İş-Yaşam Dengesinin Yaşam Tatminini Yordamasında Çalışılan Sektörün Düzenleyici Etkisi

Yıl 2021, Cilt: 21 Sayı: 1, 1 - 22, 24.03.2021

Mustafa Bekmezci İbrahim Sani Mert Mohammad Abubakar

https://doi.org/10.18037/ausbd.902535

Cited By: 4

Öz

İş-yaşam dengesi ve yaşam tatmini arasındaki ilişkiyi araştıran çalışmalar ilgili yazında artarak devam etmektedir. Özellikle çift kariyerli aile yapısının giderek arttığı günümüzde, iş-yaşam dengesi ve bu dengenin bireylerin yaşam tatminini nasıl etkilediği, bu etki üzerinde rol oynayan faktörlerin neler olduğunun bilinmesi önem kazanmıştır. Bu kapsamda 622 kişi üzerinde yapılan bu araştırmada, iş-yaşam ve yaşam-iş çatışmasının kamu ve özel sektör çalışanları üzerindeki yaşam tatminini ne ölçüde etkilediği araştırılmıştır. Yapısal eşitlik modelinin (SEM) kullanıldığı çalışmada, iş-yaşam çatışmasının (işin kişisel yaşama etkisi) yaşam tatminini azalttığı, çalışılan sektörün (kamu ve özel) iş-yaşam dengesi ve yaşam tatmini arasındaki ilişkide düzenleyici bir etkiye sahip olduğu tespit edilmiştir. Kamu sektöründe çalışanlarda iş-yaşam çatışmasının (işin kişisel yaşama etkisi) yaşam tatminini azaltması daha fazladır. Diğer yandan, yaşam-iş çatışması (kişisel yaşamın işe etkisi) yaşam tatminini etkilememektedir.

Anahtar Kelimeler

İş-Yaşam Dengesi, Yaşam Tatmini, Düzenleyici Etki

Kaynakça

• Abubakar, A. M., Ilkan, M., Al-Tal, R. M. ve Eluwole, K. K. (2017). eWOM, revisit intention, destination trust and gender. Journal of Hospitality and Tourism Management, 31, 220-227. doi: 10.1016/j.jhtm.2016.12.005
• Adams, G. A., King, L. A. ve King, D. W. (1996). Relationships of job and family involvement, family social support, and work-family conflict with job and life satisfaction. Journal of Applied Psychology, 81(4), 411-420. doi: 10.1037//0021-9010.81.4.411.
• Adler, A. (1995). İnsan tabiatını tanıma (2.b.). Ayda Yörükan (Çev.), İstanbul: Türkiye İş Bankası.
• Akanji, B. (2012). Realities of work life balance in Nigeria: Perceptions of role coflict and coping beliefs. Business, Management and Education, 10(2), 248-263. doi: 10.3846/bme.2012.18.
• Akın, M. (2008). Örgütsel destek, sosyal destek ve iş/aile çatışmalarının yaşam tatmini üzerindeki etkileri. Bozok Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25(2), 141-170. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/219452
• Akın, A., Ulukök, E. ve Arar, T. (2017). İş-Yaşam dengesi: Türkiye’de yapılan çalışmalara yönelik teorik bir inceleme. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 113-124. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/akuiibfd/issue/29881/321965
• Akter, K., Ali, M. ve Chang, A. (2019). Work-life programs and performance in Australian organisations: The role of organisation size and industry type. Asia Pacific Journal of Human Resources, 1-23. doi: 10.1111/1744-7941.12235
• Allan, C., Loudoun, R. ve Peetz, D. (2007). Influences on work/non-work conflict. Journal of Sociology, 43(3), 219-239. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/283288082_Influences_on_worknon-work_conflict
• Allen, T. D., Herst, D. E., Bruck, C. S. ve Sutton, M. (2000). Consequences associated with work-to-family conflict: A review and agenda for future research. Journal of Occupational Health Psychology, 52(2), 278-308. doi: 10.1037//1076-8998.5.2.278.
