Öz
The aim of the study is to determine the relation between the self-efficacy of elementary school students in geometry and their geometric thinking levels. In the Study, the aim is also to determine whether the self-efficacy for the geometry of elementary school students differs with gender, grade, math achievements, preschool education factors. The study which was designed on a relational model is based on 110 randomly selected students of a primary school in Bursa, Yıldırım from the 6th, 7th and 8th grade. In the study, in order to collect data "Van Hiele Geometry Test", "Towards Geometry Self-Efficacy Scale" and personal information forms were used. Independent groups T-test, ANOVA and Pearson Pearson correlation analysis were used to analyze data. The study results showed that geometry self-efficacy significantly differs with mathematics achievement, gender and class levels and also showed that geometry self-efficacy and geometric thinking levels consist statistically a positive but weak relationship between. According to the findings, some suggestions to improve geometry selfefficacy and geometrical thinking levels of elementary school students are presented
Anahtar Kelimeler
elementary school geometry self-efficacy geometric thinking levels DOI No: http://dx.doi.org/10.12973/nefmed210 Summary
Kaynakça
- Aksu, H. H. & Tığlı, E.(2004). İlköğretimde aktif öğrenme modeli ile geometri öğretiminin geometrik düşünme düzeylerine etkisi http://egitim.cu.edu.tr/efdergi/download/ 2007.3.34.88.pdf adresinden 11.11.2011 alınmıştır.
- Alyeşil Kabakçı, D. , Turgut, M. & Yılmaz, S. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerinin incelenmesi: Erdek ve Buca örneği. Üniversite ve Toplum Dergisi. http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=354 adresinden 11.11.2011 tarihinde alınmıştır.
- Başer, N. & Cantürk-Günhan, B. (2007). Geometriye yönelik öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 68-76.
- Bindak, R. & Özgen, K. (2008). Matematik okuryazarlığı öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 517-528.
- Çağırgan-Gülten, D.& Soytürk, İ. (2011). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin geometri öz- yeterliklerinin akademik başarı not ortalamaları ile ilişkisi. 20.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Burdur.
- Baloğlu, M., Erdoğan, A. & Kesici, Ş. (2011). Geometri ve matematik başarısı ile geometri öz-yeterlik inançlarından cinsiyet farklılıkları, Eurasian Journal of Educational Research, 43, 91-106
- Fidan, Y. & Türnüklü, E. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 185-197.
- Gökbulut, Y., Sidekli, S. & Yangın, S. (2003). Sınıf öğretmeni adaylarının Van Hiele geometrik düşünme düzeylerinin, bazı değişkenlere (lise türü, lise alanı, lise ortalaması, öss puanları, lisans ortalamaları ve cinsiyet) göre incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2), 375-396.
- Günhan, B. (2006). İlköğretim II. Kademede Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Uygulanabilirliği Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara, Nobel Yayınevi.
- Keskin, G. Ü. & Orgun F. (2006). Öğrencilerin öz-yeterlik düzeyleriyle başa çıkma stratejilerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7, 92–99.
- Kılıç, Ç. (2003). İlköğretim 5. Sınıf matematik dersinde Van Hiele düzeylerine göre yapılan geometri öğretiminin öğrencilerin akademik başarıları, tutumları ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Olkun, S., & Toluk Uçar, Z. (2007). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara: Maya Akademi.
- Özkan, E. (2010). Geometri öz-yeterliği, cinsiyet, sınıf seviyesi, anne-baba eğitim durumu ve geometri başarısı arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Siegle, D. (2003). Influencing student mathematics self-efficacy through teacher training. Paper Presented at the Annual Meeting of the American Research Association. Chicago, IL.
- Ubuz, B. (1999). 10 ve 11. Sınıf öğrencilerinin temel geometri konularındaki hataları ve kavram yanılgıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-17: 95-104.
- Ubuz, B. & Üstün, I. (2003). Figural and Conceptual Aspects in Identifying Polygons. Proceedings of the 2003 Joint Meeting of PME and PMENA,USA, 1, 328.
- Van Hiele, P. M. (1986). Structure and Insight. A Theory of Mathematics Education. Orlando, Florida, Academic Press, A.B.D.
