Mihail Şolohov’un “Ve Durgun Akardı Don” Romanında Sinematografik İmgelem

Yıl 2021, Cilt: 7 Sayı: 14, 155 - 165, 28.12.2021

Ali Sait Liman

Öz

Sinematografi, sinemanın gerçeklikle kurduğu ilişkinin sinema dilindeki karşılığıdır. Dolayısıyla filmsel yapıya aktarılan gerçekliğin önce film yüzeyine, oradan da perdeye yansıması, sinematografinin temel ögelerinin kullanımı aracılığıyla gerçekleşir.
Sinema tarihinin ilk dönemlerinden itibaren bu alanda faaliyet gösteren öncü yönetmenlerin/filmlerin katkısıyla ortaya çıkan ve film dili olarak bilinen bu yapı, sinema-edebiyat ilişkileri açısından da önemlidir.
Filmsel anlatının edebiyat ile olan bu etkileşiminin, sinemanın zaman ve mekan ile kurduğu ilişkilerin yanında, sinematografinin temel ögelerini oluşturan ve görsel anlatımı esas alan bir anlatı evreni içinde gerçekleştiği söylenebilir.
Yukarıdaki kavramsal çerçeve içinde, bu çalışmada, Mihail Aleksandroviç Şolohov’un 1926-1940 yılları arasında yazdığı, dört ciltten oluşan “Ve Durgun Akardı Durgun Don” adlı romanı, eserin içerdiği sinematografik özellikler açısından incelenmiş ve romanın bu bağlamda zengin bir içeriğe sahip olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sinema, edebiyat, roman, sinematografi.

Kaynakça

• Abisel, N. (2003). Sessiz Sinema, İstanbul: Om Yayınevi, 2.Baskı. Abisel, N. (1995). Popüler Sinema ve Türler, İstanbul: Alan Yayıncılık. Adanır, O. (2012). Sinemada Anlam ve Anlatım, Ankara: Say Yayınları. Arslan U.T. (2020). Kat Sinema ve Etik, İstanbul, Metis Yayınları. Asma B. ve Çetir S. (2011). Şolohov’un “Ve Durgun Akardı Don” Adlı Eserinde Kadın, Ahlak, Dine ve Savaş Teması, Tarih Okulu, (19): 73-90.
• Başol, Ö. (2017). Senaryo Kitabı: Senaryo Yazım Teknikleri ve Film Örnekleri, İstanbul: İthaki Y. Bordwell, D. ve Thompson, K. (2011). Film sanatı: Bir Giriş, Ankara: De Ki Y. Brown, B. (2006). Sinematografi Kuram ve Uygulama, çev: Selçuk Taylaner, İstanbul: Hill Y. Elsaesser, T. ve Hagener, M. (2011). Film Kuramı Duyular Yoluyla Bir Geçiş, çev: B. Soner - B. Yıldırım, Ankara: Dipnot Yayınları.
• Hunt E. Marland J. ve Rawle, S. (2015). Film Dili, çev: Senem Aytaç, İstanbul: Literatür Y.
• Kandemir, H. (2008). Destansı Bir Roman “Durgun Don” ve Bir Yıkımın İzleri: Devrim, Savaş, Ölüm, Ankara Ü. D.T.C.F. Dergisi, (2): 95-109. Lass, A.H. (1999), Dünya Edebiyatından Seçmeler – 100 Büyük Roman, çev: Nejat Muallimoğlu, İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Monaco, J. (2005). Bir Film Nasıl Okunur, Çev: Ertan Yılmaz, Oğlak Y., 6.Baskı. Ryan, M. Ve Lenos, M. (2012), Film Çözümlemesine Giriş, çev: E.S. Onat, Ankara: De Ki Basım yayın. Özön, N. (2000). Sinema, Televizyon, Video, Bilgisayarlı Video Sözlüğü, İstanbul: Kabalcı Y. Şener, S. (2012). Dünden Bugüne Tiyatro Düşüncesi, Ankara: Dost Kitabevi Y., 7. Baskı. Şolohov, M. A. (2008), Ve Durgun Akardı Don, (4 Cilt), çev: Tektaş Ağaoğlu, İstanbul: Evrensel Basım Yayın, 2. Baskı.
• Şolohov, M. A. (1983). Yazarın Sorumluluğu, çev: Eser Yalçın, İstanbul: De Yayınevi.
• Tekeli, S. (2021). “Mihail Şolohov’un Durgun Don Romanı üzerine tematik Bir inceleme”, Fırat Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, (31): 1141-1147. Tutumlu, R. (2002). “Anlatı Bilimi Açısından Roman-Sinema Etkileşimi ve Bir Uygulama:Anayurt Oteli”, Bilkent Üniversitesi Ekonometri ve Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2002.
• Ünal, y. (20089, Dram Sanatı ve Sinema, İstanbul. Hayalet Kitap.
• Yıldız, S. (2014), Sinematografik Anlatım, İstanbul: Su Yayınevi.
• Yüce, T. (2005). “Sinema ve Edebiyat Türleri Arasında Görülen Etkileşimler”, Zonguldak K.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, (2): 67-74.