• Allen, T. D. (2001). Family supportive work environments: The role of organizational perceptions. Journal of Vocational Behavior, 58, 414-435. doi: 10.1006/jvbe.2000.1774.
• Anderson, J. C. ve Gerbing, D. W. (1988). Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychology Bulletin, 103(3), 411-433. doi: 10.1037/0033-2909.103.3.411.
• Apgar IV, M. (1998). The alternative workplace: Changing where and how people work. Harvard Business Review, 76(3), 121-136. Erişim adresi: https://hbr.org/1998/05/the-alternative-workplace-changing-where-and-how-people-work
• Aşan, Ö. ve Erenler, E. (2008). İş tatmini ve yaşam tatmini ilişkisi. SDÜ İİBF Dergisi, 13(2), 203-216. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/194741
• Baş, A. U. (2011). Investigating levels and predictors of life satisfaction among prospective teachers. Eurasian Journal of Educational Research, 44(Summer), 71-88. Erişim adresi: http://ejer.com.tr/en/archives/2011-summer-issue44/investigating-levels-and-predictors-of-life-satisfaction-among-prospective-teachers-2761/
• Batt, R. ve Valcour, P. M. (2003). Human resources practices as predictors of work-family outcomes and employee turnover. Industrial Relations, 42(2), 189-220. doi: 10.1111/1468-232X.00287
• Barnett, R. C. ve Hyde, J. S. (2001). Women, men, work, and family: An expansionist theory. The American Psychologist, 56(10), 781-796. doi: 10.1037/0003-066X.56.10.781.
• Bayram, N., Sam, N., Aytaç, S. ve Aytaç, M. (2010). Yaşam tatmini ve sosyal dışlanma. “İş, Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 12(4), 79-92. doi: 10.4026/1303-2860.2010.0159.x.
• Bekmezci, M. ve Mert, İ. S. (2018). Yaşam tatmini ölçeğinin Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Toros Üniversitesi İİSBF Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8), 166-177. Erişim adresi: https://acikerisim.toros.edu.tr/xmlui/handle/1/230
• Bentler, P. M. ve Bonett, D. G. (1980). Significance tests and goodness of fit in the analysis of covariance structures. Psychological Bulletin, 88(3), 588–606. doi: 10.1037/0033-2909.88.3.588.
• Bollen, K. A. (1989). Structural equations with latent variables. New York: Wiley.
• Bowman, S. (2000). Career success and life satisfaction for female and male healthcare managers. Hospital Topics, 78(3), 5-11. doi: 10.1080/00185860009596553.
• Brummelhuis, L. T. ve van der Lippe, T. (2010). Effective work-life balance support for various houshold structures. Human Resource Management, 49(2), 173-193. doi: 10.1002/hrm.20340.
• Casper, W. J., Weltman, D. ve Kwesiga, E. (2007). Beyond family friendly: The construct and measurement of singles-friendly work culture. Journal of Vocational Behavior, 70, 478-501. doi: 10.1016/j.jvb.2007.01.001.
• MESS (2002). Çalışma sürelerinde esneklik. İstanbul: MESS.
• Çivitci, A. (2007). Çok boyutlu öğrenci yaşam doyumu ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Eurasian Journal of Educational Research, 26, 51-60. Erişim adresi: http://ejer.com.tr/en/archives/2007-winter-issue-26/
• Demir, N. (2010). Küçülmeye giden işletmelerde geri kalanların yaşadıkları tükenme sendromunun örgüte bağlılık üzerindeki etkisi. Öneri: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(33), 185-198. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/165679
• Diener, E. D., Emmons, R. A., Larsen, R. J. ve Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75. doi: 10.1207/s15327752jpa4901_13.
• Diener, E., Sandvik, E., Seidlitz, L. ve Diener, M. (1993). The relationship between income subjective well-being: Relative or absolute?. Social Indicatos Research, 28, 195-223. doi: 10.1007/BF01079018.
