KENT İÇİ ULAŞIMDA RAYLI SİSTEMLERİN ÖNEMİ VE ANKARA, BERLİN, LONDRA VE PARİS’İN KARŞILAŞTIRMALI ANALİZİ

Yıl 2021, , 43 - 63, 30.06.2021

Kemal Yaman , Murat Gül

https://doi.org/10.46452/baksoder.863368

Öz

Raylı sistem ağlarının gelişmesi, kentsel ulaşımla ilgili birçok sorunu da kendiliğinden çözmektedir. Uzun yıllar boyunca raylı sistemlerle yaşamaya alışmış olan toplumlarda toplu taşıma kültürü oluşmuş ve kent içi seyahatlerin ana merkezinde raylı sistemler yer almıştır. Bu çalışmada, Ankara, Berlin, Londra ve Paris raylı sistemleri incelenmiş, elde edilen bilgiler ışığında karşılaştırmalar yapılmıştır. Berlin’de kullanılan raylı sistemlerde 1142 istasyon bulunmaktayken, bu sayı Londra’da 466, Paris’te 743, Ankara’da ise 82’dir. İncelenen üç Avrupa Başkentinde günlük taşınan yolcuların ortalaması 5.850.000 kişi iken Ankara’da bu sayı 355.485’dir. Toplam ray uzunluğu Berlin’de 663, Londra’da 635, Paris’te 1089, Ankara’da 106 km’dir. Bu verilerden anlaşılacağı üzere Ankara’nın bu konuda diğer dünya başkentlerinden geri kaldığı görülmüştür. İncelenen başkentlerde raylı sistemlerin hat sayısı ve özellikle taşınan yolcu sayısı dikkate alındığında, Ankara’da çok daha fazla yatırım yapılması gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Bu sistemlerin kurulması gerek ekonomik, gerekse de teknolojik gelişmişlikle doğrudan ilgili olduğundan, kısa sürede büyük ray ağlarına sahip olmak kolay görünmemektedir.

Anahtar Kelimeler

Raylı Sistemler, Kent İçi Raylı Sistemler, Metro, Banliyö, Tramvay

Kaynakça

• Ankara Metrosu (2019), www.ankarametrosu.com.tr
• Anlağan, M. A. (2015). Kentiçi raylı sistem hatlarının entegrasyonu: Kirazlı-Başakşehir- Olimpiyat metro hattının değerlendirilmesi, Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, (yayımlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul
• Baştürk, G. (2014). Kent içi raylı toplu taşıma sistemleri incelemesi ve dünya örnekleri ile karşılaştırılması, (Yayımlanmamış ulaştırma ve haberleşme uzmanlığı tezi). Ankara.
• Berlin.de (2018,). berlin.de: https://www.berlin.de/en/public-transportation/1746751- 2913840-sbahn.en.html adresinden alınmıştır
• Bvg.de (2018). www.bvg.de: https://www.bvg.de/images/content/unternehmen/medien/ Zahlenspiegel_2018.pdf adresinden alınmıştır
• Cirit, F. (2014). Sürdürülebilir Kent İçi Ulaşım Politikaları ve Toplu Taşıma Sistemlerinin Karşılaştırılması. Ankara: Kalkınma Bakanlığı Yayın No: 2891.
• Çubuk, M. K., ve Türkmen, M. (2003). Ankara’da Raylı Ulaşım. Gazi Üniversitesi Mühendislik Mimarlık Fak. Dergisi, 125-144., https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/76378
• Hamurcu, M., ve Eren, T. (2017). International Conference on Advanced Engineering Technologies. International Conference on Advanced Engineering Technologies.
• Keskin, D. (2013), Kent içi raylı sistemlerde elektromekanik sistemlerin yatırım maliyetleri, Bahçeşehir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul.
• Londonpass (2019). https://www.londonpass.com/london- transport/?aid=693&utm_medium=search&utm_source=googleLNP&utm_ adcampaig ngroup=LNP&matchtype=p&utm_term=transport%20for%20london&utm_creative=2 32249915816&addisttype=g&KPID=go_cmp-747710828_adg-47587576028_ad- 232249915816_ adresinden alınmıştır
• LondonTube (2019). www.tfl.gov.uk: https://tfl.gov.uk/modes/tube/ adresinden alınmıştır.
• Londra Metrosu (2019). tfl.gov.uk: https://tfl.gov.uk/corporate/about-tfl/what-we-do/london- underground/facts-and-figures adresinden alınmıştır
• Öğüt, K. S., & Evren, G. (2006). Türkiye’de Kentsel Raylı Sistemlerin Gerekliliği ve Uygulamada Dikkat Edilecek Konular. Uluslararası Demiryolu Sempozyumu.
• Sbahn.berlin (2018). sbahn: https://sbahn.berlin/liniennetz/ adresinden alınmıştır.
• Tutan, A. (2016). Kent İçi Raylı Sistemlerde Müşteri Memnuniyetinin Tespiti; İstanbul Metrolarını Kullanan Yolcular Üzerinde Bir Uygulama, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), İstanbul.
• Vuchic, V.R.. (2015). 1. Bölüm: Kent ı̇çı̇ Yolcu Taşımacılığında Modlar. İçinde:Kent İçi Toplu Ulaşım Sistemleri. İstanbul: İstanbul Ulaşım A.Ş., ss. 1-56.