Eskişehir İlinde Yem Bitkileri Ekiliş Alanı ve Üretim Miktarı Üzerine Tarımsal Desteklemelerin Etkisi

Yıl 2017, Cilt: 48 Sayı: 1, 65 - 72, 09.06.2017

Nihal Can Ağırbaş Kadriye Sapmaz Ali Koç

https://doi.org/10.17097/ataunizfd.320349

Cited By: 3

Öz

Yem bitkileri;
hayvancılık yapılan işletmelerce üretildiğinde, maliyetleri önemli oranlarda
düşürmesinin yanında, yetiştirildikleri toprakların fiziksel ve kimyasal
özelliklerine olumlu etkisinden dolayı da büyük öneme sahiptir. Bu nedenle pek
çok ülkede olduğu gibi Türkiye'de de, devlet tarım politikalarıyla desteklenen
ürünlerdendir. Destekleme yöntem ve tutarlarında yapılan değişikliklerin,
çiftçilerden başlayarak bölgesel ve ülkesel etkiler yarattığı bir gerçektir. Bu
etkilerin düzeyinin bilinmesi, gelecek dönemlerde yem bitkilerine uygulanacak
desteklerin belirlenmesinde önemlidir. Bu amaçla çalışmada, 2000-2016 yılları
arasında yem bitkileri desteklerinin, Eskişehir ilinde yem bitkileri ekilişi ve
üretim miktarı üzerine etkileri incelenmiştir. 2015 yılında ilde çayır mera
kaynaklı üretilen faydalı ot üretiminin yaklaşık 100 000 ton, yem bitkileri
kaynaklı kuru otun ise 205 798 ton olduğu belirlenmiştir. Buna karşılık 2015
yılında, ilde 138 077 Hayvan Birimi (HB) hayvan bulunduğu ve bu hayvanların
sadece yaşama payı kaba yem gereksinimlerini karşılamak için 724 473 ton kuru
ot gereksiniminin olduğu hesaplanmıştır. Bu durumda Eskişehir'de ortaya çıkan 418
675 ton kaliteli kaba yem açığı, hasat artıkları ile giderilmektedir. Son on
yıl içerisinde ilde yem bitkileri ekiliş alanı % 49 artışla 10 500 hektardan 15
664 hektara, üretim miktarı  % 78 artışla
115 817 tondan 205 798 tona yükselmiş, buna karşılık yem bitkilerine yapılan
destek tutarı 2015 yılı reel fiyatlarıyla son on yılda % 5.28 azalmıştır.
Yıllar itibariyle yapılan değerlendirmelerde; destekleme tutarının değişmesi
yanında, destekleme politikasının sürekliliğinin, çiftçilerin yem bitkisi
yetiştirme isteğine, bu durumun da yem bitkisi ekim alanı ve üretim
miktarlarında artışa neden olduğu söylenebilir. 

Anahtar Kelimeler

Tarımsal desteklemeler

The Effects of Agricultural Supports on Forage Crops of Cultivation Area and Amount of Production in Eskişehir Province

Öz

Beside significant effect on decreasing the cost of feeding animals,
producing their own forage crops will provide positive physical and chemical
outcomes to land that they have planted. Because of that positive effects, cultivation
of forage crops are supported in Turkish farming regulations among with many
countries. It is the fact that, the effects of change in supportive methods and
amounts of that supports will start at individual farmer level and regional
level it will continue to country level effects. In order to apply new forage
crops support methods for farmers it is important to determine and understand
the effects of these farmers and country based changes in future. In this
study, the impacts of these supports on amount of crops that produce in
Eskişehir, between 2000 and 2016 is analyzed and calculated. In these
calculations it is stated that in 2015 the amount of rangeland based hay is about
100 000 t., the amount of hay produced from the field area is 205 798 t. However,
there are 138 077 animal unit (AU) in 2015 in Eskişehir and 724 473 t. hay is
required for livestock per year to meet their maintenance needs. Derived from
these information, there is shortage of high quality hay in the amount of to 418
675 t. and this gap is filled
through field crop residues. Compared to last ten years in Eskişehir forage
crop cultivation areas have raised 49 % from 10 500 ha to 15 664 ha. Production
have raised 79 % from 115 817 t. to 205 798 t. On the contrary, amount of
forage crops supplies have decreased with 5.28 % real prices in 2015. When
considering recent year’s results, besides the changes in the rate of supports,
continuity of supporting the policy is more effective than quantity of these
supports on farm level. Therefore; continuity of these policies are causing on promote
cultivation area and quantity of forage crops.

