THE RELATIONSHIP BETWEEN LOCAL GOVERNMENTS AND LOCAL KNOWLEDGE: THE CASE OF CHINA AND TÜRKİYE

Yıl 2024, Cilt: 15 Sayı: 2, 859 - 876, 07.07.2024

Kamil Özaslan , Abdurrahman Muhammet Banazılı

https://doi.org/10.54688/ayd.1362233

Öz

Local governments are seen as one of the most important actors of political, social and economic growth and stability. In many parts of the world, it is the countries that are able to use their local advantages in the best way that make central governments strong and competitive with the global world. For strong and effective local governments, it is important to carry out all local activities based on information, to determine the demands and expectations of citizens correctly and to always take them into consideration. Therefore, local governments of different states need new paradigms in order to survive in such an environment and to develop socially and economically by using their own resources in the most effective way. The People's Republic of China (PRC) is one of the most visible and successful countries in the last half century. In addition to the PRC, the Republic of Türkiye is also trying to strengthen its administrative function through both structural and functional reforms in its bureaucratic structure. In this paper, the relationship between local governments and local knowledge has been tried to be examined from an anthropological and sociological perspective with reference to PRC and Türkiye. In the paper, a literature review technique, which is one of the qualitative research methods, was applied and a national and international library review was conducted for the purpose of the research. With the paper, the characteristics of local governance and local knowledge were introduced and the two concepts in question were tried to be analysed. In addition, the basic approaches used by local governments in the PRC and Türkiye to obtain local knowledge have been discussed and suggestions have been made regarding the attitude of local governments towards local knowledge

Anahtar Kelimeler

Local Government, Local Knowledge, China, Türkiye

YEREL YÖNETİMLER VE YEREL BİLGİ ARASINDAKİ İLİŞKİ: ÇİN VE TÜRKİYE ÖRNEĞİ

Öz

Yerel yönetimler politik, sosyal ve ekonomik büyümenin ve istikrarın en önemli aktörlerinden birisi olarak görülmektedir. Dünyanın birçok yerinde merkezi yönetimleri güçlü ve küresel dünya ile rekabet edebilir kılan, yereldeki avantajlarını en iyi şekilde kullanabilen ülkelerdir. Güçlü ve etkili yerel yönetimler için ise tüm yerel faaliyetlerin bilgiye dayalı yürütülmesi, vatandaşların talep ve beklentilerini doğru saptayarak bunların her zaman göz önünde bulundurulması önem arz etmektedir. Bu yüzden farklı devletlerin yerel yönetimleri böylesi bir ortamında ayakta kalabilmek, öz kaynaklarını en etkili şekilde kullanarak sosyal ve ekonomik açıdan kalkınabilmek için yeni paradigmalara ihtiyaç duymaktadır. Bunu son yarım yüzyılda en görünür ve başarılı yapabilen ülkelerin başında ise Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) gelmektedir. ÇHC’nin yanı sıra Türkiye Cumhuriyeti de bürokratik yapısında yaşanan gerek yapısal gerek işlevsel reformlarla yönetim fonksiyonunu güçlendirmeye çalışmaktadır. Bu çalışmada ise ÇHC ve Türkiye’den hareketle yerel yönetimler ve yerel bilgi arasındaki ilişki antropolojik ve sosyolojik bir bakış açısıyla irdelenmeye çalışılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden olan literatür taraması tekniğine başvurularak araştırmanın amacına ilişkin ulusal ve uluslararası kütüphane taraması yapılmıştır. Bu çalışmayla birlikte yerel yönetişim ve yerel bilginin özellikleri tanıtılmış, söz konusu iki kavram analiz edilmeye çalışılmıştır. Ayrıca ÇHC’de ve Türkiye’de yerel yönetimlerin yerel bilgiyi elde edebilmek için başvurmuş olduğu temel yaklaşımlar ele alınarak, yerel yönetimlerin yerel bilgiye karşı tutumuna ilişkin önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yerel Yönetimler, Yerel Bilgi, Çin, Türkiye

