Teachers’ Opinions Concerning Training Curriculum in Primary Schools: A Qualitative Analysis

Yıl 2020, Cilt: 53 Sayı: 3, 903 - 930, 01.12.2020

İshak Kozikoğlu , Yusuf Tosun

https://doi.org/10.30964/auebfd.679050

Cited By: 4

Öz

This study aims to determine teachers’ opinions concerning the training curriculum in primary
schools (IYEP). This study, which was designed as a case study, was conducted with 38
classroom teachers working in Van and Şanlıurfa provinces. The data were collected with a
semi-structured interview form analyzed by using descriptive analysis technique. As a result of
the study, it was determined that approximately half of the teachers did not benefit from the
curriculum adequately due to the deficiencies in curriculum design in terms of objectives,
teaching materials, application guidelines, although the teachers considered the curriculum as
a useful practice for the students who could not reach the sufficient level in Turkish and
mathematics skills. In addition, the problems faced by most of the teachers in IYEP process are
as follows; The absenteeism of the students, additional responsibilities to students outside of
school classes, differences in the student levels in the modules, the lack of motivation of some
students and the lack of interest of parents. In this case, material support can be provided to
teachers by Ministry of National Education (MEB) within the scope of IYEP and activities that
will increase cooperation with parents can be planned in order to solve the absenteeism
problem.

Anahtar Kelimeler

Training curriculum in primary schools (IYEP), classroom teachers, support programs, support education, primary education

İlkokullarda Yetiştirme Programına (İYEP) İlişkin Öğretmen Görüşleri: Nitel Bir Çözümleme

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilkokullarda yetiştirme programına (İYEP) ilişkin öğretmen görüşlerini belirlemektir. Durum çalışması deseninin kullanıldığı araştırma, Van ve Şanlıurfa illerinde görev yapan 38 sınıf öğretmeniyle gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri yarı-yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda öğretmenlerin İYEP’i Türkçe ve matematik becerilerinde yeterli düzeye ulaşamamış öğrencilerin başarılarının artırılması açısından faydalı bir uygulama olarak görmelerine rağmen yaklaşık olarak yarısının hazırlanan program tasarısındaki kazanımlar, öğretim materyalleri, uygulama kılavuzları ve yönergelerdeki eksikliklerden dolayı programdan yeterli düzeyde faydalanılmadığını belirtikleri belirlenmiştir. Ayrıca, öğretmenlerin çoğunun İYEP sürecinde karşılaştıkları sorunlar sırasıyla; öğrencilerin devamsızlık yapmaları, öğrencilere okul derslerinin dışında ek sorumluluklar yüklenmesi, modüllerdeki öğrenci seviyelerindeki farklılıklar, bazı öğrencilerin yaşadıkları motivasyon eksikliği ve velilerin ilgisizliği olarak belirlenmiştir. Bu durumda, İYEP kapsamında MEB tarafından öğretmenlere materyal desteği sağlanabilir ve devamsızlık sorununu çözmek amacıyla veliler ile işbirliğini artıracak etkinlikler planlanabilir.

Anahtar Kelimeler

İlkokullarda yetiştirme programı, İYEP, destek programları, destek eğitimi, ilkokul eğitimi, sınıf öğretmenleri

Kaynakça

• Akyıldız, H. (1991). Etkili öğretim açısından öğretmen niteliğinin önemi. Eğitimde arayışlar 1. sempozyumu eğitimde nitelik geliştirme. İstanbul: Kültür Koleji Yayınları. Aykaç, N. (2007). İlköğretim sosyal bilgiler dersi eğitim-öğretim programına yönelik öğretmen görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(22), 46-73. Aykaç, N. (2014). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Baştuğ, M. ve Demirtaş, G. (2017). İlk okuma ve yazma öğretimi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Baykul, Y. (2003). İlköğretimde matematik öğretimi: 1-5 sınıflar için. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Büyükdüvenci, S. (1991). Nitelikli eğitim sorunu. Eğitimde arayışlar 1. sempozyumu eğitimde nitelik geliştirme. İstanbul: Kültür Koleji Yayınları. Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Demirel, Ö. (2011). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Göksu, İ. ve Gülcü, A. (2016). Ortaokul ve liselerde uygulanan destekleme kurslarıyla ilgili öğretmen görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1),153-171. Kabakçı Yurdakul, I. (2008). Öğretmenlikte mesleki gelişim. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları Lau, K. ve Chan, D.W. (2003). Reading strategy use and motivation among Chinese goog and poor readers in Hong Kong. Journal of Research in Reading, 26(2), 177-190. MEB. (2012). 12 yıl zorunlu eğitim: Sorular ve cevaplar. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. MEB. (2014). Millî eğitim bakanlığı okul öncesi eğitim ve ilköğretim kurumları yönetmeliği. Sayı : 29072. MEB. (2019a). Millî eğitim bakanlığı ilkokullarda yetiştirme programı yönergesi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. MEB. (2019b). İlkokullarda yetiştirme programı (İYEP). Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı, Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis (2nd edition). USA: Sage Publications Inc. OECD. (2018). PISA 2015 results in focus. OECD Publishing, Paris. Örs, E. (2019). Bir ilkokul öğrencisinin okuma-yazma öğrenimi üzerin durum çalışması. Journal of Education, 16(1), 68-88. Özsevgeç, T. ve Karamustafaoğlu, S. (2010). Öğretmen adaylarının geleneksel ve yapılandırmacı ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarına yönelik profilleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2),333-354. TEDMEM. (2019). 2018 Eğitim değerlendirme raporu (TEDMEM değerlendirme dizisi 5). Ankara: Türk Eğitim Derneği. Telli, E. , Ünsar, A. ve Oğuzhan, A. (2012). Liderlik davranış tarzlarının çalışanların örgütsel tükenmişlik ve işten ayrılma eğilimleri üzerine etkisi: Konuyla ilgili bir uygulama. Electronic Journal of Vocational Colleges, 2(2), 135-150. Tural, H. (2005). İlköğretim matematik öğretiminde oyun ve etkinliklerle öğretimin erişi ve tutuma etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Ulusoy, K., Topçubaşı, T., Erkuş, B., Gökçedağ, O. ve Çoşkun, E. (2018, Nisan). Sınıf öğretmenlerinin ilkokullarda yetiştirme programına katılacak öğrencilerin belirlenmesi ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. 2. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Kongresi, Antalya. Yeşilkayalı, E. (1997). İlkokul 4. sınıf sosyal bilgiler dersinde problem çözme yönteminin öğrencilerin duyuşşal özellikleri üzerindeki etkisi. Nasıl Eğitim Sistemi: Güncel Uygulamalar ve Geleceğe İlişkin Öneriler Eğitim Sempozyumu, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yıldız, M. ve Akyol, H. (2011). İlköğretim 5. Sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, okuma motivasyonu ve okuma alışkanlıkları arasındaki ilişki. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3),793-815. Westwood, P. (2001). Reading and learning difficulties: Approaches to teaching and assessment. 19 Prospect Hill Road, Camberwell, Victoria.