Öz
In 2002 formation of the Level 1 regions composed of 12 sub regions created in considering physical, geographicaland socio-economic conditions of the regions were completed. Since 1983 the liberal economy took place, there has beencontinuously migration from the East to West in Turkey. It is known that the most important reasons for this emigration are thelower monthly incomes and poverty. In this study, it was aimed to figure out the reasons of the changes in Levels 1 Zones; bycomparing population, emigration/immigration rate, and income distribution situations.. In the study, it was determined that themost immigrated regions was the eastern Marmara region and Istanbul, and the highest emigration areas were shifting to the eastover the years to Northeast and Southeast Anatolia regions by comparing region statistics and TUİK data between 2000-2011. As todistribution of income between the years 2006-2010, the largest increase was recorded from the Southeastern Anatolia, and the leastrate was obtained in the western Marmara region. Consequently migration causes various problems in the provinces in terms ofemigration and immigration. Cities with emigration face labor problems on the other hand the ones with immigration faces sociocultural and economic problems as well as the problem of unplanned urbanization. In this respect, in immigrated provinces,provision of employment opportunities should be created and quality of life of people should be tried to increase. Migration in theprovinces in terms of revenue growth to keep people in the region to ensure that the creation of new employment opportunities,increase the of the region and is thought to be a need to develop policies to support these regions. From the point of emigratedcities, again new employment provisions should be created in order to make people stay in the region as well as improving policiesto support these regions and make some promotions to increase their attractiveness.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Anonim, 1965-2000. Devlet Planlama Teşkilatı Kayıtları. http://ekutup.dpt.gov.tr/nufus/kocamant/icgoc.pdf (30 Mart 2012).
- Anonim, 2000. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu. http://ekutup.dpt.gov.tr/ bolgesel/oik523.pdf (25 Şubat 2012).
- Anonymous, 2004, United Nations, World Population Prospects, The 2004 Revision, Volume I: Comprehensive Tables, ST/ESA/SER.A/244, New York.
- Anonim, 2005. Türkiye İstatistik Kurumu Genel Nüfus Sayımı, 2000 Göç İstatistikleri, Yayın No:2976, Ankara.
- Anonim, 2011a. Türkiye İstatistik Kurumu Gelir Dağılımı İstatistikleri. www.tuik.gov.tr (12 Mart 2012).
- Anonim, 2011b. Türkiye İstatistik Kurumu Göç İstatistikleri www.tuik.gov.tr (10 Mart 2012).
- Dağdemir, Ö., ve Acaroğlu, H., 2011. Türkiye’de Bölgesel Gelir Dağılımının İller Düzeyinde Analizi:1990-2006. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı(1), 39-56.
- Demir, N., Yavuz, F., 2010. Hayvancılık Destekleme Politikalarına Çiftçilerin Yaklaşımlarının Bölgelerarası Karşılaştırmalı Analizi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41-2: 113-121.
- Emiroğlu, M., 1981. Türkiye’de Son Sayımlar ve Kentleşme Olayının Boyutları. Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Coğrafya Araştırmaları Enstitü Yayını, Sayı (10): 41-73. Gürbüz, M., 2002. Kahramanmaraş da Göç Hareketleri ve Doğurduğu Problemler. Akademik Araştırma Dergisi, Sayı (12): 131-141.
- Gürbüz, M., 2007. Yüreğir’e Göç Eden Nüfusun Sosyo-Ekonomik Özellikleri ve Şehirleşme Sürecindeki Değişimi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi. Coğrafya Dergisi, Sayı (15): 1Yamak, N., ve Yamak, R., 1999. Türkiye’de Gelir Dağılımı ve Göç. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı (1): 16-28.