Anahtar Kelimeler

Agricultural supports

Kaynakça

• Açıkgöz, E., R. Hatipoğlu, S. Altınok, C Sancak, A. Tan ve D. Uraz., 2005. Yem Bitkileri Üretimi ve Sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği VI. Teknik Kongresi Bildiriler: 3-7 Ocak 2005, Ankara. 503- 518.
• Aksu N., Dellal İ., 2016. Afyonkarahisar İlinde Yem Bitkileri Desteğinin Büyükbaş Hayvancılık Faaliyetleri ile İlişkisinin Değerlendirmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi 26 (1): 52-60.
• Alçiçek A., 2002. Süt Sığırı Rasyonu Yapımında Temel İlkeler. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. No: 106., Menemen, İzmir.
• Alçiçek, A., Kılıç, A., Ayhan, V., Özdoğan, M., 2010. Türkiye’de kaba yem üretimi ve sorunları. Türkiye Ziraat Mühendisliği 7. Teknik Kong., 11-15 Ocak, Ankara.
• Altın, M. A. Gökkuş ve A. Koç, 2011. Çayır ve Mera Yönetimi Cilt I. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yay., Ankara, 376 s.
• Avcıoğlu, R., Açıkgöz, E., Soya, H., Tan, M., 2000. Yem Bitkileri Üretimi. Türkiye Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. 17-21 Ocak. Ankara, 567-584.
• Cevher, C.,Karakurt, E., 2010. Mera Islah Çalışması Yürütülen Köylerde Yem Bitkisi Üretimini Arttırmaya Yönelik Yayım Çalışmasının Değerlendirilmesi. Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi. 19: (1-2).
• Cevher, C., 2012. Islah Edilmiş Mera Alanlarının Sürdürülebilir Kullanımına Etki Eden Sosyo-Ekonomik Faktörler Üzerine Bir Araştırma. Basılmamış Doktora Tezi, Ankara.
• Çelik, A., Demirbağ N., 2013. Türkiye'de Tarımsal Desteklemelerin Yem Bitkileri Ekiliş ve Üretim Üzerine Etkileri, Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü Yayın No:215, Ankara.
• Demir, N., Yavuz, F., 2010. An Analysis on Factors Effective in Benefiting from Forage Crops Support. Scientific Research and Essays, 5 (15): 2022-2026.
• Dinler, Z., 2000. Tarım Ekonomisi. Ekin Yayınları 5. Basım, Bursa.
• GTHB, 2016a. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Eskişehir İl Müdürlüğü, Faaliyet Raporu, 2015. (http://eskisehir.tarim.gov.tr/Belgeler/2015_Faaliyet_Raporu (Erişim tarihi: 21.07.2016).
• GTHB, 2016b. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Eskişehir İl Müdürlüğü, http://eskisehir.tarim.gov.tr/Menu/33/Eskisehir (Erişim tarihi: 26.07. 2016).
• GTHB, 2016c. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Eskişehir İl Müdürlüğü Kayıtları, Eskişehir 2016.
• Koc, A., A. Kaya, M.K. Gullap, H.I. Erkovan, M. Macit and M. Karaoglu, 2014. The effect of supplemental concentrate feed on live weight gain of yearling heifers over grazing season in subirrigate drange lands of East Anatolia. Turk J Vet Anim Sci., 38: 278-284.
• Lardy, G,, 2016. Feeding Sugar Beet Byproducts to Cattle. https://www.ag.ndsu.edu/publications/livestock/feeding-sugar-beet-byproducts -to-cattle/as1365.pdf, 13.12.2016
• Özkan, U., Demirbağ, N.Ş., 2016. Türkiyede Kaliteli Kaba Yem Kaynaklarını Mevcut Durumu. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 9(1): 23-27.
• Rehber E., 2013. Tarım Ekonomisi. Ekin Yayınları, Bursa. ISBN:978-605-5187-44-6
• Sancar, C., Demir, O., Aksakal, V., Aksoy, A., 2016. Determining the Factors Affecting Farmers’ Decision on Organic Livestock. Turkish Journal of Agriculture - Food Science and Technology. 4 (4): 313-317.
• Sabancı, O., Baytekin, H., Balabanlı, C., Acar, Z., 2010. Yem Bitkileri Üretiminin Artırılması Olanakları. http://www.zmo.org.tr/resimler/ekler/ 7e77c835af3d2a8_ek.pdf.( Erişim tarihi: 02.11.2016)
• Shaver, R.,P. Hoffman, 2010. Use of Straw in Dairy Cattle Diets. http://fyi.uwex.edu/forage/files/2014/01/DairyStraw-FOF.pdf, 13.12.2016.
• Temel, S., Şahin, K., 2011. Iğdır İlinde Yem Bitkilerinin Mevcut Durumu, Sorunları ve Çözüm Önerileri. Yüzüncü Yıl Üniv. Tarım Bilimleri Derg. 21(1): 64-72.
• TKB, 2001.Tarım ve Köyişleri Bakanlığı 4342 Sayılı Mera Yönetmeliği, Ankara. T.C. Resmi Gazete 25 Nisan 2001 Sayı: 24383, Sayfa 40.
• Turan, N., Özyazıcı, M.A., Tantekin, G.Y., 2015. Siirt İlinde Çayır Mera Alanlarından ve Yem Bitkilerinden Elde Edilen Kaba Yem Üretim Potansiyeli. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi - 2(1): 69-75.
• TÜİK, 2001. Türkiye İstatistik Kurumu, Bitkisel Üretim İstatistikleri https: // biruni. tuik. gov. tr/ bitkisel app/ bitkisel. zul/ (Erişim tarihi: 25 Temmuz 2016).
• TÜİK, 2016a. Türkiye İstatistik Kurumu, Bitkisel Üretim İstatistikleri. https: // biruni. tuik. gov. tr/ bitkisel app/ bitkisel. zul/ (Erişim tarihi: 25 Temmuz 2016).
• TÜİK, 2016b. Türkiye İstatistik Kurumu, Hayvansal Üretim İstatistikleri http://rapory.tuik.gov.tr (Erişim tarihi: 24 Temmuz 2016).
• Yavuz, G., Ceylan, C., 2004. Polatlı İlçesinde Üreticilerin Yem Bitkileri Üretimine Karar Verme Sürecinde Etkili Faktörlerin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Tarım Bilimleri Dergisi. 11 (2): 133-138.
• Yolcu, H., Tan, M., 2008. Ülkemiz Yem Bitkileri Tarımına Genel Bir Bakış, Tarım Bilimleri Dergisi 14 (3): 303-312, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi.