Adölesanlarda Teknolojik Oyun Bağımlılığı ve Karakter Güçleri

Yıl 2022, , 377 - 382, 30.09.2022

Yaren Çakır , Nazan Turan

https://doi.org/10.51982/bagimli.1000130

Cited By: 1

Öz

Günümüzde değişik amaçlar doğrultusunda kullanılan teknolojinin aşırı ve gereksiz kullanımının teknoloji bağımlılığına yol açtığı belirtilmektedir. Konu ile ilgili yapılan çalışmalara bakıldığında, adölesan nüfusun teknoloji bağımlılığı açısından en riskli grubu oluşturduğu görülmektedir. Bununla birlikte karakter güçlerinin adölesanlar için koruyucu işlevde olduğu ve adölesanlarda teknoloji bağımlılığının önlenmesine yönelik olarak; risk faktörlerinin belirlenmesi, ortadan kaldırılması ile koruyucu önlem çalışmalarına ağırlık verildiği görülmektedir. Bu bağlamda bu derlemenin amacı, adölesanlarda teknolojik oyun bağımlılığı ile karakter güçlerine dikkat çekilmesi ve adölesanlarda teknoloji bağımlılığını azaltmada psikiyatri hemşiresinin rolü konusunda farkındalık oluşturulmasıdır.

