An Investigation of Students Studying at the University in Science, Mathematics and Social Programs, Metacognitive Skills, Academic Perfectionism and Academic Procrastination Behaviors by Various Variables

Yıl 2019, , 152 - 175, 30.06.2019

Uğur Gürgan , İmran Gündoğdu

https://doi.org/10.17522/balikesirnef.547262

Cited By: 6

Öz

The aim of this study
is; the executive cognitive skills, academic perfectionism and academic
procrastination of university students studying in different departments;
gender, perceived success status, high school diploma grade, university
entrance score and grade point average according to the variables. Relational
screening model was used in this study in which the quantitative research
method was adopted. 405 students (210 females (52.5%) and 195 males (47.5%)
were enrolled in the study. In this study, in order to measure the
metacognition skills of the students, the Scale of Metacognitive Skills Scale,
Academic Perfectionism Scale for measuring their academic perfectionism and
Academic Procrastination Scale for measuring academic procrastination were
used. Pearson Product Moment Correlation, t test and one-way analysis of
variance were used to analyze the data. As a result of the research; It was
found that there was a difference in favor of male students in academic
procrastination behavior and there was a significant difference in favor of
female students in executive metacognitive skills. In addition, it was found
that the academic procrastination behaviors of the students with low levels of
perceived success were found to be high. Students with high levels of perceived
success were found to have high executive metacognitive skills. In the study,
it was determined that academic procrastination behaviors of the students with
high transcript and high school graduation grade were higher. It was determined
that the students with high metacognitive skills had higher transcript scores
and students with lower OSYM scores were more perfectionist. In addition, a
negative correlation between metacognition skills with academic procrastination
(r = -. 39) was found. It was determined that students who study in science
departments exhibited more academic procrastination behavior than students
studying in social departments. In addition, it was found that students
studying in mathematics departments were more perfectionist than students
studying in other fields.

Anahtar Kelimeler

Metacognitive skills, academic perceived success, academic perfectionism and academic procrastination behaviors

Fen, Matematik ve Sosyal Bölümlerde Okuyan Üniversite Öğrencilerinin Yürütücü Biliş Becerilerinin Akademik Mükemmeliyetçiliklerinin ve Akademik Erteleme Davranışlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı; farklı
bölümlerde okuyan üniversite öğrencilerinin yürütücü biliş becerilerinin,
akademik mükemmeliyetçiliklerinin ve akademik erteleme davranışlarının;
cinsiyet, algılanan başarı durumu, lise diploma notu, ÖSYM puanı ve genel not
ortalaması değişkenlerine göre incelenmesidir. Nicel araştırma yönteminin
benimsendiği bu çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya
2018 yılında Balıkesir Üniversitesinde öğrenim gören üniversite öğrencilerinden
210 kadın (%52,5) ve 195 erkek (%47,5) olmak üzere 405 öğrenci katılmıştır. Bu
çalışmada öğrencilerin yürütücü biliş becerilerini ölçmek için Yürütücü Biliş
Becerileri Ölçeği (YBBÖ), akademik mükemmeliyetçiliklerini ölçmek için Akademik
Mükemmeliyetçilik Ölçeği (AMÖ) ve akademik erteleme davranışlarını ölçmek için
ise Akademik Erteleme Ölçeği (AEÖ) kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin
analizinde Pearson Momentler Çarpımı Korelasyonu, t testi ve tek yönlü varyans
analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda; akademik erteleme
davranışında erkek öğrenciler lehine bir farklılık olduğu ve yürütücü biliş
becerilerinde ise kız öğrencilerin lehine anlamlı bir farklılık olduğu
bulunmuştur. Ayrıca algılanan başarı düzeyi düşük olan öğrencilerin akademik
erteleme davranışlarının yüksek olduğu, algılanan başarı düzeyi yüksek olan
öğrencilerin ise yürütücü biliş becerilerinin yüksek olduğu bulunmuştur.
Araştırmada transkript ve lise diploma notu düşük olan öğrencilerin akademik
erteleme davranışlarının daha fazla olduğu belirlenmiştir. Yürütücü biliş
becerileri yüksek olan öğrencilerin transkript notlarının da yüksek olduğu ve
ÖSYM puanı düşük olan öğrencilerin daha mükemmeliyetçi olduğu görülmüştür. Buna
ek olarak bu araştırmada akademik erteleme davranışı ile yürütücü biliş
becerileri arasında negatif yönlü bir korelasyon (r=-.39) olduğu bulunmuştur.
Fen alanında okuyan öğrencilerin, Sosyal alanda okuyan öğrencilere göre daha
fazla akademik erteleme davranışı sergilediği tespit edilmiştir. Ayrıca
matematik alanında okuyan öğrencilerin diğer alanlarda okuyan öğrencilere göre
daha mükemmeliyetçi oldukları bulunmuştur. 

