Yaratıcı Problem Çözme Sürecini Değerlendirme Ölçeği: Türkçe’ ye Uyarlama Çalışması

Yıl 2018, Cilt: 12 Sayı: 2, 727 - 738, 31.12.2018

Jale İpek Gönül Altay Cansu Altunsaban Mert Adsay Hayrünnisa Ergin

https://doi.org/10.17522/balikesirnef.506517

Cited By: 1

Öz

Eğitim
sisteminden, yaratıcı ve analitik düşünebilen, çevresine geniş perspektiften
bakabilen, grup çalışmalarında diğer bireylerle iletişim kurabilen ve yenilik
yapabilen bireyler yetiştirmesi beklenir fakat geleneksel öğretim yöntem ve
tekniklerinin yaratıcı düşünme becerilerini körelttiği de bilinmektedir.
Bireylerin yaratıcı düşünme ve yaratıcı problem çözme becerilerinin
geliştirilmesinde işbirlikli öğrenme ortamlarının rolünün oldukça önemli olduğu
düşünülmektedir. Konu ile ilgili yapılan alanyazın taramasında Lavonen, Autio
ve Meisalo’nun 2004 yılında yaptıkları çalışmada, ilkokul öğretmen adaylarının
teknoloji eğitiminde yaratıcı problem çözme üzerindeki görüşleri ile ilgili bir
durum çalışması yapılmıştır. Bu çalışma, Lavonen ve arkadaşları tarafından
oluşturulan ölçeği Türkçe’ ye uyarlama çalışmasıdır.  Orijinal ölçek ilk
olarak alanında uzman iki İngilizce öğretmeni tarafından Türkçe’ ye
çevrilmiştir. Dil bilgisi açısından incelenmesi için de bir Türk Dili ve
Edebiyatı öğretmeninden uzman görüşü istenmiştir. Türkçe’ ye çevrilen ölçek,
alanında uzman olan 5 farklı İngilizce öğretmeni tarafından İngilizceye çevrilmiştir.
Bu ölçek ile orijinal hali arasında anlam farklılığı olup olmadığı farklı bir
İngilizce öğretmeni tarafından incelenmiştir. Türkçeye uyarlanan bu ölçeğin iç
güvenirliğinin belirlenmesi amacı ile 2016-2017 eğitim-öğretim yılında, Ege
Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde yer alan 335 öğretmen adayına uygulanmıştır.
Öğretmen adaylarının, okudukları döneme kadar ki süreçte işbirlikli öğrenme
yöntemi ile öğrenim görmeleri göz önünde bulundurulmuştur. Ölçekte yer alan
maddelerin iç güvenirlik kat sayısı (cronbach alpha) 0.90 olarak bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yaratıcı problem çözme, işbirlikli öğrenme, analitik düşünme

Evaluation of Creative Problem Solving Process Scale: The Adaptation Study into Turkish

Öz

It is expected
from the education system to raise individuals who can think creatively and
analytically, look around from a wide perspective, communicate with other
individuals and innovate in group work, but it is also known that traditional
teaching methods and techniques dump down the creative thinking skills. It is
thought that the role of collaborative learning environments is very important
in the development of creative thinking and CPS skills of individuals. In the
study of Lavonen, Autio and Meisalo in 2004, a case study on the opinions of
elementary preservice teachers on
creative problem solving in technology education was carried out. The aim of
this study is to adapt in Turkish the scale created by Lavonen et al. The
original scale was originally translated into Turkish by two English teachers
who were experts in the field. An expert opinion from a Turkish Language and
Literature teacher was also required for the examination in terms of language.
The scale translated into Turkish  has
been translated into English by 5 different English teachers who are experts in
their fields. Whether there is a difference in meaning between this scale and
the original state was examined by a different English teacher. In order to
determine the internal reliability of this scale, which is adapted to the
Turkish language, it is aimed to determine the internal reliability of the
scale by taking into account the in the Ege University Faculty of Education 335
preservice in the academic year of 2016-2017. It has been taken into
consideration that preservice teachers are to learn by cooperative learning
method until now. The internal reliability coefficient (cronbach alpha) of the
items in the scale was found to be 0.9.

Anahtar Kelimeler

Creative problem solving, collaborative learning, analytical thinking

Kaynakça

• Birişçi, S. & Karal, H. (2011). Öğretmen adaylarının bilgisayar destekli ortamda materyal tasarlarken işbirlikli çalışmalarının yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 203-219.
• Davaslıgil, Ü. (1989). Yaratıcılık ve oyun. Eğitim ve Bilim, 13(71).
• Köse, E., Çelik Ercoçkun, N. ve Balcı, A. (2016). Okul Öncesi ve Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yaratıcı Düşünme ve Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40).
• Isaksen, S. G. & Treffinger, D. J. (1985). Creative problem solving. The Basic Course. New York: Bearly Limited.
• Lavonen, J., Autio, O. & Meisalo, V. (2004). Creative and Collaborative Problem Solving in Technology Education: A Case Study in Primary School Teacher Education. Journal of technology studies, 30(2), 107-115.
• Lumsdaine, M. & Lumsdaine, E. (1995). Thinking preferences of engineering students: Implications for curriculum restructuring. Journal of Engineering Education, 84(2), 193-204.
• Özkök, A. (2005). Disiplinlerarası yaklaşıma dayalı yaratıcı problem çözme öğretim programının yaratıcı problem çözme becerisine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 159-167.
• Tezci, E. & Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık (Constructivist Instructional Design And Creativity). The Turkish Online Journal Of Educational Technology (2)1.
• Yıldırım, A. (2014). Okul Öncesinde Yaratıcı Problem Çözme Etkinliklerinin Yaratıcılığa Etkisi (5 Yaş Örneği). Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.