İSTANBULDAKİ KAMU HASTANELERİNDE GÖREVLİ SERVİS SORUMLU HEMŞİRELERİNİN YÖNETİM EĞİTİMİ GEREKSİNİMLERİNİN ANALİZİ

Yıl 2007, Cilt: 10 Sayı: 4, 1 - 11, 19.02.2010

Serap Sökmen Ülkü Baykal

Öz

Araştırma, İstanbul’daki kamu
hastanelerinde görevli servis sorumlu
hemşirelerinin yönetim eğitimi gereksinimlerini
belirlemek amacıyla tanımlayıcı
olarak gerçekleştirilmiştir.
Araştırmanın evrenini, İstanbul
ilindeki genel tanı- tedavi ve bakım hizmeti
sunulan kamu hastanelerinin (12 hastane)
hizmet sunumu açısından özellikli olmayan
yataklı tedavi ünitelerinde görevli tüm servis
sorumlu hemşireleri (N= 360) oluşturmuştur.
Araştırmanın verileri, bireysel
özelliklere ilişkin bilgi formu ve “servis
sorumlu hemşiresi yönetsel yeterlik
değerlendirme ölçeği” kullanılarak, ŞubatNisan
2004 tarihleri arasında toplanmış;
sayı, yüzde ve bağımsız gruplarda t testi, tek
yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tukey testi
kullanılarak değerlendirilmiştir.
Araştırma sonucunda servis sorumlu
hemşirelerinin bir yönetim eğitim programına
katılmadıkları (% 71.1); yönetim eğitimi
gereksinimlerini analiz etmek üzere
uygulanan servis sorumlu hemşiresi yeterlik
değerlendirme ölçeğinden ortalama 4.16±.44
puan aldıkları ve kendilerini çoğunlukla
yeterli değerlendirdikleri; en fazla çalışanlarını
motive etme yeterlik alanında eğitime
gereksinim duydukları, yeterlik düzeylerinin
kişisel durum değişkenlerine göre farklılık
gösterdiği belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Servis Sorumlu Hemşiresi, Yönetsel Yeterlilik Düzeyi, Eğitim Gereksinimi

Kaynakça

• ……… (1983). Yataklı Tedavi Kurumları İşletme Yönetmeliği. 13.01.1983/17927 Sayılı Resmi Gazete.
• ……… (1990). Preparation of Nurse Managers and Nurses in General Health Management. International Council of Nurses Publication, Geneva.
• Akdeniz G (1997). Yönetici hemşire yetiştirme programları, bir model önerisi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Aksayan S (1994). TC’de Hemşirelik Personeli Görev Tanımları. Sağlık Bakanlığı Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Argon G, Yürekli A (1990). Başhemşirelerin görev-yetki ve sorumluluklarına ilişkin bir çalışma. II. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildirileri, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir: 326–335.
• Aydoğan E (1997). Servis sorumlu hemşirelerinin servis yönetimine ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bingöl D (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi. Beta Basım Yayım, İstanbul.
• Çakır Ş (1991). İşletmelerde eğitim ihtiyacının belirlenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Duffield C, Franks H (2001). The role and preparation of first line nurse managers in Australia: Where are we going and how do we get there? Journal of Nursing Management 9(2): 87-95.
• Edwards PA, Roemer L (1996). Are nurse managers ready for the current challenges of healthcare? Journal of Nursing Administration 26(9): 11-17.
• Horton-Deutsch SL, Wellman SD (2002). Christman’s principles for effective management, Journal of Nursing Administration 32(11): 596-601
• İçerli L (1999). Örgütlerin etkinleştirilmesinde yönetici geliştirmenin önemi ve bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
• Johnston C, Herman PK (1995). Implications for nursing administration education, Journal of Nursing Administration 25(5): 12- 13.
• Keleş Z (1998). Hastanelerde çalışan hemşirelerin hizmet içi eğitime yönelik düşünce, beklenti ve sorunları. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Kıvanç M, Keskin G, Söyük S (2004). Yönetici hemşirelerin işlevlerine yönelik yapılan bir araştırma. II.Ulusal Sağlık Kuruluşları Yönetimi Kongre Kitabı, Denizli: 191-195.
• Özgeldi M (1992) Yöneticilerin katıldıkları eğitim programlarının etkinliğinin belirlenmesi ve bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Percival E, Anderson M, Lawson D (1994). Assessing beginning level competencies: the first step in continuing education. The Journal of Continuing Education in Nursing 25(3):139-142.
• Peker Ö (1994). Yönetici Eğitimi. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, Üçbilek Matbaası, Ankara.
• Roemer L (1996). Hospital middle managers’ perceptions of their work and competence. Hospital & Helth Services Administration 41(2): 210-235.
• Sabuncuoğlu Z (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ezgi Kitabevi, Bursa
• Serezli S (1997). Alt kademe yönetici hemşirelerin becerileri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü,. İstanbul.
• Şendir M (1994). Hemşire yöneticilerin iş tanımları. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Toker F (2000). Sağlık hizmetleri yöneticilerinin yönetim eğitimi ihtiyaçlarının belirlenmesi: Kocaeli örneği. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul: 98-108
• Tumulty G (2001). Educational needs of nurse administrators in the middle east. Journal of Nursing Administration 31(7/8): 386-390.
• Vatan F (1998). Yönetici hemşireliğin gerektirdiği yönetim becerilerine ilişkin bir çalış- ma. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 14(1):53-69.
• Valadez AM, Otto AD (1999). Role Development. Leading and Managing in Nursing. Editor: Yoder- Wise, Mosby, Texas: 21-33.
• Yücelay B (2000). İşletmelerde ilk kademe yönetici eğitimi ve otomotiv sektöründe bir uygulama. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.