Adorno’nun Caz Müziği Kuramına Güncel Bir Bakış: New York Jazz Masters Workshop Uygulaması

Yıl 2018, Cilt: 18 Sayı: 2, 161 - 172, 20.06.2018

Emre Aydın Rıza Sam

https://doi.org/10.18037/ausbd.552439

Cited By: 1

Öz

Caz müziği 1940’lı yılların başında ortaya çıkan “bebop” akımı ile yeni bir dil geliştirmiştir. Adorno’nun caz müziği kuramı, bebop dili üzerine kurulan günümüz caz müziğini açıklayamayacak şekilde güncelliğini yitirmiştir. Bu çalışma Adorno’nun popüler müzik ve ciddi müzik kategorilerinin günümüz caz müziğine uygunluğunu sorgulayarak, kategorilerin yeterli bir kuramsal çerçeve sağlamaması durumda yapılacak açılımları araştırmaktadır. Bu amaçla, Frankfurt Okulu’nun sanat anlayışı ve Adorno’nun müziğe yaklaşımı incelenerek mevcut kuramsal çerçeve ile ilgili bilgi verilmiştir. Caz müziğine dair güncel durumu ortaya çıkarmak adına uluslararası bir caz çalıştayı olan New York Jazz Masters etkinliğinde katılımcı gözlemler ve yapılandırılmamış yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, güncel caz müziğinin klasik müzik ile aynı kategoride ele alındığı, derinlemesine kurgulanmışlık derecelerine göre oluşturulan kategorilerin ise bir hiyerarşi oluşturmak üzere yetersiz görüldüğü bulgulanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Adorno, Caz, Popüler Müzik

