DESTİNASYON GASTRONOMİ MARKA DEĞERİ BİLEŞENLERİNİN SEYAHAT NİYETİ ÜZERİNE ETKİSİ (BOLU ÖRNEĞİ)

Yıl 2018, Cilt: 18 Sayı: 1, 1 - 22, 03.04.2018

Serkan Şengül

https://doi.org/10.11616/asbed.v18i38800.459473

Cited By: 4

Öz

Bu araştırmanın amacı gastronomi marka değerini oluşturan marka imajı, algılanan kalite, marka farkındalığı ve marka sadakati bileşenlerinin seyahat niyeti üzerindeki etkisinin belirlenmeye çalışılmasıdır. Araştırma mutfak kültürü ve aşçıları ile gastronomi turizmi konusunda tanınan Bolu İli’nde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini Bolu’yu ziyaret eden yerli turistler oluşturmaktadır. Bu kapsamda Bolu’yu ziyaret eden 634 yerli turistle anket tekniği kullanılarak bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde aritmetik ortalama ve standart sapma, yapı geçerliliğin tespiti için faktör analizi, ilişki testleri için korelasyon analizi ve hipotezlerin test edilebilmesi amacıyla çoklu doğrusal regresyon analizi gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonuçlarında ziyaretçilerin Bolu’nun gastronomi marka değerini oluşturan bileşenlere ilişkin görüşlerinin olumlu olduğu tespit edilmiş en yüksek değer “marka sadakati” faktörü için hesaplanmıştır. Gerçekleştirilen korelasyon analizi sonucunda gastronomi marka değeri bileşenlerinin seyahat niyeti faktörü ile pozitif yönde bir ilişkisi olduğu tespit edilmiştir. Gastronomi marka değeri bileşenlerinin marka imajı faktörü dışında seyahat niyeti üzerinde pozitif yönlü istatistiki etkiye sahip olduğu bu boyutlar içerisinde en güçlü etkinin ise marka sadakati boyutu olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Gastronomi Marka Değeri, Seyahat Niyeti, Bolu

