Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu

Yıl 2019, Cilt: 68 Sayı: 2, 479 - 527, 23.10.2019
https://doi.org/10.33629/auhfd.637444

Öz



Hukuk
normları, insanların belirli bir düzen içinde yaşamalarını sağlamak maksadıyla
konulmuş kurallardır. Bu kurallara uygun biçimde yaşamak toplumdaki bütün
insanların ortak menfaatlerinin bir gereğidir. Şüphesiz ki bu ortak menfaatin
içinde, yaşama hakkı, vücut dokunulmazlığı, cinsel özgürlük, kişi hürriyeti ve
bunlarla birlikte sayılabilecek birçok değer yer alır. Bilimin zamanla
ilerlemesi, organizasyon ve işbölümü ilişkilerinin farklılaşması, toplum yaşamı
ve insan ilişkilerinin de değişmesine neden olmuştur. İnsanlar bu değişimin pek
çok nimetinden faydalansa da, oluşan bu yeni ortam, onların bedensel ve ruhsal
dengesine belli ölçüde etki etmiştir. Yaşam hakkının sağlıklı biçimde
sürdürülmesi bağlamında, kişilerin hem ruhsal hem de bedensel dengesini koruma
altına almak amacıyla çeşitli normlara ihtiyaç duyulmuştur. Kişilerin huzur ve sükûnunu
bozma suçu da bu amaçla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 123. maddesinde
düzenlenmiştir.



Kaynakça

  • Artuk Mehmet Emin – Gökcen Ahmet – Yenidünya Ahmet Caner: Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 9, Ankara 2015.
  • Centel Nur – Zafer Hamide – Çakmut Özlem: Türk Ceza Hukukuna Giriş, B. 10, İstanbul 2017.
  • Demirbaş Timur: Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 6, Ankara 2009.
  • Ekici Şahin Meral: Ceza Hukukunda Rıza, B. 1, İstanbul 2012. (Rıza)
  • Ekici Şahin Meral: “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu (TCK m. 123)”, in. CHD, S. 23, 2013, s. 21-52. (Huzur ve Sükûnunu)
  • Erdoğan Mustafa: İnsan Hakları Teorisi ve Hukuku, B. 1, Ankara 2007.
  • Erem Faruk: Türk Ceza Kanunu Şerhi Özel Hükümler, C. 2, B. 1, Ankara 1993. (C. 2)
  • Erem Faruk: Türk Ceza Kanunu Şerhi Özel Hükümler, C. 3, B. 1, Ankara 1993. (C. 3)
  • Garner Bryan: Black’s Law Dictionary, Second Pocket Edition, 2001.
  • Gökcen Ahmet: “Hürriyete Karşı Suçlar”, s. 1-37. (Erişim: www.ceza-bb.adalet.gov.tr/makale/117.doc (04.04.2019)
  • Gülşen Recep: “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu”, in. Zirve Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 1, 2012, s. 5-20.
  • Güngör Devrim: Ceza Hukukunda Fiil Üzerinde Hata, B. 1, Ankara 2007. (Hata)
  • Güngör Devrim: 5237 ve 5271 Sayılı Kanunlar Işığında Şikâyet Kurumu, B. 1, Ankara 2009. (Şikâyet)
  • Hafızoğulları Zeki – Özen Muharrem: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 8, Ankara 2015. (Genel Hükümler)
  • Hafızoğulları Zeki – Özen Muharrem: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Kişilere Karşı Suçlar, B. 5, Ankara 2016. (Kişilere Karşı)
  • Hafızoğulları Zeki – Özen Muharrem: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Topluma Karşı Suçlar, B. 2, Ankara 2016. (Topluma Karşı)
  • Hakeri Hakan: Ceza Hukukunda İhmal Kavramı ve İhmali Suçların Çeşitleri, B. 1, Ankara 2003.
  • Katoğlu Tuğrul: Ceza Hukukunda Hukuka Aykırılık, B. 1, Ankara 2003.
  • Kocasakal Ümit: “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu (TCK 123)”, in. ABD., Y. 2015, S. 2, s. 110-146.
  • Kurt Gülşah: “5237 Sayılı Türk Ceza Kanununda Cinsel Taciz Suçu”, in. Uğur Alacakaptan’a Armağan, C. 1, B. 1, İstanbul 2008, s. 507-525.
  • Meydan Nihat – Yapal Fadime: İçtihatlı Türk Ceza Kanunu, C. 2, B. 1, İstanbul 2004.
  • Özbek Veli Özer – Kanbur Mehmet Nihat – Doğan Koray – Bacaksız Pınar – Tepe İlker: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, B. 5, Ankara 2013.
  • Parlar Ali – Hatipoğlu Muzaffer: Açıklamalı ve Yeni İçtihatlarla 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu, C. 2, B. 3, Ankara 2010.
  • Şen Ersan: Yeni Türk Ceza Kanunu Yorumu, C. 1, B. 1, İstanbul 2006.
  • Taner Fahri Gökçen: Türk Ceza Hukukunda Cinsel Özgürlüğe Karşı Suçlar, B. 1, Ankara 2013.
  • Tezcan Durmuş – Erdem Mustafa Ruhan – Önok Murat: Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, B. 10, Ankara 2013.
  • Toroslu Nevzat: Ceza Hukuku Genel Kısım, B. 14, Ankara 2009.
  • Toroslu Nevzat – Feyzioğlu Metin: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 9, Ankara 2012.
  • Türkmen Ahmet: “Yeni Bir Hukuki Olgu Olarak Israrlı Takip ve Taciz (Stalking) ve Bunun Türk Medeni Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi”, in. DEÜHFD, C. 11, İzmir 2010, s. 1387-1434.
  • Yalçın Sancar Türkan: Müteselsil Suç, Ankara 1995.
  • Yaşar Osman – Gökcan Hasan Tahsin – Artuç Mustafa: Yorumlu Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, C. 3, B. 2, Ankara 2014.
  • Yaşar Osman: Yeni İçtihatlarla Uygulamalı ve Yorumlu Ceza Muhakemesi Kanunu, C. 2, B. 5, Ankara 2011.
  • Yenerer Çakmut Özlem: Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma ve Gürültüye Neden Olma Suçları, B. 1, İstanbul 2014.
  • Yenisey Feridun – Plagemann Gottfried: Alman Ceza Kanunu Strafgesetzbuch (StGB), B. 2, İstanbul 2015.
  • Yokuş Sevük Handan: “Gürültüye Neden Olma Suçu (TCK m. 183)”, in. Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, Y. 2013, C. 19, S. 2, s. 363-379.
  • Yararlanılan İnternet Siteleri:
  • http://www.ceza-bb.adalet.gov.tr/
  • http://www.kazanci.com/
  • http://www.tdk.gov.tr/

