Şehrin kenar mahallesindeki bir okuldaki arabuluculuk
programının etkililiği incelenmiştir. Anaokulu öncesinden ilkokulun dördüncü
sınıfına kadar öğretim yapan bir okulda, 47 üçüncü ve dördüncü sınıf öğrencisi,
okuldaki arkadaşları arasında ortaya çıkan çatışmalarda arabuluculuk yapmak
için birer çatışma yöneticisi olarak yetiştirilmiştir. Yetiştirme programı,
iletişim, direşkenlik kendine güven (assertiveness) ve arabuluculuk
becerilerini içeren, bir buçuk günlük bir süreyi kapsamaktaydı. Öğrenciler bir
öğretim yılı boyunca 323 çatışma olayında arabuluculuk yapmışlardır. Fiziksel
(%43) ve sözlü (%42) saldırılan içeren ilişki sorunlarıyla ilgili çatışmaların
% 87'sinde arabuluculuk yoluna gitmişlerdir. Öğrencilerin yaygın olarak
kullandıkları stratejiler, fiziksel (% 40) ve sözlü (%51) güçtür. Arabuluculuk,
genellikle tarafların gelecekte birbirlerinden kaçınmaları-uzak durmaları (%84)
biçimindeki bir anlaşmayla sonuçlanmıştır. Erkek-erkek, kız-kız ve erkek-kız
çatışmaları arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Erkek ve kız çocukları
arasında neredeyse yok denecek kadar az sayıda çatışma çıkmıştır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Çeviri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 1999 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1999 Cilt: 32 Sayı: 1 |
AUEBFD'nin tüm İçerikleri Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License kuralları çerçevesinde lisanslanmaktadır.
AUEBFD CC BY-NC-ND 4.0 lisansını kullanmaktadır.