Anahtar Kelimeler

Yürütücü biliş becerileri, akademik mükemmeliyetçilik, akademik erteleme, algılanan akademik başarı, algılanan akademik başarı

Kaynakça

• Akbay, S. E. ve Gizir, A. (2010). Cinsiyete göre üniversite öğrencilerinde akademik erteleme davranışı: Akademik güdülenme, akademik özyeterlik ve akademik yükleme stillerinin rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (1), 60-78. DOI: 10.17860/efd.38518Akın, A. (2006). Başarı amaç oryantasyonları ile bilişötesi farkındalık, ebeveyn tutumları ve akademik başarı arasındaki ilişkiler. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sakarya.Altındağ, M. (2008). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Yürütücü Biliş Becerileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Aydoğan D. ve Özbay Y. (2012). Akademik erteleme davranışının benlik saygısı, durumluluk kaygı, öz-yeterlilik açısından açıklanabilirliğinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2 (3), 1-9.Baltacı, M. ve Akpınar, B. (2011). Web tabanlı öğretimin öğrenenlerin üstbiliş farkındalık düzeyine etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (16), 319-333.Beswick, G., Rothblum, E. D. ve Mann, L. (1988). Psychological antecedents of student procrastination. Australian Psychologist, 23 (2), 207-217.Büyüköztürk, Ş. (2019). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum (25. Baskı) Ankara: Pegem Akademi YayıncılıkCarrell, P. L., Gajdusek, L. ve Wise, T. (1998). Metacognition and EFL/ESL reading. Instructional Science, 26, 97-112.Çakıcı, D. Ç. (2003). Lise ve üniversite öğrencilerinde genel erteleme ve akademik erteleme davranışının incelenmesi, Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.Çalışkan, M. (2010). Öğrenme stratejileri öğretiminin yürütücü biliş bilgisine, yürütücü biliş becerilerini kullanmaya ve başarıya etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Selçuk Üniversitesi Eği¬tim Bilimleri Enstitüsü, Konya.Çikrıkci, Ö., Kalkan, M. ve Odacı, H. (2017). Akademik mükemmeliyetçilik ölçeğinin geliştirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18 (1), 353-366.Clause, C. S., Delbridge, K., Schmitt, N., Chan, D. ve Jennings, D. (2001). Test preparation activities and employment test performance. Human Performance, 14 (2), 149-167.Demir, Y. Özmen, Y. (2003). Üniversite öğrencilerinin üst biliş düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20 (3), 145-160.Dinçer, B. (2009). Öğretmen adaylarının düşünme stilleri profillerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bi¬limler Enstitüsü, Aydın.Ekinci, E. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin akademik öz-yeterlilik düzeyleri ve akademik erteleme davranışlarının öğrenilmiş çaresizlik düzeylerini yordama gücü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.Ferrari, J. R. (1992). Procrastinators and perfect behavior: An exploratory factor analysis of self-presentation, self-awareness, and selfhandicapping components. Journal of Research in Personality, 26, 75-84.Flett, G. L., Hewitt, P. L. & Martin, T. R. (1995). Dimensions of perfectionism and procrastination. In J. R. Ferrari, J. L. Johnson & W. G. McCown (Eds), Procrastination and task avoidance: Theory, Research and Treatment (p.113-136). New York: Plenum.Gage, N. L. ve Berlıner, D. C. (1984). Educational psychology. Boston: Houghton Mifflin Company.Gagne, R. M., Briggs, L. J. ve Wager, W. W. (1988). Principles of instructional design. New York: Holt, Rinehart and Winston, Inc.Haycock, L.A., McCarthy, P. ve Skay, C.L. (1998). Procrastination in college students: The role of self-efficacy and anxiety. Journal of Counseling and Development, 76, 317-325.