PENSION ON THE BASIS OF SOCIAL SECURITY AS A PUBLIC POLICY

Yıl 2022, , 377 - 396, 27.07.2022

Furkan Erdoğmuş

https://doi.org/10.33416/baybem.1123416

Öz

State governments take various public policy decisions by considering both the public interest and national interests, in order to maintain the social, social and economic life in order, peace and well-being and in a stable manner. Public policies refer to the actions and procedures of states to make regulations on related issues within the framework of the powers given to them by the laws. public policies; It is created and implemented in order to meet the needs of all layers of society in many areas of life, especially national security, education, health, law, trade, food and shelter.
Social security is one of the public policies created in the field of health. Social Security; It is a social policy application that aims to eliminate the damage caused by the risks that individuals face in their social, social and economic lives, materially and morally, and ensures the continuation of social, social and economic life. Retirement is a public policy practice that provides individuals with a decent minimum standard of living in old age.
This study is based on the subject of retirement, which is constantly discussed today. The study was created in order to provide positive discussions and contributions in order to shed light on a stable and sustainable retirement practices, based on the problematic that the institutional and legal regulations regarding retirement practices that it has determined should enter a process of change and transformation in the current period. In addition to the literature study covering theoretical information, the study examines some of the basic statistical data and conducts a research both in the world and in Turkey. In this context, OECD data, TURKSTAT and SSI reports were examined and it was concluded that Turkey, together with the world countries, should enter a significant change and transformation process within the scope of medium and long-term goals regarding retirement practices.

Anahtar Kelimeler

Social Policy, Social Security, Retirement

BİR KAMU POLİTİKASI OLARAK SOSYAL GÜVENLİK TEMELİNDE EMEKLİLİK

Öz

Hükümetler; sosyal, toplumsal ve ekonomik hayatın düzen içinde ve istikrarlı olarak sürdürülebilmesi için hem kamu yararını hem de ulusal çıkarları gözeterek çeşitli kararlar alırlar. Bu kararlar kurumsal incelemelerden geçirilerek hukuksal değerlilik kazanmaktadır. İfade edilen bu kararlar kamu politikası olarak adlandırılmaktadır. Kamu politikaları devletlerin yasaların kendisine vermiş olduğu yetkiler çerçevesinde ilgili konularda düzenlemeler yapılmasına dair eylem ve işlemleri ifade etmektedir. Devletler kamu politikalarını teşkilatlanmasını oluşturduğu kamu kurumları ve bu kamu kurumlarında görevlendirdiği kamu görevlileri aracılığıyla uygular. Bu bakımdan derinlemesine incelendiğinde kamu politikası ulusal güvenlik, diplomasi, eğitim, sağlık başta olmak üzere hayatın birçok alanında oluşturulmakta ve uygulanmaktadır. Kamu politikaları kamu olarak ifade edilen halkı ilgilendirmektedir. Halk ise çeşitli katmanlardan oluşmaktadır. Çocuklar, gençler, kadınlar, yaşlılar, işsizler, işverenler, işçi ve memurlar, öğrenciler, engelliler, eski hükümlüler, göçmenler ve sığınmacılar halk denilen topluluğun özünde yer alan tabakaları oluşturmaktadır. Kamu politikaları da tam olarak bu noktada ortaya çıkan ve ifade edilen tabakaların temelinden hareketle tüm toplumsal yapının istikrarlı işleyişine dair uygulama bütününü ifade etmektedir.
Sosyal güvenlik; bireylerin sosyal, toplumsal ve ekonomik hayatlarında karşılaştıkları risklerin bireylerde neden olduğu tahribatı maddi ve manevi olarak ortadan kaldırmayı amaçlayan bir sosyal politika uygulamasıdır. Sosyal güvenlik; bir mesleki veya sosyal risk yüzünden geliri ya da kazancı kesintiye uğramış kimselerin başkalarının yardımına ihtiyaç kalmaksızın, geçinme ve yaşama ihtiyaçlarını karşılayan bir sistemdir. Sosyal güvenlik; bireylere hastalık, hamilelik, iş kazası ve meslek hastalığı, işsizlik, malullük, yaşlılık ve ölüm gibi etmenlerle tamamen ya da geçici bir gelir kaybının yaşanması durumunda bireyleri hem ekonomik olarak koruyan hem de bireylerin ifade edilen durumlarda temel tedavi süreçlerine destek sağlayan bir uygulama bütünüdür. Bu bakımdan değerlendirildiğinde sosyal güvenlik uygulaması sosyal politika temelinde gerçekleştirilmekle birlikte aslen devlet ve hükümetlerin sağlık alanında kamusal faydayı sağlamak amacıyla oluşturduğu bir kamu politikası uygulama süreçlerine örnektir.
Emeklilik, bir sosyal güvenlik uygulaması olarak belirli bir yaş haddinin doldurulmasıyla birlikte iş hayatından ayrılan bireylere yaşlılık döneminde sunulan yaşlılık aylığı ve temel sağlık yardımlarının yaşandığı dönemdir. Günümüzde üzerinde sıkça tartışılan konulardan biri ise emekliliğe dair temel şartların tartışılması ve emeklilik uygulamalarıdır. Bu bakımdan bu çalışmanın amacı sağlık alanındaki bir kamu politikası olarak sosyal güvenlik çatısı altında yer alan emeklilik uygulamalarında kamusal yararın sağlanması hususunda inceleme gerçekleştirerek emeklilik uygulamalarının ekonomi ve işgücü piyasası açısından en verimli haline dair tartışmalara katkı sunmaktır.