The Crime of Deterioration of Peace and Order

Yıl 2019, Cilt: 68 Sayı: 2, 479 - 527, 23.10.2019
https://doi.org/10.33629/auhfd.637444

Öz



Norms of law are
the rules that provide people to live in certain order. Living in accordance
with these rules is a requirement of the common interests of all people in
society. There is no doubt that within this common interests, the right to
life, physical integrity, sexual freedom, right to liberty, and many other
values that can be counted. The devolopment of sciences over time,
differentiation of the division of labor relations has also changed the life of
society and human relations. Although people benefit from many aspects of this
change, this new environment has affected their physical and mental balance to
a certain extent. In order to maintain the right to life properly, various
norms were needed to protect both the mental and physical balance of the
individuals. The crime of deterioration of peace and order is regulated in the
Artical 123 of the Turkish Criminal Code for this purpose.

Kaynakça

  • Artuk Mehmet Emin – Gökcen Ahmet – Yenidünya Ahmet Caner: Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 9, Ankara 2015.
  • Centel Nur – Zafer Hamide – Çakmut Özlem: Türk Ceza Hukukuna Giriş, B. 10, İstanbul 2017.
  • Demirbaş Timur: Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 6, Ankara 2009.
  • Ekici Şahin Meral: Ceza Hukukunda Rıza, B. 1, İstanbul 2012. (Rıza)
  • Ekici Şahin Meral: “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu (TCK m. 123)”, in. CHD, S. 23, 2013, s. 21-52. (Huzur ve Sükûnunu)
  • Erdoğan Mustafa: İnsan Hakları Teorisi ve Hukuku, B. 1, Ankara 2007.
  • Erem Faruk: Türk Ceza Kanunu Şerhi Özel Hükümler, C. 2, B. 1, Ankara 1993. (C. 2)
  • Erem Faruk: Türk Ceza Kanunu Şerhi Özel Hükümler, C. 3, B. 1, Ankara 1993. (C. 3)
  • Garner Bryan: Black’s Law Dictionary, Second Pocket Edition, 2001.
  • Gökcen Ahmet: “Hürriyete Karşı Suçlar”, s. 1-37. (Erişim: www.ceza-bb.adalet.gov.tr/makale/117.doc (04.04.2019)
  • Gülşen Recep: “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu”, in. Zirve Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, S. 1, 2012, s. 5-20.
  • Güngör Devrim: Ceza Hukukunda Fiil Üzerinde Hata, B. 1, Ankara 2007. (Hata)
  • Güngör Devrim: 5237 ve 5271 Sayılı Kanunlar Işığında Şikâyet Kurumu, B. 1, Ankara 2009. (Şikâyet)
  • Hafızoğulları Zeki – Özen Muharrem: Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler, B. 8, Ankara 2015. (Genel Hükümler)
  • Hafızoğulları Zeki – Özen Muharrem: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Kişilere Karşı Suçlar, B. 5, Ankara 2016. (Kişilere Karşı)
  • Hafızoğulları Zeki – Özen Muharrem: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler Topluma Karşı Suçlar, B. 2, Ankara 2016. (Topluma Karşı)