İlhan, M. Öner, Sünkür, M. (2012). Matematik kaygısı ile olumlu ve olumsuz mükemmeliyetçiliğin matematik başarısını yordama gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 178-188.Kachgal, M. M., Hansen, L. S. ve Nutter, K.J. (2001). Academic procrastination prevention/intervention: Strategies and recommendations. Journal of Developmental Education, 25, 14-21.Kandemir, M. (2016). Akademik erteleme davranışını açıklayıcı bir model. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 4 (3), 51-72. DOI: 10.14527/pegegog.2014.016Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.Klassen, R., Krawchuk, L. ve Rajani, S. (2008). Academic procrastination of undergraduates: Low self-efficacy to self-regulate predicts higher levels of procrastination. Contemporary Educational Psychology, 33, 915–931.Kuiper, R. (2002). Enhancing metacognition through the reflective use of self-regulated learning strategies. Journal of Continuing Education in Nursing (33)2, 78-87.Lay, C. H. (1986). At last, my research article on procrastination. Journal of Research in Personality, 20, 474-495. LoCicero, K. A., Ashby, J. S. ve Kern, R. M. (2000). Multidimensional perfectionism and lifestyle approaches in middle school students. The Journal of İndividual Psychology, 56, 449-460.McMillan, J.H. ve Schumacher, S. (2010). Research in education: Evidence-based inquiry (7th Edition). London: Pearson.Milgram, N.N. & Marshevsky, S. (1995). Correlates of academic procrastination: Discomfort, task aversiveness and task capability. Journal of Psychology, 129, 145-155.Milgram, N. N. & Tenne, R. (2000). Personality correlates of decisional and task avoidant procrastination. European Journal of Personality, 14, 141156.Pfister, T. (2002). The effect of self-monitoring on academic procrastination, self eficacy and achievement. The Florida State University College of Education. ABD, Florida.Ram, A. (2005). The Relationship of Positive and Negative Perfectionism to Academic Achievement, Achievement Motivation, and Well-Being in Tertiary Students. Unpublished Master Thesis, University of Canterbury, New Zealand.Rice, K.G. ve Preusser, K.J. (2002). The adaptive / maladaptive perfectionism scale. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 34 (4), 210-223.Roberts, M. S. (1997). Yaşamı ertelemeyin. (Çev. Levent Kartal). İstanbul: Mavi Okyanus Yayıncılık.Rothblum, E. D., Solomon, L. J. ve Murakami, J. (1986). Affective, cognitive, and behavioral differences between high and low procrastinators. Journal of Counseling Psychology, 33 (4), 387-394Slade, P. D. ve Owens, R. G. (1998). A dual process model of perfectionism based on reinforcement theory. Behavior Modification, 22 (3), 372-391.Senecal, C., Koestner, R., ve Vallerand, R. J. (1995). Self-regulation and academic procrastination. Journal of Social Psychology, 135, 607-619.Senemoğlu, N. (2018). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya (25. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.Sirois, F. (2004). Procrastination and intentions to perform health behaviors: The role of self-efficacy and the consideration of future consequences. Personality and Individual Differences, 37, 115–128.Solomon, L. ve Rothblum, E. (1984). Academic procrastination: Frequency and cognitive-behavioral correlates. Journal of Counseling Psychology, 31, 503-509.Şahin, S. A. ve Tunca, N. (2014) Öğretmen adaylarının bilişötesi (üst biliş) öğrenme stratejileri ile akademik öz yeterlik inançları arasındaki ilişki. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 4 (1).Owens, M. A. ve Newbegin, I. (1997). Procrastination in high school achievement: A causal structural model. Journal of Social Behavior &Personality, 12, 869-888.Yıldız. G. (2010). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin matematik başarıları, bilişüstü stratejileri, düşünme stilleri ve matematik öz kavramları arasındaki ilişkiler. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.