Kaynakça

• Aaker, David. A. (1991). Managing Brand Equity. New York, NY: The Free Press.
• Aaker, David. A. (1996). Building Strong Brands. New York: Free Press.
• Altunışık, Remzi, Çoşkun, Recai, Bayraktaroğlu, Serkan ve Yıldırım, Engin (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri SPSS Uygulamalı, 5. Baskı, Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
• Armesto Lopez, Xosé A. ve Martin, Belen Gomez (2006). “Tourism and Quality Agrofood Products: An Opportunity for the Spanish Countryside” Tijdschrift voor Economische en Sociale Geografie. 97(2): 166-177.
• Baloğlu, Seyhmus ve McCleary, Ken W. (1999a). “US International Pleasure Travelers’ Images of Four Mediterranean Destinations: A Comparison of Visitors and Non-Visitor”. Journal of Travel Research. 38(2): 144–152.
• Baloğlu, Seyhmus ve McCleary, Ken W. (1999b). “A Model of Destination İmage Formation”. Annals of Tourism Research. 26(4): 868-897.
• Bolu İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (2017). Bolu Turizm İstatistikleri.
• Boo, Soyoung, Busser, James ve Baloğlu, Seyhmus (2009). “A Model of Customer- Based Brand Equity and Its Application to Multiple Des-tinations”. Tourism Management. 30 (1): 219–231.
• Boyne, Steven, Hall, Derek ve Williams, Fiona (2003). “Policy, Support and Promotion for Foodrelated Tourism İnitiatives: A Marketing Approach to Regional Development”. Journal of Travel & Tourism Marketing. 14(3-4): 131-154.
• Boyne, Steven, ve Hall, Derek (2004). “Place Promotion Through Food and Tourism: Rural Branding and The Role of Websites”. Place Branding. 1(1): 80-92
• Byrne, Barbara M. (2013). Structural Equation Modeling with AMOS: Basic Concepts, Applications, and Programming, New York: Routledge.
• Büyüköztürk, Şener, Akgün, Ö. Erkan, Kahveci, Özden, ve Demirel, Funda (2004). “Güdülenme ve Öğrenme Stratejileri Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2): 207-239.
• Camarero, Carmen, Garrido, María José ve Vicente, Eva (2010). “Components of Art Exhibition Brand Quity for Internal and External Visitors”. Tourism Management. 31: 495-504.
• Chen, Ching-Fu ve Tsai, DungChun (2007). “How Destination Image and Evaluative Factors Affect Behavioral Intentions?”. Tourism Management. 28 (1): 1115-1122.
• Chen, Ching-Fu ve Chang, Yu-Ying (2008). “Airline Brand Equity, Brand Preference, and Purchase Intentions-The Moderating Effects of Switching Costs”. Journal of Air Transport Management. 14 (1): 40–42.
• Choi, Jeong Gil, Tkachenko, Tamara ve Sil, Shomir (2011). “On The Destination Image of Korea By Russian Tourists”. Tourism Management. 32: 193-194.
• Çetinsöz, Burçin Cevdet ve Artuğer, Savaş (2013). “Antalya İli’nin Marka Değerinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi. 24(2): 200-210.
• Çokluk, Ömay, Şekercioğlu, Güçlü ve Büyüköztürk, Şener (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik Spss ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Dick, Alan S. ve Basu, Kunal (1994). “Customer Loyalty: Toward an Integrated Conceptual Framework”. Journal of the Academy of Marketing Science. 22(2): 99-113.
• Franzen, Giep (2002), Reklamların Marka Değerine Etkisi, Çev. F. Yalım. İstanbul: Kapital Medya.
• Harrington, Robert J. ve Ottenbacher, Michael C. (2010). “Culinary Tourism—A Case Study of the Gastronomic Capital”. Journal of Culinary Science & Technology. 8(1): 14-32.
• Horng, Jeou-Shyan, Liu, Chih-Hsing, Chou, Hsin-Yu ve Tsai, Chang-Yen (2012). “Understanding the Impact of Culinary Brand Equity and Destination Familiarity on Travel Intentions”. Tourism Management. 33(4): 815-824.
• Hu, Yangzhou ve Ritchie, J. R. Brent (1993). “Measuring Destination Attractiveness: A Contextual Approach”. Journal of Travel Research. 32(2): 25-34.
• Im, Holly Hyunjung, Kim, Samuel Seongseop, Eliot, Statia ve Han, Heejoo (2012). “Conceptualizing Destination Brand Equity Dimensions from a ConsumerBased Brand Equity Perspective”. Journal of Travel & Tourism Marketing. 29 (1): 385–403.
• Keller, Kevin Lane (1993). “Conceptualizing, Measuring, and Managing Customer-Based Brand Equity”. Journal of Marketing. 57(1): 1-22.
