The Relationship Between Geographic Concentration in Banking Credits and Credit Risk

Yıl 2022, , 36 - 45, 04.11.2022

Sultan Sarı

https://doi.org/10.25294/auiibfd.1141625

Öz

Banks are important financial intermediaries. Banking have an important share in Turkish financial system. It can be said that banking shapesTurkish economy. The basic operation is crediting and so one of their main risk is credit risk.One of the factors that increase “credit risk” is “geographic concentration”. Banks follow and control geographic concentrations to decrease risk and increase returns. In this way, geographic credit concentration and credit risk relationship in the Turkish banking sector is analysed by Auto-Regressive Distributed Lag model(ARDL) with quarterly credit risk, non-performing loans rate, credit/deposit rate, equity rate, geographic Herfindahl-Hirschman Index(GHHI) calculated from province credit shares, growth rate, reel effective exchange data between 2010.1–2021.3. As a result, there is a negative statistically meaningful relationship between geographic concentration and credit risk. It means that geographic concentration does not lead to increase credit risk, on the contrary, to decrease it. There is a positive and statistically meaningful relationship between other banking variables, non-performing loans rate, credit/deposit rate, equity rate and credit risk. Moreover, there is a negative directional and statistically meaningful relationship between macroeconomic variables, growth and reel effective exchange.

Anahtar Kelimeler

Geographic concentration in banking credits, Credit risk, ARDL method, Herfindahl Hirschman Index.

Banka Kredilerinde Coğrafi Yoğunlaşma ve Kredi Riski İlişkisi

Öz

Bankalar mali aracılık yapan önemli kurumlardır. Türkiye finansal sisteminde en büyük pay bankalara aittir. Dolayısıyla bankacılık sektörünün Türkiye’nin ekonomik yapısının şekillendirdiği söylenebilir. Mali aracı bankaların kredilendirme faaliyetleri yüzünden katlandıkları risklerden biri de kredi riski olup kredi riskini arttıran unsurlardan biri de “coğrafi yoğunlaşma”dır. Bankalar “coğrafik yoğunlaşmaları” risk ve karlılık açısından izlemektedir. Bu yönde, Türkiye bankacılık sektöründe coğrafi kredi yoğunlaşması ile risk ilişkisi sektörün kümülatif kredi riski, takipli krediler oranı, kredi mevduat oranı, özkaynak oranı, il bazlı nakdi kredi payları ile hesaplanan coğrafik Herfindahl-Hirschman Endeksi(GHHI), büyüme oranı ve reel efektif kur değişkenlerine ait 2010.1-2021.3 dönemi 3’er aylık veriler ile otoregresif dağıtılmış gecikme(ARDL) modeli ile incelenmiştir. İnceleme sonucuna göre; coğrafi kredi yoğunlaşması ile kredi riski arasında istatistiksel olarak anlamlı negatif bir ilişki mevcuttur. Yani banka kredilerinde coğrafi yoğunlaşma kredi riskini yükseltmediği gibi, aksine azaltmaktadır. Diğer bankacılık değişkenleri (takipli krediler oranı, özkaynak oranı, kredi - mevduat oranı) ile kredi riski arasında ise pozitif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Makroekonomik değişkenler olan büyüme ve reel efektif kur ile kredi riski ilişkisi ise negatif yönlü ve istatistiksel olarak anlamlıdır.

Anahtar Kelimeler

Kredilerde coğrafi yoğunlaşma, Kredi riski, ARDL metodu, Herfindahl-Hirschman Endeksi.

