HAMLET’İN GÖRSEL ÇEVİRİSİ: YERKO’NUN “HAMLET” İLLÜSTRASYONLARI

Yıl 2018, Sayı: 41, 60 - 73, 24.10.2018

Tülay Kayabekir

https://doi.org/10.32547/ataunigsed.461155

Öz

Tiyatro ve
illüstrasyon tek bir hikayeyi iki farklı dilde anlatan temsil sanatıdır. Bir
araya güçlü bir şekilde geldiklerinde büyülü bir atmosfer yaratmak için eşsiz
imkanlar sunar. Bu araştırma bu atmosferi yaratan Vladislav Yerko’nun Hamlet
illüstrasyonları üzerinedir. İllüstrasyonların kaynağı “Hamlet” tir. Şimdiki zamanda tesadüfi
olmayan bu karşılaşma, hem Shakespeare’in yarattığı karakterler ve olayların Vladislav
Yerko tarafından görsel olarak nasıl yorumlandığı hem de anlamı sanatsal bağlamda
şimdiye nasıl aktardığı ile ilişkilidir. Bu anlamda çalışmada, hem eserin geçmişi, hem
eserin günümüze kadar içinde kaldığı zaman geçmişi hem de görsel çeviri süreci ele alınarak bu sanatsal
bağlama ilişkin geçmişin izleri ele alınacaktır.

 

Hamlet’in
metaforik yapısına vurgu
yapan bu resimlemeler alegorik ve içgözleme dayalı görselleştirmelerdir. Bir metnin
görselleştirilmesi söz konusu olduğu için, daha çok metindeki anlamsal gerçekliğin nasıl
aktarıldığıyla ilişkilendirilecek olan bu illüstrasyonlar sanat
eleştirisi kuramına dayalı bir yaklaşımla ele alınmaya çalışılırken azda olsa
Hamlet’i başka bir evrende ve dilde yeniden izlemenin duygusal yolculuğunu da içermektedir.

 

Anahtar Kelimeler

Hamlet, Görsel Çeviri, William Shakespeare, Vladislav Yerko, İllüstrasyon

Kaynakça

• Batur, Y. (1998). Bilim Kurgu Sinemasında Şiddet ve İdeoloji. Ankara: Kitle Yayınları.
• Boydaş, N. (2004). Sanat Eleştirisine Giriş. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yay.
• Değirmenci, T. (2015)“Osmanlı Tasvir Sanatında Görselin “Okunması”, İmgenin Ardındaki Hikayeler (Şehir Oğlanlarıve İstanbul’un Meşhur Kadınları). Osmanlı Araştırmaları Dergisi. 45. 25-55.
• Dinçel, İ. B. (2006). Shakespeare’e Önsöz (1765) Samuel Johnson. Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölüm Dergisi. 9.67-104.
• DOĞAN, S. (2016). İzlenimcilik’ten Kübizm’e, Aristotales’ten Augustinus’a “Zaman”ın Değişen Yönü. İdil Sanat ve Dil Dergisi. 26.1623-1644.
• DUR, B. İ. U. (2016). Metafor ve Ekslibris, Uluslararası Ekslibris Dergisi. 3.122-128.
• GÜÇBİLMEZ, B.(2007). Zemin, Zaman, Zuhur. Ankara: Dost Kitabevi.
• GÜÇBİLMEZ, B. (2006). Performans Sanatı: Nietzsche’nin Kehaneti. Tiyatro Araştırmaları Dergisi. 21. 27-44.
• KARADAĞ, Ö. (2017). Disiplinlerarası ve Medyalararası Bir Yeniden Yazma Eylemi Olarak Metin ve Performans: Hamlet Makinesi (1977) & (Ophelia). Alman Dili ve Edebiyatı Dergisi. 11. 23-48.NUTKU, Ö. (1972). Çağdaş Hamlet. Tiyatro Araştırmaları Dergisi. 3.107-118.
• NUTKU, H.(1999). Oyun Yazarlığı. İstanbul: Mitos Boyut Yayınları.
• TABUROĞLU, Ö. (2016). Resim, Söz ve Yazı, İmge Yaratmanın ve Bozmanın Yolları. Ankara: Metis Yayıncılık.
• TANGÜN, M. (2010). Shakespeare, Oyunlarındaki Kadın Karakterlerini Yüceltiyor mu? Yeriyor mu?. Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölüm Dergisi. 7. 18-47.
• URGAN, M. (1984). Shakespeare ve Hamlet. İstanbul: Cem Yayınevi.
• WANG, L. GUODONG, Z. (2011). Hamlet’s Cominication Strategies-A Review of Hamlet from Sociolinguistics Approach. Theory and Practice in Language Studies, Academy Publisher. 1.694-697.