SOSYAL GİRİŞİMCİLİĞIN SOSYAL ZEKA KAPSAMINDA İNCELENMESİ: AĞRI İLİNDE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2024, , 37 - 54, 19.01.2024

Ercan Keser , Hikmet Sarı

https://doi.org/10.33416/baybem.1400343

Öz

Bu çalışmanın başlıca amacı, sosyal zekânın sosyal girişimcilik üzerindeki etkisinin belirlenmesidir. Araştırmanın kapsamını Ağrı ilinde yaşayan 18 yaş ve üzeri bireyler oluşturmaktadır. Çalışmada, tesadüfi olmayan örnekleme yöntemlerinden biri olan kolayda örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Veriler yüz yüze anket yöntemi ile toplam 455 katılımcıdan toplanmıştır. Çalışmada kullanılan anket formunda 3 grupta toplam 62 soru yer almaktadır. Bunlardan birinci grup sorular katılımcıların sosyal girişimcilik düzeylerinin belirlenmesine yönelik 35 sorudan, ikinci grup sorular sosyal zekâ düzeylerinin belirlenmesine yönelik 21 sorudan oluşmaktadır. Anket formunda yer alan üçüncü grup sorular da ise katılımcıların demografik bilgilerinin belirlenmesine yönelik 6 soru yer almaktadır. Araştırma kapsamında elde edilen verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, frekans dağılımı, güvenilirlik analizi, açımlayıcı faktör analizi ve regresyon analizinden yararlanılmıştır. Analizlerin yapılmasında SPSS 22.0 paket istatistik programlarından yararlanılmıştır. Çalışmada uygulanan keşfedici faktör analizleri sonucunda sosyal girişimcilik ölçeğinin dört boyutlu, sosyal zekâ ölçeğinin ise iki boyutlu bir yapıya sahip olduğu belirlenmiştir. Araştırmada gerçekleştirilen güvenilirlik analizleri sonucunda araştırma değişkenlerinin yeterli derecede güvenilirliğe sahip olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada bireylerin sosyal girişimcilik düzeyleri 4,07, sosyal zekâ düzeyleri ise 3,90 olarak tespit edilmiştir. Araştırmada gerçekleştirilen regresyon analizleri sonucunda sosyal zekâ ölçeğine ilişkin boyutların sosyal girişimcilik ölçeği boyutları üzerinde istatistiki olarak anlamlı ve pozitif yönde bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Zeka, Sosyal Girişimcilik, Girişimcilik

EXAMINING SOCIAL ENTREPRENEURSHIP WITHIN THE SCOPE OF SOCIAL INTELLIGENCE: A RESEARCH IN AĞRI CITY

Öz

The main purpose of this study is to determine the effect of social intelligence on social entrepreneurship. The scope of the research consists of individuals aged 18 and over living in the province of Ağrı. Easy sampling method, which is one of the non-random sampling methods, was used in the study. Data were collected from a total of 455 participants by face-to-face survey method. In the questionnaire used in the study, there are 62 questions in 3 groups. The first group of questions consists of 35 questions to determine the social entrepreneurship levels of the participants, and the second group of questions consists of 21 questions to determine the social intelligence levels. The third group of questions in the questionnaire includes 6 questions to determine the demographic information of the participants. In the analysis of the data obtained within the scope of the research, arithmetic mean, standard deviation, frequency distribution, reliability analysis, exploratory factor analysis and regression analysis were used. SPSS 22.0 package statistics programs were used in the analysis. As a result of the exploratory factor analyzes applied in the study, it was determined that the social entrepreneurship scale had a four-dimensional structure and the social intelligence scale had a two-dimensional structure. As a result of the reliability analyzes carried out in the research, it was determined that the research variables had sufficient reliability. In the research, the social entrepreneurship levels of the individuals were determined as 4,07 and the social intelligence levels as 3,90. As a result of the regression analyzes carried out in the research, it was determined that the dimensions of the social intelligence scale had a statistically significant and positive effect on the dimensions of the social entrepreneurship scale.

