Türkiye’de Çocuğu Tanıma ve Değerlendirmede Kullanılan Standart Testlerin İncelenmesi

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 1, 14 - 28, 30.06.2022

Hülya Salık , Neriman Aral

https://doi.org/10.46971/ausbid.908322

Öz

Amaç: Bu araştırmada Türkiye’ de çocuğu tanıma ve değerlendirme sürecinde kullanılan standart testlerin, aracın türü, ölçtüğü gelişim alanı, ölçtüğü yaş, değerlendirme türü, testin geliştirildiği yer, uygulama süresi, puanlama, madde sayısı, uygulayıcı eğitimi, uygulama şekli, geçerlik-güvenirlik bilgileri şeklinde temalara ayrılarak incelenmesi amaçlanmaktadır. Yöntem: Bu araştırma tarama modelinde olup araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Veri toplama yöntemi olarak epistemolojik doküman analizi kullanılmıştır. Bu doğrultuda 35 standart test incelenmiştir. Araştırmaya dahil edilen testler için “Test Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Çalışma kapsamında incelenen standart testler gelişim testleri, bireysel zeka testleri, grup zeka testleri, kişilik testleri, başarı testleri ve projektif testler şeklinde gruplandırılmıştır. Bulgular: Bu kapsamda araştırmaya dahil edilen standart testlerin (n=19) unun zeka alanını ölçtüğü, (n=21) inin ilk çocukluk döneminde kullanıldığı, Türkiye’de geliştirilen test sayısının yeterli olmadığı (n=6) ve Türkiye’de sık kullanılan standart testlerin geçerlik-güvenirlik düzeyinin yüksek olduğu bulunmuştur. Sonuç: çocukları tanıma ve değerlendirme için Türkiye’de geliştirilecek farklı alanlara özgü standart testlere ihtiyaç olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Çocuğu Değerlendirme, standart testler, çocuğu tanıma

Kaynakça

• Aral, N., & Gürsoy, F. (2012). Özel eğitim gerektiren çocuklar ve özel eğitime giriş. Ankara: Morpa Yayıncılık.
• Avcı, N., Kunt, M., Somer Ölmez, B., & Kara Eren, C. (2018). Çocuk gelişimini değerlendirme yöntemleri ve değerlendirme sistemleri. Gelişimsel Değerlendirme (Ed. Pınar Bayhan), Ankara: Hedef Cs Basın Yayın.
• Bayhan, P. (2019). Erken çocukluk döneminde değerlendirme. (2. Baskı). Ankara: Hedef Cs Basın Yayın.
• Bencik Kangal, S. (2015). Okul öncesi dönemde değerlendirme tanım ve yöntemleri, Okul Öncesi Dönemde Alternatif Değerlendirme (Ed. Pınar Bayhan). Ankara: Hedef Cs Basın Yayın.
• Bredekamp, S. (2015). Erken çocukluk eğitiminde etkili uygulamalar (2. Baskı) (Çev. Ed. Hatice Zeynep İnan, Taşkın İnan), Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
• Demirci, A., & Kartal, M., (2012). Çocukluk dönemine ait önemli bir sorun: gelişme geriliği ve erken tanının önemi. Turkish Family Physician, 3(2): 1-6.
• Dikici Sığırtmaç, A., & Taş, I. (2018). Çocuk gelişimini değerlendirmede biçimsel yöntemler, Gelişimsel Değerlendirme (Ed. Pınar Bayhan). Ankara: Hedef Cs Basın Yayın.
• Doğan Keskin, A., Akbaş, A., Salık, H., Bayram, B., & Aral, N. (2017). Sağlık alanında görev yapan çocuk gelişimcilerin uygulamalarının incelenmesi. Journal Of Socıal And Humanıtıes Scıences Research, 4(3): 198-206.
• Early Chıldhood Assessment For Chıldren From Bırth To Age 8 (Grade 3) (2005). Early Learning Standards Task Force and Kindergarten Assessment Work Group. Pennsylvania BUILD Initiative Pennsylvania’s Departments of Education and Public Welfare Harrisburg, PA.
• Fairtest, (2007). Criterion-and Standards- Referenced Tests. Erişim Adresi: [https://www.fairtest.org/criterion-and-standards-referenced-tests ].
• Güngörmüş Özkardeş, O. (2013). Türkiye’de özel öğrenme güçlüğüne ilişkin yapılan araştırmaların betimsel analizi. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 30(2): 123-153.
• Işıkoğlu Erdoğan, N., & Canbeldek, M. (2017). Erken çocukluk eğitiminde ölçme ve değerlendirme. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3): 1306-1327.
• İlhan, M., Çetin, B. & Kinay, İ. (2015). Standart testlere yönelik inanç ölçeği’nin (STYİÖ) Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(29): 161-189.
• Karaarslan, T. (2016). Gelişimin değerlendirilmesi, izlenmesi ve desteklenmesinde klinik ve iletişim beceri eğitimi neden gereklidir? İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 4(2): 17-32.
• Kuleli Sertgil, N. (2013). Gelişimsel gecikmelerin erken tanısında çocuk doktorlarının rolü. Çocuk Dergisi, 13(4): 160-166.
• Kuleli Sertgil, N., Şirvanlı, Özen, D., & Gökçay. E. (2015). Bebeklik ve erken çocukluk döneminde gelişimsel risk tespiti için sosyal iletişim alan tarama testi (SİATT). Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 58:87-95.
• Kumtepe, A., T., Anılan, H., Anagün, Ş., S., & Garan, Ö. (2016). Çocuk gelişiminde tanıma ve değerlendirme, Çocukları tanıma ve değerlendirmede gözlem yöntemi, Erken çocuklukta portfolyo değerlendirilmesi, Standart testlerle değerlendirme, Çocukları Tanıma ve Değerlendirme. (Ed. Alper Tolga Kumtepe ve ark), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi.
• Öner, N. (1996). Türkiye’de kullanılan psikolojik testler. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Fakültesi, II. Basım, İstanbul.