Primary school teachers opinions on distance learning practices

Yıl 2024, , 96 - 120, 31.07.2024

Erkan Torpa , Cevdet Epçaçan

https://doi.org/10.51948/auad.1487135

Öz

The purpose of this research is to examine the views of primary school teachers on distance learning applications. The survey model, a quantitative research method, was used in the research. The universe of the study consists of primary school teachers who work in public schools and private primary schools affiliated with the Ministry of National Education within the borders of Siirt province in the 2021-2022 academic year. Simple random sampling was used to reach teachers and 447 participants were reached.The “Teacher Distance Education Applications Evaluation Scale” developed by the researchers was used as the data collection tool of the research. The datas were subjected to statistical analysis with the help of computer. Normality test was used to analyze the quantitative data and it was seen that the data exhibited a normal distribution. In this context, Independent Groups t-test and ANOVA test, which are parametric tests, were used to analyze the data. As a result of the research, it was determined that there was a significant difference in teachers' opinions about distance education application in the variables of educational background, proffesional experience, classroom size, perception of technology usage level and feeling adequate in using distance education applications. It was determined that there was no significant difference in the variables of gender and department of graduation. Based on the findings, trainings that provide up to date information and practical skills on educational technologies can be provided, especially for teachers who not feel sufficient in using technology.

Anahtar Kelimeler

Distance Learning, Primary School Teachers, Primary School

İlkokul öğretmenlerinin uzaktan eğitim uygulamalarına yönelik görüşleri

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilkokul öğretmenlerinin uzaktan eğitim uygulamalarına yönelik görüşlerini incelemektir. Araştırmada nicel araştırma yönteminden tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini, 2021-2022 eğitim- öğretim yılında Siirt ilinde Millî Eğitim Bakanlığına (MEB) bağlı devlet okullarında ve özel ilkokullarda görev yapan ilkokul öğretmenleri oluşturmaktadır. Öğretmenlere ulaşmak için basit seçkisiz örneklem kullanılmış ve 447 öğretmene ulaşılmıştır. Araştırmanın veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Öğretmen Uzaktan Eğitim Uygulamaları Değerlendirme Ölçeği (ÖUEUDÖ)” kullanılmıştır. Veriler bilgisayar yardımıyla istatistiksel analizlere tabi tutulmuştur. Elde edilen verilerin analizi için öncelikle normallik testi yapılmış ve verilerin normal bir dağılım sergilediği görülmüştür. Bu bağlamda verilerin analizinde parametrik testlerden Bağımsız Gruplar t-testi ve ANOVA testi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda öğretmenlerin uzaktan eğitim uygulamalarına ilişkin görüşlerinde eğitim durumu, mesleki deneyim, sınıf mevcudu, teknoloji kullanma düzeyi algısı ve uzaktan eğitim uygulamalarını kullanma konusunda kendilerini yeterli hissetme durumu değişkenlerinde anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Cinsiyet ve mezun olunan bölüm değişkenlerinde anlamlı farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Bulgulardan hareketle özellikle teknoloji kullanma konusunda kendini yeterli hissetmeyen öğretmenlere yönelik eğitim teknolojileri konusunda güncel bilgiler ve pratik beceriler kazandıran eğitimler verilebilir.

Anahtar Kelimeler

Uzaktan eğitim, İlkokul Öğretmenleri, İlkokul

Etik Beyan

Bu araştırma, T.C. Siirt Üniversitesi Rektörlüğü’nün Etik Kurulu’nun 15.12.2021-1718 tarih ve sayılı onayı ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma, bilimsel araştırma ve yayın etiği ilkelerine uygun olarak gerçekleştirilmiştir.

