Psychotic Structure, Paternal Function, and Lacanian Conceptualization

Yıl 2024, , 1 - 37, 31.01.2024

Ali İhsan Yaka

https://doi.org/10.31682/ayna.1282059

Öz

The current study contrasted the biomedical-oriented approach that emerged in the late nineteenth century, exerting global influence on psychosis diagnosis and treatment, with Freud’s psychoanalytic studies involving the father complex, later reinterpreted by Lacan within the framework of the father function, in a historical context and discussed within the relevant literature. The primary aim of this study was to emphasize that while psychosis is generally conceptualized using biomedical terms within mainstream clinical psychiatry and psychology, the neglect of the subjectivation inherent in the psychoanalytic approach is evident, thus highlighting the critical significance of this aspect within the realm of mental health. The second aim was to highlight the original contributions of the Lacanian conceptualization, often overlooked in mainstream clinical psychiatry and psychology disciplines that inadequately incorporate psychoanalytic studies, to the structural diagnosis and treatment processes of psychosis. Lastly, the third aim was to assert that, based on Lacan’s explicit reference to the paternal function and his reliance on topological interpretations in explicating psychotic structure, the Names-of the-Father function as a coding mechanism, resulting in the synchronic emergence of the three fundamental psychic structures through this coding via the paternal metaphor. Thus, the aim was to elucidate this conceptual model by drawing on Lacan’s topological studies in part, presenting it through a graphical representation. In this context, Lacan’s interpretations of the first-level desire graph, code, and message phenomena related to psychotic structure, as well as his studies exploring the relationship among the symbolic, the paternal function, and mental structures, were referenced.

Anahtar Kelimeler

paternal function, biomedical model, Lacanian conceptualization, psychosis

Psikotik Yapı, Baba İşlevi ve Lacanyen Kavramsallaştırma

Öz

Bu çalışmada genel olarak psikozun teşhis ve tedavi yöntemiyle ilgili on dokuzuncu yüzyılın sonlarına doğru gelişen ve global düzeyde etkili olan biyomedikal yönelimli yaklaşım ile Freud’un baba kompleksi üzerinden açıkladığı ve daha sonra Lacan’nın baba işlevi bağlamında kavramsallaştırdığı psikanalitik çalışmalar, tarihsel bağlamda karşılaştırılarak ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır. Çalışmanın birinci amacı, ana akım klinik psikiyatri ve psikoloji disiplinlerinde psikozun genellikle biyomedikal olarak kavramsallaştırıldığını, ancak psikanalitik yaklaşımın temelinde yer alan sübjektivasyonun ihmal edildiğini ilgili literatür üzerinden vurgulayarak, ruh sağlığı alanında bu konunun kritik önemini psikanalitik bağlamda ortaya koymaktır. İkinci amacı, psikanalitik çalışmalara yeterince yer vermeyen ana akım klinik psikiyatri ve psikoloji disiplinlerinde göz ardı edilen Lacanyen kavramsallaştırmanın, psikozun yapısal teşhis ve tedavi süreçlerine dair özgün katkılarını ön plana çıkarmaktır. Son olarak üçüncü amacı ise Lacan’ın psikotik yapıyı açıklarken, özellikle baba işlevine atıf yapmasını ve bu konudaki topolojik yorumlarını temel alarak, Baba-nın-Adları’nın, kodlama mekanizması olarak işlev gördüğünü ve üç temel ruhsal yapının ise senkronik olarak bu kodlama yoluyla baba metaforu üzerinden oluştuğunu ileri sürmektir. Böylece, Lacan’ın ruhsal yapıların oluşumunu açıklarken kullandığı topoloji matematiği ile ilgili çalışmalarından da kısaca yararlanılarak, bu kavramsallaştırma modelinin bir grafik üzerinden açıklanması hedeflenmiştir. Bu bağlamda, Lacan’ın psikotik yapıdaki kod ve mesaj fenomenlerine dair temel düzeydeki arzu grafiği üzerinden geliştirdiği topolojik yorumları ile simgesel, baba işlevi ve ruhsal yapılar arasındaki ilişkiye yönelik çalışmaları referans alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