Kaynakça

• Adorno, T. (1941). On Popular Music. Studies in Philosophy and Social Science, 9, 17–48. Erişim Tarihi 10 Kasım 2017, https://260mc.files.wordpress.com/2010/10/adorno-on-popular-music.pdf
• Adorno, T. (1982). On the Problem of Musical Analysis. Music Analysis 1 (2), 169-187. Erişim Tarihi 27 Mart 2018, http://www.jstor.org/stable/854127
• Adorno, T. (1989–90). On Jazz. A Special Issue on Music, 12 (1), 45–69. Erişim Tarihi 10 Kasım 2017, http://www.verlaine.pro.br/txt/adorno-on-jazz.pdf
• Adorno, T. (1993). Music, Language, and Composition. The Musical Quarterly, 77 (3), 401-414. Erişim Tarihi 05 Ekim 2010, http://www.jstor.org/stable/742388
• Adorno, T. (1995). On Some Relationships Between Music and Painting, The Musical Quarterly, 79 (1), 66-79. Erişim Tarihi 27 Mart 2018, http://www.jstor.org/stable/742517
• Adorno, T. (1997). Prisms (9.Baskı). Cambridge: MIT Adorno, T. (2002). Essays on Music. Berkeley and Los Angeles: University of California.
• Adorno, T. (2006). Philosophy of New Music. Minneapolis: University of Minnesota.
• Adorno, T. (2016). Kültür Endüstrisi Kültür Yönetimi (10. Baskı). Elçin Gen, Nihat Ülner, Mustafa Altun (Çev.). İstanbul: İletişim.
• Alexandre, D. (2017). Portekizli, Davul Sanatçısı, Yaş: 28, 11.08.2017: 13.32 (Sözlü Kaynak)
• Ayas, G. (2015). Müzik Sosyolojisi. İstanbul: Doğu. Bailey, D. (2011). Doğaçlama (2. Baskı). Ali Bucak (Çev.). İstanbul: Pan.
• Benjamin, W. (2015). Estetize Edilmiş Yaşam. Ünsal Oskay (Çev.). İstanbul: İnkılap.
• Berendt, J. E. (2010). Caz Kitabı (3. Baskı). Neşe Ozan (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Bilir, O. (2012). Bir Güç Alanları Sistemi Olarak Müzik Toplum İlişkisi, Doğu Batı Düşünce Dergisi, 62, 183-195. Erişim Tarihi 9 Mayıs 2018, http://www.academia.edu/32811069/Do%C4%9Fu_Bat%C4%B1_62_-_%C3%96nce_M%C3%BCzik_Vard%C4%B1.pdf
• Bottomore, T. & Nisbet, R. (2014). Sosyolojik Çözümlemenin Tarihi (3. Baskı). Mete Tunçay, Aydın Uğur (Yay. Haz.). Aydın Uğur (Çev.). İstanbul: Kırmızı.
• Bourdieu, P. (2015). Ayrım. Fırat Derya Şennan, Günce Ayşe Berkkurt (Çev.). Ankara: Heretik.
• Dellaloğlu, B. (2014). Frankfurt Okulun’nda Sanat ve Toplum (5. Baskı). İstanbul: Say.
• Eco, U. (1992). Açık Yapıt. Yakup Sahan (Çev.). İstanbul: Kabalcı.
• Erol, A. (2009). Popüler Müziği Anlamak (3. Baskı). İstanbul: Bağlam.
• Esgin, A. (2012). Bir Müzik Sosyolojisi Var mıdır? Doğu Batı Dergisi, 15. Erişim Tarihi 9 Mayıs 2018, https://www.researchgate.net/publication/289521155_Bir_Muzik_Sosyolojisi_Var_midir
• Feige, D. M. (2016). Caz Felsefesi. Necati Aça (Çev.). Ankara: Dost.
• Given, L. M. (Ed.) (2008). The Sage Encyclopedia of Qualitative Research Methods (Vol. 2). Los Angeles: Sage.
• Goehr, L. (2007). The Imaginary Museum of Musical Works. New York: Oxford University.
• Golos, E. (2017). Polonyalı, Piyano Sanatçısı, Yaş: 22, 10.08.2017: 14.46 (Sözlü Kaynak)
• Göcze, C. (2017). Belçikalı, Davul Sanatçısı, Yaş: 18, 14.08.2017: 17.37 (Sözlü Kaynak)
• Güven, U. Z. & Ergur, A. (2014). Dünyada ve Türkiye’de Müzik Sosyolojisinin Yeri ve Gelişimi, Sosyoloji Dergisi, 29 (3), 1-19. Erişim Tarihi 9 Mayıs 2018, http://tjs.istanbul.edu.tr/wp-content/uploads/2015/08/tjs_29_1_27.pdf
• Hall, S. (2017). Temsil: Kültürel Temsiller ve Anlamlandırma Uygulamaları. İdil Dündar (Çev.). İstanbul: Pinhan.
• Hebdige, D. (1988). Gençlik ve Altkültürleri. Esen Tarım (Çev.). İstanbul: İletişim.
• Jay, M. (2014). Diyalektik İmgelem. Sevgi Doğan (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Karolyi, O. (2011). Müziğe Giriş (6. Baskı). Mehmet Nemutlu (Çev.). İstanbul: Pan.
• Kwun, F. W. (2017). Hong Konglu, Gitar Sanatçısı, Yaş: 25, 12.08.2017: 14.50 (Sözlü Kaynak)
• Lauridsen, C. R. (2017). Danimarkalı, Ses Sanatçısı, Yaş: 36, 12.08.2017: 21.00 (Sözlü Kaynak)
• McRobbie, A. (2013). Postmodernizm ve Popüler Kültür. Almıla Özdek (Çev.). İstanbul: Parşömen
• Panteleev, A. (2017). Rus, Piyano Sanatçısı, Yaş: 44, 13.08.2017: 12.14 (Sözlü Kaynak)
• Roy, W. & Dowd, T. (2010). What Is Sociological About Music? Annual Review Of Sociology, 36, 183-203. doi: 10.1146/annurev.soc.012809.102618.
• Shiner, L. (2013). Sanatın İcadı (3. Baskı). İsmail Türkmen (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Webern, A. (1998). Yeni Müziğe Doğru (2. Baskı). Ali Bucak (Çev.). İstanbul: Pan.
• Witkin, R. W. (2000). Why did Adorno “Hate” Jazz? Sociological Theory, 18 (1), 145-170. Erişim Tarihi 27 Mart 2018, http://www.jstor.org/stable/223286