Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Bazı silajlık mısır çeşitlerinde (Zea mays L.) bitkisel özelliklerinin belirlenmesi

Yıl 2020, , 103 - 110, 30.06.2020
https://doi.org/10.29278/azd.663601

Öz

Bu çalışma, bazı silajlık mısır çeşitlerinde (Zea mays L.) bitkisel özelliklerinin belirlenmesi amacıyla 2018 yılında Samsun Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü’nün Çarşamba Ambarköprü Araştırma İstasyonunda yürütülmüştür. Tarla denemesi Tesadüf Blokları deneme desenine göre 3 tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Araştırmada özel tohumluk firmalarından sağlanan 10 mısır çeşidi (RX-9292, DKC- 955, 30 B 74, 36 K 61, Hido, 72 May 80, Otello, Reserve, Aga, Samada-07) deneme materyali olarak kullanılmıştır. Araştırma sonucunda çiçeklenme süresi 70.0-77.3 gün, bitki boyu 269.3-322.1 cm, ilk koçan yüksekliği 100.0-156.1 cm, yaprak sayısı 10.6-14.2 adet, koçan sayısı 1.0-1.4 adet, sap çapı 23.7-27.2 mm, yaprak ağırlığı 122.2-269.9 g, sap ağırlığı 345.6-648.5 g, koçan ağırlığı 424.8-848.5 g, kuru yaprak ağırlığı 59.0-86.7 g, kuru koçan ağırlığı 229.7-321.7 g, arasında değişiklik göstermiştir.

