AN ASSESSMENT ON EUROPEAN UNION COUNTRIES AND TURKEY IN THE CONTEXT OF INFORMATION SOCIETY INDICATORS

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 121 - 143, 01.07.2020

Oğuz Güner

https://doi.org/10.33416/baybem.673085

Öz

The information society is a definition used to express the impact of information and communication technologies on people and the transformation experienced in society. Information and innovation are the driving force of economic growth and development in this society, which has been shaped by technological developments. In this society where information and communication technologies are the most fundamental transformative elements, it is expected that countries will have the necessary infrastructure and individuals will possess certain skills. Various factors such as access to the internet, the rate of internet and computer use, essential digital skills adopted by individuals, and the use of e-commerce affect the level of transformation level of countries into information society. At the same time, developments such as obtaining information from online platforms, communicating in written, verbal and video with internet networks and applications, using media tools in the purchase and sale of products and services are some of the parameters indicating the ability of countries to adopt information society.
This study discusses the European Union countries and Turkey's level of adoption of the information society through data of internet use, digital skills, broadband access and e-commerce use obtained from indicators such as Eurostat, the Digital Agenda, the World Bank and the Digital Economy and Society Index. The study concludes that Denmark, Luxembourg, the Netherlands, Finland, the United Kingdom and Sweden perform highly successful, however, Romania, Bulgaria, Turkey, Greece, and Croatia perform far behind the performance of the European Union average. In this study, it is seen that the level of transformation of the European Union countries into the information society varies and the infrastructures of the countries are not homogeneous.

Anahtar Kelimeler

European Union, Turkey, Information Society, Information and Communication Technologies

BİLGİ TOPLUMU GÖSTERGELERİ BAĞLAMINDA AVRUPA BİRLİĞİ ÜLKELERİ ve TÜRKİYE’YE DAİR BİR DEĞERLENDİRME

Öz

Bilgi toplumu bilgi ve iletişim teknolojilerinin insanlar üzerine yaptığı etki ile toplumdaki dönüşümü ifade etmek için kullanılan bir tanımdır. Özellikle teknojik gelişmeler ile şekillenmiş olan bu toplumda ekonomik gelişme ve kalkınmanın itici gücü bilgi ve yeniliktir. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin en temel dönüştürücü unsur olduğu bu toplumunda ülkelerin belirli bir altyapıya, bireylerin ise belirli becerilere sahip olması beklenmektedir. İnternete erişim, internet ve bilgisayar kullanım oranı, bireylerin ihtiyaç duyulan dijital becerilere sahip olması ve e-ticaretin kullanımı gibi bazı etkenler ülkelerin bilgi toplumuna dönüşüm düzeyini etkilemektedir. Aynı zamanda ihtiyaç duyulan konularda çevrimiçi platformlardan bilgi edinebilmek, internet ağları ve uygulamaları ile yazılı, sözlü ve görüntülü iletişim kurabilmek, ürün ve hizmetlerin alım ve satımı sürecinde medya araçlarının kullanılması gibi gelişmeler de ülkelerin bilgi toplumunu benimseme kabiliyetini gösteren bazı parametrelerdendir.
Bu çalışma Eurostat, Dijital Ajanda, Dünya Bankası ve Dijital Ekonomi ve Toplum Endeksi gibi göstergelerin internet kullanımı, dijital beceriler, geniş bant erişimi ve e-ticaret kullanımı gibi ölçütleri üzerinden Avrupa Birliği ülkelerinin ve Türkiye’nin bilgi toplumunu benimseme düzeylerini tartışmaktadır. Çalışmada Danimarka, Lüksemburg, Hollanda, Finlandiya, Birleşik Krallık ve İsveç gibi ülkelerin oldukça başarılı bir performans sergilediği görülürken Romanya, Bulgaristan, Türkiye, Yunanistan ve Hırvatistan gibi ülkelerin bilgi toplumu ölçüm kriterlerine göre Avrupa Birliği ortalamasının çok gerisinde performans sergilediği sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmada Avrupa Birliği ülkelerinin bilgi toplumuna dönüşebilme düzeylerinin değişkenlik gösterdiği ve ülke altyapılarının homojen olmadığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, Türkiye, Bilgi Toplumu, Bilgi ve İletişim Teknolojileri