Anahtar Kelimeler

Social Intelligence, Social Entrepreneurship, Entrepreneurship

Kaynakça

• Abu-Saifan, S. (2012). Social entrepreneurship: definition and boundaries. Technology innovation management review, 2(2). 22-27.
• Akbulut, Y. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS uygulamaları. İdeal Kültür Yayıncılık.
• Astar, M., & Güriş, S. (2015). SPSS ile İstatistik. Der Yayınları.
• Aykol, S., & Yener, M. (2009). The impact of social intelligence and sense of humor on entrepreneurial intention: evidence from Turkey. In The Proceedings of the 4th European Conference on Entrepreneurship and Innovation 20-27.
• Austin, J., Stevenson, H., & Wei–Skillern, J. (2006). Social and commercial entrepreneurship: same, different, or both?. Entrepreneurship theory and practice, 30(1), 1-22.
• Bakan, İ., & Amırlı, H. (2021). Girişimcilik niyeti ve yaşam doyumunun, sosyal zekâ algısı bağlamında incelenmesine yönelik bir araştırma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 497-527.
• Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde nicel veri analizi. (4. Baskı), Pegem Akademi
• Certo, S. T., & Miller, T. (2008). Social entrepreneurship: Key issues and concepts. Business horizons, 51(4), 267-271.
• Crowne, K. A. (2009). The relationships among social intelligence, emotional intelligence and cultural intelligence. Organization Management Journal, 6(3), 148-163.
• Cukier, W., Trenholm, S., Carl, D., & Gekas, G. (2011). Social entrepreneurship: A content analysis. Journal of Strategic Innovation and Sustainability, 7(1), 99-119.
• Çakanel, Z. (2018). Duygusal zekâ, sosyal zekâ ve sosyal girişimcilik arasındaki ilişkinin incelenmesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Pamukkale Üniversitesi
• Çavuş, M. F., Pekkan, N. Ü., & Develi, A. (2019). Örgütsel sosyalleşmeye yeni bir öncül: Sosyal zeka. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (36), 259-272.
• Çermik, F., & Şahin, İ. (2015). Sosyal bilgiler öğretmeni adaylarının sosyal girişimcilik özelliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Current Research in Education, 1(2), 76-88.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. (2. Baskı). Pegem Akademi.
• Doğan, T., Totan, T., & Sapmaz, F. (2009). Üniversite öğrencilerinde benlik saygisi ve sosyal zeka. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (17), 235-247.
• Gönül, F., & Çalık, A. (2022). Duygusal zekâ, iş doyumu ve tükenmişlik ilişkisi: hastane çalışanları üzerinde bir araştırma. Ardahan Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 41-50.
• Gümül, F., Çalık, A., & Kurt, H. (2017). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin girişimcilik eğilimlerini incelemeye yönelik bir araştırma. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 91-107.
• Karasar, N. (2013). Bilimsel araştırma yöntemi. (25. Baskı), Nobel Yayıncılık.
• Kayalar, M., ve Arslan, E. T. (2009). Ashokaya üye sosyal girişimcilerin Türkiye ve dünyadaki faaliyet alanlarının karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 1(1), 56-76.
• Kırılmaz, S. (2012). Sosyal girişimciliğin başarı faktörlerinin girişimci kişilik ve dönüştürücü liderlik bağlamında araştırılması. (Yayımlanmamış doktora tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
• Kömeçoğlu, F. (2022). Sosyal zeka ve sosyal girişimcilik ilişkisi: Kastamonu ili örneği, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kastamonu Üniversitesi
• Küçüksille, E. (2010), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, Kalaycı Şeref (Ed.), Çoklu doğrusal regresyon modeli (s.257-269), (5. Baskı). Asil Yayın Dağıtım.
• Lepoutre, J., Justo, R., Terjesen, S., & Bosma, N. (2013). Designing a global standardized methodology for measuring social entrepreneurship activity: the Global Entrepreneurship Monitor social entrepreneurship study. Small business economics, 40, 693-714.
• Özdevecioğlu, M., & Cingöz, A. (2009). Sosyal girişimcilik ve sosyal girişimciler: Teorik çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (32), 81-95.
• Uzun, H., Buran, A. Ç., ve Beydilli, E. T. (2017). Sosyal zekânın girişimcilik niyeti üzerindeki etkisi: meslek yüksekokulu öğrencileri üzerinde bir araştırma. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 5(5), 1-13.
• Safari, Y., Tahmasby, F., & Karamafrooz, M. J. (2013). Assessment of entrepreneurial skills and its association with social intelligence in students of Kermanshah University of medical sciences. Educational Research in Medical Sciences, 2(2), 59-63
• Sastre‐Castillo, M. A., Peris‐Ortiz, M., & Danvila‐Del Valle, I. (2015). What is different about the profile of the social entrepreneur?. Nonprofit Management and Leadership, 25(4), 349-369.
• Shaemi Barzaki, A., Teimouri, H., & Abdi, M. (2018). Analysis of the Impact of Social Intelligence on Social Entrepreneurship. Journal of Development & Evolution Mnagement, 1396(special issue), 9-18.
• Silvera, D., Martinussen, M., & Dahl, T. I. (2001). The Tromsø Social Intelligence Scale, a self‐report measure of social intelligence. Scandinavian Journal of Psychology, 42(4), 313-319.
• Sutiyatno, S. (2023). The Role of emotional, spiritual, and social intelligence on entrepreneurship intention of informatics and computer students: self-leadership as a mediating variable. Journal of Economics, Finance and Management Studies, 6(4), 1482-1491.
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2023). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Sonuçları, 2022, Erişim Adresi: https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/1314663
• Wu, J., & Wu, L. (2019). Evaluation of medical college students’ entrepreneurial skills and its relationship with social intelligence. Open Journal of Social Sciences, 7(04), 13.