Kaynakça

• An, F.H. (2010). On the value of local knowledge, Contemporary Education and Culture, 2, 32-41.
• Antweiler, C. (1998). Local knowledge and local knowing. An anthropological analysis of contested "Cultural Products” in the Context of Development. Anthropos, 93 (4/6), 469-494.
• Aygen, M. (2014). Sosyal belediyecilik üzerine bir inceleme: Elazığ Belediyesi örneği. Fırat Üniversitesi Harput Araştırmaları Dergisi. 1 (1), 173-192.
• Batal, S. (2010). Yeni kamu yönetiminde yönetişim kavramı ve Türkiye’de yerel yönetimler alanındaki uygulama örnekleri. Mevzuat Dergisi. 13 (145). https://www.mevzuatdergisi.com/2010/01a/02.htm (06.05.2023).
• Bingöl, U. (2017). Postmodernizm ve gelenek. Hikmet-Akademik Edebiyat Dergisi, (3), 20-33.
• Bozkurt, Ö. (1995). Sosyoloji ve yönetim Bilimleri. Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü, 1, 45-50.
• Ci, R.D.J. & Zhai, Y.J. (2011). On the formation, operation and power relation of local knowledge, Thinking, 6, 11-15.
• Çabuk, S.N. (2015). CBS’nin yerel yönetimlerde kullanımı ve kent bilgi sistemleri, Harita Teknolojileri Elektronik Dergisi, 7 (3), 69-87.
• Çelik, V., Çelik, F., & Usta, S. (2008). Yerel demokrasi ve yerel özerklik ilişkisi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 1 (2), 87-104.
• Çetinkaya, Ö. & Korlu, R.K. (2012). Yerel demokrasinin sağlanmasında katılımcılık süreci ve kent konseylerinin rolü, Maliye Dergisi. 163 (Temmuz-Aralık), 95-117.
• Doğan, K.C. (2016). Postmodern kamu yönetimi, yerel yönetimler ve katılım: Yerel yönetişim odaklı bir yaklaşım. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 3 (2), 73-99.
• Emini, F.T., ve Sancak, E. (2018). Yerel yönetişim ve halkla ilişkiler: Yerel yönetimlerin tanıma ve tanıtma yöntemleri üzerine bir derleme, Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 2 (1), 79-90.
• Erdinç, E. İ. (2020). Yerel yönetimlerde tanıma faaliyetleri bağlamında vatandaşla etkileşim üzerine bir araştırma: Trabzon Büyükşehir Belediyesi, İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi. 12 (4), 357-372.
• Ertekin, Y. (1995). Halkla İlişkiler. Türkiye ve Ortadoğu Amme İdaresi Enstitüsü.
• Fewsmith, J. ve Gao, X. (2014). Local governance in China: Incentives & tensions, Daedalus. 143 (2), 170-183.
• Geertz, J. C. (2007). Yerel bilgi. Kudret Emiroğlu (Çev.), Dost Yayınları.
• Guo, Y. (2010). Local knowledge: A free path to the academic autonomy-my commentary on “management in China”, Chinese Journal of Management. 4, 475-478.
• Güler, B. A. (2006). Yerel yönetimler-liberal açıklamalara eleştirel yaklaşım. İmge Kitabevi.
• Hu, N.S. & Dai, X.Y. (2016). Local governance innovation self propulsion mechanism: Motivation, challenges and remodeling. Chinese Public Administration, 2, 27-32.
• Ilona, P.I. (2020). Local knowledge-based development: What can local governments do for it? https://www.researchgate.net/publication/339676545_Local_knowledge_based_development_What_can_local_governments_do_for_it (Erişim Tarihi: 02.09.2023).
• İzci, F. & Sarıtürk, M. (2019). Demokratik toplumlarda halkın yönetime katılımı: Yönetime katılım ve yönetişim ilişkisi. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2 (3), 498-517.
• Jiang, F. (2012). Ecological ethics and survival wisdom in local knowledge. Shandong Social Science, 11, 82-87.
• Jiang, P. (2015). The comparison and inspiration of local knowledge study at home and abroad. Qinghai Journal of Ethnology, 4, 59-64.
• Kalkan, A. & Alparslan, A.M. (2009). Şeffaflık, iletişim ve hesap verebilirliğin yerel yönetim başarılarına etkileri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi. 1 (1), 25-40.
• Karalar, R. (2000). İşletme yönetiminde halkla ilişkiler. (5. Baskı), Birlik Ofset.
• Karamanoğlu, H. & Bayrakçı, E. (2022). Çin Halk Cumhuriyeti yerel yönetimlerinin yapısı ve tarihsel değişim süreçleri. Journal of Academic Value Studies, 8 (11), 1-11.
• Kesgin, B. (2015). Etkinlikle demokratiklik arasında belediyeler. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi. 7 (14), 158- 176.
• Kocaoğlu, M. & Fural, M. (2018). Yerel yönetimlerde yönetişim uygulamaları: Serik Belediyesi örneği, Asia Minor Studies. 6 (Özel Sayı), 151-165.
• Luo, Y. (2015). Reflections on indigenous knowledge in the new perspective of contemporary western ecological anthropology. Journal of Yunnan Normal University (Humanities and Social Sciences), 5, 21-29.
• Oktay, T. (2020). 1920-2020 döneminde Türkiye’de belediyelerin gelişimi, Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 5 (2), 171-223.
