerlag.
  • Latura, George (2014). “Plato’s X & Hekate’s Crossroads Astronomi-cal Links to the Mysteries of Eleusis”, Mediterranean Archaeology and Archaeometry, Sayı: 14/3, s. 37-44.
  • Leger, Ruth M. (2015). Artemis and her Cult, (PhD. Thesis), University of Birmingham, Department of Classics, Ancient History and Archaeology, School of History and Cultures College of Arts and Law, Birmingham.
  • LIMC. (1984). Lexicon Iconografhicum Mythologia Classicae, Switzerland.
  • Meadows, A. R, (2002). “Stratonikeia in Caria: the Hellenistic City and its Coinage”, The Numismatic Chronicle, Sayı: 162, s. 79-134.
  • Meral, Korkmaz (2000). “Kyzikos Amphitheatr’ı Işığında Amphithe-atrlarda Düzenlenen Oyunlar”, Arkeoloji ve Sanat Dergisi, Sayı: 94, s. 13-19.
  • Mike, D. Kennedy (1998). Encyclopeida Greco-Roman Mythology, California: Library of Congress Cataloging-in-Publication Data.
  • Mildenberg, Leo (1995). “The Cyzicenes: A Reappraisal”, American Journal of Numismatics, Sayı: 5-6, s. 1-12.
  • Mitropoulou, Elpis (1978). Triple Hekate mainly on votive reliefs, coins, gems and amulets, Athens: Pyli.
  • Munro, J.A.R. (1897). “Explorations in Mysia”, The Geographical Journal, Sayı: 9/2, s. 150-169.
  • Ogden, Daniel (2007). A Companion to Greek Religion, Malden: Blackwell Publishing.
  • Oliver, Brehm (2002). “Artemis, Hekate oder Persephone ? Überle-gungen zur jugendlichen Göttin auf Einem Spatklassichen Relief Aus Kyzikos”, Asia Minor Studien, Sayı 44, s. 25-32.
  • Otto, Walter (1950). Handbuch Der Archaologie, München: Bech’sche Verlagsbuchhandlung.
  • Özbay, Fikret (2018). “Eski Anadolu Toplumlarında Köpek”, Seleucia, Sayı: 8, s. 61-90.
  • Özgan, Ramazan (2016). Hellenistik Devir Heykeltıraşlığı II, Erken Hellenistikten Yüksek Hellenistiğe, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Petersen, Eugen (1881). “Die Dreigestaltige Hekate”, Archaeologisch-Epigraphische Mitteilungen aus Oesterreich-Ungarn, Sayı: 5, s. 1-84.
  • Roman, Luke - Roman, Monica (2010). Greek and Roman Mythology, New York: Facts on File.
  • Serra, Durugönül (2005). Manisa Müzesi Heykeltıraşlık Eserleri, Mersin: Kilikia Arkeolojisini Araştırma Merkezi Yayınları-3.
  • Şahin, N. Eda A. (2006). “Anadolu’da Hekate Korpusu ve Çeşitli Mü-zelerde Hekate Eserleri Üzerinde Çalışmalar”, Arkeoloji Sanat Yayınları, Sayı: 121, s. 56-67.
  • Şahin, N. Eda A. (2011). “Antalya Müzesi’nden İki Hekateion”, Adal-ya, Sayı: 14, s. 237-258.
  • Şahin, N. Eda A. (2016). “The Cult of Hecate in Lydia: Evidence from the Manisa Museum”, Gephyra, Sayı: 13, s. 1-48.
  • Theis, Christoffer (2018). “Hekate Triformis auf Gemmen”, De Gruyter, Sayı: 19, s. 165-180.
  • Tırpan, A. Adil - Gider Zeliha (2012). “The Temple of Hekate at Lagina, Dipteros und Pseudodipteros, Bauhistorische und Archaologische Forschungen”, Byzas, Sayı: 12, s. 181-202.
  • Tulunay, Elif Tül (2015). “Efes Müzesi’den Yeni Bir Hekateion”, Türk Eski Çağ Bilimleri Enstitüsü, s. 21-23.
  • Vermeule, Cornelius C. (1965). “Greek, Etruscan, Roman, and Byzantine Sculpture in the Museum of Fine Arts”, The Classical Journal, Sayı: 60/7, s. 289-305.
  • Zimmer, Gerhard (1988). “Griechische und Römische Statuetten und Grossbronzen”, Akten der 9. Internationalen Tagung über Antike Bronzen, s. 66-73.
  • Webb, Pamela A. (1996). Hellenistic Architectural Sculpture: Figural Motifs in Western Anatolia and the Aegean Island, London: The University of Wisconsin Press.
  • Müze numarası 2202. Angeblich erworben durch Spiegelthal in Smyrna (Conze 1891, S. 75 Nr. 172, (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.
  • Müze numarası 1849,1201.57. (ET:23.03.2021). https://www.britishmuseum.org.
  • Müze numarası 10696, (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.
  • Müze numarası 1859, 1226.753, (ET:23.03.2021). https://www.britishmuseum.org.
  • British Museum, Greek & Roman Antiquities, Müz. Env. No: 1839,0806.3, (ET:23.03.2021). https://www.britishmuseum.org/collection.
  • DaphneVarenya,(ET:23.03.2021). https://www.academia.edu/11144029/Hekate_cenni_teologici_e_culto.
  • Athen Archaologisches Nationalmuseum 1202, (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.
  • 80403. (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.

