Yabgu unvanı, aslen Türkçe menşeli
olmayıp muhtemelen Sakalarla bağlantılı bir
kelimedir. Çin kaynaklarında, yabancı asıllı
kişiler ve yabancı kavimlerin liderleri için
kullanılan xihou, shehu ve yehu unvanları,
Kuşan sikkelerindeki zaoou, hiaou gibi
tabirler de yabgu kelimesinin bozuk
imlalarıdır. Yuezhi’ların Bactria’yı fethetmesi
ve Beş Yuezhi beyliği’nin kurulması ile xihou
kelimesi göçebelerde kullanılmaya başlıyor.
Kangju, Wusun ve Hunalar gibi
kavimlerde yabgu kelimesi Grek veya Hint
yazılarıyla yavuha, iabgo ve zaboho olarak da
gözükür. Beylik sonrası devlet görevlilerinin
unvanlarında yabgunun yeniden görülmesi
Eftalitler, Türk Kağanlığı, Hazarlar, Karluk,
Kimek ve Oğuz Yabgu devleti dönemindedir.
Dönemle ilgili muhtelif kaynaklar bunu cebü,
cibgu, ziebel, silziboulos şekillerinde
vermektedirler. Batı Türkistan’daki Çince
zhaowu, İslam kaynaklarındaki camuk gibi
sözler de yabgu ile doğrudan ilgilidir. İslâmî
dönemde yabgu kelimesi Türk titülatüründe
bir unvan olarak kulanılmaya devam etmiştir.
Kaşgarlı Mahmud’un eserinde bu yafgu
olarak görülür.
Yabgu unvanı, henüz devletleşme
olmadan önceki dönemden itibaren
hükümdardan bir rütbe aşağı, yüksek bir
unvan olarak karşımıza çıkmaktadır.
Kelimenin anlamı konusunda tam bir fikir
birliği yoktur. Bunun Çince transkripsiyonu
olan xihou ‚birleşik, yönetici‛ gibi bir anlama
sahipti. Yabgu için de ‚yönetici‛ anlamında
İranî veya Altayik bazı kökler teklif edilmiştir.
Birincil Dil | tr; en |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 3 Ocak 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 48 |