Detection of Fungi that Cause Seedling Root Rot in Cotton Planting Areas of Aydın Province Söke District and Determination of the Efficacy of Some Fungicides Against Seedling Root Rot Disease

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 2, 169 - 179, 17.12.2021

Shukhratjon Mamırov , Nuh Boyraz

Öz

This study was conducted in 2021 in major cotton growing areas in Söke district of Aydın province to determine the prevalence of factors causing seedling disease in cotton and to determine the effectiveness of biological and chemical fungicides against damping-off disease. Infected plant samples were collected by judgmental sampling method from cotton cultivation areas where cotton planting was intensive and fungal isolations were made in the laboratory. According to results of isolation studies, Rhizoctonia solani, Fusarium spp, Pythium spp. ve Macrophomina phaseolina have been isolated in the samples. When the obtained fungal isolates were evaluated in terms of isolate density, 52.17% of all isolates were Rhizoctonia solani, 34.78% Fusarium spp., 8.69% Pythium spp. and 4.34% Macrophomina phaseolina. Then R. solani was the most common fungus with 100% prevalence and was found all sampled fields. It was followed by Fusarium spp., Pythium spp. and M. phaseolina 66.66%, 16.66%, and 8.33% respectively. As a result of the experiment using three biological and two chemical preparations to determine their effectiveness in seedling root rot disease under field conditions, the lowest pre-emergence damping-off was obtained from Rizolex-T with a rate of 20.94%. Rizolex-T was followed by Dynasty CST with a 26.63% damping-off rate. The highest healthy plant emergence rate was Rizolex-T (75.17%), Dynasty CST (68.21%), Subtilex Foliar (64.22%), T-22 Planter Box + ERS (61.56%) and obtained from T-22 Planter Box (60.71%) applications. The least number of healthy plants were observed control plots (48.72%). Results obtained against soil-borne pathogens with application of the biological preparations by seed-coating method, it was concluded that it could be used as an alternative to chemical preparations.

Anahtar Kelimeler

Biofungicide, Damping-off, Fungicide, Cotton

Aydın İli Söke İlçesi Pamuk Ekim Alanlarında Fide Kök Çürüklüğüne Sebep Olan Fungusların Tespiti ve Bazı Fungisitlerin Fide Kök Çürüklüğü Hastalığına Karşı Etkinliğinin Belirlenmesi

Öz

Bu çalışma 2021 yılında pamuk üretiminin yoğun yapıldığı Aydın ilinin Söke ovasında fide kök çürüklüğü funguslarının yaygınlık oranlarını saptamak ve fide kök çürüklüğü hastalığına karşı bazı biyolojik ve kimyasal preparatların tarla koşullarında etkinliğinin araştırılması amacıyla yürütülmüştür. Yörede pamuk ekiminin yoğun yapıldığı ve daha önceki yıllarda çökerten hastalığının görüldüğü pamuk ekim alanlarından güdümlü örnekleme yöntemiyle hastalıklı bitki örnekleri toplanarak laboratuvarda fungal izolasyonları gerçekleştirilmiştir. Hastalıklı bitki örneklerinden yapılan izolasyonlar sonucu Rhizoctonia solani, Fusarium spp. Pythium spp. ve Macrophomina phaseolina gibi funguslar izole edilmişlerdir. Elde edilen fungal izolatlar izolat yoğunluklukları bakımından değerlendirildiğinde tüm izolatların %52.17’sini Rhizoctonia solani, %34.78’ini Fusarium spp., %8.69’unu Pythium spp. ve %4.34’ünü Macrophomina phaseolinia’nın oluşturduğu tespit edilmiştir. İzole edilen fungusların tarlalar bazında varlıkları dikkate alındığında Rhizoctonia solani’nin örnekleme yapılan tüm tarlalarda görüldüğü ve %100 yaygınlık oranı ile en yaygın fungus olduğu bulunmuştur. Rhizoctonia solani’yi %66.67, %16.67, %8.33 yaygınlık oranlarıyla sırasıyla Fusarium spp., Pythium spp. ve Macrophomina phaseolina’nın takip ettiği görülmüştür. Fide kök çürüklüğü hastalığına tarla koşullarında etkinliklerini saptamak amacıyla üç biyolojik ve iki kimyasal preparat kullanılarak yapılan deneme sonucunda en düşük çıkış öncesi çökerten %20.94’lük oranla Rizolex-T den elde edilmiştir. Rizolex-T’yi %26.63’lük çökerten oranıyla Dynasty CST takip etmiştir. En yüksek sağlıklı bitki çıkış oranı ise sırayla Rizolex-T (%75.17), Dynasty CST (%68.21), Subtilex Foliar (%64.22), T-22 Planter Box + ERS (%61.56) ve T-22 Planter Box (%60.71) uygulamalarından elde edilmiştir. En az sağlıklı bitki oranı ise %48.72’ile ilaçsız kontrol parsellerinde gözlenmiştir. Çalışmamız sonucunda, kaplama yöntemi ile tohuma uyguladığımız biyolojik preparatlardan, toprak kaynaklı patojenlere karşı umut verici sonuçlar elde edilmiş ve kimyasal preparatlara alternatif olarak kullanılabileceği kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Biyofungisit, Çökerten, Fungisit, Pamuk