• Diener, E., Suh, E. M., Lucas, R. E. ve Smith, H. L. (1999). Subjective well-being: Three decades of progress. Psychological Bulletin, 125(2), 276-302. doi: 10.1037/0033-2909.125.2.276.
• Diener, E., Oishi, S. ve Lucas, R. E. (2003). Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluations of life. Annual Review of Psychology, 54, 403-425. doi: 10.1146/annurev.psych.54.101601.145056.
• Dockery, M. (2005). Happiness, life satisfaction, and the role of work: Evidence from two Australian surveys. Perth: Curtin University of Technology.
• Edwards, J. R. ve Rothbard, N. P. (2000). Mechanisms linking work and family: Clarifying the relationship between work and family constructs. Academic of Management Review, 25, 178-199. doi: 10.2307/259269
• Eryılmaz, A. ve Öğülmüş, S. (2010). Ergenlikte öznel iyi oluş ve beş faktörlü kişilik modeli. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3), 189-203. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/kefad/issue/59502/855340
• Friedman, S. D., Christensen, P. ve DeGroot, J. (1998). Work and life: The end of zero-sum game. Harvard Business Review, 76, 119-129. Erişim adresi: http://worklife.wharton.upenn.edu/wp-content/uploads/2012/11/Friedman-et-al-The-End-of-the-Zero-Sum-Game-HBR-19981.pdf
• Fornell, C. ve Larcker, D. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39–50. doi: 10.2307/3151312.
• Frone, M. R., Russell, M. ve Cooper, M. L. (1992). Prevalence of work-family conflict: Are work and family boundaries asymmetrically permeable. Journal of Organizational Behavior, 13(7), 723-729. doi: 10.1002/job.4030130708.
• Gadermann, A. M., Schonert-Reichl, K. A. ve Zumbo, B. D. (2010). Investigating validity evidence of the satisfaction with life scale adapted for children, Social Indicators Research, 96, 229-247. doi: 10.1007/s11205-009-9474-1
• Gençay, S. (2009). Beden eğitimi öğretmen adaylarının umutsuzluk ve yaşam doyumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 8(27), 380-388. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/esosder/issue/6141/82421
• Gerçek, M., Elmas Atay, S. ve Dündar, G. (2015). Çalışanların iş-yaşam dengesi ile kariyer tatmininin, işten ayrılma niyetine etkisi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(11), 67-86. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/326551071_CALISANLARIN_IS-YASAM_DENGESI_ILE_KARIYER_TATMINININ_ISTEN_AYRILMA_NIYETINE_ETKISI_Merve_GERCEK_Sevgi_ELMAS_ATAY_Gonen_DUNDAR
• Gouveia, V. V., Milfont, T. L., da Fonseca, P. N. ve de Miranda Coelho, J. A. P. (2009). Life satisfaction in Brazil: Testing the psychometric properties of the satisfaction with life scale (SWLS) in five Brazilian samples. Social Indicators Research, 90, 267-277. doi: 10.1007/s11205-008-9257-0.
• Greenspoon, P. J. ve Saklofske, D. H. (1998). Confirmatory factor analysis of the multidimensional students’ life satisfaction scale. Personality and Individual Difference, 25, 965-971. doi: 10.1016/S0191-8869(98)00115-9.
• Greenhaus, J. H. ve Beutell, N. J. (1985). Sources of conflict between work and family roles. Academy of Management Review, 10, 76-88. doi: 10.2307/258214.
• Greenhaus, J. H. ve Powell, G. N. (2006). When work and family are allies: A theory of work-family enrichment. Academy of Management Review, 31(1), 72-92. doi: 10.5465/AMR.2006.19379625.
• Grunberg, L., Moore, S. ve Greenberg, E. S. (1998). Work stress and problem alcohol behavior: A test of the spill-over model. Journal of Organizational Behavior, 19(5), 487-502. doi: 10.1002/(SICI)1099-1379(199809)19:5<487::AID-JOB852>3.0.CO;2-Z.
