THE FREQUENCY AND CAUSES OF VIOLENCE AGAINST DOCTORS AND NURSES IN DISTRICT HOSPITALS IN EDIRNE CITY

Yıl 2020, Cilt: 23 Sayı: 2, 212 - 220, 30.06.2020

Ayşe Çuvadar , Galip Ekuklu

https://doi.org/10.17049/ataunihem.470871

Öz

Aim: This study was planned to determine the dimensions and causes of violence against medical doctors and nurses working in inpatient treatment centers in Edirne and to develop suggestions for the elimination of these causes.
Methods: The study population was comprised of 1339 health workers with six hundred eighty-five of them were medical doctors, 690 were nurses and midwifes in Trakya University Research and Application Center, Edirne Public Hospital and private hospital. Multi-stage stratified sampling technique was used in the study. The data were collected with a 55-item information collection form based on the literature review.
Results: 73.8% of the participants was exposed to violence in their period of work and this rate vary across hospitals. The nurses are most of expose to violence (85%). Violence experience rate of professor’s and assoc are less than other health care professionals but violence experience rate of nurses are furthest. Healthcare professionals suffers most verbal violence. Health workers suffer from verbal violence at most 78.3%. This rate is 44.3%, relatives the patient who turn to most violence.
Conclusions: Safety measures should be increased and number of patients per day should be limited in healthcare organizations. Regulations to provide legal protection should be been. Publications of violence promoting and speak ill of health worker should be hindered.

Anahtar Kelimeler

Physical violence, Patient and patient relatives, Healthcare professionals, Violence in healthcare, Verbal violence, Violence

EDİRNE MERKEZ İLÇEDE YATAKLI TEDAVİ KURUMLARINDA ÇALIŞAN HEKİM VE HEMŞİRELERE YÖNELİK ŞİDDETİN SIKLIĞI VE NEDENLERİ

Öz

Amaç: Bu çalışma Edirne Merkez ilçede yataklı tedavi kurumlarında görev yapan hekim ve hemşirelere yönelik şiddetin boyutlarının ve nedenlerinin saptanıp, bu nedenlerin ortadan kaldırılması için öneriler geliştirmek amacı ile planlanmıştır.
Yöntem: Araştırmanın evreni Edirne Merkez İlçedeki Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi, Edirne Devlet Hastanesi ve bir Özel Hastanede çalışmakta olan 635’i hekim ve 704’ü hemşire ve ebe olmak üzere toplam 1339 kişiden oluşmaktadır. Araştırmada çok aşamalı tabakalı örnekleme tekniği kullanılmıştır. Veriler literatür taramasına dayanılarak oluşturulan 55 soruluk bilgi toplama formu ile toplanmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan sağlık çalışanlarının %73.8’i çalışma yaşamlarının herhangi bir döneminde şiddete uğramıştır ve bu oran kurumlar arasında önemli farklılıklar göstermemektedir. En çok şiddete uğrayan meslek grubu %85 ile hemşirelerdir. Profesör ve doçentlerin şiddete uğrama oranları öteki çalışanlara göre önemli ölçüde düşük, hemşirelerin şiddete uğrama oranları öteki sağlık çalışanlarına oranla önemli bir biçimde yüksektir. Sağlık çalışanları en çok %78.3 sözel şiddete uğramaktadır. Yaşanılan şiddet en çok %44.3 ile hasta yakınları tarafından uygulanmaktadır.
Sonuç: Sağlık kuruluşlarında güvenlik önlemleri artırılmalı ve günlük bakılan hasta sayısı sınırlandırılmalı, yasal koruyuculuğu sağlayacak düzenlemeler olmalı, yazılı ve görsel medyada sağlık çalışanlarını kötüleyen ve şiddeti teşvik eden yayınlar engellenmelidir.

