Öz
Bu makalede, faydacı ahlak anlayışının İlkçağ Felsefesinde nasıl ele alındığı
çalışılmıştır. Antikçağda geliştirilip yaygınlaştırılan bu faydacı düşünceler,
Demokritos, Aristippos ve Epiküros’un görüşleri ekseninde ele alınmıştır. Bu
üç filozofun görüşleri daha sonra İngiliz filozofları tarafından temel alınarak
faydacılık ekolü sistemli bir kimlik kazanmıştır. Hazcı, mutlulukçu ve faydacı
ahlak anlayışları felsefe tarihi boyunca değişik biçimlerde de olsa çok fazla
gündeme getirilmiştir. Öyle ki, faydacı ahlak anlayışının temellerini ilkçağ
felsefesinde aramamız doğru olacaktır. Faydacı ahlak anlayışı için bir temel
arayışına girdiğimizde işe Demokritos’la başlamamız gerekecektir. İlkçağdan
Yeniçağa kadar değişik tarzlarda birçok mutlulukçu ahlak kuramı ortaya konulmuştur.
İlkçağda, genellikle bireyci bir konuma sahip olan bu kuramlar,
yeniçağda daha çok toplumsalcı bir kimliğe bürünmüştür.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Ocak 2015 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Aralık 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 8 |
- Makale Dosyaları