Bir koruma tedbiri olan adli kontrol, birbirinden farklı temel hak ve özgürlüklere müdahale niteliğindedir ve temel hak ve özgürlüklerin sınırlanmasına neden olur. Bu nedenle de adli kontrol ile ilgili düzenlemelerin insan hakları ışığında değerlendirilmesi büyük önem arz eder. Bu çalışmada Ceza Muhakemesi Kanunu’nda (“CMK”) yer alan adli kontrol ile ilgili düzenlemeler insan hakları ışığında ele alınmış, bu düzenlemeler Anayasa’nın ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (“AİHS”) sağladığı güvenceler kapsamında değerlendirildiğinde nasıl bir sonuç çıktığı ortaya konmaya çalışılmıştır. Yapılan değerlendirmede adli kontrol ile ilgili düzenlemeler ve temel hak ve özgürlüklerin korunabilmesi ile ilgili genel olarak üç tespit yapılmıştır. Birincisi, bu düzenlemelerden bir kısmının temel hak ve özgürlüklerin korunması bakımından ileri bir koruma sağladığı görülmekle bunlar açısından uygulamanın devam etmesi gerektiği düşünülmektedir. İkincisi, bu düzenlemelerden bir kısmının temel hak ve özgürlükler bakımından yeterli güvenceyi sağlayamadığı görülmüş olmakla birlikte bunlar açısından yasa değişikliği yapılması ve mevcut halde ise AİHS’e uygun yorum yapılması önerilmektedir. Üçüncüsü, bu düzenlemelerden bir kısmının temel hak ve özgürlükler ile çatışma halinde olabileceği görülmekle bunlar açısından yasa değişikliği yapılması ve mevcut halde ise AİHS hükümlerinin doğrudan uygulanması gerektiği kanaatine ulaşılmıştır
Judicial control, as a part of protective measures, has the characteristic of being an interference to several fundamental rights and freedoms and causes the limitation of them. Hence, it is very important to evaluate the arrangements related to judicial control in the light of human rights. This article addresses the arrangements related to judicial control laid down in Criminal Procedural Law (“CPL”) in the light of human rights and tries to present the outcomes when these arrangements are considered within the context of the guarantees provided by Constitution and European Convention of Human Rights (“ECHR”). The evaluation is concluded in general by three findings in relation to the arrangements related to judicial control and the possible protection of fundamental rights and freedoms. Firstly, since some of these arrangements provides more extensive protection as regards fundamental rights and freedoms, it is considered that regarding these their implementation should continue. Secondly, as some of these arrangements cannot provide sufficient guarantees as regards fundamental rights and freedoms, it is suggested that regarding these the Law should be amended and as it stands, they should be interpreted in line with ECHR. Thirdly, since some of these arrangements could be in contradiction with fundamental rights and freedoms, it is thought that regarding these the Law should be amended and as it stands, the provisions of the ECHR should be applied directly
Diğer ID | JA32VE64NK |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 1 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 65 Sayı: 4 |