BİREYSEL İŞ YÜKÜ ALGISI ÖLÇEĞİ’NİN HUZUREVİ VE YAŞLI BAKIM REHABİLİTASYON MERKEZLERİ SAĞLIK ÇALIŞANLARINDA TÜRKÇE GEÇERLİK VE GÜVENİRLİĞİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2021, Cilt: 24 Sayı: 3, 298 - 303, 25.09.2021

Fatma Azizoğlu Osman Hayran Banu Terzi

https://doi.org/10.17049/ataunihem.947739

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı, huzurevi ve yaşlı bakım rehabilitasyon merkezleri sağlık çalışanlarının iş yükü algı düzeylerini değerlendirmede ölçüm aracı olarak kullanabilmesi için Türkçe’ye uyarlaması yapılan Bireysel İş Yükü Algısı Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirliğini test etmektir.
Yöntem: Bu metodolojik çalışma, 1 Ocak- 31 Mart 2020 tarihleri arasında İstanbul’da amaçlı örneklem yöntemi ile belirlenen 10 ilçede bulunan 47 Huzurevi ve Yaşlı Bakım ve Rehabilitasyon Merkezlerinde görev yapan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 777 sağlık çalışanı ile gerçekleştirilmiştir. Çalışma verileri, " Kişisel Bilgi Formu" ve "Bireysel İş Yükü Algı Ölçeği’nin Türkçe uyarlaması kullanılarak toplanmıştır. Ölçeğin güvenirliğini belirlenmesinde Cronbach Alfa katsayısından geçerliğinin test edilmesinde doğrulayıcı faktör analizinden faydalanılmıştır.
Bulgular: Bireysel İş Yükü Algı Ölçeği Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı 0.894 olarak saptanmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda 31 maddeden ve 5 faktörden oluşan faktör yapısı doğrulanmış ve RMSEA uyum ölçütünün 0,069 kabul edilebilir düzeyde olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Bireysel İş Yükü Algısı Ölçeğinin Türkçe formunun, sağlık çalışanlarının bireysel iş yükü algılarının belirlenmesinde geçerli ve güvenilir bir araç olduğu saptanmıştır. Bu çalışma da ölçeğin huzurevi ve rehabilitasyon merkezlerinde görev yapan sağlık çalışanlarının bireysel iş yükü algılarının incelenmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı niteliği taşıdığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

bireysel iş yükü algısı, geçerlilik ve güvenilirlik, huzurevi, iş yükü, sağlık çalışanları

NURSİNG HOME AND ELDERLY CARE REHABİLİTATİON CENTRES HEALTH WORKERS' WORKLOAD LEVELS: INDİVİDUAL WORKLOAD PERCEPTİON SCALE TURKİSH VALİDİTY AND RELİABİLİTY STUDY

Öz

Aim: The aim of this study is to test the validity and reliability of the individual workload perception scale adapted to Turkish so that nursing home and elderly care rehabilitation centers can use it as a measurement tool to evaluate the workload perception levels of health workers.
Method: This methodological study is carried out with the participation of 777 healthcare professionals employed in 47 Nursing Homes and Elderly Care and Rehabilitation Centers located in 10 districts of Istanbul determined by judgmental sampling method over the period January 1, 2020 - March 31, 2020. Study data were collected using the Turkish version of “Personal Information Form” and “Individual Workload Perception Scale” adapted into the Turkish language in determining the reliability of the scale, confirmatory factor analysis is performed to test the validity of Cronbach’s alpha coefficient.
Results: Cronbach’s alpha reliability coefficient of the Individual Workload Perception Scale is calculated as 0.894. As a result of confirmatory factor analysis, the factor structure consisting of 31 items and 5 factors is confirmed and the fit criterion is determined to be within an acceptable level of 0.069.
Conclusion: In this study, it is concluded that the scale is a valid and reliable measurement tool that can be utilized in investigating the individual workload perceptions of healthcare professionals employed in nursing homes and rehabilitation centers.