• Keller, Kevin Lane (2003) Strategic Branding Management: Building, Measuring and Managing Brand Equity, N.J.:Pearson Education Inc.
• Kim, Hong-bumm ve Kim, Woo Gon (2005). “The Relationship Between Brand Equity and Firms’ Performance in Luxury Hotels and Chain Restaurant”. Tourism Management. 26: 549-560.
• Kim, Yeong Gug ve Eves, Anita (2012). “Construction and Validation of A Scale to Measure Tourist Motivation to Consume Local Food”. Tourism Management. 33(6): 1458-1467.
• Kim, Yeong Gug, Eves, Anita ve Scarles, Caroline (2009). “Building A Model of Local Food Consumption on Trips and Holidays: A Grounded Theory Approach”. International Journal of Hospitality Management. 28(3): 423-431.
• Kivela, Jakša, ve Crotts, John C. (2005). “Gastronomy tourism”. Journal of Culinary Science & Technology. 4(2/3): 39–55.
• Knox, Simon ve Walker, David (2003). “Emprical Developments in the Measurement of Involvement, Brand Loyalty and Their Relationship in Grocery Markets”. Journal of Strategic Marketing. 11(4): 271-287.
• Konecnik, Maja ve Gartner, William C. (2007). “Customer-Based Brand Equity For A Destination”. Annals of Tourism Research. 34(2): 400-421.
• Lewis, Robert C. ve Chambers, Richard Everett (1989). Marketing Leadership in Hospitality, New York: Van Nostrand Reinhold.
• Liu, Matthew Tingchi, Wong, IpKin Anthony, Tseng, Ting-Hsiang, Chang, Angela Wen-Yu. ve Phau, Ian (2017). Applying Consumer-Based Brand Equity in Luxury Hotel Branding. Journal of Business Research. doi:10.1016/j.jbusres.2017.06.014
• Lacher, R. Geoffrey, Oh, Chi-Ok, Jodice, Laura W., Norman, William C. (2013) “The Role of Heritage and Cultural Elements in Coastal Tourism Destination Preferences: A Choice Modeling-Based Analysis”. Journal of Travel Research. 52(4): 534-546.
• Oliver, Richard L. (1999). “Whence Consumer Loyalty?”. Journal of Marketing. 63(4): 33-44.
• Parasuraman, Ananthanarayanan, Zeithaml, Valarie A. ve Berry, Leonard L. (1988), “Servqual: A Multiple-Item Scale for Measuring Consumer Perceptions of Service Quality”, Journal of Retailing. 64(1):12–40.
• Park, Duk-Byeong, ve Yoon, Yoo-Shik (2009). Segmentation by Motivation in Rural Tourism: A Korean Case Study. Tourism management. 30(1): 99-108.
• Park, Chan Su, ve Srinivasan, Vern (1994). “A Survey-Based Method for Measuring and Understanding Brand Equity and Its Extendibility”. Journal of Marketing Research. 31(2): 271-288.
• Pike, Steven, Bianchi, Constanza, Keer, Gayle ve Patti, Charles (2010). “Consumer-Based Brand Equity For Australia As a Long-Haul Tourism Destination in An Emerging Market”. International Marketing Review. 27 (4): 434–449.
• Strange, Carolyn, ve Kempa, Michael (2003). Shades of Dark Tourism: Alcatraz and Robben Island”. Annals of Tourism Research. 30(2): 386-405.
• Şengül, Serkan, ve Türkay, Oğuz (2016). “Yöresel Mutfak Unsurlarının Turizm Destinasyonu Seçimindeki Rolü (Mudurnu Örneği)”. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi. 12(29): 63-87.
• Tabachnick, Barbara G. ve Fidell, Linda S. (2013). Using Multivariate Statistics. (sixth ed.) Boston: Pearson.
• Okumuş, Bendegul, Okumuş, Fevzi, McKercher, Bob. (2007). “Incorporating Local and International Cuisines in the Marketing of Tourism Destinations: The Cases of Hong Kong and Turkey”. Tourism Management. 28(1): 253-261.
• Valkenburg, Patti M., ve Buijzen, Moniek (2005). “Identifying Determinants of Young Children's Brand Awareness: Television, Parents, and Peers”. Journal of Applied Developmental Psychology. 26(4): 456-468.
• Wilson, David T. (1995). “An Integrated Model of Buyer-Seller Relationships”. Journal of the Academy of Marketing Science. 23(4): 335-345.
• Yılmaz, Özer, Boz, Hakan, & Arslan, Aytuğ (2017) “Depresyon Anksiyete Stres Ölçeğinin (Dass 21) Türkçe Kısa Formunun Geçerlilik-Güvenilirlik Çalışması”. Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2(2): 92-104.
• Yoo, Boonghee, ve Donthu, Naveen (2001). “Developing and Validating a Multidimensional Consumer-Based Brand Equity Scale. Journal of Business Research. 52(1): 1-14.
• Yoon, Yooshik ve Uysal, Muzaffer (2005). “An Examination of the Effects of Motivation and Satisfaction on Destination Loyalty: A Structural Model”. Tourism Management. 26: 45-56.