Çalışanların İletişim Kaygılarının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 2, 119 - 130, 12.08.2016

Yrd. Doç. Dr. Altan Ayan , Prof. Dr. Agâh Sinan Ünsar , Kadir Gülbahar

https://doi.org/10.18037/ausbd.389212

Öz

 Çalışmada kamu sektörü çalışanlarının iletişim kaygılarının demografik özelliklere göre farklılık gösterip göstermediği araştırılmaktadır. Araştırmanın örneklemi Edirne’deki kamu sektörü çalışanlarıdır. Araştırmanın evreni ise Marmara bölgesi genelindeki kamu çalışanlarıdır. Bu kapsamda 202 kişiden veriler toplanmıştır. Araştırmada McCroskey’in çalışmaları temelinde geliştirilen iletişim kaygılarının kişisel değerlendirmesi ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada çalışanların sosyo-demografik özelliklerine ilişkin frekans dağılımı, faktör analizi, güvenirlik testi, kolmogorov-smirnov normal dağılım testi, t-testi ve tek yönlü varyans analizi uygulanmıştır. Sonuç olarak kadınların grup içinde konuşma kaygısının erkeklerden daha fazla olduğu ve anne eğitim durumu lise olanların toplum içinde konuşma kaygısını daha fazla yaşadığı gözlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

İletişim, İletişim Kaygıları, Demografik Özellikler

Kaynakça

• Alpar, R. (2011). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler, 3. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Aytürk, N. (2010). Örgütsel ve Yönetsel Davranış: Örgütlerde İnsan İlişkileri ve Yönetsel Davranış Yöntemleri, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Bakan, İ. & Büyükbeşe, T. (2004). Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: akademik örgütler için bir alan araştırması, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, (7), 1-30.
• Can, H. (2005). Organizasyon ve Yönetim, (7.Baskı), Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Çetinkaya, Ö. & Alparslan, A. M. (2011). Duygusal zekânın iletişim becerileri üzerine etkisi: Üniversite öğrencileri üzerinde bir araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16 (1), 363-377.
• Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19 (2), 567-576.
• Çevik, D. B. (2011). Müzik öğretmeni adaylarının iletişim becerileri, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31 (1), 1-13.
• Daft, R.L. & Marcic, D. (2006). Understanding Management, (Fifth Edition), Thomson South-Western, USA.
• Eroğluer, K. (2011). Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: Kuramsal bir inceleme, Ege Akademik Bakış, 11 (1), 121-136.
• Erözkan, A. (2013). İletişim becerileri ve kişilerarası problem çözme becerilerinin sosyal yetkinliğe etkisi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(2), 731-745.
• George, J.M. & Jones, G.R. (2012). Understanding and Managing Organizational Behavior, (Sixth Edition), USA: Prentice Hall.
• Gökçe, D. & Baskan, G.A. (2012). Eğitim Denetçilerinin İletişim Becerileri, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 200-211.
• Griffin, R.W. & Moorhead, G. (2014). Organizational Behavior: Managing People and Organizations, (11th Edition), USA: South-Western Cengage Learning.
• Guffey, M. E. (2007). Essentials of Business Communication, (Seventh Edition), USA: Thomson South- Western.
• Gürüz, D. & Gürel, E. (2009). Yönetim ve Organizasyon: Bireyden Örgüte, Fikirden Eyleme, (2. Baskı), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Hargie, O. (2006). The Handbook of Communication Skills, (Third Edition), USA: Routledge.
• Harris, T. E. (2002). Applied Organizational Communication: Principles and Pragmatics for Future Practice, (Second Edition), USA: Lawrence Erlbaum Associates.
• Helms, M. M. (2006). Encyclopedia of Management, (5th Edition), USA: Thomson Gale.
• Krizan, A. C. B, Merrier, P., Logan, J. & Williams, K. (2008). Business Communication, (Seventh Edition), Canada: Thomson South-Western.
• McCroskey, J. C. (1970). Measures of Communication- Bound Anxiety, Speech Monographs 37, 269–277.
• McCroskey, J. C. & Richmond, V. P. (1978). Validity of the PRCA as an Index of Oral Communication Apprehension, Communication Monographs 45, 192–203.
• McCroskey, J.C. & Richmond, V. P. (1979). The Impact of Communication Apprehension on Individuals in Organizations, Communication Quarterly 27 (1979): 55–61.
• McCroskey, J.C. (1982). An Introduction to Rhetorical Communication. Englewood Cliffs: Prentice Hall. Mısırlı, İ. (2004). Genel ve Teknik İletişim, (2. Baskı), Ankara: Detay Yayıncılık.
• Morreale, S.P., Spitzberg, B.H. ve Barge, J.K. (2007). Human Communication: Motivation, Knowledge, and Skills, (Second Edition), Canada: Thomson Wadsworth.
• Örücü, E. & Kıvrak, O. (2013). Telekomünikasyon sektöründe çalışan personelin iletişim becerileri düzeylerinin incelenmesi, Yönetim ve Ekonomi, 20 (1), 15-29.
• Özkan, G. (2013). Çağrı merkezlerinde duygusal emek ve örgütsel iletişim, Selçuk İletişim, 7 (4), 64-80.
• Pearson, J.C., Nelson, P.E., Titsworth, S. & Harter, L. (2011). Human Communication, (Fourth Edition), USA: McGraw-Hill.
• Reece, B. L., Brandt, R. & Howie, K. F. (2011). Effective Human Relations: Interpersonal and Organizational Applications, (Eleventh Edition), USA: South- Western Cengage Learning.
• Robbins, S. P. & Judge, T. A. (2013). Organizational Behavior, (Fifteenth Edition), USA: Pearson Education.
• Tuna, Y. (2009). Örgütsel iletişim sürecinde yöneticilerin duygularını yönetebilme yeterlilikleri, Selçuk İletişim, 5 (4), 83-94.
• Tümkaya, S. (2011). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin iletişim becerileri ile öğretmenlik tutumlarının incelenmesi, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (2), 49-62.