• Haar, J. M. (2006). The downside of coping: Work-family conflict, employee burnout and the moderating effects of coping strategies. Journal of Management and Organization, 12, 146-159. doi: 10.1017/S1833367200004089.
• Haar, J. M., Russo, M., Suñe, A., Ollier-Malaterre, A. (2014). Outcomes of work–life balance on job satisfaction, life satisfaction and mental health: A study across seven cultures. Journal of Vocational Behavior, 85, 361–373. doi: 10.1016/j.jvb.2014.08.010
• Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L. ve Black, W. C. (2010). Multivariate data analysis (5th Ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Haybron, D. (2007). Life satisfaction ethical reflection and the science of happiness. Journal of Happiness Studies, 8(1), 99-138. doi: 10.1007/s10902-006-9006-5.
• Hsieh, C. M. (2003). Counting importance: The case of life satisfaction and relative domain importance. Social Indicators Research, 61(2), 227-240. doi: 10.1023/A:1021354132664.
• İlhan, T. ve Özbay, Y. (2010). Yaşam amaçlarının ve psikolojik ihtiyaç doyumunun öznel iyi oluş üzerindeki yordayıcı rolü. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(34), 109-118. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/200142
• Jagodzinski, W. (2010). Economic, social, and cultural determinants of life satisfaction: Are there differences between Asia and Europe?. Social Indicators Research, 97, 85-104. doi: 10.1007/s11205-009-9555-1.
• Johnson, K. (2004). Flexible working: Changing the manager’s role. Management Decision, 42(6), 721-737. doi: 10.1108/00251740410542302.
• Jyothi, S. V. ve Jyothi, P. (2012). Assessing work-life balance: From emotional intelligence and role efficacy of career women. Advances in Management, 5(6), 35-43. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/238597747_Assessing_Work-Life_Balance_From_Emotional_Intelligence_and_Role_Efficacy_of_Career_Women
• Karatepe, O. M. ve Bekteshi, L. (2008). Antecedents and outcomes of work–family facilitation and family-work facilitation among frontline hotel employees. International Journal of Hospitality Management, 27(4), 517-528. doi: 10.1016/j.ijhm.2007.09.004.
• Keser, A. (2005). İş doyumu ve yaşam doyumu ilişkisi: Otomotiv sektöründe bir uygulama. Çalışma ve Toplum, 4, 77-95. Erişim adresi: https://www.acarindex.com/dosyalar/makale/acarindex-1423874182.pdf
• King, W. (1987). Comparison of job satisfaction, life satisfaction, and performance of overeducated and other workers. Journal of Social Psychology, 125(5), 421-434. doi: 10.1080/00224545.1987.9713727.
• Klun, S. (2008). Work-life balance is a cross-generational concern-and a key to retaining high performer at accenture. Global Business and Organizational Excellence, 27(6), 14-20. doi: 10.1002/joe.20229.
• Kumari, L. (2012). Employees’ contribution on work life balance and its relations with job satisfaction in Indian public sector banks. International Journal of Exclusive Management Research, 2, 1-13. Erişim adresi: https://ijemr.in/wp-content/uploads/2018/01/Employees-perception-on-Work-Life-Balance-and-job-satisfaction-in-Public-Sector-Banks.pdf
• Lavallee, F. L., Hatch, P. M., Michalos, A. C. ve McKinley, T. (2006). Development of the contentment with life assessment scale (CLAS): Using daily life experiences to verify levels of self-reported life satisfaction. Social Indicators Research, 83, 201-244. doi: 10.1007/s11205-006-9054-6.
• Leiter, M. P. ve Durup, M. J. (1996). Work, home and in-between a longitudinal study of spillover. Journal of Applied Behavioral Science, 32, 29-47. doi: 10.1177/0021886396321002.
• Lucas, R. E., Diener, E. & Suh, E. (1996). Discriminant validity of well-being measures. Journal of Personality and Social Psychology, 71, 616-628. doi: 10.1037//0022-3514.71.3.616.
