Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Çocuğa Yönelik İstismar ve Çözüm Önerileri

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 18 - 24, 29.06.2018

Öz

Çocuk istismarı ebeveynlerin ya da çocuğa bakmakla
yükümlü olan yetişkinlerin kaza dışında bir nedenle çocuğun fiziksel, duygusal
ve cinsel gelişimini engelleyecek, beden ve ruh sağlığına zarar verecek şekilde
davranmasıdır.  Gerek dünyada gerekse
ülkemizde önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Çocuk istismarı fiziksel,
duygusal ve cinsel istismar olmak üzere üç grupta incelenmektedir. İstismarın
her türü, çocuğun gelişim sürecini olumsuz etkilemekte davranışsal, duygusal ve
sosyal sorunlara neden olmaktadır. Çok sayıda nedeni ve trajik sonuçları olan
istismar olgusu tıbbî, hukukî ve psiko-sosyal bir sorundur. Gelecek nesillerin
korunması, toplumların sağlıklı bir şekilde gelişebilmesi için sorunun bireysel
ve toplumsal boyutta ele alınması, çocuk istismarını önleme yaklaşımlarının
geliştirilmesi ve uygulanması gerekmektedir. Bu düşünceden hareketle çalışmada çocuk
istismarı, türleri, yaygınlığı, yasal boyutu, çocuk üzerindeki etkileri ve
önleme çalışmaları hakkında bilgi verilmiştir.