Kaynakça

• Özdemir, F. B. (2016). Bilgi ve İletişim Teknolojileri Sektörü. E. E. İ.Semih Akçomak (ed.), Bilim, Teknoloji ve Yenilik. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Armand Mattelart, Histoire des théories de la communication, Paris, La Decouverte, 1994 (Aktaran: Funda Başaran Özdemir, “Bilgi ve İletişim Teknolojileri Sektörü”, Bilim, Teknoloji ve Yenilik, İ.Semih Akçomak, Erkan Erdil, Mehmet Teoman Pamukçu, Murat Tiryakioğlu(ed.), İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 2016)
• Başaran, F. (2004). "Enformasyon Toplumu Politikaları ve Gelişmekte Olan Ülkeler". İletişim Araştırmaları Dergisi, 2(2), s. 11.
• Braman, S. (1993). Hypocritic days and other tales. Santa Barbara: Black Sparrow Press.
• Burns, T. (1969). Industrial Man. Middlesex: Penguin Books.
• Castells, M. (2013). Enformasyon Çağı:. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• DG Communications Networks, Content & Technology. (2015). Monitoring the Digital Economy & Society 2016-2021. European Commission.
• Dickson, D. (1974). Alternative Technology and Politics of Technical Change. Glasgow: William Collins Sons & Co Ltd .
• Digital Economy and Society Index Report (2018). Use of Internet Services, European Commission.
• Dijk, J. V. (2016). Ağ Toplumu. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Ekizceleroğlu, C. (2011). "Türkiye’de Bilgi Ekonomisi ve Bilgi Yoğun Malların Dış Ticareti". Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt 30, Sayı 1, s. 226.
• European Commission. (2016). Communıcatıon From The Commıssıon To The European Parlıament, The Council, The European Economic And Social Commıttee And The Committee Of The Regions . European Commission: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CELEX:52016DC0381&from=EN
• Eurostat. (2014). Information Society. Eurostat: https://ec.europa.eu/eurostat/documents/3217494/5786345/KS-HA-14-001-08-EN.PDF/d713d26a-2272-4500-aa67-cced7e73f2ff
• Eurostat. (2018). Households with broadband access. Eurostat: https://ec.europa.eu/eurostat/en/web/products-datasets/-/TIN00073
• Eurostat. (2019). Individuals who have never used the internet. Eurostat: https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-datasets/product?code=TIN00093
• Eurostat. (2019b). E-commerce statistics for individuals. Eurostat: https://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/E-commerce_statistics_for_individuals
• Eurostat. (2019c). Eurostat. Individuals' level of digital skills: https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-datasets/product?code=isoc_sk_dskl_i
• Eurostat. (2019d). Eurostat. Individuals who have basic or above basic overall digital skills by sex: https://ec.europa.eu/eurostat/cache/metadata/en/tepsr_sp410_esmsip2.htm
• Feather, J. (2013). The Information Society: A Study of Continuity and Change. London: Facet Publishing.
• Feinstein, C. (1976). Statistical tables of national income, expenditure and output of the UK 1855-1965. Cambridge: Cambridge University Press.
• Fleming, J. (1994). The Electronic Disturbance . Brooklyn: Autonomedia.
• Foucault, M. (2016). Bilginin Arkeolojisi. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Freeman, C., & Soete, L. (2004). Yenilik İktisadı. Ankara: TUBİTAK Yayınları.
• Giddens, A. (1999). Runaway World. London: Profile Books Ltd.
• Hassan, R. (2008). The Information Society: Digital Media and Society Series. Cambridge: Polity Press.
• Headrick, D. R. (2000). When Information Came of Age. New York: Oxford University Press.
• Hornby, S., & Clarke, Z. (2004). Challenge and Change in the Information Society. London: Facet Publishing.
• Ünal, Y. (2009). "Bilgi Toplumunun Tarihçesi". Tarih Okulu, 125-126.
• Kihtir, A. (2004). Arzu Kihtir, Avrupa Birliği’nin Eğitim Politikası. İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
• Lyon, D. (1988). The Information Society: Issues and Illisions. Cambridge: Polity Press.
• Manyika, J., Lund, S., Chui, M., Bughin, J., Woetzel, J., Batra, P., . . . Sanghvi, S. (2017). Jobs lost, jobs gained: What the future of work will mean for jobs, skills, and wages. McKinsey Global Institute: https://www.mckinsey.com/featured-insights/future-of-organizations-and-work/Jobs-lost-jobs-gained-what-the-future-of-work-will-mean-for-jobs-skills-and-wages#part1
• Masuda, Y. (1990). Managing In The Information Society; releasing synergy Japanese-style . Oxford: Basil Blackwell. McKinsey Global Institute. (2012). The Social Economy: Unlocking Value and Productivity through Social Technologies. Seoul: McKinsey Global Institute.
• Merton, G. K. (1964). The Sociology of Knowledge, Social Theory and Social Structure. London: Collier Macmillan.
• Musgrave, A. (2013). Sağduyu, Bilim ve Şüphecilik: Bilgi Kuramına Tarihsel Bir Giriş. İstanbul: İthaki Yayınları.
• Porter, M. E., & Maillar, V. (1985). "How Information Gives You Competitive Advantage". Harvard Business Review, 63(4), s. 155-160.
• The World Bank. (2018). Fixed Broadband Subscriptions (per 100people). World Bank: https://data.worldbank.org/indicator/IT.NET.BBND.P2
• The World Bank. (2018b). Individuals using the internet (% of population). World Bank: https://data.worldbank.org/indicator/IT.NET.USER.ZS
• Toffler, A. (2008). Üçüncü Dalga. İstanbul: Koridor Yayıncılık.
• TUBİTAK. (2002). Bilgi Toplumu Üzerine Bir Değerlendirme Dünya ve Türkiye . http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/bilgi_toplumu.pdf Yıldırım, C. (2004). Bilim Felsefesi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yazıcı, T., & Karlı, İ. (2016). Bilgi Toplumunda Teknoloji, Medya ve Siyaset. İstanbul: Volga Yayıncılık.