Öz
2002 yılında oluşumu tamamlanan Düzey 1 bölgeleri 12 alt bölgeden oluşmaktadır. Bu bölgeler oluşturulurken fiziki, coğrafik ve sosyo-ekonomik durumları esas alınmıştır. Liberal ekonomiye geçtiğimiz 1983 yılından beri devamlı olarak doğudan batıya bir göç mevcuttur. Bu göçün en önemli nedeninin gelir seviyesinin düşüklüğü ve yoksulluk olduğu bilinmektedir. Çalışmada, Düzey 1 Bölgelerinin; nüfus, göç alıp-verme durumu ve buna bağlı olarak gelir dağılımı açısından karşılaştırılması ve bu kavramların temelindeki nedenlerinin araştırılması hedeflenmiştir.. Çalışmada, TÜİK’ ten temin edilen Düzey 1 bölgelerine 2000-2011 dönemini kapsayan istatistiki veriler kullanılarak bölgeler arası karşılaştırma yapılmıştır. Araştırma sonucunda, yıllar itibariyle en fazla göç alan bölgelerin İstanbul ve Doğu Marmara, ve en fazla göç veren bölgelerin ise Kuzeydoğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu olduğu belirlenmiştir. Kişi başına düşen gelir dağılımında ki artışlar dikkate alındığında 2006-2010 yılları arasında en fazla artışın Güneydoğu Anadolu Bölgesinde, en az artışın ise Batı Marmara bölgesinde olduğu belirlenmiştir. Sonuç itibariyle göç olgusu, göç veren ve alan iller açısından çeşitli problemlere neden olmaktadır. Göç veren iller açısından işgücü kaybına sebep olurken, alan iller açısından sosyo-kültürel ve ekonomik problemlerin yanı sıra çarpık kentleşme problemini de beraberinde getirmektedir Bu açıdan göç alan iller açısından farklı istihdam imkânlarının sağlanması ile göç eden kişilerin gelirlerinin ve yaşam kalitelerinin artırılmasına çalışılması gerekmektedir. Göç veren iller açısından ise kişileri o bölgede tutmaya yönelik gelir artışının sağlanması için yeni istihdam olanaklarının oluşturulmasına, bölgenin cazibesinin artırılmasına ve bu bölgelerin desteklenmesine yönelik politikaların geliştirilmesine ihtiyacın olduğu düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Anonim, 1965-2000. Devlet Planlama Teşkilatı Kayıtları. http://ekutup.dpt.gov.tr/nufus/kocamant/icgoc.pdf (30 Mart 2012).
- Anonim, 2000. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu Raporu. http://ekutup.dpt.gov.tr/ bolgesel/oik523.pdf (25 Şubat 2012).
- Anonymous, 2004, United Nations, World Population Prospects, The 2004 Revision, Volume I: Comprehensive Tables, ST/ESA/SER.A/244, New York.
- Anonim, 2005. Türkiye İstatistik Kurumu Genel Nüfus Sayımı, 2000 Göç İstatistikleri, Yayın No:2976, Ankara.
- Anonim, 2011a. Türkiye İstatistik Kurumu Gelir Dağılımı İstatistikleri. www.tuik.gov.tr (12 Mart 2012).
- Anonim, 2011b. Türkiye İstatistik Kurumu Göç İstatistikleri www.tuik.gov.tr (10 Mart 2012).
- Dağdemir, Ö., ve Acaroğlu, H., 2011. Türkiye’de Bölgesel Gelir Dağılımının İller Düzeyinde Analizi:1990-2006. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı(1), 39-56.
- Demir, N., Yavuz, F., 2010. Hayvancılık Destekleme Politikalarına Çiftçilerin Yaklaşımlarının Bölgelerarası Karşılaştırmalı Analizi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 41-2: 113-121.
- Emiroğlu, M., 1981. Türkiye’de Son Sayımlar ve Kentleşme Olayının Boyutları. Coğrafya Araştırmaları Dergisi, Coğrafya Araştırmaları Enstitü Yayını, Sayı (10): 41-73. Gürbüz, M., 2002. Kahramanmaraş da Göç Hareketleri ve Doğurduğu Problemler. Akademik Araştırma Dergisi, Sayı (12): 131-141.
- Gürbüz, M., 2007. Yüreğir’e Göç Eden Nüfusun Sosyo-Ekonomik Özellikleri ve Şehirleşme Sürecindeki Değişimi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi. Coğrafya Dergisi, Sayı (15): 1Yamak, N., ve Yamak, R., 1999. Türkiye’de Gelir Dağılımı ve Göç. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı (1): 16-28.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | tr;en |
|---|---|
| Bölüm | DERLEMELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 27 Mayıs 2014 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 44 Sayı: 1 |
Kaynak Göster
Bu dergide yayınlanan makaleler Creative Commons Uluslararası Lisansı (https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/) kapsamında yayınlanmaktadır. Bu, orijinal makaleye uygun şekilde atıf yapılması şartıyla, eserin herhangi bir ortam veya formatta kopyalanmasını ve dağıtılmasını sağlar. Ancak, eserler ticari amaçlar için kullanılamaz.
https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/