İlköğretim 6, 7 ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Geometriye Yönelik Öz-Yeterlikleri İle Geometrik Düşünme Düzeyleri Arasındaki ilişki
Öz
Bu araştırmanın amacı, ilköğretim öğrencilerinin geometriye yönelik öz-yeterlikleri ile geometrik düşünme düzeyleri arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırmada ayrıca öğrencilerin geometriye yönelik öz-yeterliklerinin cinsiyet, sınıf seviyesi, matematik başarısı ve okul öncesi eğitimi alma durumu değişkenleri açısından farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek amaçlanmıştır. İlişkisel modelde tasarımlanan araştırmanın örneklemini Bursa ilinin Yıldırım ilçesindeki bir ilköğretim okulunda öğrenim görmekte olan 6, 7 ve 8. sınıf öğrencileri arasından rastlantısal olarak seçilen 110 ilköğretim öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama araçları olarak “Van Hiele Geometri Testi”, “Geometriye Yönelik Öz-Yeterlik Ölçeği” ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Verileri analiz etmek için, bağımsız gruplar t-testi, ANOVA ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular, geometriye yönelik öz-yeterliğin matematik başarısı, cinsiyet ve sınıf seviyelerine göre anlamlı düzeyde farklılaştığını ve geometriye yönelik öz-yeterlik ile geometrik düşünme düzeyi arasında istatistiksel olarak anlamlı ve pozitif yönde ancak düşük bir ilişkinin bulunduğunu göstermiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda ilköğretim öğrencilerinin geometriye yönelik öz-yeterlikleri ile geometrik düşünme düzeylerini geliştirmeye yönelik bazı öneriler sunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
ilköğretim geometriye yönelik öz-yeterlik geometrik düşünme düzeyleri
Kaynakça
- Aksu, H. H. & Tığlı, E.(2004). İlköğretimde aktif öğrenme modeli ile geometri öğretiminin geometrik düşünme düzeylerine etkisi http://egitim.cu.edu.tr/efdergi/download/ 2007.3.34.88.pdf adresinden 11.11.2011 alınmıştır.
- Alyeşil Kabakçı, D. , Turgut, M. & Yılmaz, S. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerinin incelenmesi: Erdek ve Buca örneği. Üniversite ve Toplum Dergisi. http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=354 adresinden 11.11.2011 tarihinde alınmıştır.
- Başer, N. & Cantürk-Günhan, B. (2007). Geometriye yönelik öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 68-76.
- Bindak, R. & Özgen, K. (2008). Matematik okuryazarlığı öz-yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(2), 517-528.
- Çağırgan-Gülten, D.& Soytürk, İ. (2011). İlköğretim 6. sınıf öğrencilerinin geometri öz- yeterliklerinin akademik başarı not ortalamaları ile ilişkisi. 20.Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Burdur.
- Baloğlu, M., Erdoğan, A. & Kesici, Ş. (2011). Geometri ve matematik başarısı ile geometri öz-yeterlik inançlarından cinsiyet farklılıkları, Eurasian Journal of Educational Research, 43, 91-106
- Fidan, Y. & Türnüklü, E. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 185-197.
- Gökbulut, Y., Sidekli, S. & Yangın, S. (2003). Sınıf öğretmeni adaylarının Van Hiele geometrik düşünme düzeylerinin, bazı değişkenlere (lise türü, lise alanı, lise ortalaması, öss puanları, lisans ortalamaları ve cinsiyet) göre incelenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 8(2), 375-396.
- Günhan, B. (2006). İlköğretim II. Kademede Matematik Dersinde Probleme Dayalı Öğrenmenin Uygulanabilirliği Üzerine Bir Araştırma. Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
- Karasar, N. (2002). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara, Nobel Yayınevi.
- Keskin, G. Ü. & Orgun F. (2006). Öğrencilerin öz-yeterlik düzeyleriyle başa çıkma stratejilerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7, 92–99.
- Kılıç, Ç. (2003). İlköğretim 5. Sınıf matematik dersinde Van Hiele düzeylerine göre yapılan geometri öğretiminin öğrencilerin akademik başarıları, tutumları ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
- Olkun, S., & Toluk Uçar, Z. (2007). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara: Maya Akademi.
- Özkan, E. (2010). Geometri öz-yeterliği, cinsiyet, sınıf seviyesi, anne-baba eğitim durumu ve geometri başarısı arasındaki ilişkiler. Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Siegle, D. (2003). Influencing student mathematics self-efficacy through teacher training. Paper Presented at the Annual Meeting of the American Research Association. Chicago, IL.
- Ubuz, B. (1999). 10 ve 11. Sınıf öğrencilerinin temel geometri konularındaki hataları ve kavram yanılgıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16-17: 95-104.
- Ubuz, B. & Üstün, I. (2003). Figural and Conceptual Aspects in Identifying Polygons. Proceedings of the 2003 Joint Meeting of PME and PMENA,USA, 1, 328.
- Van Hiele, P. M. (1986). Structure and Insight. A Theory of Mathematics Education. Orlando, Florida, Academic Press, A.B.D.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2013 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Ocak 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 7 Sayı: 2 |