Türkiye’nin Mevcut İç Güvenlik Yapısı ve 15 Temmuz Sonrası Yeni Bir Yapılanma Modeli

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: Özel Sayı, 15 - 40, 12.12.2019

Mehmet Ali Tekiner Eser Gemici

https://doi.org/10.18037/ausbd.658669

Cited By: 2

Öz

İnsanların en temel ihtiyaçlarından biri olan güvenlik ihtiyacı, yine aynı bireylerin bir araya gelerek meydana getirdikleri örgütsel bir yapı olan devletin yerine getirmesi gereken temel işlevlerinden biri haline gelmiştir. Çünkü toplumdaki bireyler sadece kendi güvenliğinden değil diğer bireylerin de güvenliğinden emin olmak isterler. Devlet ilgili tüm bu ihtiyaçları giderirken sadece dış güvenliğe ilişkin hususları dikkate almaz aynı zamanda iç güvenliği de sağlayarak toplumun güvenli bir ortamda huzurlu ve rahat bir şekilde yaşamasına olanak sağlar. Bu anlamda iç güvenliğe ilişkin gündelik hayattaki tüm unsurlar ve aynı zamanda kamu düzeninin korunması hususu polis, jandarma ve sahil güvenlik komutanlığı aracılığı ile yerine getirilir.

Bu çalışmada, 15 Temmuz’a kadar olan süreçte Türkiye’nin sahip olduğu iç güvenlik yapısı ve kolluk kuvvetlerinin karşılaştığı sorunlar ele alınmıştır. Diğer yandan farklı ülkelerdeki iç güvenlik yapısı incelenmiş ve bu anlamda karşılaştırmalar yapılmıştır.Tüm bu verilerden yararlanılarak,Türkiye’nin iç güvenlik birimlerinin yapısına ilişkin bir tablo oluşturulmaya çalışılmıştır.Farklı kurumlara bağlı kolluk kuvvetleri arasındaki gerek istihbarat paylaşımı gerek eğitim gerekse devletin kritik noktaları olması bakımından belli grupların hedefi haline gelmesihususları irdelenmiştir. Tüm bu nedenlerle bu makalede,15 Temmuz tecrübesi ve Cumhurbaşkanlığı sisteminin ardından Türkiye’nin iç güvenlik yapısında yeni bir yapılanmanın hayata geçirilmesinin Türkiye’nin iç güvenliğinin güçlü ve daha etkin hale gelmesi bakımlarından yararlı olacağı değerlendirilmektedir.

