Farklı Toprak İşleme Yöntemlerinin Kayısı Meyve Özellikleri ve Verimi Üzerine Etkileri

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 256 - 267, 24.12.2020

Sezai Şahin Ali Aybek

Öz

Bu çalışmanın amacı, uygulanan farklı toprak işleme yöntemlerinin kayısı yetiştiriciliğinde meyve özellikleri ve verim üzerine etkilerini belirlemektir. Meyve pomolojik özellikleri (meyvede en-boy-yükseklik, ağırlık, sertlik, asitlik, pH suda çözülen kuru madde (SÇKM) ele alınmıştır. Çalışma, Malatya Kayısı Araştırma Enstitüsü arazilerinde, Hacıhaliloğlu çeşidi kayısı bahçesinde, 4 tekerrürlü ve her tekerrürde 2 ağaç olacak şekilde tesadüf blokları deneme desenine göre yürütülmüştür. Altı farklı toprak işleme yöntemi uygulanmıştır: (A) ilkbahar döneminde azaltılmış toprak işleme uygulaması, (B) ilkbahar ve sonbahar dönemlerinde azaltılmış toprak işleme uygulaması, (C) toprak işlemesiz yöntem, (D) toprak işlemesiz ağaç talaşı malçlama yöntemi, (E) toprak işlemesiz bitki sap-saman malçlama yöntemi ve (F) kontrol uygulamasıdır. Toprak işleme uygulamalarının meyve pomolojik özellikleri üzerine etkilerinin meyve en, boy, yükseklik, sertlik ve pH açısından önemli olduğu, meyve asitlik ve SÇKM değerleri açısından ise istatistiksel olarak önemli bir etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Meyve kalitesi açısından en önemli kriter olan meyve ağırlığı açısından incelendiğinde, istatistiksel olarak önemli olup iki grupta yer almıştır. B uygulaması 37.10 g ile ilk sırada yer alırken en düşük meyve ağırlığı 33.35 g ile D uygulaması olmuştur. Meyve verimi açısından toprak işleme uygulamalarının ağaç başına ve gövde kesit alanına göre verim üzerine etkisinin istatistiksel olarak önemli olmadığı görülmüştür. Meyve verim değerleri bakımından ağaç başı verimde en yüksek değer 213.08 kg ile C uygulamasında, en düşük ise 158.40 kg ile F uygulamasında elde edilmiştir. Gövde kesit alanına göre verim değerleri en yüksek (0.2825 g/cm2) D uygulamasında, en düşük ise (0.2187 g/cm2) F uygulamasında elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kayısı bahçesi, farklı toprak işleme, meyve pomolojik özellikleri, meyve verimi

The Effects of Tillage Methods on Apricot Fruit Characteristics and Yield

Öz

The aim of this study is to determine the effects of different tillage methods apllied on fruit characteristics and yield in the apricot orchards. Pomological characteristics of fruit (fruit-size-height, weight, hardness, acidity, pH, water soluble dry matter (amount of WSDM) were studied. Trials were carried out according to the randomized blocks design pattern with four replications and two apricot tress for each replica in the apricot garden of Hacıhaliloğlu type in the apricot orchards of Malatya Apricot Research Institute. Six different tillage methods were applied: (A) reduced tillage application during spring, (B) reduced tillage application during spring and autumn periods, (C) no-tillage method, (D) mulching method with no-tillage, (E) soil untreated plant sap-straw mulching method and (F) control application. The effects of soil tillage applications on fruit pomological characteristics; have important in terms of fruit width, height, hardness and pH, but fruit acidity and WSDM haven’t a statistically significant effect. When the fruit weight is considered as the most important criterion in terms of fruit quality, it was statistically significant and included in two groups. Application B was the first with 37.10 g, while the lowest fruit weight was 33.35 g in application D. When examined in terms of fruit yield, it was observed that the yield per tree and according to the cross-sectional area of the tillage applications were not statistically significant effect on yield. When the fruit yield values were examined, Application C was observed to have the highest value of tree yield as 213.08 kg per tree and the Application F was the lowest with 158.40 kg per tree. Yield values according to body cross-sectional area; The highest (0.2825 g cm2) in D application and the lowest (02187 g/cm2) was obtained in F application.