• Önder, Ö. (2013). Yerelleşme ve yerel demokrasinin güçlendirilmesi bağlamında yerel katılım. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9 (18), 312-326.
• Öner, Ş. (2001). Belediyelerde yönetime katılmada halkla ilişkilerin rolü ve önemi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (2), 100-114.
• Özer, M.A. (2013). Yerel yönetimlerin varlık nedeni olarak “halkla” ilişkiler. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 4 (5), 19-50.
• Öztaş, C. & Zengin, E. (2008). Yerel yönetimler ve kültür hizmetleri. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi. 54, 155-180.
• Rao, X.P. & Liu, H.X. (2012). Information institution and institution performance-based on the perspective of “local knowledge”. Journal of Southwest University (Social Sciences Edition), 2, 139-144.
• Sezer, S. (2021). Çin siyasal ve yönetim sistemi üzerine, Doğu Asya Araştırmaları Dergisi, 4 (7), 105-119.
• Sezgin, M. (2011). Belediyelerde halkla ilişkiler ve halka dönük yönetim. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi. 1 (1), 93-120.
• Sezik, M. (2016). Türkiye’de sosyal belediyeciliğin gelişimi ve sorun alanları. İnönü Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. 5 (2), 171-186.
• Skinner, W.M., Kuhn, R.G., & Joseph, A.E. (2001). Agricultural land protection in China: A case study of local governance in zhejiang province. Land Use Policy, 18, 329-340.
• Sun, J.X. & Liu, X.J. (2014) A study on the inheritance of traditional culture and the protection of natural environment from the perspective of local knowledge-A case study of the rainy tibetan tourism villages. Journal of South-Central University for Nationalities (Humanities and Social Sciences), 6, 7-77.
• Tang, T.W., Cao, Q.H. & Zheng, Z.W. (2014). Connotation characteristics and its index system of local governmental management modernization, Chinese Public Administration, 10, 46-50.
• Tunç, A. (2016). Yerel yönetimlerde halkla ilişkiler uygulamaları: Kilis Belediyesi örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi. 6 (2), 77-88.
• Tunç, A. & Kızıl, B. (2018). Çin Halk Cumhuriyeti’nin dönüşümü ve yerel yönetimler, Birey ve Toplum, 8 (16), 51-72.
• Tuoheti, G. (2014). Çin Halk Cumhuriyeti’nde yerel yönetimler. Yerel Politikalar, 0 (6), 65-76.
• Türk, M.S. & Akçay, H. (2010). Yerel yönetimlerde halkla ilişkiler faaliyetlerinin kurum imajına etkisi üzerine bir çalışma: Trabzon Belediyesi. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi. 31, 141-180.
• Uygun, O. (2003). Küreselleşme ve değişen egemenlik anlayışının sosyal haklara etkisi. Anayasa Yargısı, 19 (1), 11-45.
• Uysal, B. (1998). Siyaset, yönetim, halkla ilişkiler. TODAİE.
• Wang, D. (2017). Local governance and local knowledge, Open Journal of Business and Management, 5, 415-419.
• Yaman, A., İsbir, B. & Tosun, H. Ü. (2022). Yerel kamu hizmetlerinde verimlilik vee tik ilişkisi: Ardahan Belediyesi örneği. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 4 (1), 51-60.
• Yang, X.L. (2009). A study of location knowledge and development. Academic Research, 5, 64-69.
• Yaylı, H. & Pustu Y. (2008).Yerel demokrasinin ilkeleri. Karadeniz Araştırmaları, 16, 133- 153.
• Yıldırım, A. (2014). Türkiye’de yerel yönetişimin uygulanabilirliği ve yerel gündem 21 örneği üzerinden bir inceleme, Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (1), 75-96.
• Yıldırım, A. & Yıldırım, K.E. (2018). Belediyelerde katılımcı demokrasinin gelişiminde beyaz masa uygulamasının etkinliği: Erzurum Büyükşehir Belediyesi örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi.5 (7), 58-74.
• Yıldırım, T. & Göçgün, M. (2016). İdarenin düzenleyici işlemlerinde eşitlik ilkesi. İstanbul Medipol Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi. 3 (2), 39-60.
• Yurttaş, Ş.A. (2009). Yerel yönetimlerde halkla ilişkiler üzerine karşılaştırmalı bir çalışma: Çatalca ve Nanterre Belediyeleri. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yüksel, F. (2005). Bilgi teknolojileri ve yerel yönetimler. S.Ü. İ.İ.B.F. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. 5 (10), 247-259.
• Zhang, X., Fan, S., Zhang, L. & Huang, J. (2004). Local governance and public goods provision in rural China. Journal of Public Economics, 88 (12), 2857-2871.
• Zhou, Y.Z. & Pan, L. (2015). Analysis of local government governance, Academics, 11, 232-238.
• 5216 Sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu. (2004) https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=5216&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5 (Erişim Tarihi: 23.02.2024)