SAĞLIK YÜKSEKOKULU BİRİNCİ VE DÖRDÜNCÜ SINIF ÖĞRENCİLERİNİN BİREYSEL HİJYEN İLE İLGİLİ ALIŞKANLIKLARININ KARŞILAŞTIRILMASI

Yıl 2008, Cilt: 11 Sayı: 2, 72 - 84, 19.02.2010

Ayşen Yetkin Çağla Yiğitbaş

Öz

Tanımlayıcı ve karşılaştırmalı nitelikte olan bu çalışma Yüzüncü Yıl Üniversitesi Van
Sağlık Yüksekokulu 1. ve 4. sınıf öğrencilerinin bireysel hijyen ile ilgili davranışlarını
karşılaştırmak amacıyla yapıldı. Aynı zamanda hemşirelik, ebelik ve sağlık memurluğu bölümleri
ve kız-erkek öğrenciler arasında karşılaştırma yapıldı. Çalışmanın örneklemini 169 gönüllü
öğrenci (1. sınıf:96 kişi, 4. sınıf:73 kişi) oluşturdu. Veriler 32 sorudan oluşan bir anket formu ile,
dersanede, 2002-2003 öğretim yılı güz döneminin ilk haftası içinde toplandı, ki-kare ve yüzdelik
hesabı ile değerlendirildi. Banyo yapma, yüz yıkama sıklığı, sadece başını yıkama durumu ve
sıklığı, kulak hijyeni, diş fırçalama süresi, külot seçiminde önemsediği hususlar ve külot değiştirme
sıklığı, tuvalet temizliğini yapma şekli ve kullandığı materyal bakımından 4. sınıf öğrencilerin
uygulamalarının 1. sınıf öğrencilerinden daha istendik bir şekilde olduğu ve SYO’nda aldıkları
eğitimin önemli bir etkisinin olduğu belirlendi. Menstruasyon sırasında banyo yapan; 4. sınıf
öğrencilerin oranı 1. sınıf öğrencilerin oranından daha yüksek (p=0.001), ebelik bölümü
öğrencilerinin oranı da hemşirelik bölümü öğrencilerinden daha yüksek (p=0.000) bulundu.
Öğrencilerin bireysel hijyenle ilgili davranışlarının değiştirilmesi için eğitime daha çok
önem verilmesi gerektiği sonucuna varıldı.

Anahtar Kelimeler

Öğrenci, Sağlık Yüksekokulu, bireysel hijyen, eğitim

Kaynakça

• …… ICN 1994 Teması (1994). Sağlıklı uluslar için sağlıklı aileler. Türk Hemşireler Dergisi (5-6):44.
• …… Sağlık 21/21. Yüzyılda Herkes İçin Sağlık (2000). Hazırlayanlar: Sefer Aycan ve ark., BMS Matb. Ltd. Şti. Ankara.
• Akşit BT (1997). Toplum, Kültür ve Sağlık (Editörler: Bertan M., Güler Ç.) Halk Sağlığı.Güneş Kitabevi Ltd. Şti., II. Baskı, Ankara,15-25.
• Altun İ, Özdemir S, Ersoy N (1999). Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin kişisel değerlerinin öz-bakım güçlerine etkisi. VII. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildirileri Kitabı, Erzurum ,366-371.
• Babadağ K (1984). Hemşirelik Yüksekokulu lisans programı birinci ve son sınıf öğrencilerinin kişisel sağlıkları ile ilgili uygulamalarının karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniv. Sağlık Bil. Ens., İstanbul.
• Can G, Topbaş M, Arslan H ve ark. (2002).Trabzon’da iki farklı yerleşim yerindeki ilköğretim öğrencilerinin kişisel hijyen alışkanlıkları. 8. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Kitabı. Cilt 1, Diyarbakır, 157-162.
• Ceylan S, Hacim AK, Tekbaş ÖF ve ark.(2001). MEBS Okulu ve Eğitim Merkez Komutanlığındaki erbaş ve erlerin kişisel hijyen konusundaki bilgi düzeylerinin saptanması. Gülhane Tıp Dergisi 43 (3): 260-264.
• Çakırcalı E (1998). Hemşirelikte Temel İlke ve Uygulamalar, II. Baskı, İzmir.
• Genç G, Zorbaz R (1989). İzmir İli Buca İlçesi’ne bağlı iki ilkokuldaki diş çürüğü olan ve olmayan son sınıf öğrencilerinin beslenme ve ağız hijyeni alışkanlıklarının incelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 5 (2):1-14.
• Görgülü RS (2000). Hijyen ve Sağlığımız. Actual Medicine 8 (11): 36-43.
• İnanç N, Hatipoğlu S (1995). Sağlıklı Toplumlar İçin Sağlıklı Aile. Damla Matb., Ankara.
• Kanra G, Kara A (1999). El Yıkama. Hacettepe Tıp Dergisi 30 (1): 68-72.
• Olgun N, Oğuz S (1999). Etkili sağlık eğitiminde sağlık inanç modelinin kullanımı.
• Ulusal Hemşirelik Eğitimi Semp. Çevik Matb, İstanbul, 216-218.
• Sandallı P (1981). Periodontoloji, Erter Matbaası.
• Sayan A (1999). Kültür ve Sağlık . Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2(2): 50-52.
• Tabak RS (2002). Sağlık kültürü ve gençlik. 8. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Kitabı, Cilt 2, Diyarbakır, 569-572.
• Tuzcu A, Beştepe G, Çetinkaya Y ve ark. (2003). Öğrencilerin kişisel hijyen uygulama ve durumlarının değerlendirilmesi. 2. Uluslararası 9. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildiri Özet Kitabı. ss. 57, Antalya.
• Ulaş G, Görgülü RS (2001). Lise öğrencilerinin vücut hijyenine ilişkin alışkanlıklarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi 8 (1): 32-45.
• Ulusoy F (1994). Asepsi. TC Sağlık Bakanlığı Sağlık Projesi Genel Koordinatörlüğü, II. Baskı, Ankara.
• Ulusoy MF, Görgülü RS (1997). Hemşirelik Esasları; Temel Kuram, Kavram, İlke ve Yöntemler, Cilt I, 3. Baskı, 72, TDFO Ltd. Şti., Ankara.
• Uptan S, Sabuncu H (1997). Gençlerin kişisel bakıma yönelik sağlık eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi. 4. Ulusal Hemşirelik Eğitimi Semp., Çevik Matb., İstanbul, 219-223.
• Yazıcı S, Kobya H (1999). KTÜ Merkez Öğrenci Yurtlarında kalan kız öğrencilerin menstruasyonu algılayışları ve menstruel hijyene ilişkin tutumları. VII. Ulusal Hemşirelik Kongresi Bildirileri Kitabı, Erzurum, 263-266.
• Yetkin A, Pasinlioğlu T (1996). Atatürk Üniversitesinde hemşirelik eğitimi gören öğrencilerin menstruasyonla ilgili sorunları ve davranışları. Türk Hemşireliğinde Yüksek Öğrenimin 40. Yılı Sempoayumu. EgeÜniversitesi Basımevi, İzmir, 101-111