Kaynakça

  • 1. Ahioğlu N, (2004). Yayınlara ve yargı kararlarına göre Türkiye’de çocuk istismarı. Eğitim Bilimleri ve Uygulama 3(6), 278-285. 2. Akbaş S, Turla A, Karabekiroğlu K, Şenses A, Karakurt MN, Taşdemir GN, (2009). Adli makamlarca çocuk psikiyatrisi polikliniğine gönderilen cinsel istismara uğramış çocukların istismar şekilleri, ruhsal ve fiziksel muayene özellikleri. Adli Bilimler Dergisi 8, 1-27. 3. Aktepe E, (2009). Çocukluk çağı cinsel istismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 1, 95-119. 4. Aral N, Gürsoy F, (2001). Çocuk hakları çerçevesinde çocuk ihmali ve istismarı. Milli Eğitim Dergisi 151, 36-39. 5. Aral, N, Baran G, Bulut Ş, Çimen S, (2000). Çocuk Gelişimi. Ya-Pa Yayın, İstanbul. 6. Aydin B, Akbas S, Turla A, Dundar C, Yuce M, Karabekiroglu K, (2015). Child sexual abuse in Turkey: an analysis of 1002 cases. Journal of Forensic Sciences 60, 61-65. 7. Banyard VL, Williams LM, Siegel JA, (2001). The long-term mental health consequences of child sexual abuse: an exploratory study of the impact of multiple traumas in a sample of women. Journal of Traumatic Stress 14, 697-715. 8. Bernet W, (1997). Practice parameters for the forensic evaluation of children and adolescents who may have been physically or sexually abused. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 36, 37-56. 9. Bozbeyoğlu AÇ, (2009). Türkiye’de Ensest Sorununu Anlamak. Nüfusbilim Derneği, Ankara. 10. Broman-Fulks JJ, Ruggier KJ, Hanson RF, Smith DW, Resnick HS, Kilpatrick DG, Saunders BE, (2007). Sexual assault disclosure in relation to adolescent mental health: Results from the National Survey of Adolescents. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology 36, 260-266. 11. Çocuk Hakları Sözleşme, (2015). Available at https://www.unicefturk.org/Çocukhaklarısözleşme, Accessed 09 April 2018. 12. Daignault IV, Hebert M, (2009). Profiles of school adaptation: social, behavioral, and academic functioning in sexually abused girls. Child Abuse & Neglect 33, 102-115. 13. Davis JL, Petretic-Jackson PA, (2000). The impact of child sexual abuse on adult interpersonal functioning. A review and synthesis of the empirical literature. Aggression and Violent Behavior 5, 291-328. 14. Dube SA, Anda RF, Whitfield CL, Brown DW, Felitti DJ, Dong M, Giles W, (2005). Long-term consequences of childhood sexual abuse by gender of the victim. American Journal of Preventive Medicine 28, 430-437. 15. Elliott M, Browne K, Kilcoyne J, (1995). Child sexual abuse prevention: what offenders tell us. Child Abuse & Neglect 5, 579-594. 16. Erdoğan A, Tufan E, Karaman MG, Atabek MS, Koparan C, Özdemir E, (2011). Türkiye’nin dört farklı bölgesinde çocuk ve ergenlere cinsel tacizde bulunan kişilerin karakteristik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi 12, 55-61. 17. Finkelhor D, (1993). Epidemiological factors in the clinical identification of child sexual abuse. Child Abuse & Neglect 17, 67-70. 18. Gaffney D, (2003). PTSD, RTS and child abuse accommodation syndrome: the rapeutic tools or fact-finding aids. Pace Law Review 24, 271-291. 19. Golge ZB, Yavuz MF, Basol I, (2003). Classifying rape cases in Turkey. Forensic Science International 136, 296-297. 20. Gönültaş MB, (2016). Cinsel istismarcıların çocuklara yaklaşım metot ve teknikleri. Zeitschrift für die Welt der Türken 8, 289-305. 21. Herman JL, (1992). Trauma and Recovery. Basic Books, New York. 22. Herrenkohl EC, Herrenkohl RC, Egolf BP, Russo MJ, (1998). The relationship between early maltreatment and teenage parenthood. Journal of Adolescence 21, 291-303. 23. Jain AM, (1999). Emergency department evaluation of child abuse. Emergency Medicine Clinics of North America 17, 575-593. 24. Kara B, Biçer Ü, Gökalp A, (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Hastalıkları ve Sağlığı Dergisi 47(2), 140-151. 25. Kaplan S, (1996). Physical Abuse and Neglect. 1033-1041. In: M Lewis (Ed), 2nd ed Child And Adolescent Psychiatry. A Comprehensive Textbook. Williams & Wilkins, Baltimore, MA. 26. Kılıç A, (2004). Çocuk ihmali ve istismarı. Klinik Çocuk Forumu 4(2), 35-40. 27. Polat O, (2006). Cinsel İstismar Rehberi. Forart Matbaa, İstanbul. 28. Polat O, (2007). Tüm Boyutlarıyla Çocuk İstismarı. Seçkin Yayıncılık, Ankara. 29. Saunders B.E, Kilpatrick DG, Hanson RF, Resnick HS, Walker ME, (1999). Prevalence, case characteristics, and long-term psychological correlates of child rape among women: a national survey. Child Maltreatment 4, 187-200. 30. Siegal JA, Williams LM, (2003). The relationship between child sexual abuse and female delinquency and crime: a prospective study. Journal of Research in Crime and Delinquency 40, 71-94. 31. Solmaz Korkut S, (1998). Ensest; Bir tabuya adli tıp yönünden bakış. Uzmanlık Tezi, TC Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul. 32. Şiddeti Önleme Derneği Rapor, (2016) http://imdat.org/Accessed 09 April 2018. 33. TUİK, (2015) http://www.tuik.gov.tr Accessed 09 April 2018. 34. Unicef, (2015). Available at http://unicef.org.tr/, Accessed 09 April 2018. 35. Wells R, McCann J, Adams J, Voris J, Dahl, B, (1997). A validational study of the structured interview of symptoms associated with sexual abuse using three samples of sexually abused, allegedly abused, and nonabused boys. Child Abuse & Neglect 21, 1159-1167.

Child Abuse and Solution Proposals

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 1, 18 - 24, 29.06.2018

Öz

Child
abuse and neglect are defined as the presence of non-accidental injuries as a
result of physical assault or failure to protect of the child by the caregiver
which causes disorders in the physical, social-emotional or sexual development
of the child. This is a problem that most of the cultures in the world
-including our country- has to face. 
There are three types of child maltreatment identified as physical,
emotional and sexual abuse. All types of maltreatment cause behavioral,
emotional and social problems and they have negative effects on child
development.  These problems have
medical, judicial, psychological and social dimensions with a dramatic end. To
protect the new generations and to provide the healthy development of the
society a multi-dimensional approach should be embraced and enforced. With this
point of view child maltreatment, types of child abuse, the prevalence of it,
its effects on the child, juridical dimensions and preventions are discussed in
this article.