Anahtar Kelimeler

Fiziksel şiddet, Hasta ve hasta yakını, sağlık çalışanı, sağlıkta şiddet, Sözel şiddet, Şiddet

Kaynakça

• 1. Kızılay ŞE, Uğur P, Yörük A, Yorgancılar S. Sosyoloji Notları. 3 Aylık Yaygın Sosyoloji Dergisi 2009;2:23-29
• 2. Departmant of Health and human services- Centers for Disease Control and Prevention National Institute for Occupational Safety and Health 2002-101. Erişim adresi https://www.cdc.gov/niosh/docs/2002-101/pdfs/2002-101.pdf?id=10.26616/
• 3. Guidelines for Preventing Workplace Violence for Healthcare and Social Service Workers. Occupational Safety & Health Administration 2016; 2-3
• 4. Akca N, Yılmaz A, Işık O. Sağlık çalışanlarına uygulanan şiddet. Özel Bir Tıp Merkezi Örneği. Ankara Sağlık Hizmetleri Dergisi 2014;13(1):1-12
• 5. ILO Fact Sheet. Workplace violence in the health services. The fact sheet has ben developed in 2003. http://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_dialogue/---sector/documents/publication/wcms_161953.pdf
• 6. Dursun S, Aytaç S, Akıncı FS. Mesleğe İlişkin Şiddet Üzerine Bir Araştırma. Sosyal Bilimler Dergisi 2011;59-69
• 7. Atan SÜ, Dönmez S. Hemşirelere Karşı İşyeri Şiddeti. Adli Tıp Dergisi 2011;25(1)71-80
• 8. Eker HH, Topçu İ, Şahingöz S, Özder A, Aydın H. Bir Eğitim ve Araştırma Hastanesindeki Şiddet Sıklığı. Bidder Tıp Bilimleri Dergisi 2011;3(3):16-22
• 9. Aslanoğlu FM, Doğru R, Atıcı A, Yüceer C, Tanal M, Güven H ve ark. 2013 TBMM Sağlık Çalışanlarına Yönelik Artan Şiddet Olaylarının Araştırılarak Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis Araştırma Komisyon Raporu 2013;454:103-205
• 10. Al B, Zengin S, Deryal Y, Gökçen C, Arı Yılmaz D, Yıldırım C. Sağlık çalışanlarına yönelik artan şiddet. The Journal of Academic Emergency Medicine 2012;11:115-24.
• 11. Yıldırım HH. Sağlık İşyeri Ortamında Şiddet: Halkın Şiddet Algısı ve Değerlendirmeleri Bulgular Raporu. Ankara 2011.
• 12. Akın A, Akın L, Akşit B, Akgün S, Altıntaş KH, Aslan D ve ark. Halk Sağlığı Temel Bilgiler. Güler Ç, Akın L (editörler). İstanbul. Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 2012. s.1838-50.
• 13. Kutlu Y, Çamcı O. Kocaeli’nde Sağlık Çalışanlarına Yönelik İşyeri Şiddetinin Belirlenmesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi 2011;(2):9-16.
• 14. Gökçe T, Dündar C. Samsun Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinde Çalışan Hekim ve Hemşirelerde Şiddete Maruziyet Sıklığı ve Kaygı Düzeylerine Etkisi. İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi 2008;15(1):25-8.
• 15. Tolhurst H, Bakor L, Murray G, Beli P, Sutton A, Dean S. Rural General Practioner Experience of Work-Related Violence in Australia. Australian Journal of Rural Health 2003; 11:231-6.
• 16. Ayrancı Ü, Yenilmez Ç, Günay Y, Kaptanoğlu C. Çeşitli Sağlık Kurumlarında ve Sağlık Meslek Gruplarında Şiddete Uğrama Sıklığı. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002;3:147-54.
• 17. Kitaneh M, Hamdan M. Workplace violence against physicians and nurses in palestinion public hospitals: across-sectional study. Kitaneh and Hamdan BMC Health Services Research 2012;12:469.
• 18. Bahar A, Şahin S, Akkaya Z, Alkayış M. Acil Serviste Çalışan Hemşirelerin Şiddete Maruz Kalma Durumu ve İş Doyumuna Etkili Olan Faktörlerin İncelenmesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi 2015;6(2):57-64.
• 19. Gülalp B, Karcıoğlu Ö, Köseoğlu Z, Sarı A. Tehlikelerle Karşılaşan Sağlık Personeli: Türkiye’nin Güney Kent Merkezlerinden Deneyimler. Ulusal Travma ve Acil Cerrahi Dergisi 2009;5(3):239-42
• 20. Öztürk H, Babacan H. Hastanede Çalışan Sağlık Personeline Hasta/Yakınları Tarafından Uygulanan Şiddet: Nedenleri ve İlgili Faktörler. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi 2014;2(1):70-8