Uzaktan öğrenenlerin akran değerlendirmesine yönelik görüşleri

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 2, 168 - 190, 01.04.2016

Serpil Koçdar Nejdet Karadağ

Öz

Akran değerlendirmesi, öğrenen başarısının değerlendirilmesinde kullanılan yöntemlerden biri olup, öğrenenlerin belli ölçütler çerçevesinde birbirlerini değerlendirme süreci olarak tanımlanabilir. Akran değerlendirmesi daha çok yüz yüze eğitim ortamlarında kullanılmaktadır. Açık ve uzaktan öğrenme kurumlarında akran değerlendirmesinin kullanımı sınırlı olup, özellikle açık üniversitelerde gerçekleştirilen değerlendirme uygulamaları içerisinde akran değerlendirmesinin payı düşüktür. Öte yandan, 2008 yılından itibaren Kitlesel Açık Çevrimiçi Derslerin ortaya çıkmasıyla akran değerlendirmesi popüler olmuş, bir değerlendirme aracı olarak açık ve uzaktan öğrenme kurumlarında ve açık üniversitelerde daha fazla dikkat çekmeye başlamıştır. Bu kapsamda araştırmanın amacı, Türkiye’de bir açık ve uzaktan öğrenme kurumunda uzaktan öğrenenlerin akran değerlendirmesine yönelik görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla 20 uzaktan öğrenen ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Veriler betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre öğrenenlerden bazıları akran değerlendirmesinin uygulanabileceğini savunsa da bazı öğrenenler akran değerlendirmesine karşı olumsuz görüş bildirmişlerdir. Bazı öğrenenler ise öğretici tarafından değerlendirilmeyi daha güvenilir bulmuşlardır. İki aşamalı olarak yapılması düşünülen araştırmanın bir sonraki aşamasında, sonuçların genellenebilmesi için bu araştırma ile elde edilen nitel bulgulardan hareketle hazırlanacak bir anket ile daha fazla sayıda öğrenene ulaşılması planlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

