Küreselleşme ile
birlikte değişen pazar öncelikleri, teknolojik dönüşüm, rakip tehditleri gibi
unsurlar örgütlerin sahip olduğu insan kaynağının değerinin altını her geçen
gün çizerken, yöneticiler için örgütün hedefleri doğrultusunda tecrübe kazanmış
çalışanları ile yola devam etmek önem kazanmaktadır. Hâlihazırdaki insan
kaynaklarının etkin kullanımı çoğu zaman kurum içi iletişim uygulamalarının bir
parçası olarak ele alınmaktadır. Bu bağlamda çalışanların motivasyonu,
birbirleri ile ilişkileri ve yöneticiler ile ilişkilerinin olumluluğu ve
sürekliliği iç halkla ilişkiler çabalarının başarılılığının da bir göstergesi
olarak kabul edilmektedir. Fakat kurum her ne kadar örgütsel bağlılığı
oluşturmak ve sürdürmek için kurumsal iletişimde başarılı politikalar yürütse
de, çalışanların sahip olduğu kimlik
özellikleri onların örgütsel bağlılığına etki eden önemli bir faktördür. Bu
çalışma işgören sirkülasyonun salt örgütsel halkla ilişkiler çabalarının
yetersizliği olarak değerlendirilmemesi bireysel unsurların da çalışanların
örgütsel bağlılığında etkin bir konumda olduğu iddiasını taşımaktadır. Çalışma
Amasya ilinde özel sektörde faaliyet gösteren örgütlerde çalışanların örgütsel
bağlılık davranışlarını belirleyen kıstasın ne olduğunu projektif tekniklerden
sembolik analoji tekniği ile keşfetmek amacını taşımaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Ekim 2019 |
Gönderilme Tarihi | 25 Haziran 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 17 |