Goddess Hecate that Illuminates the Darkness of the Night: Examples of Kyzikos

Yıl 2021, Sayı: 66, 466 - 481, 24.06.2021

Ahmet Cuneydi Has

Öz

One of the most mysterious figures of Anatolia and Greece in ancient times was the goddess Hecate. It is known that the starting point of this cult is the Karia Region of Anatolia and it has similarities with the cults of Demeter-Persephone, Artemis, and Kybele. Considering the archaeological findings, the Hecate cult has been kept alive in a very wide geography distributed to the Aegean Islands, Italy and Sicily, apart from Anatolia and Greece. Goddess is known as the representative of magic, wealth, moon and night; It was known for its attributes such as torch, horn of fertility, dagger, keylock, star, dog, hound, horse and sickle. This research is based on explaining the starting point, iconography and mythology of the cult based on the two goddess Hecate statues found in the city of Kyzikos. The studied works were tried to be defined and dated by comparing them with similar ones in stylistic and iconographic terms.

Anahtar Kelimeler

Cyzicus Hecate Goddess Sculpture Anatolia

Kaynakça

  • Albayrak, Yusuf (2008). Anadolu’da Artemis Kültü, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Alexander, Christine (1939). “A Wooden Hekataion of the Hellenistic Period”, The Metropolitan Museum of Art Bulletin, Sayı: 34/12. S. 272-274.
  • Andrewes, A. (1982), “Notion and Kyzikos: The Sources Compared”, Journal History Studies, Sayı: 102, s. 15-25.
  • Başaran, Cevat (2004). “Kuşadası Hekatesi (Trivia)”, Taner Korkut (Ed.). 60. Yaşındaki Fahri Işık‘a Armağan. Anadolu‘da Doğdu, İstanbul: Ege Yayınları, s. 89-94.
  • Berges, Dietrich (1986). Hellenistische Rundaltäre Kleinasiens, Freiburg im Breisgau: Freiburg.
  • Berg, William (1974). “Hecate: Greek or “Anatolian ?”, Numen, Sayı: 21/2, s. 128-140.
  • Boedeker, Deborah (1983). “Hecate: A Transfunctional Goddess in the Theogony?”, Transactions of the American Philological Association (1974-2014), Sayı: 113, s. 79-93.
  • Boardman, John (2002). Yunan Heykeli Klasik Dönem, Gürkan Ergin (Çev.). İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Boysal, Yusuf (1979). Arkaik Devir Heykeltıraşlığı, Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Bozkurt, Emine (2017). Tanrıça Hekate, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  • Bremen, Riet V. (2011). “The Temple of Hecate at Lagına, Der Fries des Hekateions von Lagina”, The Classical Review, Sayı: 61/1, s. 261-262.
  • Çelebi, Binnur (2017). Hayat Veren Tanrıçanın Ölüm Tanrıçasına Dönüşümü: Hekate, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Chamonard, Joseph (1895). “Les Sculptures de la Frise du Temple d’Hekate a Lagina”, Bulletin de Corresponddance Hellenique, Sayı: 19, s. 235-262.
  • Daniel, Robert W. (1988). “Hekate's Peplos”, Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik, , Sayı: 72, 278.
  • Donald, White (1976). “Excavations in the Sanctuary of Demeter and Persephone at Cyrene”, Fourth Preliminary Report, American Journal of Arc-haeology, Sayı: 80/2, s. 165-181.
  • Eckstein, Felix (1965). “Das Hekataion in der British School zu Athen”, Antike Plastik, Sayı: IV/3, Taf. 12-14.
  • Ekici, Makbule (2013). Karia Şehir Sikkeleri ve Lagina’da Bulunan Sikkelerin Değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  • Ellen, D. Reeder (1987). “The Mother of the Gods and a Hellenistic Bronze Matrix”, American Journal of Archaeology, Sayı: 91/3, s. 423-440.
  • Eule, J. Cordelia (2001). Hellenistische Bürgerinnen aus Kleinasien, Tarih, Arkeoloji, Sanat ve Kültür Mirasını Koruma Vakfı, İstanbul.
  • Farnell, L. Richard (1896). The Cults of the Greek States, Oxford: Oxford Clarendon Press.