Anahtar Kelimeler

Kamu Politikası, Sosyal Güvenlik, Emeklilik

Kaynakça

• Alper, Y. (2011). “Sosyal Güvenlik Reformu ve Finansmanla İlgili Beklentiler”, Sosyal Güvenlik Dergisi, 1(1), 7-47.
• Arıkan, G. (1984). “Türkiye’deki Sosyal Güvenlik Kurumlarının Merkez Örgütlerinde Bir Uygulama”, Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 2(1), 151-159.
• Babaoğlu, C. (2017). “Kamu Politikası Analizine Yönelik Kavramsal ve Kurumsal Bir Çerçeve”, Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30), 511-532.
• Boyacıoğlu, N. ve Öçal, M. (2018). “Sosyal Güvenlik Hizmetlerinin Finansman Yöntemleri: Türkiye’de ve Dünyada Sosyal Güvenliğin Finansmanına Kısa Bir Bakış”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10(26), 910–923.
• Canatan, A. (2008). Sosyal Yönleriyle Yaşlılık, Ankara, Palme Yayıncılık.
• Çetin, F. G. (2021). “Türkiye’de Kamu Politikası Oluşturma Sürecinde Gündem Belirleme: Sağlıkta Dönüşüm Programına Yönelik Bir İnceleme”, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 11(2), 667-682.
• Demirbilek, S. (2014). “Yaşlılık ve Emeklilik İlişkisinin Sosyolojik Boyutu”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 10(1-2), 131-146.
• Dilik, S. (1988). “Sosyal Güvenliğin Tarihsel Gelişimi”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 43(1), 41–80.
• Erol, S. (2011). “Yaşlılık Sigortası ve Emeklilik Yaşı Tartışması”, Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 39-64.
• Gökbayrak, Ş. (2010). “Türkiye’de Sosyal Güvenliğinin Dönüşümü”, Çalışma ve Toplum, 25(25), 141–162.
• Güvercin, C., H. (2004). “Sosyal Güvenliğin Kavramı ve Türkiye’de Sosyal Güvenliğin Tarihçesi”, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası, Cilt: 57(2), 89–95.
• Güzel, A. (1993). “Sosyal Güvenlik Kavramı: Doğuşu ve Tarihsel Gelişimi”, TOBB Sosyal Güvenlik Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
• International Labour Organizastion (ILO), (1984). Instroduction to Social Security, Third Edition, Geneva.
• Kalkınma Bakanlığı, (2014). Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018) Sosyal Güvenlik Sisteminin Sürdürülebilirliği Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
• Kaypak, Ş. ve Bimay, M.. (2019). “Küreselleşme Sürecinde Kamu Politikalarında Yaşanan Değişimler”, ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 6(15), 24-40.
• Kırışık F. ve Sezer, Ö. (2015). “Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin (BİT) Kamu Politikası Oluşturma Sürecindeki Rolü”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2,) 199-215.
• Koçer, Ö. Ş. (2014). “Almanya Federal Cumhuriyeti Sosyal Güvenlik Sistemi ve Sistem İçerisinde Sosyal Güvenlik Uygulamaları”, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Uzmanlık Tezi, Ankara.
• Parlak, K. P. (2017). “Emeklilik Sistemlerinin Reformu ve Geleceği: Güney Avrupa ve Türkiye”, Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 71, 65-98.
• Şeker, A. ve Kurt, G. (2018). “Bir Sosyal Politika Alanı Olarak Yaşlılık ve Sosyal Hizmet Uygulamaları”, Nüfusbilim Dergisi, 40, 7-30.
• Talas, C. (1955). Sosyal Güvenlik Meselelerimiz, Sosyal Siyaset Konferansları, 70. Kitap, İstanbul
• Tekin, Ç. S. ve Kara, F. (2018). “Dünyada ve Türkiye’de Yaşlılık”, Uluslararası Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 3(1), 219-229.