• Malone, E. K. ve Raja, R. A. (2013) Work-life balance and organizational commitment of women in the U.S. construction industry. Journal of Professional Issues in Engineering Education & Practice, 139(2), 87-98. doi: 10.1061/(ASCE)CO.1943-7862.0000809
• Marks, S. R. ve MacDermid, S. M. (1996). Multiple roles and the self: A theory of role balance. Journal of Marriage and the Family, 58(2), 417-432. doi: 10.2307/353506.
• Marques, S. C., Pais-Ribeiro, J. L. ve Lopez, S. J. (2007). Validation of a Portuguese version of the students’ life satisfaction scale. Applied Research in Quality of Life, 2, 83-94. doi: 10.1007/s11482-007-9031-5.
• Maruyama, T., Hopkinson, P. G. ve James, P. W. (2009). A multivariate analysis of work-life balance outcomes from a large-scale telework programme. New Technology, Work and Employment, 24(1), 76-88. doi: 10.1111/j.1468-005X.2008.00219.x.
• Nam, T. (2014). Technology use and work-life balance. Applied Research in Quality of Life, 9, 1017–1040. doi: 10.1007/s11482-013-9283-1
• Mert, İ. S. ve Bekmezci, M. (2016). İki kariyerli aile çalışanlarında iş ve yasam tatmini. Türk Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 1(1), 46-56. Erişim adresi: http://tursbad.hku.edu.tr/tr/download/article-file/347235
• Myers, D. G. ve Diener, E. (1995). Who is happy?. Psychological Science, 6, 10-19. doi: 10.1111/j.1467-9280.1995.tb00298.x.
• Narayanan, A. G. V. ve Narayanan, R. L. (2012). An emprical study on factors affecting work-life balance of IT professionals. European Journal of Social Sciences, 31(3), 302-313. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/288389412_An_empirical_study_on_factors_affecting_work-life_balance_of_IT_professionals
• Netemeyer, R. G., Boles, J. S. ve McMurrian, R. (1996). Development and validation of work-family conflict and family-work conflict scales. Journal of Applied Psychology, 81(4), 400-410. doi: 10.1037/0021-9010.81.4.400.
• Oishi, S. (2006). The concept of life satisfaction across cultures: An IRT analysis. Journal of Research in Personality, 40, 411-423. doi: 10.1016/j.jrp.2005.02.002.
• Ozben, S. (2013). Social skills, life satisfaction and loneliness in Turkish university students. Social Behavior and Personality, 41(2), 203-214. doi: 10.2224/sbp.2013.41.2.203.
• Önder, N. (2013). Türkiye’de kadın işgücünün görünümü. ÇSGB Çalışma Dünyası Dergisi, 1(1), 35-61. Erişim adresi: https://docplayer.biz.tr/30212-Turkiye-de-kadin-isgucunun-gorunumu.html
• Özdevecioğlu, M. ve Doruk, N. Ç. (2009). Organizasyonlarda iş-aile ve aile-iş çatışmalarının çalışanların iş ve yaşam tatminleri üzerindeki etkisi. Erciyes Üniversitesi İİBF Dergisi, 33, 69-99. Erişim adresi: http://iibf.erciyes.edu.tr/dergi/sayi33/5.k%FDs%FDm.pdf
• Pavot, W. ve Diener, E. (1993). Review of the satisfaction with life scale. Psychological Assessment, 5(2), 164-172. doi: 10.1037/1040-3590.5.2.164.
• Pavot, W. ve Diener, E. (2008). The satisfaction with life scale and the emerging construct of life satisfaction. Journal of Positive Psychology, 3, 137–152. doi: 10.1080/17439760701756946
• Perrone, K. (2007). Relationships between parental attachment, work and family roles, and life satisfaction. Career Development Quarterly, 55(3), 237-248. doi: 10.1002/j.2161-0045.2007.tb00080.x.
• Perry-Smith, J. E. ve Blum, T. C. (2000). Research notes-work-family human resource bundles and perceived organizational performance. Academy of Management Journal, 43(6), 11-24. doi: 10.5465/1556339.