Kaynakça

  • Alçiçek, A., & Karaayvaz, K. (2003). Sığır besisinde mısır silajı kullanımı. Animalia, 203: 68-76.
  • Akdeniz, H., Yılmaz, İ., Antiç, N., & Zorer, Ş. (2003). Bazı mısır çeşitlerinde verim ve yem değerleri üzerine bir araştırma. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 14 (1): 47-51.
  • Anonim, (2019). TÜİK Raporları Ankara.
  • Argillier O, Méchin V, & Barriére T. 2000. Inbred line evaluation and breeding for digestibility-related traits in forage maize Crop. Sci., 40:1596-2000.
  • Ayrancı, R. (1999). Konya ekolojik şartlarında yetiştirilebilecek at dişi melez mısır çeşitlerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniv Fen Bilimleri Ens. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Konya.
  • Balmuk, Y. (2012). Konya Yunak koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek silajlık mısır çeşitlerinin verim ve verim özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. GOP Üniv Fen Bilimleri Ens. Tokat.
  • Çaçan, E. & İşikten, S. (2019). Bingöl ili ekolojik koşullarında bazı silajlık mısır çeşitleri için uygun ekim zamanının belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 6(1):39-49, ISSN: 2148-2306.
  • Çete, N. & Sarıcan, C. (1998). Silajlık yem bitkileri üretim ve silaj yapımı. U.S. Grains Council.
  • Bilgiç Ş., Sade, B., Süleyman Soylu, S., Bilgiçli, N., Cerit, İ., Öz, A., Cengiz, R., & Özkan, İ. (2012). Mısır Raporu.Ulusal Hububat Konseyi, Konya. Emeklier, H.Y. (2002). Altın tanesi mısırın kimyası ve endüstride kullanımı. Üretimden tüketime mısır paneli tebliğleri. S 100-124. T. C. Sakarya Valiliği,
  • Eralp, Ö. (2007). Menemen koşullarında ikinci ürün tarımına uygun silajlık mısır çeşitlerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
  • Ergül, Y. (2008). Silajlık mısır çeşitlerinin önemli tarımsal ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Konya.
  • Geçit H.H., Çiftçi C.Y., Ünver İkincikarakaya S., & Kaya M. (2009). Tarla Bitkileri. A.Ü.Z.F. Ders Kitabı: 521,
  • Gençtürk, F. (2007). Bazı silajlık mısır çeşitlerinin Erzurum ovası koşullarında yetiştirilme olanakları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Ün, FBE, Tarla Bitkileri Anabilim dalı. Erzurum.
  • Gürel, F. (2007). Kastamonu ekolojik şartlarına uygun silajlık mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, GOP Üni, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
  • Han, E. (2016). Bazı mısır çeşitlerinin dane verimleri ile silaj ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ordu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Ordu.
  • Kabakçı, S. (2014). Iğdır ekolojik şartlarına uygun silajlık mısır çeşitlerinin belirlenmesi. Yüksek Kisans Tezi, Iğdır Üniversitesi, Fen bilimleri Enstitüsü, Iğdır.
  • Kapar, H., & Öz. A. (2006). Bazı mısır çeşitlerinin Orta Karadeniz Bölgesi’nde performanslarının belirlenmesi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21 (2), 147-153.
  • Kavut, Y.T. (2009). Farklı Lokasyonlarda Yetiştirilen Kimi Mısır ve SorgumxSudanotu Melez Çeşitlerinin Verim ve verim Özellikleri Üzerinde Araştırma. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Küçük, B. (2011). Bazı silajlık mısır çeşitlerinde morfolojik özelliklerin ve yem verimlerinin belirlenmesi. Yükske Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.
  • Moralar, E. (2011). Tekirdağ ilinde yetiştirilen bazı silajlık mısır çeşitlerinde gelişme sürecinin belirlenmesi ve verimliliklerinin tespiti. Yüksek Lisans Tezi. Namık Kemal Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Tekirdağ.
  • Olgun, F. (2011). Silajlık melez mısır çeşitlerinin farklı hasat zamanının verim, verim unsurları ve kalite üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Ünivi, Fen Bilimleri Ens, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Konya.
  • Orak, A. & İptaş, S. (1999). Silo yem bitkileri ve silaj. Çayır-mera amenajmanı ve ıslahı. Mera Kanunu eğitim ve Uygulama El Kitabı 1. T.C. Tarım ve Köy İşl. Bak.
  • Öktem, A. & Toprak, A. (2013). Çukurova koşullarında bazı atdişi mısır genotiplerinin verim ve morfolojik özelliklerinin belirlenmesi. Harran Üniversitesi. Ziraat Fakültesi Dergisi, 17(4): 15-24. Şanlıurfa.
  • Öner, F. (2015). Determination of chemical quality parameters with yield and yield components of maize (Zea mays L.) hybrids according to various FAO maturity groups. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 12 (1): 1-7.
  • Öner, F., Aydın, İ., Sezer, İ., Gülümser, A.,& Mut, Z. (2011b). Samsun koşullarında bazı hibrit mısır çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Türkiye 9. Tarla Bitkileri Kongresi, Bursa (551-554).
  • Öner, F., Aydın, İ., Sezer, İ., Gülümser, A., Özata, E., & Algan, D. (2011a). Bazı silajlık mısır çeşitlerinde verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Türkiye 9. Tarla Bitkileri Kongresi, Bursa (453-456).
  • Öner, F. (2017). Ordu ili yerel mısır (Zea mays L.) genotiplerinin morfolojik karakterizasyonu. Tarım ve Yaban Hayatı Bilimleri Dergisi 3(2):108-119.
  • Öner, F. & Güneş, A. (2019). Bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin silajlık verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi. 16(1), 42-50. DOI:10.33462/jotaf.516865.
  • Öz, A., Kapar, H., & Dok, M. (2017). Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Yayınları.
  • Sade, B., Akbudak, M. A., Acar, R., & Arat, E. (2002). Konya ekolojik şartlarında silajlık olarak uygun mısır çeşitlerinin belirlenmesi. Hayvancılık Araştırma Dergisi, 12 (1): 17-22. Konya.
  • Şimşek, D. (2004). Antalya şartlarında ikinci ürün olarak ekilebilecek silajlık hibrit mısır çeşitlerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniv Fen Bilimleri Ens Tarla Bitkileri Anabilim Dalı. Konya.
  • Uzun, A., Karasu, A., Turgut, İ., Çakmak, F., & Turan, M. (2005). Bursa koşullarında ekim nöbeti sistemlerinin mısırın verim ve verim öğeleri üzerine etkisi. Uludağ Üniversitesi Dergisi, 19 (2): 61-68. Bursa.
  • Vartanlı, S. (2006). Ankara koşullarında hibrit mısır çeşitlerinin verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. A. Ü. FBE Ankara.
  • Yıldız, H., İlker, E., & Yıldırım, A. (2017). Bazı silajlık mısır (Zea mays L.) çeşit ve çeşit adaylarının verim ve kalite özelliklerinin belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi. 12 (2), 81-89,
  • Yozgatlı, O., Başaran, U., Gülümser, E., Mut, H., Çopur & Doğrusöz, M. (2019). Yozgat ekolojisinde bazı mısır çeşitlerinin morfolojik özellikleri, verim ve silaj kalit.. KSÜ Tarım ve Doğa Derg. 22(2):170-177.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Ziraat, Veterinerlik ve Gıda Bilimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nuri Yılmaz 0000-0002-0597-6884

Osman Akman 0000-0003-3841-8480

Fatih Öner 0000-0002-6264-3752

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Yılmaz, N., Akman, O., & Öner, F. (2020). Bazı silajlık mısır çeşitlerinde (Zea mays L.) bitkisel özelliklerinin belirlenmesi. Akademik Ziraat Dergisi, 9(1), 103-110. https://doi.org/10.29278/azd.663601