2017 yılı itibariyle dünyada kivi üretiminde bulunan ülke
sayısı 23 olup, dünya üretiminin %50’sinden fazlasını Çin sağlamaktadır.
Diğer önemli ülkeler İtalya, Yeni Zelanda, İran, Şili Yunanistan, Fransa,
Türkiye ve ABD’dir. Bu 9 ülkenin dünya üretimindeki payı %98’dir. Türkiye'de
kivi üretimi 2000’li yıllara gelindiğinde birçok bölgede denemeleri yapılarak 2017
yılı itibari ile başta Karadeniz Bölgesi'nde olmak üzere, Marmara, Ege ve
Akdeniz bölgesindeki toplam 23 ilde yetiştirilmektedir. Türkiye’de üretilen kivinin %45’i Yalova’da, %14’ü Rize, %11’i
Ordu, %5’i Samsun, %4’ü Trabzon ve %4’u Giresun ilerinden elde edilmektedir. Bu
6 ilin toplam kivi üretimindeki payı %83’tür. Geçen yaklaşık 25 yılda bu
ilerdeki üretim 7 tondan 40-45 bin tona yükselmiştir. Ancak Doğu Karadeniz
bölgesinde özellikle Rize ve Ordu illerinde kivi üretiminde bazı sorunlar
nedeni ile kivi veriminde son beş yılda önemli düşüşlere neden olmuştur. Bu
çalışmanın amacı Rize ilinde kivi üretiminde bulunan işletmelerin karşılaşmış
oldukları sorunları tespit ederek, bu sorunları faktör analizi ile indirgeyerek
ana faktörler oluşturmaktır. Böylece her bir ana faktörün
olumsuzluklarını ortadan kaldırmak için neler yapılacağını tespit etmektir. Bu
amacı gerçekleştirmek için 2017 yılında oransal örnekleme yöntemine göre Rize
ilinde kivi üretiminin en fazla yapıldığı 5 ilçede 100 bireyle karşılıklı
görüşmeler yapılmıştır. Kivi üretiminde üreticilerin karşılaşmış oldukları
sorunlar 17 madde halinde verilmiş olup,
üreticilerin vermiş oldukları cevaplara göre bu 17 faktörü %71 oranında
temsil eden 5 ana faktör de özetlenmiştir. Bu ana faktörler örgütleşememe, girdi, fiyat düşüklüğü, bilgi ve sermaye
yetersizliği ve sigorta yaptırmama sorunlarıdır. Sonuç olarak Doğu Karadeniz bölgesinde kivi
üretiminde yetiştiriciler bazı sorunlarla karşı karşıyadır. Bu nedenle üretimin
yapıldığı pazar ilçesi dışındaki diğer ilçeler de örgütleşme ve girdi
problemlerini en aza indirmek için işletmelerin bilgilendirilmesi
gerekmektedir. Ayrıca tüm ilçelerde kivi üretimi yapan bireylerin ürün
kayıplarını en aza indirmek ve kalite, verim ve fiyatı yüksek ürün elde
edebilmeleri için üniversitelerce ve araştırma enstitüleri tarafından üreticilerin
bilgi deneyimini artıracak seminerler verilmesi gerekmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İşletme |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 7 Temmuz 2018 |
Gönderilme Tarihi | 11 Mayıs 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 1 Sayı: 2 |
İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
Dizinler: Index Copernicus, DOAJ, Crossref, CiteFactor, EBSCO, Google Scholar, ASSOS, OJOP, ERIH Plus