• Rice, R. W., Near, J. ve Hunt, R. (1980). The job satisfaction-life satisfaction relationships: A review of emprical research. Basic and Applied Social Psychology, 1(1), 37-64. doi: 10.1207/s15324834basp0101_4.
• Sakthivel, R. ve Kamalanabhan (2011). Work life balance reflections on employee satisfaction. Serbian Journal of Management, 6(1), 85-96. doi: 10.5937/sjm1101085R
• Saldamlı, A. (2008). Otel işletmelerinde bölüm yöneticilerinin iş ve yaşam tatminini belirlemeye yönelik bir alan araştırması. Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 25(2), 693-719. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/muiibd/issue/484/4337
• Shankar, T. ve Bhatnagar, J. (2010). Work life balance, employee engagement, emotional consonance/dissonance and turnover intention. The Indian Journal of Industrial Relations, 46(1), 74-87. doi: 10.2307/25741098.
• Tait, M., Padgett, M. Y. ve Baldwin, T. T. (1989). Job and life satisfaction: A reevaluation of the strength of the relationship and gender effects as a function of date of the study. Journal of Applied Psychology, 74(3), 502-507. doi: 10.1037/0021-9010.74.3.502.
• Topaloğlu, E. O., Sönmez, R. ve Yazgan A. E. (2019). Çalışmaya tutkunluk ve iş yaşam dengesi arasındaki ilişki: Banka çalışanları üzerine. Journal of BRSA Banking and Financial Markets, 13(1), 59-76. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/bddkdergisi/issue/57335/812493
• Turunç, Ö. ve Çelik, M. (2010). Algılanan örgütsel desteğin çalışanların iş-aile, aile-iş çatışması, örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyetine etkisi: Savunma sektöründe bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 209-232. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/tr/pub/ataunisosbil/issue/2825/38175
• Türk Dil Kurumu (1998). Türkçe sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu.
• Ueda, Y. (2012). The effects of the perception of work-life balance on acceptance of work arrangement request. International Business Research, 5(8), 24-32. doi: 10.5539/ibr.v5n8p24.
• Umer, R. ve Zia-ur-Rehman, M. (2013). Impact of work life balance and work life conflict on the life satisfaction of working women: A case study of higher education sector of twin cities of Pakistan. Academic Research International, 4(5), 445-458. Erişim adresi: http://paper.researchbib.com/view/paper/9849
• Veenhoven, R. (2000). The four qualities of life: Ordering concepts and measures of the good life. Journal of Happiness Studies, 1, 1-39. doi: 10.1007/978-94-007-5702-8_11.
• Yiğit, R., Dilmaç, B. ve Deniz, M. E. (2011). İş ve yaşam doyumu: Konya Emniyet Müdürlüğü alan araştırması. Polis Bilimleri Dergisi, 13(3), 1-18. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/profile/Buelent-Dilmac2/publication/344434133_IS_VE_YASAM_DOYUMU_KONYA_EMNIYET_MUDURLUGU_ALAN_ARASTIRMASI/links/5f74cf4b92851c14bca34595/IS-VE-YASAM-DOYUMU-KONYA-EMNIYET-MUeDUeRLUeGUe-ALAN-ARASTIRMASI.pdf
• Waumsley, J. A., Houston, D. M. ve Marks, G. (2010). What about us? Measuring the work-life balance of people who do not have children. Review of European Studies, 2(2), 3-17. doi: 10.1016/j.sbspro.2013.04.243.
• Webber, M., Sarris, A. ve Bessell, M. (2010). Organisational culture and the use of work-life balance initiatives: Influence on work attitudes and work-life conflict. The Australian and New Zealand Journal of Organisational Psychology, 3(54), 54-65. doi: 10.1375/ajop.3.1.54.
• Young, M. (1999). Work-family baclash: Begging the question, what’s fair?. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 562, 32-46. doi: 10.1177/000271629956200103.
• Zedeck, S. ve Mosier, K. (1990). Work in the family and employing organization. American Psychologist, 45, 240-251. doi: 10.1037/0003-066X.45.2.240.