  • Friedman, Leah (2002). Hestia, Hekate, and Hermes: An archetypal trinity of constancy, complexity, and change, Carpinteria: Pacifica Graduate Institute.
  • Fuchs, Werner (1978). “Zue Hekate des Alkamenes”, Boreas, Sayı: I, s. 32-35.
  • George, C. W. Warr (1895). “The Hesiodic Hecate”, The Classical Review, Sayı: 9/8, s. 390-393.
  • Greaves, Alan M (2003). Miletos Bir Tarih, H. Çınar Öztürk (Çev.). İstanbul: Homer Kitabevi.
  • Grimal, Pierre (2007). Mitoloji Sözlüğü Yunan ve Roma, Sevgi Tamgüç (Çev.). İstanbul: Kabalcı Yayınları.
  • Gualandi, Giorgio (1969). “Artemis-Hekate Un Problema Di Tipologia Nella Scultura Ellenistica”, Revue Archéologique, Sayı: s. 233-272.
  • Hadjidakis, P. J. (2003). The Archaeological Museum of Delos, Ath-ens: Olkos Publisher.
  • Harrison, Evelyn B. (1965). “Archaic and Archaistic Sculpture", The Athenian Agora, Sayı: 11, s. 1-192.
  • Hesiodos, (2012). Theogonia, İşler ve Günler-Tanrıların Doğuşu, Furkan Akderin (Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
  • Joseph, Chamonard (1895). “Les sculptures de la frise du temple d'Hécate à Lagina”, Bulletin de Corresponddance Hellenique, Sayı: 19, s. 235-262.
  • Kalliopi, Papaggeli (2002). Elefsis, The Archaeological Site and The Museum, Athens: Olkos Publisher.
  • Karagöz, Şehrazat (2002). “Küçük Asya’ya Özgü Bir Tanrıça: Hekate”, Anadolu Araştırmaları, Sayı:16, s. 303-320.
  • Karusu, Semni (1969). Archaologisches Nationalmuseum, Generaldi-rektion Für Altertümer Und Denkmalpflege, Athens: Generaldirektion für Altertümer und Denkmalpflege.
  • Koçhan, Nurettin (2011). Kyzikos Tarihi ve Mimari Kalıntıları, Bursa: Renkvizyon Ofset Form Matbaacılık.
  • Kraus, Theodor (1960). Hekate: Studien zu Wesen und Bild Der Göttin in Kleinasien und Griechenland, Heidelberg: Carl Winter Universitatswerlag.
  • Latura, George (2014). “Plato’s X & Hekate’s Crossroads Astronomi-cal Links to the Mysteries of Eleusis”, Mediterranean Archaeology and Archaeometry, Sayı: 14/3, s. 37-44.
  • Leger, Ruth M. (2015). Artemis and her Cult, (PhD. Thesis), University of Birmingham, Department of Classics, Ancient History and Archaeology, School of History and Cultures College of Arts and Law, Birmingham.
  • LIMC. (1984). Lexicon Iconografhicum Mythologia Classicae, Switzerland.
  • Meadows, A. R, (2002). “Stratonikeia in Caria: the Hellenistic City and its Coinage”, The Numismatic Chronicle, Sayı: 162, s. 79-134.
  • Meral, Korkmaz (2000). “Kyzikos Amphitheatr’ı Işığında Amphithe-atrlarda Düzenlenen Oyunlar”, Arkeoloji ve Sanat Dergisi, Sayı: 94, s. 13-19.
  • Mike, D. Kennedy (1998). Encyclopeida Greco-Roman Mythology, California: Library of Congress Cataloging-in-Publication Data.
  • Mildenberg, Leo (1995). “The Cyzicenes: A Reappraisal”, American Journal of Numismatics, Sayı: 5-6, s. 1-12.
  • Mitropoulou, Elpis (1978). Triple Hekate mainly on votive reliefs, coins, gems and amulets, Athens: Pyli.
  • Munro, J.A.R. (1897). “Explorations in Mysia”, The Geographical Journal, Sayı: 9/2, s. 150-169.
  • Ogden, Daniel (2007). A Companion to Greek Religion, Malden: Blackwell Publishing.
  • Oliver, Brehm (2002). “Artemis, Hekate oder Persephone ? Überle-gungen zur jugendlichen Göttin auf Einem Spatklassichen Relief Aus Kyzikos”, Asia Minor Studien, Sayı 44, s. 25-32.
  • Otto, Walter (1950). Handbuch Der Archaologie, München: Bech’sche Verlagsbuchhandlung.
  • Özbay, Fikret (2018). “Eski Anadolu Toplumlarında Köpek”, Seleucia, Sayı: 8, s. 61-90.
  • Özgan, Ramazan (2016). Hellenistik Devir Heykeltıraşlığı II, Erken Hellenistikten Yüksek Hellenistiğe, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Petersen, Eugen (1881). “Die Dreigestaltige Hekate”, Archaeologisch-Epigraphische Mitteilungen aus Oesterreich-Ungarn, Sayı: 5, s. 1-84.
