EXTRAVAGANCE AND REFLECTION ON NATURE

Yıl 2019, Sayı: 4, 1 - 16, 01.06.2019

Şafak Kaypak

Öz

This work focuses on the phenomenon of extravagance and examines its reflection on nature. Human has always seen nature in his service since he existed. He has used it wasteful and loutishly without thinking that I am destroying it, and continues to use it. With its activities, it does not only consume the ones in the nature, but at the same time, it changes the natural environment. People's natural life changing activities have gained momentum in recent years. However, every living species exists in its own unique environment; their lives are in danger outside these environments. If the natural environment deteriorates, living creatures can die. Human is one of those creatures. Learning to be respectful to nature is much more important today than before. We need to do this only because it does not meet our basic needs, such as nature, our food, water and air, but because it also has the right to exist. The damage of the nature means that the person is also damaged. Rather than consume nature, without forgetting that we are a part of it, the belief in understanding the natural cycles and adapting ourselves to them and the time to begin living in harmony with nature is getting stronger and stronger

Anahtar Kelimeler

Extravagance, Nature, Human, Human Nature, Environment

SAVURGANLIK VE DOĞAYA YANSIMASI

Öz

Bu çalışma, savurganlık olgusuna odaklanmakta ve bunun doğaya yansıma şeklini incelemektedir. İnsan, var olduğundan beri hep doğayı kendi hizmetinde görmüştür. Savurganca ve hoyratça, yok ediyor muyum diye düşünmeden kullanmıştır ve kullanmaya devam etmektedir. Faaliyetleriyle sadece doğada olanı tüketmekle kalmamakta, aynı zamanda, doğal çevreyi de değiştirmektedir. İnsanın doğal yaşamı değiştirici faaliyetleri son yıllarda belirgin bir biçimde hız kazanmış bulunmaktadır. Hâlbuki her canlı türü kendine özgü bir ortamda var olmakta; bu ortamların dışında yaşamları tehlikeye düşmektedir. Doğal çevre bozulursa içinde yaşayan canlı ölebilir. İnsan da o canlılardan biridir. Doğaya saygılı olmayı öğrenmek, bugün eskisinden çok daha büyük önem taşımaktadır. Bunu sadece, doğa, bizim besin, su ve hava gibi temel gereksinimlerimizi karşıladığı için değil, onun da var olmaya hakkı olduğu için yapmamız gerekmektedir. Doğanın zarar görmesi insanın da zarar görmesi anlamına gelir. Doğayı tüketmek yerine, onun bir parçası olduğumuzu unutmadan, doğal çevrimleri anlayıp kendimizi onlara uydurarak, doğayla uyum içinde yaşamaya başlama zamanının geldiği inancı gittikçe daha fazla güçlenmektedir

Anahtar Kelimeler

Savurganlık, Doğa, İnsan, İnsan Doğası, Çevre

Kaynakça

• Altuğ, F. (1998). Çevre Sorunları, Bursa: Uludağ Üniversitesi Güçlendirme Vakfı.
• Birdişli, F. (2014). “Çevreye Metaekolojik Yaklaşım ve Doğada Karşılıklı Dayanışma İlkesi” Akademik İncelemeler Dergisi, 9 (1), 25-46.
• Bookchın, M. (1994). Özgürlüğün Ekolojisi, Alev Türker (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bookchın, M. (1996). Ekolojik Bir Topluma Doğru, Abdullah Yılmaz (Çev.), İstanbul:Ayrıntı Yayınları.
• Ceyhan, N. (2007). “Dünyanın Durumu ve Gıda Güvenliği”, Powerpoint Sunu, 1-31, Konya: Tema Vakfı.
• Çepel, N. (1992). Doğa, Çevre, Ekoloji ve İnsanın Ekolojik Sorunları, İstanbul: Altın Kitaplar.
• Dağdemir, Ö. (2003). Çevre Sorunlarına Ekonomik Yaklaşımlar ve Optimal Politika Arayışları,Ankara: Gazi Kitabevi.
• Ertürk, H. (1994). Çevre Bilimine Giriş, Bursa: Uludağ Üniversitesi Yayını.
• Görmez, K. (2003). Çevre Sorunları ve Türkiye, Ankara: Gazi Kitabevi.
• Gündoğan, E. (1993). Kirlenmenin Boyutları, İstanbul: İnsan Yayınları.
• Gürpınar, E. (1993). Kent ve Çevre Sorunlarına Bakış, İstanbul: Der Yayınları.
• Kaypak, Ş. (2003). “Doğadan Aldığımız Doğallık”, 01.12.2003, Atayurt Gazetesi.
• Kaypak, Ş. (2004). “Savurganlığın Sonu Yok”, 18.11.2004, Atayurt Gazetesi.
• Kaypak, Ş. (2017). Kentleşme ve Çevre Sorunları, Basılı Ders Notu, Antakya/Hatay: MKÜ Yayını.
• Keleş, R. & Hamamcı, C. (1997). Çevrebilim, Ankara: İmge Kitabevi.
• Keleş, R. (Ed.) (1992). İnsan, Çevre Toplum, İmge Kitabevi, Ankara.
• Kışlalıoğlu, M. & Berkes, F. (1997). Çevre ve Ekoloji, İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Maltaş, A. (2015). “Ekoloji Ekseninde İnsan-Doğa İlişkisi ve Özne Sorunu”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 17 (29), 1-8.
• Mellor, M. (1993).Sınırları Yıkmak, Osman Akınhay (Çev.) Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Önder, T. (2003). Ekoloji, Toplum ve Siyaset, Ankara: Odak Yayınevi.
• Özdemir, Ş.(1997).Temel Ekoloji Bilgisi ve Çevre Sorunları, Ankara: Hatipoğlu Yayın.
• Öztürk, Y. Nuri (2008). “Dünyayı Kemiren Bela: İsraf”, 27 Ekim 2008, http://www.hurriyet.com.tr/dunyayi-kemiren-bela-israf-Erişim: 01.04.2018.
• Spurgeon, R. (1998). Ekoloji, TÜBİTAK İstanbul: Popüler Bilim Kitapları.
• TDK (Tük Dil Kurumu) (2018). www. tdk.gov.tr, 12.06.2018.
• Tuna, M. (2000). “İnsan Çevre ilişkilerinin Tarihsel Evrimi ve Modern Çevreciliğin Doğuşu”, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 3 (1-2), 61-73. Ulusoy, Y. (2014). “Tüketerek Yok Olacağız”, 01.07.2014, http://www.yilmazulusoy.com/tr/tuketerek-yok-olacagiz-1 Erişim: 11.06.2018.
• Ünder, H. (1996). Çevre Felsefesi-Etik ve Metafizik Görüşler, Doruk Yayın, Ankara.
• http://www.nkfu.com/savurganligin-zararlari-nelerdir/06.03.2016.
• http://www.denkbilgi.com/israf-nedir-kisaca.html Erişim: 15.06.2018.
• http://www.denkbilgi.com/savurganlik-nedir-kisaca.html Erişim: 11.06.2018.
• http://www.trthaber.com,ekonomi/turkiye-sudanda-tarim-arazisi-kiraladi-13Mayıs 2014
• http://www.tukcev.org.tr/turkiyede-doga-ve-cevre, Erişim: 10.05.2018.
• http://www.un.org.tr, ekolojik haklar, Erişim: 11.07.2018.
• https://doga.nedir.org/ Erişim: 12.06.2018.