akran değerlendirme, açık ve uzaktan öğrenme

Kaynakça

• Admiraal, W., Huisman, B., Van de Ven, M. (2014). Self- and peer assessment in Massive Open Online Courses. International Journal of Higher Education, 3(3). Ashton, S. ve Davies, R.S. (2015) Using scaffolded rubrics to improve peer assessment in a MOOC writing course. Distance Education, 36(3), 312-334. Ballantyne, R., Hughes, K. ve Mylonas, A. (2002). Developing procedures for implementing peer assessment in large classes using an action research process. Assessment &Evaluation in Higher Education, 27(5), 427-441. Black, P. ve Wiliam, D. (2009). Developing the Theory of Formative Assessment. Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 21 (1), 5–31. Bostock, S. J. (2000). Student peer assessment. A workshop at Keele University, May 2000. Boud, D. (1990). Assessment and the promotion of academic values, Studies in Higher Education, 15, 101–111. Bryant, D. A. ve Carless, D. R. (2009). Peer assessment in a test-dominated setting: empowering, boring or facilitating examination preparation? Cartney, P. (2010). Exploring the use of peer assessment as a vehicle for closing the gap between feedback given and feedback used. Assessment & Evaluation in Higher Education, 35(5), 551–564. Chetwynd, F., Gardner, C. ve Jefferis, H. (2013). Literature review for the eSTEeM project: The use of peer assessment/review in distance teaching via the Moodle VLE. Ching, Y.H. ve Hsu, Y.C. (2013). Peer feedback to facilitate project-based learning in an online environment. IRRODL, 14(5). Falchikov, N. ve Goldfinch, J. (2000). Student peer assessment in higher education: A metaanalysis comparing peer and teacher marks. Review of Educational Research, 70 (3), 287-322. Falchikov, N. (2007). The place of peers in learning and assessment. İçinde D. Boud & N. Falchikov (Eds.), Rethinking assessment in higher education: Learning for the longer term (pp. 128-143). London: Routledge. Falchikov, N. (2003). Involving students in assessment. Psychology Learning and Teaching, 3(2), 102-106. Freeman, M. (1995). Peer assessment by groups of group work. Assessment and Evaluation in Higher Education, 20(3), 289–301. Furman, B. ve Robinson, W. (2003). Improving engineering report writing with Calibrated Peer Review™. İçinde D. Budny (Ed.), Proceedings of the 33rd Annual Frontiers in Education Conference. Piscataway, NJ: IEEE Digital Library. Gielen, S., Dochy, F., Onghena, P., Struyven, K. ve Smeets, S. (2011). Goals of peer assessment and their associated quality concepts. Studies in Higher Education. DOI:10.1080/03075071003759037 Gömleksiz, M.N. ve Koç, A. (2011). Bilgisayar kullanımı öğretiminde akran değerlendirme. 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium. Fırat Üniversitesi, Elazığ. Grez, L., Valcke, M. ve Roozen, I. (2012). How effective are self- and peer assessment of oral presentation skills compared with teachers’ assessments? Active Learning in Higher Education, 13(2), 129–142. Gunawardena, C.N. ve LaPointe, D.K. (2003). Planning and management of student assessment. Planning&Management in Distance Education (Ed: S. Panda). London: Kogan Page. 195-205. Karaca, E. (2009). An evaluation of teacher trainees’ opinions of the peer assessment in terms of some variables. World Applied Sciences Journal, 6(1), 123-128. Karadağ, N. (2014). Açık ve uzaktan eğitimde ölçme ve değerlendirme: mega üniversitelerdeki uygulamalar. Yayımlanmamış doktora tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir. Koç, C. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmenlik uygulamasında akran değerlendirmeye ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 1965- 1989. Langan, A., Wheater, C., Shaw, E., Haines, B., Cullen, W., Boyle, J. ve diğ.. (2005). Peer assessment of oral presentations: Effects of student gender, university affiliation and participation in the development of assessment criteria. Assessment and Evaluation in Higher Education, 30(1), 21–34. Liu, N. F. ve Carless, D. (2006). Peer feedback: The learning element of peer assessment. Teaching in Higher Education, 11(3), 279-290. Lladó, A.P., Soley, L.F., Fraguell-Sansbelló, F.B., ve diğ. (2014). Student perceptions of peer assessment: an interdisciplinary study. Assessment & Evaluation in Higher Education, 39(5), 592-610. AUAd 2016, Cilt 2, Sayı 2, 168‐190 Koçdar ve Karadağ 188 Loddington, S. (2008) .Peer assessment of group work: a review of the literature. The WebPA project, eLearning Capital Programme. Lu, J. ve Law, N. (2011). Online peer assessment: Effects of cognitive and affective feedback. Instructional Science, 40(2), 257-275. Luxton-Reilly, A.(2009). A systematic review of tools that support peer assessment. Computer Science Education, 19(4), 209–232. Malik, M. (2013). A review of peer assessment and peer review within higher education institutions. McLaughlin, P. ve Simpson, N. (2004). Peer assessment in first year university: How the students feel. Studies in Educational Evaluation, 30(2), 135-149. Miles, M. B. ve Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook. 2nd ed. Thousand Oaks, California: SAGE. Prins, F.J., Sluijsmans, D.M.A., Kirschner, P.A. ve Strijbos, J.W. (2005). Formative peer assessment in a CSCL environment: a case study. Assessment & Evaluation in Higher Education, 30(4), 417-444. Race, P. (1998). Practical pointers in peer assessment. In Brown, S. (ed.), Peer Assessment in Practice (113-122). Birmingham: SEDA. Reinholz, D. (2016) The assessment cycle: a model for learning through peer assessment. Assessment & Evaluation in Higher Education, 41(2), 301-315. Robinson, J. (2002). In search of fairness: An application of multi-reviewer anonymous peer review in a large class. Journal of Further and Higher Education, 26(2), 183-192. Simonson, M. Smaldino, S. Albright, M. ve Zvacek, S. (2012). Teaching and learning at a distance: Foundations of distance education (3. Baskı). New Jersey: Prentice Hall. Suen, H.K. (2014). Peer assessment for Massive Open Online Courses (MOOCs). IRRODL, 15(3). Sluijsmans, D., Dochy, F. ve Moerkerke, G. (1998). The use of self-, peer- and co-assessment in higher education. Open University of the Netherlands: Otec Report Series. Taşdemir, M. (2014). Kendini değerlendirme, akran değerlendirme ve öğretmen değerlendirmenin yazılı sınav sonuçlarına etkisi ve başarı yordayıcılığı. Turkish Studies, 9(5), 1911-1929. Taylor, P. (2014). The use of peer assessment at the Open University. eSTEeM Final Report. Thomas, G. Martin, D. ve Pleasants, K. (2011). Using self- and peer-assessment to enhance students’ future-learning in higher education. Journal of University Teaching & Learning Practice, 8(1). Teixeira de Sampayo, M., Sousa-Rodrigues, D., Jimenez-Romero, C. ve Johnson, J. (2014). Peer assessment in architecture education. İçinde 14th International Conference on Technology, Policy and Innovation, 9-12 September 2014, Brno, Czech Republic. Topping, K. (1998). Peer assessment between students in colleges and universities. Review of Educational Research, 68(3), 249-276. Topping, K. (2009). Peer assessment. Theory Into Practice, 48, 20–7. Xiao, Y. ve Lucking, R. (2008). The impact of two types of peer assessment on students' performance and satisfaction within a Wiki environment. Internet and Higher Education, 11(3/4), 186-193. Wen, M.L. ve Tsai, C.C. (2006). University students’ perceptions of and attitudes toward (online) peer assessment. Higher Education, 51, 27–44. Vu, T. T. ve Alba, G. (2007). Students' experience of peer assessment in a professional course. Assessment & Evaluation in Higher Education, 32(5), 541-556. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.