Bu çalışmada 2006-2010 Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması verileri ile Peichl ve Pestel (2013a)’in ikili eşik değeri yöntemi kullanılarak Türkiye’de çoklu-zenginliğin gelişimi incelenmiştir. Çoklu-zenginlik, sadece tek bir zenginlik ölçütünün – en yaygın şekliyle gelir seviyesinin – dağılımına bakmak yerine, birden fazla zenginlik ölçütünü eş zamanlı göz önünde bulunduran bir kavramdır. Çalışmada, zenginlik tanımlanırken düzenli ödenen vergiler, aylık ortalama konut masrafı, menkul kıymet geliri ve menkul kıymet harici kullanılabilir gelir olmak üzere toplam dört zenginlik boyutunun ortak dağılımına bakılmış ve zengin hanehalkı, boyut ayarlamalı zenginlik ve ortalama zenginlik oranları hesaplanmıştır. Zengin hanehalkı oranının gösterdiği üzere; 2006 ve 2010 yıllarında Türkiye’deki hanehalklarının yarısından fazlası hiç bir boyutta en üst yüzde 20’lik dilime girmemektedir. Sonuçlar, ele alınan dönem içinde gelir-servet dağılımının en üst derecede zengin (dört boyutun dördünde de zengin) gurup lehine değiştiğini göstermektedir. Bulgular gelir-servet eşitsizliğine arttırıcı yönde katkı yapan menkul kıymet geliri ve verginin, bölüşüm eşitsizliğini azaltmayı hedefleyen politaka yapıcılar açısından önemini ortaya koymaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 24 Nisan 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 18 Sayı: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.