Anahtar Kelimeler

Adölesan, karakter, teknoloji oyun bağımlılığı

Kaynakça

• 1. American Psychiatric Association (APA). DSM-5: Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. 2013; DSM-5 Tanı Ölçütleri Başvuru El Kitabı. Köroğlu E (Çeviren) Ankara:Hekimler Yayın Birliği, 2014.
• 2. Petry NM, Blanco C, Auriacombe M, et al. An overview of and rationale for changes proposed for pathological gambling in DSM-5. J Gambl Stud 2014; 30(2): 493-502.
• 3. Aslan E, Yazıcı A. Üniversite Öğrencilerinde İnternet Bağımlılığı ve İlişkili Sosyodemografik Faktörler. Klinik Psikiyatri. 2016; 19(1): 109-117.
• 4. Goldberg I. Internet Addiction Disorder. Available from: http:// www.cog.brown.edu/brochure/people/duchon/humor/internet.addiction.html. Accessed date: 17.07.2021
• 5. Özkorumak E, Tiryaki A. Davranışsal Bağımlılık Olarak Kontrol Edilemeyen Satın Alma Davranışı. Psikiyatride Derlemeler, Olgular ve Varsayımlar. 2011;1(3):14-18.
• 6. Griffiths MD. Technological addictions. Clinical Psychology Forum. 1995; 76(1): 14-19.
• 7. Young K. Internet Addiction: The Emergence of a New Clinical Disorder, CyberPsychology and Behavior. 1996;1(3):237-244.
• 8. Kuss DJ, Shorter GW, Rooij AJ, Griffiths MD, Schoenmakers TM. Assessing Internet Addiction Using The Parsimonious Internet Addiction Components Model A Preliminary Study. International Journal of Mental Health and Addiction. 2013;12(3):351- 366.
• 9. Agarwal V, Kar SK. Technology addiction in adolescents. J. Indian Assoc. Child Adolesc. Ment. Health. 2015; 11(3):170-174.
• 10. Echeburúa E, de Corral P. Addiction to new technologies and to online social networking in young people: A new challenge. Adicciones. 2010;22(2):91- 5.
• 11. Anderson M, Jiang J. Teens, social media and technology [Internet]. Washington, DC: Pew Research Centre and American Life Project. Available from: http://www.pewinternet.org/. Accessed date: 16.07.2021.
• 12. Amudhan S, Prakasha H, Mahapatra P, Burma AD, Mishra V, Sharma MK, et.al. Technology addiction among school-going adolescents in India: epidemiological analysis from a cluster survey for strengthening adolescent health programs at district level. Journal of Public Health. 2021. doi: 10.1093/pubmed/fdaa257
• 13. Steinberg L. Ergenlik, Çok F (Çeviren). 3.Baskı, İstanbul: İmge Yayınları, 2017.
• 14. Öztürk MO, Uluşahin NA. Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. 16. Baskı, Ankara:Nobel Tıp Kitapevleri, 2020.
• 15. Griffiths M. Sex on the internet: Observations and implications for internet sex addiction. The Journal of Sex Research. 2001;38(4):333-42.
• 16. Odacı H, Çıkrıkçı, Ö. Problemli internet kullanımında depresyon, kaygı ve stres düzeyine dayalı farklılıklar. Addicta: The Turkish Journal on Addictions. 2017;4(1):41-50.
• 17. Shaw M, Black DW. Internet addiction. CNS Drugs. 2008;22(5):353-65.
• 18. Ektiricioğlu C, Arslantaş H, Yüksel R. Ergenlerde Çağın Hastalığı: Teknoloji Bağımlılığı. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi. 2020; 29(1):51-64.
• 19. Aktaş H, Yılmaz N. Üniversite gençlerinin yalnızlık ve utangaçlık unsurları açısından akıllı telefon bağımlılığı. International Journal of Social Sciences and Education Research. 2017;3(1):85-100.
• 20. Kıran Esen B, Gündoğdu M. The relationship between internet addiction, peer pressure and perceived social support among adolescents. The International Journal of Educational Researchers. 2010;1(2):29-36. 69.
• 21. Çakır Ö, Oğuz E. Lise öğrencilerinin yalnızlık düzeyleri ile akıllı telefon bağımlılığı arasındaki ilişki. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2017;13(1):418-29. 22. Eldeleklioğlu J, Vural M. Predictive effects of academic achievement, internet use duration, loneliness and shyness on internet addiction. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2013;28(1):141-52.
• 23. Augner C, Hacker GW. Associations between problematic mobile phone use and psychological parameters in young adults. Int J Public Health. 2012;57(2):437-41.
• 24. Cao H, Sun Y, Wan Y, Hao J, Tao F. Problematic internet use in Chinese adolescents and its relation to psychosomatic symptoms and life satisfaction. BMC PublicHealth. 2011;11(1):802-8.