  • Roman, Luke - Roman, Monica (2010). Greek and Roman Mythology, New York: Facts on File.
  • Serra, Durugönül (2005). Manisa Müzesi Heykeltıraşlık Eserleri, Mersin: Kilikia Arkeolojisini Araştırma Merkezi Yayınları-3.
  • Şahin, N. Eda A. (2006). “Anadolu’da Hekate Korpusu ve Çeşitli Mü-zelerde Hekate Eserleri Üzerinde Çalışmalar”, Arkeoloji Sanat Yayınları, Sayı: 121, s. 56-67.
  • Şahin, N. Eda A. (2011). “Antalya Müzesi’nden İki Hekateion”, Adal-ya, Sayı: 14, s. 237-258.
  • Şahin, N. Eda A. (2016). “The Cult of Hecate in Lydia: Evidence from the Manisa Museum”, Gephyra, Sayı: 13, s. 1-48.
  • Theis, Christoffer (2018). “Hekate Triformis auf Gemmen”, De Gruyter, Sayı: 19, s. 165-180.
  • Tırpan, A. Adil - Gider Zeliha (2012). “The Temple of Hekate at Lagina, Dipteros und Pseudodipteros, Bauhistorische und Archaologische Forschungen”, Byzas, Sayı: 12, s. 181-202.
  • Tulunay, Elif Tül (2015). “Efes Müzesi’den Yeni Bir Hekateion”, Türk Eski Çağ Bilimleri Enstitüsü, s. 21-23.
  • Vermeule, Cornelius C. (1965). “Greek, Etruscan, Roman, and Byzantine Sculpture in the Museum of Fine Arts”, The Classical Journal, Sayı: 60/7, s. 289-305.
  • Zimmer, Gerhard (1988). “Griechische und Römische Statuetten und Grossbronzen”, Akten der 9. Internationalen Tagung über Antike Bronzen, s. 66-73.
  • Webb, Pamela A. (1996). Hellenistic Architectural Sculpture: Figural Motifs in Western Anatolia and the Aegean Island, London: The University of Wisconsin Press.
  • Müze numarası 2202. Angeblich erworben durch Spiegelthal in Smyrna (Conze 1891, S. 75 Nr. 172, (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.
  • Müze numarası 1849,1201.57. (ET:23.03.2021). https://www.britishmuseum.org.
  • Müze numarası 10696, (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.
  • Müze numarası 1859, 1226.753, (ET:23.03.2021). https://www.britishmuseum.org.
  • British Museum, Greek & Roman Antiquities, Müz. Env. No: 1839,0806.3, (ET:23.03.2021). https://www.britishmuseum.org/collection.
  • DaphneVarenya,(ET:23.03.2021). https://www.academia.edu/11144029/Hekate_cenni_teologici_e_culto.
  • Athen Archaologisches Nationalmuseum 1202, (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.
  • 80403. (ET:23.03.2021). https://arachne.uni-koeln.de.
Toplam 69 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet Cuneydi Has 0000-0003-4503-0257

Yayımlanma Tarihi 24 Haziran 2021
Gönderilme Tarihi 24 Mayıs 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 66

Kaynak Göster

APA Has, A. C. (2021). GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi(66), 466-481.
AMA Has AC. GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ. AUEDFD. Haziran 2021;(66):466-481.
Chicago Has, Ahmet Cuneydi. “GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ”. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, sy. 66 (Haziran 2021): 466-81.
EndNote Has AC (01 Haziran 2021) GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 66 466–481.
IEEE A. C. Has, “GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ”, AUEDFD, sy. 66, ss. 466–481, Haziran 2021.
ISNAD Has, Ahmet Cuneydi. “GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ”. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi 66 (Haziran 2021), 466-481.
JAMA Has AC. GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ. AUEDFD. 2021;:466–481.
MLA Has, Ahmet Cuneydi. “GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ”. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, sy. 66, 2021, ss. 466-81.
Vancouver Has AC. GECE KARANLIĞINI AYDINLATAN TANRIÇA HEKATE: KYZİKOS ÖRNEKLERİ. AUEDFD. 2021(66):466-81.
 Kapak Resmi İndir