baba işlevi, biyomedikal model, Lacanyen kavramsallaştırma, psikoz

Kaynakça

• Breuer, J. ve Freud, S. (1955). On the psychical mechanism of hysterical phenomena: Preliminary communication. İçinde J. Strachey (Ed.), The standard edition of the complete psychological works of Sigmund Freud (Vol. II) (ss. 6-18). The Hogarth Press and the Institute of Psycho-Analysis. (1893-1895)
• Budak, S. (2003). Psikoloji sözlüğü (2. Basım). Bilim ve Sanat Yayınları.
• Cornblatt, B. A., Green, M. F. ve Walker, E. F. (1999). Schizophrenia: Etiology and neurocognition. İçinde T. Millon, P. H. Blaney ve R. D. Davis (Edl.), Oxford textbook of psychopathology (ss. 277-310). Oxford University Press.
• Davison, G. C. ve Neale, J. M. (2004). Şizofreni. İçinde (I. Savaşır, Çev.). İ. Dağ (Çev. Ed.), Anormal psikolojisi (Abnormal psychology) (7. Basım, ss. 272-302). Türk Psikologlar Derneği Yayınları. (1997)
• Dor, J. (1998). Introduction to the reading of Lacan: The unconscious structured like a language (1. Basım). Other Press.
• Dor, J. (1999). The clinical Lacan (1. Basım). Other Press.
• Evans, D. (1996). An introductory dictionary of Lacanian psychoanalysis (1. Basım). Routledge.
• Fink, B. (1995). The Lacanian subject: Between language and jouissance (1. Basım). Princeton University Press.
• Freud, S. (2000). The neuro-psychoses of defence. İçinde I. Smith (Ed.), Freud-complete works (ss. 301-324). (1894). Erişim adresi: https://www.valas.fr/IMG/pdf/Freud_Complete_Works.pdf
• Freud, S. (2000). The loss of reality in neurosis and psychoses. İçinde I. Smith (Ed.), Freud- complete works (ss. 4092-4098). (1924). Erişim adresi: https://www.valas.fr/IMG/pdf/Freud_Complete_Works.pdf
• Freud, S. (2000). Negation. İçinde I. Smith (Ed.), Freud-complete work (ss. 4140-4143). (1925). Erişim adresi: https://www.valas.fr/IMG/pdf/Freud_Complete_Works.pdf
• Grigg, R. (2008). Lacan, language, and philosophy (1. Basım). State University of New York Press.
• Hemsley, D. R. (1994). Schizophrenia: Investigation. İçinde S. J. E. Lindsay ve G. E. Powell Edl.), The handbook of clinical adult psychology (2. Basım, ss. 295-308). Routledge.
• Ho, B. C., Black, D. W. ve Andreasen, N. C. (2004). Schizophrenia and other psychotic disorders. İçinde R. E. Hales ve S. C. Yudofsky (Edl.), Essentials of clinical psychiatry (2. Basım, ss. 189-241). American Psychiatric Publishing.
• Lacan, J. (1993). The seminar of Jacques Lacan. Book III: The psychoses (J. A. Miller, Ed. ve R. Grigg, Çev.). W.W. Norton & Company. (1955-1956)
• Lacan, J. (2006). Ecrits: The first complete edition in English (B. Fink, Çev.). W.W. Norton & Company. (1966)
• Lacan, J. (2007). The other side of psychoanalysis. The seminar of Jacques Lacan. Book XVII (J. A. Miller, Ed. ve R. Grigg, Çev.). W.W. Norton & Company. (1969-1970)
• Lacan, J. (2014). Anxiety: The seminar of Jacques Lacan: Book X (A. R. Price, Çev.). Polity Press. (1962- 1963)
• Lacan, J. (2016). The sinthome: The seminar of Jacques Lacan: Book XXIII (A. R. Price, Çev.). Polity Press. (1975-1976)
• Lacan, J. (2017). Baba-nın-Adları (M. Erşen, Çev.). MonoKL. (1953-1963)
• Lakoff, A. (2005). Pharmaceutical reason: Knowledge and value in global psychiatry (1. Basım). Cambridge University Press.
• Leader, D. (2011). What is madness? (1. Basım). Hamish Hamilton Penguin Books.
• Maher, B. A. (2004). Delusions. İçinde H. E. Adams ve P. B. Sutker (Edl.), Comprehensive handbook of psychopathology (3. Basım, ss. 309-339). Springer.
• Melman, C. (1994). Paranoia. The Letter: Lacanian Perspectives on Psychoanalysis, 1 (Summer), 136– 148.
• Nobus, D. (1998). Life and death in the glass: A new look at the mirror stage. İçinde D. Nobus (Ed.), Key concepts of Lacanian psychoanalysis (ss. 101-138). Rebus Press.
• Pratt, S. I. ve Mueser, K. T. (2002). Schizophrenia. İçinde M. M. Antony ve D. H. Barlow (Edl.), Handbook of assessment and treatment planning for psychological disorders (ss. 375-414). The Guilford Press.
• Rose, J. (2003). The imaginary. İçinde S. Zizek (Ed.), Jacques Lacan, critical evaluations in cultural theory, volume I: Psychoanalytic theory and practice (ss. 7-32). Routledge.
• Rosenthal, M. ve Yudin, P. (1997). Felsefe sözlüğü (5. Basım) (A. Çalışlar, Çev.). Sosyal Yayınlar.
• Sanislow, C. A. ve Carson, R. (2004). Schizophrenia: A critical examination. İçinde H. E. Adams ve P. B. Sutker (Edl.), Comprehensive handbook of psychopathology (3. Basım, ss. 403-441). Springer.
• Ursano, R. J. ve Silberman, E. K. (2004). Psychoanalysis, psychoanalytic psychotherapy, and supportive psychotherapy İçinde R. E. Hales ve S. C. Yudofsky (Edl.), Essentials of clinical psychiatry (2. Basım, ss. 889-914). American Psychiatric Publishing.
• Yager, J. ve Gitlin, M. J. (2007). Psikiyatrik bozuklukların klinik görünümleri. İçinde O. Karamustafalıoğlu ve S. Gönenli (Çev.), B. J. Sadock ve V. A. Sadock (Edl.), Kaplan & Sadock’s comprehensive textbook of psychiatry (8. Basım, ss. 964-1002). Güneş Kitabevi.
• Yaka, A. İ. (2021). Obsesyonel yapıda baba işlevinin Lacanyen açıdan incelenmesi. AYNA Klinik Psikoloji Dergisi, 8(2), 199-220. https://doi.org/10.31682/ayna.815903