Anahtar Kelimeler

individual workload perception, validity and reliability, nursing home, workload, health professionals

Kaynakça

• 1. Korkmazer F. İş Yükü Fazlalığı Algısının Çalışan Performansı Üzerindeki Etkisinde İş Tatmininin Aracı Rolü: Sağlık Sektöründe Bir Uygulama. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 2021;17(36):2767-93.
• 2. Korkmazer F, Aksoy A. Sağlık Çalışanlarının İş Yükü Fazlalığı Algısının Yaşam Kalitesi̇ ve İş- Aile Çatışması ile İlişkisi̇. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 2018;5(12):607-19.
• 3. Karacaoğlu K, Çeti̇n İ. İş Yükü ve Rol Beli̇rsi̇zli̇ği̇ni̇n Çalışanların Tükenmişlik Düzeyleri̇ Üzerine Etki̇si̇: AFAD Örneği̇. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi. 2015;5(1):46-69.
• 4. Çiftçioğlu G, Tunç G, Güneş A, Değer V, Çiftçi S. Hastanelerde Görevli Sağlık Çalışanlarının Bireysel İş Yükü Algıları. Hastanelerde Görevli Sağlık Çalışanlarının Bireysel İş Yükü Algıları. Sağlık ve Hemşirelik Yönetim Dergisi. 2018;5(1):1-8.
• 5. Karacabay K, Savcı A, Çömez S, Çeli̇k N. Cerrahi Hemşirelerinin İş Yükü Algıları ile Tıbbi Hata Eğilimleri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi. 2020;13(3):404-17.
• 6. Ocaktan DG, Karaoğlan AD, Akça A, Oral A. Tekrarlanan işlerde algılanan zihinsel iş yükü. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 2021;23(1):84-95.
• 7. Aldem M, Taş Arslan F. Pediatri Hemşirelerinin Çalışan Güvenliğine İlişkin Görüşleri. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi. 2018;5(2):75-85.
• 8. Emeç Ş, Akkaya G. Sağlık Sektöründe Zihinsel İş Yükü Değerlendirmesi̇ ve Bir Uygulama. Ergonomi. 2018;1(3):156-62.
• 9. Ati̇k E, Kozak MA. İş Yükü Algısı ve İş Yükünün İnsan Kaynakları Yönetiminde Kullanımı: Eskişehir’de Otel İşletmeleri Örneği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2016;16(Özel Sayı):341-66.
• 10. Yener Y, Can GF, Toktaş P. Fiziksel Zorlanma ve Algılanan İş Yükü Düzeylerini Dikkate Alan İş Rotasyonu Önerisi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi. 2019;27(1):9-20.
• 11. Berkman K. Yaşlı Bakım Hizmetlerinin Bakım Hizmeti̇ Çalışanları ve Yaşlı Bireyler Bakış Açısıyla Değerlendirilmesi̇: Denizli̇ İ̇li̇ Alan Çalışması. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2019;12(65):978-93.
• 12. Januario LB, Karstad K, Rugulies R, Bergström G, Holtermann A, Hallman DM. Association between Psychosocial Working Conditions and Perceived Physical Exertion among Eldercare Workers: A Cross-Sectional Multilevel Analysis of Nursing Homes, Wards and Workers. International Journal of Environmental Research and Public Health. 2019;16(19):3610.
• 13. Cox KS, Teasley SL, Lacey SR, Carroll CA, Sexton KA. Work Environment Perceptions Of Pediatric Nurses. Journal of Pediatric Nursing. 2007;22(1):9-14.
• 14. Saygılı M, Çeli̇k Y. Hastane çalışanlarının çalışma ortamlarına ilişkin algıları ile iş doyumu düzeyleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi. 2011;14(1):39-71.
• 15. Yi̇ği̇t N, Kurnaz M Altan. Fizik Tutum Ölçeği: Geliştirilmesi, Geçerliliği ve Güvenilirliği. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi. 2010;4(1):29-49.
• 16. Karagöz Y. SPSS 21.1 Uygulama, Biyoistatistik. 1. Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık; 2014. p. 405.
• 17. Alpar CR. Uygulamalı İstatistik ve Geçerlik-Güvenirlik. 3. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık; 2014. p. 480-3.
• 18. Karagöz Y. SPSS 23 ve Amos 23 Uygulamalı İstatistiksel Analizler. 1. Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık; 2016. p. 941.
• 19. Bayram N. Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş. 2. Baskı. Ankara: Ezgi Kitabevi; 2013. p. 162.
• 20. Schumacker RE, Lomax RG. A Beginner’s Guide to Structural Equation Modeling. 3rd ed. New Jersey: Taylor & Francis; 2010. p. 85-90.