Anahtar Kelimeler

s.Güvenlik, İç Güvenlik, Polis, Kamu Düzeni, Yeni Yapılanma Modeli

Kaynakça

• Akar, E., Özer, A. ve Demirci, B. (2005). Federal Almanya Polis Teşkilatı. Polis Bilimleri Dergisi. 7(2), 69-99.
• Akyüz, B. (2015). Türkiye’de İç Güvenlik Algısının Değiştirilmesi: İç Güvenlik Teşkilatı’na Yönelik Yeni Yapılanma Modeli. Savunma Bilimleri Dergisi. 14(1), 65-87.
• Aydın, A. H. (1997). 21. Yüzyıla Doğru Türk Polisinin Organizasyon Yapısı ve Yönetim Sisteminde Postmodern Değişim. 21. Yüzyılda Nasıl Bir Kamu Yönetimi Sempozyumu; Güvenlik Yönetimi Grubu Bildirileri. Ankara: TODAİE.
• Bayley, D. H. (1992). State of the Art in Community Policing: An International Perspective. Vernon, J. ve McKillop, S. (Ed.), The Police and The Community: Proceedings of a Conference, Canberra: Australian Institute of Criminology. http, s.//www.aic.gov.au/media_library/publications/proceedings/05/bayley.pdf
• Bellavita, C. (2008). Changing Homeland Security: What Is Homeland Security?. Homeland Security Affairs. 4(2), 1-30.
• Booth, K. (1991). Security and Emancipation. Review of International Studies. 17(4), 313-326.
• Booth, K. (2007). Dünya Güvenliği Kuramı. Çağdaş Üngör (Çev.). İstanbul: Vefa.
• Brauch, H. G. (2003). Security and Environment Linkages on the Mediterranean Space. Brauch, H. G., Liotta, H. P., Marquina, A., Rogers, F. P. ve Selim, M. E. (Ed.), Three Phases of Research on Human and Environmental Security and Peace. New York: Springer-Verlag.
• Brauch, H. G. (2008). Güvenliğin Yeniden Kavramsallaştırılması: Barış, Güvenlik, Kalkınma ve Çevre Kavramsal Dörtlüsü. Uluslararası İlişkiler Dergisi. 5(18), 1-47.
• Buzan, B. (1983). People, States, and Fear The National Security Problem in International Relations. Sussex: Wheatsheaf Books Ltd.
• Cabric, M. (2015). Corporate Security Management Challenges, Risks, and Strategies. Massachusetts: Elsevier Inc.
• Caudle, S. L. (2009). National Security Strategies: Security from What, for Whom, and by What Means. Journal of Homeland Security and Emergency Management. 6(1), 1-28.
• Crenshaw, M. (2000), The Psychology of Terrorism: An Agenda for the 21st Century. Political Psychology. 21(2), 405-420. https://www.jstor.org/stable/pdf/3791798.pdf?refreqid=excelsior%3A5cc0b0b8c6658702964c6eb06799b61c
• Onuncu Kalkınma Planı. (2013). Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. Ankara. http://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2018/11/Onuncu-Kalk%C4%B1nma-Plan%C4%B1-2014-2018.pdf
• Çalık, Z. (2014). Yeni Güvenlik Kavramı. Çomak, H. ve Kutlu, A. G. (Ed.), Uluslararası Güvenlik Kongresi, Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi.
• Çevik, H. H., Özer, M. M., Gökçek, C. ve Hacıfazlıoğlu, T. (2005). Belçika Polis Teşkilatı: Kuvvetten Hizmete Bir Dönüşüm ve Değişim Programı. Polis Bilimleri Dergisi. 7(2), 101-118.
• Çınar, B. (1997). Devlet Güvenliği, İstihbarat ve Terör. Ankara: SAM.
• Çıtak, E. (2014). Yeni Gerçekçilik ve Güvenlik. Emre Ç. ve Osman Ş. (Ed.), Uluslararası İlişkilerde Güvenlik Teorik Değerlendirmeler. İstanbul: Röle Akademik.
• Çinar, Ş. (2014). Kamu Düzeninin Sağlanmasında İç Güvenlik İstihbaratının Önemi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Demir, T. S. ve Çağlar, İ. (2017). Fetö’nün ve 15 Temmuz Darbe Girişiminin İletişim Stratejisi. Ankara: (SETA) Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı.
• Demirkol, C. İ. ve Nalla, M. K. (2017). Sustaining Police Officers’ Motivation In Aviation Security. Journal of Transportation Security. 10(3-4), 171-187.
• Doğan, F. (2010). Polis ve Jandarma Teşkilatları Açısından İç Güvenlik Yönetimi, Sorunları ve Değişimi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Doğutaş, C., Dolu, O. ve Gül, S. K. (2007). A Comparative Study of the Police Training in the United Kingdom, The United States and Turkey. Polis Bilimleri Dergisi. 9(1-4), 1-20.
• DPT (Devlet Planlama Teşkilatı). (2007). Adalet Hizmetleri ve Güvenlik Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Dokuzuncu Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı, Yayın No: DPT 2733.
• Erdoğan, İ. (2013). Küreselleşme Olgusu Bağlamında Yeni Güvenlik Algısı. Akademik Bakış. 6(12), 265-292.
• Gözler, K. (2009). İdare Hukuku. Bursa: Ekin.
• Gülener, S. (2017). Devletin FETÖ’den Arındırılmasında Gelinen Aşama. https, s.//www.setav.org/devletin-fetoden-arindirilmasinda-gelinen-asama/