Anahtar Kelimeler

Apricot orchard, different tillage, fruit pomological characteristics, fruit yield

Kaynakça

• Anonim, (2016a). http://www.fao.org/faostat/en/#data/QC. (Erişim tarihi: 02.06.2018).
• Anonim, (2016b). TÜİK. Bitkisel üretim istatistikleri. www.tuik.gov.tr/bitkiselapp (Erişim tarihi: 02.06.2018).
• Asma, B. M., Colak, S., Akca, Y., Genc, C. (2007). Effect of fertilizer rate on the growth, yield and fruit characteristics of dried apricot (cv. Hacihaliloglu). Asian Journal of Plant Sciences, 6(4), 294-297.
• Asma, B. M., Öztürk, K. (2005). Analysis of morphological, pomological and yield characteristics of some apricot germlasm in Turkey. Genetic Resources and Crop Evolution, 52: 305-313.
• Asma, B. M. (2011). Her yönüyle Kayısı. 75-76. Uyum Ajans, Ankara.
• Atay, S., Şahin, S., Öztürk, K., Öztürk, B., Demirtaş, M. N. (2011). Organik ve konvansiyonel kayısı yetiştiriciliğinin meyve verim ve kalitesine etkisi. Alatarım, 10(1), 1-6.
• Cemeroğlu, B. (1992). Meyve ve Sebze İşleme Endüstrisinde Temel Analiz Metotları. 381 s. Biltav Yayınları, Ankara.
• Demirtas, M. N., Bolat, İ., Ercisli, S., Ikinci, A., Olmez, H., Sahin, M., Altindag, M., Celik, B. (2010). The effects of different pruning treatments on the growth, fruit quality and yield of 'Hacihaliloglu' apricot. Acta Sci. Pol., Hortorum Cultus 9(4), 2010, 183-192.
• Durgaç, C., Kaşka, N. (1995). Verim, kalite ve erkencilik bakımından Adana ekolojik koşullarına uyabilecek kayısı çeşitleri üzerinde araştırmalar. II. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Cilt 1, 154-158, Adana.
• Ercişli, S. (2009). Türkiye'de kayısı kültürü. Sci. Res. Denemeler, 4(8),715-719.
• Kirişci, V. (2001). Korumalı toprak işleme sistemleri ve uygulamaları. Ç.Ü. Ziraat Fakültesi, Tarım Makinaları Bölüm İçi Seminer Notları. Adana.
• Koçyiğit, R. (2008). Karasal ekosistemde karbon yönetimi ve önemi. GOÜ. Ziraat Fakültesi Dergisi, 25(1), 81-85.
• Miyake, H., Sugai, H., Iwao, K., Kitahara, N., Hatsuyama, M. (2001). Keeping vigor of "Nankou" Japanese apricot by cultivation using organic mulches. Wakayamaken Norin Suisan Sogo Gijutsu Senta Kenkyu Seika Joho, 53-54.
• Polat, A. A. (1999). Bazı yerli ve yabancı kökenli kayısı çeşitlerinin adana koşullarına uyumu üzerinde araştırmalar. (Yüksek lisans tezi). Ç. Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
• Singh, V. K., Singh, G., Bhriguvanshi, S. R. (2009). Effect of polyethylene mulch on soil nutrient level and root, leaf and fruiting characteristics of mango (Mangifera indica). Indian Journal of Agricultural Sciences, 79(6), 411-417.
• Stafne, E. T., Rohla, C. T., Carroll, B. L. (2009). Pecan shell mulch ımpact on 'Loring' peach tree establishment and first harvest. Horttechnology, 19(4), 775-780. DOI: 10.21273/HORTSCI.19.4.775.
• Szklarz, M., Radajewska, B. (2006). The effect of mulch type and pruning on growth and yielding of nectarine (Prunus persica L.) cv 'Fantasia'. Acta Scientiarum Polonorum Hortorum Cultus, 8(3), 45-52.
• Şahin, S., Yğit, T., Erdoğan, A., Öztürk, B., Şahiner, H., Özkan, N. (2018). Hacıhaliloğlu ve Kabaaşı kayısı çeşitlerinde klonal anaç kullanım imkanlarının araştırılması. TAGEM proje sonuç raporu. 15-17.
• Verma, M. L., Thaleur, B. C., Bhandan, A. R. (2007). Effect of drip irrigation and polyethylene mulch on yield, quality and water-use efficiency of peach cv., July Elberta. Indiana Horticulture, 64(4), 406-409.
• Westwood, M. N. (1978). Temperate zone pomology. W. H. Freeman and Company, San Francisco, 428 p.
• Yaman, B., Polat, A. (2013). Farklı malç tiplerinin kayısılarda erkencilik, meyve tutum oranları ve verim üzerine etkisi. Derim, 30(2), 22-41.
• Yanar, M. (2016). Bazı kayısı çeşit ve genotiplerinin fenolojik, morfolojik, pomolojik ve moleküler karakterizasyonu. (Yüksek lisans tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Hatay.