  • Hakeri Hakan: Ceza Hukukunda İhmal Kavramı ve İhmali Suçların Çeşitleri, B. 1, Ankara 2003.
  • Katoğlu Tuğrul: Ceza Hukukunda Hukuka Aykırılık, B. 1, Ankara 2003.
  • Kocasakal Ümit: “Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma Suçu (TCK 123)”, in. ABD., Y. 2015, S. 2, s. 110-146.
  • Kurt Gülşah: “5237 Sayılı Türk Ceza Kanununda Cinsel Taciz Suçu”, in. Uğur Alacakaptan’a Armağan, C. 1, B. 1, İstanbul 2008, s. 507-525.
  • Meydan Nihat – Yapal Fadime: İçtihatlı Türk Ceza Kanunu, C. 2, B. 1, İstanbul 2004.
  • Özbek Veli Özer – Kanbur Mehmet Nihat – Doğan Koray – Bacaksız Pınar – Tepe İlker: Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler, B. 5, Ankara 2013.
  • Parlar Ali – Hatipoğlu Muzaffer: Açıklamalı ve Yeni İçtihatlarla 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu Yorumu, C. 2, B. 3, Ankara 2010.
  • Şen Ersan: Yeni Türk Ceza Kanunu Yorumu, C. 1, B. 1, İstanbul 2006.
  • Taner Fahri Gökçen: Türk Ceza Hukukunda Cinsel Özgürlüğe Karşı Suçlar, B. 1, Ankara 2013.
  • Tezcan Durmuş – Erdem Mustafa Ruhan – Önok Murat: Teorik ve Pratik Ceza Özel Hukuku, B. 10, Ankara 2013.
  • Toroslu Nevzat: Ceza Hukuku Genel Kısım, B. 14, Ankara 2009.
  • Toroslu Nevzat – Feyzioğlu Metin: Ceza Muhakemesi Hukuku, B. 9, Ankara 2012.
  • Türkmen Ahmet: “Yeni Bir Hukuki Olgu Olarak Israrlı Takip ve Taciz (Stalking) ve Bunun Türk Medeni Hukuku Bakımından Değerlendirilmesi”, in. DEÜHFD, C. 11, İzmir 2010, s. 1387-1434.
  • Yalçın Sancar Türkan: Müteselsil Suç, Ankara 1995.
  • Yaşar Osman – Gökcan Hasan Tahsin – Artuç Mustafa: Yorumlu Uygulamalı Türk Ceza Kanunu, C. 3, B. 2, Ankara 2014.
  • Yaşar Osman: Yeni İçtihatlarla Uygulamalı ve Yorumlu Ceza Muhakemesi Kanunu, C. 2, B. 5, Ankara 2011.
  • Yenerer Çakmut Özlem: Kişilerin Huzur ve Sükûnunu Bozma ve Gürültüye Neden Olma Suçları, B. 1, İstanbul 2014.
  • Yenisey Feridun – Plagemann Gottfried: Alman Ceza Kanunu Strafgesetzbuch (StGB), B. 2, İstanbul 2015.
  • Yokuş Sevük Handan: “Gürültüye Neden Olma Suçu (TCK m. 183)”, in. Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan, Y. 2013, C. 19, S. 2, s. 363-379.
  • Yararlanılan İnternet Siteleri:
  • http://www.ceza-bb.adalet.gov.tr/
  • http://www.kazanci.com/
  • http://www.tdk.gov.tr/
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Muharrem Özen Bu kişi benim 0000-0002-8406-8269

Atacan Köksal Bu kişi benim 0000-0003-1880-5176

Yayımlanma Tarihi 23 Ekim 2019
Gönderilme Tarihi 26 Haziran 2019
Kabul Tarihi 10 Eylül 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 68 Sayı: 2

Kaynak Göster

Chicago Özen, Muharrem, ve Atacan Köksal. “Kişilerin Huzur Ve Sükûnunu Bozma Suçu”. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 68, sy. 2 (Ekim 2019): 479-527. https://doi.org/10.33629/auhfd.637444.
.