Kaynakça

• Acharya, V. V.,Saunders, A., & Hasan, I. (2002). The Effects of Focus and Diversification on Bank Risk and Return: Evidence from Individual Bank Loan Portfolios. Web: https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1294605 (erişim tarihi: 09.12.2019)
• Akel, V. & Gazel, S. (2014). Döviz Kurları İle Bist Sanayi Endeksi Arasındaki Eşbütünleşme İlişkisi: Bir Ardl Sınır Testi Yaklaşımı, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 44, 23-41.
• Aldasoro, I.,Hardy, B., &Jager, M. (2022). The Janus face of bank geographic complexity. Journal of Banking & Finance, 134, 106040.
• Argimón, I.,&Rodríguez-Moreno, M. (2021). Business complexity and geographic expansion in banking. Banco de EspañaWorkingpaperno: 2132.
• Aver, B. (2008). An empirical analysis of credit risk factors of the Slovenian banking system. Managing Global Transitions, 6(3), 317-334.
• Aydoğan, O. (2007). Gümrük Birliği Çerçevesinde Türkiye’nin AB ve Üçüncü Ülkelerle Olan Dış Ticaretinin Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• BDDK (Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu) FinTürk Coğrafi Dağılımı, https://www.bddk.org.tr/BultenFinTurk
• BDDK (Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu) (2016) Yoğunlaşma Riskinin Yönetimine İlişkin Rehber,Web:https://www.bddk.org.tr/Mevzuat/DokumanGetir/947 (erişim tarihi: 25.05.2022)
• Berger, A. N.,& DeYoung, R. (2001). TheEffects of Geographic Expansion on Bank Efficiency. Journal of financialservicesresearch, 19(2), 163-184.
• Castro, V.(2012). “Macroeconomic Determinants of the Credit Risk in The Banking System: the Case of the GIPSI”. Economic Modelling, Documentos De Trabalho Working Paper Series, 672-683.
• Deng, S.,& Elyasiani, E. (2008). GeographicDiversification, Bank Holding Company Value, and Risk. Journal of Money, CreditandBanking, 40(6), 1217-1238.
• Esen, E., Yıldırım, S., & Kostakoğlu, S. F. (2012). Feldstein-Horioka hipotezinin Türkiye ekonomisi için sınanması: ARDL modeli uygulaması. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1), 251-267.
• Ganioğlu, A. & Us, V. (2014). The Structure of theTurkish Banking Sector Before and After the Global Crisis. CBRT Working Paper No. 14/29.
• Ghouse, G.,Khan, S. A., & Rehman, A. U. (2018). ARDL model as a remedy for spurious regression: problems, performance and prospectus.Web:https://mpra.ub.uni-muenchen.de/83973 (erişim tarihi: 10.03.2020).
• Goetz, M. R.,Laeven, L., & Levine, R. (2016). Does The Geographic Expansion of Banks Reduce Risk?. Journal of Financial Economics, 120(2), 346-362.
• Gönenç, H.,& Kılıçhan, B. (2004). Kredi portföyü çeşitlendirmesinin banka performansı üzerindeki etkileri. Bankacılar Dergisi, 49, 53-67.
• Gujarati, D., & Porter, D. (2009). Basic Econometrics 5th edition, ed. Anne Hilbert.
• Hayden, E.,Porath,D. & Westernhagen, N.V.(2006). Does Diversification Improve the Performance of German Banks? Evidence from Individual Bank Loan Portfolios. Journal of Financial Services Research 32.3, 123-140.
• Kök, R., K., Ekinci, R., & Yalçınkaya, A. E. A. (2015). Ülke riski bileşenlerinin bankacılık ve reel sektör üzerine etkileri: Türkiye örneği, 1993-2015. Çukurova Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(2), 151-171.
• Mert, M. & Çağlar, A.E. (2019). Eviews ve Gauss Uygulamalı Zaman Serileri Analizi.Detay Yayıncılık, Ankara.
• Morgan, D. P.,& Samolyk, K. (2003). Geographic Diversification in Banking and Its Implications for Bank Portfolio Choice and Performance. Unpublished paper, Federal Reserve Bank of New York.
• Meslier, C., Morgan, D. P., Samolyk, K., & Tarazi, A. (2016).The Benefits And Costs Of Geographic Diversification in Banking. Journal of International Money and Finance, 69, 287-317.
• Narayan, P. K. (2005). The Saving and Investment Nexus for China: Evidence from Cointegration Tests. Appliedeconomics, 37(17), 1979-1990.
• Narayan, P. K.,& Narayan, S. (2005). Estimating Income and Price Elasticities of Imports For Fiji in A Cointegration Framework. Economic Modelling, 22(3), 423-438.
• Nyola, A. P.,Sauviat, A., Tarazi, A.,& Danisman, G. O. (2021). How organizational and geographic complexity influence performance: Evidence from European banks. Journal of Financial Stability, 55, 100894.
• Pesaran, M. H.,&Shin, Y. (1998). An Autoregressive Distributed-Lag Modelling Approach to Cointegration Analysis. Econometric Society Monographs, 31, 371-413.
• Pesaran, M. H.,Shin, Y., & Smith, R. J. (2001). Bounds Testing Approaches To the Analysis of Level Relationships. Journal of applied econometrics, 16(3), 289-326.
• Sarı, S. & Konukman, A. (2021). Türk Bankacılık Sektöründe Sektörel Kredi Yoğunlaşması Ve Risk-Karlılık İlişkisi. Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(1), 1-28.
• Sarı, S. (2021). Sektörel Kredi Yoğunlaşması ve Kredi Riski. İksad Yayınevi.
• TBB İllere ve Bölgelere Göre Mevduat ve Kredi Çeşitlerinin Dağılımı, Web:https://www.tbb.org.tr/tr/bankacilik/banka-ve-sektor-bilgileri/istatistiki-raporlar/59
• TC Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı (2019), Temel Ekonomik Göstergeler. Web: http://www.sbb.gov.tr/temel-ekonomik-gostergeler/#1542268521132-a9825b93-fa4c(erişim tarihi: 01.04.2022)
• Tunay, K.B.( 2015). Kredi Portföylerinde Yoğunlaşma ve Risk İlişkisi. BDDK Bankacılık ve Finansal Piyasalar Dergisi, cilt 9, sayı:1, 129-132.
• Türkmen, S.Y. & Yiğit, İ.(2012). Diversification in Banking and Its Effects on Bank Performance: Evidence fromTurkey. American Internation Journal of Contemporary Research, Vol.2, no:12, 111-115.
• Winton, A.(1999). Don't Put All Your Eggs in One Basket? Diversification and Specialization in Lending. Diversification and Specialization in Lending.
• Yalçın, D., & Tunay, K.B. (2020). Kredi portföylerinde sektörel yoğunlaşma ve risk ilişkisi: Türkiye örneği. Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 12(22), 344-358.
• Zribi,N.& Boujelbène, Y. (2011). The factors influencing bank credit risk: The case of Tunisia. Journal of accounting and taxation, 3(4), 70-78.