Öz
Bu araştırmada Güzel Sanatlar Lisesi viyolonsel öğrencilerinin bireysel çalgı çalışma
alışkanlık düzeyleri çeşitli değişkenlere göre incelenmiştir. Araştırmada betimsel nitelikte genel
tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubu, amaçlı örneklem yöntemlerinden maksimum
çeşitlilik örnekleme tekniği kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmanın örneklemini Türkiye’nin yedi
bölgesinde bulunan çeşitli illerdeki 14 Güzel Sanatlar Liselerinin müzik bölümü 1., 2., 3., ve 4.
sınıf düzeyinde eğitim alan 128 viyolonsel öğrencisi oluşturmaktadır. Veri toplama araçlarında
ilk olarak öğrencilerin demografik özellikleriyle ilgili bilgi sahibi olmak için “Kişisel Bilgi Formu”
kullanılmıştır. Öğrencilerin bireysel çalgı dersine ilişkin çalgı çalışma alışkanlarını tespit etmek
üzere Küçükosmanoğlu, Babacan, Babacan ve Yüksel (2016) tarafından geliştirilen “Bireysel
Çalgı Çalışma Alışkanlıkları Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS 24.0 for Windows
programına aktarılarak istatistiksel analizleri yapılmıştır. Verilerin normallik dağılımı ShapiroWilk Testi ile kontrol edilmiştir. Öğrencilerin, çalgı çalışma alışkanlık düzeylerinin cinsiyete bağlı
olarak anlamlı fark olup olmadığını araştırmak üzere (ilişkisiz) gruplar t testi uygulanmıştır.
Öğrencilerin, çalgı çalışma alışkanlık düzeylerinin sınıf, okulun bulunduğu bölge, bireysel
çalgılarını günde ve haftada çalıştıkları süreye bağlı olarak anlamlı fark olup olmadığını
araştırmak üzere Kruskal-Wallis H testi uygulanmıştır. Anlamlı fark bulunduğu durumda ise
hangi gruplar arasında anlamlı fark olduğunu araştırmak üzere post-hoc Mann-Whitney U testi
yapılmıştır. Araştırmanın sonucunda Güzel Sanatlar Lisesi viyolonsel öğrencilerinin bireysel
çalgı çalışma alışkanlık düzeylerinin yüksek olduğu ve öğrencilerin bireysel çalgı çalışma
alışkanlıklarında, öğrenim gördükleri sınıf düzeyi dışında, cinsiyet, çalışma süreleri, öğrenim
gördükleri bölgelere göre anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına
göre çeşitli öneriler sunulmuştur