• 25. Dikeç G, Yalnız T, Bektaş B, Turhan A, Çevik S. Relationship between Smartphone addiction and loneliness among adolescents. Bağımlılık Dergisi. 2017;18(4):103-11.
• 26. Kocadere SA, Samur Y. Oyundan oyunlaştırmaya. Odabaşı HF, İşman A, Akkoyunlu B (editörler). Eğitim Teknolojileri Okumaları, 2016. Available from: http://www.tojet.net/books.htm. Accessed date: 16.07.2021.
• 27. Irmak AY, Erdoğan S. Ergen ve Genç Erişkinlerde Dijital Oyun Bağımlılığı: Güncel Bir Bakış. Türk Psikiyatri Dergisi. 2016; 27(2): 128-37.
• 28. Kaess M, Ritter S, Lusting S, Bauer S, Becker K, Eschenbeck H, et.al. Promoting Help-seeking using Etechnology for ADolescents with mental health problems: study protocol for a randomized controlled trial within the ProHEAD Consortium. Published Online. 2019; 20(1): 94.
• 29. Mentzoni RA, Brunborg GS, Molde H et al. Problematic Video Game Use: Estimated Prevalence and Associations with Mental and Physical Health. Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2011; 14(10):591–596.
• 30. Demirtaş Madran HA, Ferligül Çakılcı E. Çok oyunculu çevrimiçi video oyunu oynayan bireylerde video oyunu bağımlılığı ve saldırganlık. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2014;15(2):99-107.
• 31. Gentile DA, Lynch PJ, Lınder JR, Walsha DA. The effects of violent video game habits on adolescent hostility, aggressive behaviors and school performance. J Adolesc. 2004; 27(1):5-22.
• 32. Fischer P, Kastenmüller A, Greitemeyer T. Media violence and the self: The impact of personalized gaming characters in aggressive video games on aggressive behavior. J Exp Soc Psychol. 2010;46(1):192-195.
• 33. Williams D, Kennedy TLM, Moore RJ. Behind the avatar: The patterns, practices, and functions of role playing in MMOs. Games and Culture. 2011;6(2):171-200.
• 34. Greitemeyer T, Müge DO. Video games do affect social outcomes: A meta-analytic review of the effects of violent and prosocial video game play. Pers Soc Psychol Bull. 2014;40(5):578–589.
• 35. Gentile DA, Swing EL, Lim CG, Khoo A. Video game playing, attention problems, and impulsiveness: Evidence of bidirectional causality. Psychol Pop Media Cult. 2012;1(1):62-70.
• 36. Hasan Y, Bègue L, Scharkow M, Bushman JB. The more you play, the more aggressive you become: A long-term experimental study of cumulative violent video game effects on hostile expectations and aggressive behavior. J Exp Soc Psychol. 2013;49(2):224–227.
• 37. Engelhardt CR, Bartholow BD, Kerr GT, Bushman BJ. This is your brain on violent video games: Neural desensitization to violence predicts increased aggression following video game exposure. J Exp Soc Psychol. 2011; 47(5):1033-1036.
• 38. Green CS, Bavelier D. Action video game modifies visual selective attention. Letters to Nature. 2003; 423(6939): 534-537.
• 39. Greitemeyer T, Osswald S. Effects of prosocial video games on prosocial behavior. J Pers Soc Psychol. 2010; 98(2):211-221.
• 40. Sestir MA, Bartholow BD. Violent and nonviolent video games produce opposing effects on aggressive and prosocial outcomes. J Exp Soc Psychol. 2010; 46(1):934-942.
• 41. Türk Dil Kurumu Sözlüğü. https://sozluk.gov.tr (12 Şubat 2021’de ulaşıldı).
• 42. Köknel Ö. Kaygıdan Mutluluğa Kişilik. 17.Baskı. İstanbul:Altın Kitaplar;2005.
• 43. Fromm E. Erdem ve Mutluluk. Yörükhan A (Çeviren). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 1994.
• 44. İnanç Yazgan B, Yerlikaya EE. Kişilik Kuramları. 16. Baskı. Ankara: Pegem Akademi, 2010.
• 45. Yazıcı S, Yazıcı A. Felsefi, Psikolojik ve Eğitim Boyutlarıyla Karakter. Konya: Çizgi Kitabevi, 2011.
• 46. Bakioğlu A, Sılay N. Yüksek Öğretim ve Öğretmen Yetiştirmede Karakter Eğitimi. 2.Baskı. Ankara: Nobel Tıp Kitapevi, 2013.
• 47. Hökelekli H. Ailede, okulda, toplumda değerler psikolojisi ve eğitimi. İstanbul: Timaş Yayınları, 2011.
• 48. Cüceloğlu D. İçimizdeki Biz. 49.Baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi, 2013.
• 49. Adler A. İnsanı Tanıma Sanatı. Şipal K (Çeviren). 20. Baskı, İstanbul: Say Yayınları, 2019.
• 50. Aristotle. Nichomachean ethics. 2 Baskı. Indianapolis: IN Hackett Publishing, 1999.
