Türkistan Komitesi (Türkkomite), Rusya İmparatorluğu’nun çöküşüyle Sovyetler Birliği’nin kuruluşu arasındaki geçiş sürecinde, Türkistan’nın yönetimsel ve siyasal yapısında kritik bir rol oynamıştır. 1917 Şubat Devrimi sonrasında Geçici Hükümet tarafından kurulan Komite, bölgedeki yerel halkın temsilini artırmayı ve yönetim süreçlerini modernleştirmeyi hedeflemiştir. Ancak, dönemin karmaşık siyasi atmosferi ve Taşkent Sovyeti ile yaşanan yoğun anlaşmazlıklar, bu hedeflere ulaşılmasını büyük ölçüde engellemiştir. Müslüman halkın siyasi katılımını sağlama çabaları yetersiz kalmış, bu durum yerel halkın ulusal bağımsızlık arayışlarını güçlendirmiştir. Özellikle Kokand Özerkliği girişimi, bu taleplerin açık bir yansımasıdır. Komite’nin faaliyetleri, Bolşeviklerin bölgedeki etkisinin artmasıyla giderek sınırlanmış ve Sovyetlerin merkeziyetçi politikalarının devreye girmesiyle işlevselliğini kaybetmiştir. Bu çalışma içerisinde, nitel araştırma yöntemlerinden tarihsel analiz yöntemiyle Komite’nin kuruluş süreci, faaliyetleri ve etkilerini incelenirken, birincil ve ikincil kaynaklardan yararlanmıştır. Bulgular, Komite’nin reform girişimlerinin zorluklarını, yerel halkın tepkilerini ve Sovyetleşme sürecine geçişteki etkilerini gözler önüne sermektedir. Sonuç olarak, Türkistan Komitesi’nin başarısızlıkları, Sovyet iktidarının Türkistan’da yerleşmesine zemin hazırlamış, ancak aynı zamanda bölgedeki yönetim reformlarının temellerini atmıştır. Bu bağlamda, Türkistan Komitesi’nin incelenmesi, Sovyetleşme süreci ile ulusal bağımsızlık talepleri arasındaki gerilimleri anlamak açısından kritik bir öneme sahiptir.
Türkistan Komitesi Taşkent Sovyeti Kokand Özerkliği Sovyetleşme süreci
The Turkestan Committee (Turkkomite) played a critical role in the administrative and political transformation of Turkestan during the transitional period between the collapse of the Russian Empire and the establishment of the Soviet Union. Established by the Provisional Government after the February Revolution of 1917, the Committee aimed to enhance the representation of the local population and to modernize administrative processes in the region. However, the complex political climate of the period and intense conflicts with the Tashkent Soviet largely hindered the achievement of these objectives. Efforts to secure the political participation of the Muslim population proved insufficient, thereby strengthening local aspirations for national independence. The initiative to establish the Kokand Autonomy was a clear manifestation of these demands. The Committee’s activities gradually lost their effectiveness as Bolshevik influence in the region expanded and the centralized policies of the Soviets were introduced. This study examines the establishment, operations, and impact of the Committee through a historical analysis method, one of the qualitative research approaches, utilizing both primary and secondary sources. The findings highlight the challenges faced by the Committee in its reform efforts, the reactions of the local population, and its influence on the transition toward Sovietization. Ultimately, the failures of the Turkestan Committee paved the way for the consolidation of Soviet power in Turkestan, while at the same time laying the groundwork for future administrative reforms in the region. In this context, the examination of the Turkestan Committee is of critical importance for understanding the tensions between the Sovietization process and the aspirations for national independence.
Turkestan Committee Tashkent Soviet Kokand Autonomy Sovietization Process
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Orta Asya Tarihi, Türk Halkları ve Toplulukları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 14 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Ekim 2025 |
Gönderilme Tarihi | 14 Şubat 2025 |
Kabul Tarihi | 14 Eylül 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 12 Sayı: 4 |