• Gülener, S. ve Öztürk, S. Hüseyin. (2018). İtiraflarda FETÖ’nün Devlete Sızması (Askeri, Mülkiye, Adliye). https://setav.org/assets/uploads/2018/07/118.-Rapor-tamrapor.pdf
• Günday, M. (1997). İdare Hukuku. Ankara: İmaj.
• Karaman, Ö. (2006). Demokratik Ülkelerde Polis ve Jandarma Temel Eğitimi: Türkiye Örneği. Polis Bilimleri Dergisi. 8(2), 1-20.
• Karatepe, S. (2016). İç Güvenlik Hizmeti Veren Kolluk Kuvvetlerinin Karşılaştığı Kültürel Etkilere Dayalı İletişim Engelleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Avrasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Trabzon.
• Köksal, C. (2014). Türkiye’nin İç Güvenlik Yönetiminde Valilerin Görev, Yetki ve Sorumluluklarının Etkinlik Açısından Değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Polis Akademisi Güvenlik Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Mil, H. İ. (2014). Türkiye’de İç Güvenlik Teşkilatları ve Özellikleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi. 5(11), 40-61.
• Odyakmaz, Z., Kaymak, Ü. ve Ercan, İ. (2008). Anayasa Hukuku İdare Hukuku. İstanbul: İkinci Sayfa.
• Öksüz, H. (2006). Yeni Kamu Yönetimi Anlayışının Hesap verebilirlik Bağlamında İç Güvenlik Yönetimine Yansımaları. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sivas.
• Özer, M. M. (2006). Arjantin Kolluk Teşkilatı. Polis Bilimleri Dergisi. 8(3-4), 99-112.
• Rothschild, E. (2007). What is Security. Buzan, Barry ve Hansen, Lene (Ed.), London: Sage.
• Sauter, A. M. ve Carafano, J. J. (2005). Homeland Security: A Complete Guide to Understanding, Preventing, and Surviving Terrorism. New York: McGraw-Hill.
• Seiple, C. (2002). The New Protracted Conflict: Homeland Security Concepts and Strategy. Orbis. 46(2), 259-273.
• South African Police Service (SAPS). (2015). Annual Report 2015/16, Vote: 23, https, s.//www.saps.gov.za/about/stratframework/annual_report/2015_2016/saps_annual_report_2015_2016.pdf Sözen, S. (2003). Kolluğun Görev ve Yetkilerine Genel Bir Bakış. Özgür, Aydın Ziya (Ed.), Jandarmanın Görev ve Yetkileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Şimşek, Y. ve Köseli, M. (2007). Finlandiya Polis Teşkilatı. Polis Bilimleri Dergisi. 9(1-4), 133-150.
• Şöhret, M. (2014). Kopenhag ve Aberystwyth Ekolleri Çerçevesinde 21. Yüzyılda Güvenliğin Değişen Kapsamı ve Boyutu. Çomak, Hasret ve Kutlu, Ayşegül Gökalp (Ed.), Uluslararası Güvenlik Kongresi, 638-645. Kocaeli: Kocaeli Üniversitesi.
• Türkiye Barolar Birliği. (2006). Türkiye ve Terörizm. Ankara: Türkiye Barolar Birliği.
• Ulutaş, U. (2016). 5 Soru: Rus Büyükelçi Karlov’a Düzenlenen Suikast. https, s.//www.setav.org/5-soru-rus-buyukelci-karlova-duzenlenen-suikast/
• Uzun, C. D., Akgün, M. H. ve Yücel, H. (2017). İddianamelerde 15 Temmuz Darbe Girişimi ve Fetö. Ankara: (SETA) Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı.
• Üzel, M. F. (2008). Türkiye’de İç Güvenlik Teşkilatlarının Yeniden Yapılandırılması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Waever, O. (2012). Security. Encyclopedia of Global Studies içinde (C. 4). Thousand Oaks, Calif: Sage.
• Waever, O. (2014). Cooperative Security A New Concept?. Flockhart, Trine (Ed.), DIIS Report 2014: 01. Copenhagen: Danish Institute For International Studies.
• Yılmaz, S. (2011). 11 Eylül Sonrasında ABD ve Türkiye’deki İç Güvenlik Yeniden Yapılanmalarının Karşılaştırması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 20(3), 361-380. Yılmaz, S. (2011a). Türkiye'deki İç Güvenlik Yapılanmasında Değişim İhtiyacı ve Güvenlik Yöneticilerinin Değişime Yönelik Tutum Ve Davranışları Üzerine Bir Araştırma. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Yılmaz, S. (2011b). 11 Eylül Sonrasında ABD Ve Türkiye’deki İç Güvenlik Yeniden Yapılanmalarının Karşılaştırması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 20 (3), 361-380.
• Yılmaz, S. (2012). Terörle Mücadelede Yeni İç Güvenlik Yönetimi. Ankara: Detay.
• Yılmaz, S. (2013). Public Trust in the Homeland Security System: A Study on Public Perceptions of Combating Terrorism in Turkey. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi. 5(2), 119-128.
• Zengin, M. G. (2014). Türkiye’de İç Güvenlik Yapılanması ve Kamu Düzeni ve Güvenliği Müsteşarlığı. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• İnternet Kaynakları http, s.//www.tdk.gov.tr (Erişim Tarihleri, s. Ekim - Aralık 2016).