• 51. Ekşi H, Katılmış A. Karakter Eğitimi El Kitabı. 3. Baskı. Ankara: Nobel Tıp Kitapevi, 2014.
• 52. Park N, Peterson C. Positive Psychology and Character Strengths: Application to Strengths-Based School Counseling. Professional School Counseling. 2008;12(2): 85-92.
• 53. Ryan RM, Deci EL. On happiness and human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology. 2001; 52(1):141–166.
• 54. Seligman MEP. Positive Psychology, Positive Prevention, and Positive Therapy. Snyder CR (editor). Handbook of Positive Psychology. Oxford: Oxford University Press, 2002.
• 55. Seligman MEP, Csikszentmihalyi M. Positive Psychology: An Introduction. American Psychologist. 2000;55(1): 5-14.
• 56. Park N, Peterson C, Seligman MEP. Strenghts of Character and Well-Being. Journal of Social and Clinical Psychology. 2004:23(5); 603-619.
• 57. Park N. Building strengths of character: keys to positive youth development. Reclaiming Children and Youth. 2009;18(2): 42-47.
• 58. Peterson C, Seligman MEP. Character strengths and virtues a handbook and classification. New York: Oxford University Press, 2004.
• 59. Ekşi H, Demirci İ, Kaya Ç, Ekşi F. Karakter Gelişim İndeksi’nin Türk Ergenlerdeki Psikometrik Özellikleri. Ege Eğitim Dergisi. 2017; 18(2): 476-500.
• 60. Gillham J, Adams-Deutsch Z, Werner J, Reivich K, Coulter-Heindl V, Linkins M, et al. Character strengths predict subjective well-being during adolescence. The Journal of Positive Psychology. 2011; 6(1): 31-44.
• 61. Kabakçık FÖ. Karakter Güçleri ve Erdemli Oluş: Güçlü Yanlara-Dayalı Psikolojik Danışma ve Değerler Eğitimine Yeni Bir Yaklaşım.Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 2016; 6(45): 25-40.
• 62. Lounsbury JW, Fisher LA, Levly J, Welsh DP. An Investigation of Character Strengths in Relation to the Academic Success of College Students. Individual Differences Research. 2009; 7(1): 52-69.
• 63. Waters L. A Review of School-Based Positive Psychology İnterventions. The Australian Educational and Developmental Psychologist. 2011; 28(2): 75-90.
• 64. Lerner JV, Phelps E, Forman Y E, Bowers EP. Positive Youth Development. Lerner RM, Steinberg L (editors). Handbook Of Adolescent Psychology. 3 Baskı. New Jersey: Wiley, 2009.
• 65. Seider S, Gilbert J, Novick S, Gomez J. The role of moral and performance character strengths in predicting achievement and conduct among urban middle school students. Teachers College Record. 2013; 115(8): 1-8.
• 66. Shoshani A, Slone M. Middle school transition from the strengths perspective: Young adolescents’ character strengths, subjective well-being, and school adjustment. Journal of Happiness Studies. 2013;14(4): 1163-1181.
• 67. Koo C, Wati Y, Lee CC, Oh HY. Internet-Addicted Kids and South Korean Government Efforts: Boot-Camp Case. Cyberpsychol Behav Soc Netw. 2011;14(6):391–394.
• 68. Yeh YC, Ko HC, Wu JYW, Cheng CP. Gender Differences in Relationships of Actual and Virtual Social Support to İnternet Addiction Mediated Through Depressive Symptoms Among College Students in Taiwan. Cyber Psychology & Behavior. 2008;11(4):485-487.
• 69. Aktaş H, Yılmaz N. Üniversite gençlerinin yalnızlık ve utangaçlık unsurları açısından akıllı telefon bağımlılığı. International Journal of Social Sciences and Education Research. 2017;3(1):85-100
• 70. Kıran Esen B, Gündoğdu M. The relationship between internet addiction, peer pressure and perceived social support among adolescents. The International Journal of Educational Researchers. 2010;1(2):29-36. 69.
• 71. Wu X, Chen X, Han J, Meng H, Luo J, Nydegger L et al. Prevalence and Factors of Addictive Internet Use Among Adolescents ın Wuhan, China: Interactions of Parental Relationship with Age and Hyperactivity-Impulsivity. Plos One. 2013;8(4):1-8.
• 72. Jun S, Choi E. Academic Stress and Internet Addiction From General Strain Theory Framework. Computers in Human Behavior. 2015;49(C):282-287.
• 73. Yılmaz S. Kaygı (Anksiyete) Bozuklukları. Gürhan N. editör. Ruh Sağlığı ve Psikiyatri Hemşireliği. Ankara: Nobel Tıp Kitabevleri, 2016.
• 74. Çam MO, Topçu EM. Çocukluk Dönemi Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu ve Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi. 2019; 35(3):147-154.