Kaynakça

• ktay, S., ve Keser, R. (2023). İlkokulda Uzaktan Eğitim mi? Yüz Yüze Eğitim mi?. International Primary Education Research Journal, 7(2), 70-90.
• Aktürk, A. O., ve Delen, A. (2020). Öğretmenlerin Teknoloji Kabul Düzeyleri ile Öz-yeterlik İnançları Arasındaki İlişki. Bilim Eğitim Sanat ve Teknoloji Dergisi, 4(2), 67-80.
• Aydemir, M. (2018). Uzaktan Eğitim Program, Ders ve Materyal Tasarımı. Konya: Eğitim Yayınevi. Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de Uzaktan Eğitimin Dünü, Bugünü ve Yarını. Açıköğretim Uygulamaları Ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 85-124.
• Büyüköztürk, Ş. (2020). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı İstatistik, Araştırma Deseni, Spss Uygulamaları ve Yorum. Ankara: Pegem Akademi.
• Can, A. (2019). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
• Çallı, İ., İşman, A. ve Torkul, O. (2014). Sakarya Üniversitesi’nde Uzaktan Eğitimin Dünü, Bugünü ve Geleceği. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 0(3), 1-8.
• Dinçer, S. (2006). Bilgisayar Destekli Eğitim Ve Uzaktan Eğitime Genel Bir Bakış. Eğitim ve Bilişim Sempozyumu, 9-11 Şubat, Denizli.
• Epçaçan, C. ve Pesen, A. (2020). Program Geliştirme ve Teknoloji İlişkisi. Oral, B. ve Yazar, T. (Ed.) Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme İçinde (610-641. ss.). Ankara: Pegem Akademi.
• Ergüney, M. (2017). İnternet Yoluyla Uzaktan Eğitim Uygulamaları: Sorunlar Ve Çözüm Önerileri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Eroğlu, F., & Kalaycı, N. (2020). Üniversitelerdeki zorunlu ortak derslerden Türk dili dersinin uzaktan ve yüz yüze eğitim uygulamalarının karşılaştırılarak değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(3), 1001-1027.
• Ertan Kantos, Z. (2021). Sınıf Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitim İle İlgili Görüşleri. MSGSÜ Sosyal Bilimler, 1(23), 476-491.
• Girgin, D. ve Şahin, Ç. (2020). Nicel ve Nitel Araştırma Yöntemlerinin Karşılaştırılması. Oral, B. ve Çoban, A. (Ed.) Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri İçinde (399-418. Ss.). Ankara: Pegem Akademi.
• Güleç, B., Eşer, O., Zeydanlı, S., Başaran, F., Kaplan, M. M. & Güleç, E. (2023). “Sınıf Öğretmenliği Mesleğinin Önemi ve Tarihçesi”, Journal of Social, Humanities and Administrative Sciences, 9(61):2417-2422.
• Hughes, C. (2020). Some İmplications Of Covid‐19 For Remote Learning And The Future Of Schooling. Current And Critical Issues in Curriculum, Learning And Assessment, (36), 3-17.
• Karaca, İ., Karaca, N., Karamustafaoğlu, N. ve Özcan, M. (2021). Öğretmenlerin Uzaktan Eğitimin Yararına İlişkin Algılarının İncelenmesi. Humanistic Perspective, 3(1), 209-224.
• Kırık, A., M. (2014). Uzaktan Eğitimin Tarihsel Gelişimi ve Türkiye’deki Durumu. Marmara İletişim Dergisi, (21), 73-94.
• Kocayiğit, A. ve Uşun, S. (2020). Milli Eğitim Bakanlığına Bağlı Okullarda Görev Yapan Öğretmenlerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları (Burdur İl Örneği). Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 8(23), 285-299.
• Korkmaz, İ. (2020). Nicel Araştırmalarda Evren, Örneklem, Örnekleme Teknikleri. Oral, B. ve Yazar, T. (Ed.) Eğitimde Program Geliştirme Ve Değerlendirme İçinde (147-159. ss.). Ankara:Pegem Akademi.
• Koşan, D. (2022). Sınıf Öğretmenlerinin Uzaktan Eğitime İlişkin Tutumları ile Motivasyon Düzeyleri Arasındaki İlişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.
• König, J., Jäger-Biela, D. ve Glutsch, N. (2020). Adapting To Online Teaching During Covıd-19 School Closure: Teacher Education And Teacher Competence Effects Among Early Career Teachers İn Germany. European Journal Of Teacher Education, 43(4), 608-622.
• Kurnaz, A., Kaynar, H., Şentürk Barışık, C. ve Doğrukök, B. (2020). Öğretmenlerin Uzaktan Eğitime İlişkin Görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 49(1), 293-322.
• Leech, N. L., Barrett, K. C. & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation. (2. Baskı). Taylor & Francis.
• Meb. (2020a). Bakan Selçuk, Koronavirüs’e karşı Eğitim Alanında Alınan Tedbirleri Açıkladı. Ankara. Erişim adresi: https://www.meb.gov.tr/bakan-selcuk-koronaviruse-karsi-egitim-alaninda-alinan-tedbirleri-acikladi/haber/20497/tr
• Moçoşoğlu, B. ve Kaya, A. (2020). Koronavirüs Hastalığı (Covid-19) Sebebiyle Uygulanan Uzaktan Eğitime Yönelik Öğretmen Tutumlarının İncelenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Eğitim Dergisi, 2(1), 15-43.
• Moore, M. and Kearsley, G. (2005). Distance Education: A System View. Canada: Wadsworth.
• Moorhouse, B. L., Lee, J., and Herd, S. (2020). Providing Remote School-Based Professional Support To Teachers During School Closures Caused By The Covid-19 Pandemic. Learning: Research And Practice, 7(1), 5-19.
• Mulenga, E. M., & Marbán, J. M. (2020). Is COVID-19 the Gateway for Digital Learning in Mathematics Education? Contemporary Educational Technology, 12(2), ep269.
• Ocak, G., Ocak, İ., ve Kalender, M.D. (2017). Öğretmenlerin Öz-yeterlik Algıları ile Öğretme-Öğrenme Anlayışları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1851-1864.
• Romiszowski, A. (2014). How’s The E-Learning Baby? Factors Leading To Success Or Failure Of An Educational Technology Innovation, Educational Technology, January-February.
• Salış, H.C. ve Yeşil, R. (2022). Pandemi Sonrasında Uzaktan Eğitim. Özok, H.İ. (Ed.) Eğitimde Yeni Sorunlar ve Cevaplar İçinde (25-35. ss.). Ankara: Palme Yayınevi.
• Schleicher, A., & F. Reimers (2020). Schooling Disrupted, Schooling Rethought: How the COVID-19 Pandemic is Changing Education, OECD.
• Tabachnick, B. G. And Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston, Pearson.
• Tuncer, M. (2020). Nicel Araştırma Desenleri. Oral, B. ve Yzar, T. (Ed.) Eğitimde Program Geliştirme ve Değerlendirme İçinde (205-227.ss.). Ankara: Pegem Akademi.
• Türk, H. ve Kıroğlu, K. (2022). Uzaktan Eğitime İlişkin Sınıf Öğretmenlerinin, Ailelerin ve İlkokul Öğrencilerinin Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (63), 16-48.
• Uşun, S. (2016). Eğitimde Program Değerlendirme, Süreçler-Yaklaşımlar ve Modeller. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Uşun, S., (2006), Uzaktan Eğitim, Ankara: Nobel Yayınları.
• Ülkü, S. (2018). İlkokullarda Görev Yapan Öğretmenlerin Uzaktan Eğitime Yönelik Tutumları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.