Kaynakça

  • 1. Ahioğlu N, (2004). Yayınlara ve yargı kararlarına göre Türkiye’de çocuk istismarı. Eğitim Bilimleri ve Uygulama 3(6), 278-285. 2. Akbaş S, Turla A, Karabekiroğlu K, Şenses A, Karakurt MN, Taşdemir GN, (2009). Adli makamlarca çocuk psikiyatrisi polikliniğine gönderilen cinsel istismara uğramış çocukların istismar şekilleri, ruhsal ve fiziksel muayene özellikleri. Adli Bilimler Dergisi 8, 1-27. 3. Aktepe E, (2009). Çocukluk çağı cinsel istismarı. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 1, 95-119. 4. Aral N, Gürsoy F, (2001). Çocuk hakları çerçevesinde çocuk ihmali ve istismarı. Milli Eğitim Dergisi 151, 36-39. 5. Aral, N, Baran G, Bulut Ş, Çimen S, (2000). Çocuk Gelişimi. Ya-Pa Yayın, İstanbul. 6. Aydin B, Akbas S, Turla A, Dundar C, Yuce M, Karabekiroglu K, (2015). Child sexual abuse in Turkey: an analysis of 1002 cases. Journal of Forensic Sciences 60, 61-65. 7. Banyard VL, Williams LM, Siegel JA, (2001). The long-term mental health consequences of child sexual abuse: an exploratory study of the impact of multiple traumas in a sample of women. Journal of Traumatic Stress 14, 697-715. 8. Bernet W, (1997). Practice parameters for the forensic evaluation of children and adolescents who may have been physically or sexually abused. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 36, 37-56. 9. Bozbeyoğlu AÇ, (2009). Türkiye’de Ensest Sorununu Anlamak. Nüfusbilim Derneği, Ankara. 10. Broman-Fulks JJ, Ruggier KJ, Hanson RF, Smith DW, Resnick HS, Kilpatrick DG, Saunders BE, (2007). Sexual assault disclosure in relation to adolescent mental health: Results from the National Survey of Adolescents. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology 36, 260-266. 11. Çocuk Hakları Sözleşme, (2015). Available at https://www.unicefturk.org/Çocukhaklarısözleşme, Accessed 09 April 2018. 12. Daignault IV, Hebert M, (2009). Profiles of school adaptation: social, behavioral, and academic functioning in sexually abused girls. Child Abuse & Neglect 33, 102-115. 13. Davis JL, Petretic-Jackson PA, (2000). The impact of child sexual abuse on adult interpersonal functioning. A review and synthesis of the empirical literature. Aggression and Violent Behavior 5, 291-328. 14. Dube SA, Anda RF, Whitfield CL, Brown DW, Felitti DJ, Dong M, Giles W, (2005). Long-term consequences of childhood sexual abuse by gender of the victim. American Journal of Preventive Medicine 28, 430-437. 15. Elliott M, Browne K, Kilcoyne J, (1995). Child sexual abuse prevention: what offenders tell us. Child Abuse & Neglect 5, 579-594. 16. Erdoğan A, Tufan E, Karaman MG, Atabek MS, Koparan C, Özdemir E, (2011). Türkiye’nin dört farklı bölgesinde çocuk ve ergenlere cinsel tacizde bulunan kişilerin karakteristik özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi 12, 55-61. 17. Finkelhor D, (1993). Epidemiological factors in the clinical identification of child sexual abuse. Child Abuse & Neglect 17, 67-70. 18. Gaffney D, (2003). PTSD, RTS and child abuse accommodation syndrome: the rapeutic tools or fact-finding aids. Pace Law Review 24, 271-291. 19. Golge ZB, Yavuz MF, Basol I, (2003). Classifying rape cases in Turkey. Forensic Science International 136, 296-297. 20. Gönültaş MB, (2016). Cinsel istismarcıların çocuklara yaklaşım metot ve teknikleri. Zeitschrift für die Welt der Türken 8, 289-305. 21. Herman JL, (1992). Trauma and Recovery. Basic Books, New York. 22. Herrenkohl EC, Herrenkohl RC, Egolf BP, Russo MJ, (1998). The relationship between early maltreatment and teenage parenthood. Journal of Adolescence 21, 291-303. 23. Jain AM, (1999). Emergency department evaluation of child abuse. Emergency Medicine Clinics of North America 17, 575-593. 24. Kara B, Biçer Ü, Gökalp A, (2004). Çocuk istismarı. Çocuk Hastalıkları ve Sağlığı Dergisi 47(2), 140-151. 25. Kaplan S, (1996). Physical Abuse and Neglect. 1033-1041. In: M Lewis (Ed), 2nd ed Child And Adolescent Psychiatry. A Comprehensive Textbook. Williams & Wilkins, Baltimore, MA. 26. Kılıç A, (2004). Çocuk ihmali ve istismarı. Klinik Çocuk Forumu 4(2), 35-40. 27. Polat O, (2006). Cinsel İstismar Rehberi. Forart Matbaa, İstanbul. 28. Polat O, (2007). Tüm Boyutlarıyla Çocuk İstismarı. Seçkin Yayıncılık, Ankara. 29. Saunders B.E, Kilpatrick DG, Hanson RF, Resnick HS, Walker ME, (1999). Prevalence, case characteristics, and long-term psychological correlates of child rape among women: a national survey. Child Maltreatment 4, 187-200. 30. Siegal JA, Williams LM, (2003). The relationship between child sexual abuse and female delinquency and crime: a prospective study. Journal of Research in Crime and Delinquency 40, 71-94. 31. Solmaz Korkut S, (1998). Ensest; Bir tabuya adli tıp yönünden bakış. Uzmanlık Tezi, TC Adalet Bakanlığı Adli Tıp Kurumu Başkanlığı, İstanbul. 32. Şiddeti Önleme Derneği Rapor, (2016) http://imdat.org/Accessed 09 April 2018. 33. TUİK, (2015) http://www.tuik.gov.tr Accessed 09 April 2018. 34. Unicef, (2015). Available at http://unicef.org.tr/, Accessed 09 April 2018. 35. Wells R, McCann J, Adams J, Voris J, Dahl, B, (1997). A validational study of the structured interview of symptoms associated with sexual abuse using three samples of sexually abused, allegedly abused, and nonabused boys. Child Abuse & Neglect 21, 1159-1167.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Nazan Kaytez

Seçil Yücelyiğit Bu kişi benim

Gül Kadan

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2018
Gönderilme Tarihi 2 Mayıs 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kaytez, N., Yücelyiğit, S., & Kadan, G. (2018). Çocuğa Yönelik İstismar ve Çözüm Önerileri. Avrasya Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(1), 18-24.
AMA Kaytez N, Yücelyiğit S, Kadan G. Çocuğa Yönelik İstismar ve Çözüm Önerileri. AvrasyaSBD. Haziran 2018;1(1):18-24.
Chicago Kaytez, Nazan, Seçil Yücelyiğit, ve Gül Kadan. “Çocuğa Yönelik İstismar Ve Çözüm Önerileri”. Avrasya Sağlık Bilimleri Dergisi 1, sy. 1 (Haziran 2018): 18-24.
EndNote Kaytez N, Yücelyiğit S, Kadan G (01 Haziran 2018) Çocuğa Yönelik İstismar ve Çözüm Önerileri. Avrasya Sağlık Bilimleri Dergisi 1 1 18–24.
IEEE N. Kaytez, S. Yücelyiğit, ve G. Kadan, “Çocuğa Yönelik İstismar ve Çözüm Önerileri”, AvrasyaSBD, c. 1, sy. 1, ss. 18–24, 2018.
ISNAD Kaytez, Nazan vd. “Çocuğa Yönelik İstismar Ve Çözüm Önerileri”. Avrasya Sağlık Bilimleri Dergisi 1/1 (Haziran 2018), 18-24.
JAMA Kaytez N, Yücelyiğit S, Kadan G. Çocuğa Yönelik İstismar ve Çözüm Önerileri. AvrasyaSBD. 2018;1:18–24.
MLA Kaytez, Nazan vd. “Çocuğa Yönelik İstismar Ve Çözüm Önerileri”. Avrasya Sağlık Bilimleri Dergisi, c. 1, sy. 1, 2018, ss. 18-24.
Vancouver Kaytez N, Yücelyiğit S, Kadan G. Çocuğa Yönelik İstismar ve Çözüm Önerileri. AvrasyaSBD. 2018;1(1):18-24.