Kaynakça

• Abo-Elyousr, K.A.M., Hashem, B.M., Ali, E.H. (2009). Integrated control of cotton root rot disease by mixing fungal biocontrol agents ve resistance inducers. Crop Protection 28: 295-301.
• Agrios, G.N. (1998). Plant Pathology, Third Edition, Academic Pres inc., XVI+803 pp., San Diego.
• Akpınar, M.Ö. (2008). Pamukta Fide Kök Çürüklüğü Etmenlerine Karşı Bazı Biyolojik Preparatların Etkinliğinin saptanması, Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi (Basılmamış), 78s. Aydın.
• Anonim, (2020a). USDA United States Department of Agriculture Foreign Agricultural Service. December 2020 Report, Cotton: World Markets ve Trade, 1-28. https://downloads.usda. library.cornell.edu/usda esmis/files/kp78gg36g/5m60rj41c/hh63tm60w/cotton1.pdf. Erişim Tarihi: 25.03.2021.
• Anonim, (2020b). TUİK Türkiye İsatatistik Kurumu. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=92&locale=tr. Erişim Tarihi: 07.04.2021.
• Anonim, (2021b). BKÜ Veri Tabanı, T.C Tarım ve Orman Bakanlığı Gıda ve Kontol Genel Müdürlüğü Bitki Koruma Ürünleri Daire Başkanlığı.
• Demir, G., Karcılıoğlu, A., Onan, E. (1999). Protection of cotton plants againts damping-off disease with rhizobacteria. J. Turkish. Phytopath., 28(3), 111-118.
• Devay, J.E. (2001). Seedling Diseases 13-14, in Eds., T.L. Kirkpatrick ve C.S. Rothrock “Compendium of Cotton Diseases” Second ed. APS Press, VII, 77.
• Elad, Y., Chet, I., Katan, J. (1980). Trichoderma harzianum: A biocontrol agent effective against Sclerotium rolfsii ve Rhizoctonia solani, The American Phytopathological Society № 2, 119-121.
• Erdoğan, O. (2018). Pamukta Görülen Toprak Kaynaklı Hastalıklara Karşı Biyolojik Mücadele, Nazilli Pamuk Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, Nazilli-Aydın/Turkey. https://muhaz.org/pamuk-larda-gorulen-toprak-kaynakli-hastaliklara-karsibiyoloji.html. Erişim Tarihi: 25.05.2021.
• Fichtner, S.M., Isakeit, T.A., Wheeler, H.W., Gannaway, J.R. (2005). Evaluation of several approaches to manage Meloidogyne incognita ve cotton seedling disease complexes in the high plains of Texas. J. Nematol. 37: 66-70.
• Fulton, N.D. Bollenbacher, K. (1958). Pathogenicity of Fungi Isolated from Diseases Cotton Seedlings, Phytopathology 48: 343 (Abs).
• Goulart, A.C.P. (2008). Effect of cotton seed treatment with fungicides in the control of Rhizoctonia solani seedling damping-off under greenhouse conditions. Tropical Plant Pathology, vol. 33, 5, 394-398.
• Gupta, G.K., Sharma, S.K., Ramteke, R. (2012). Biology, Epidemiology ve Management of the Pathogenic Fungus Macrophomina phaseolina (Tassi) Goid with Special Reference to Charcoal Rot of Soybean (Glycine max (L.) Merrill). J Phytopathol, 160: 167-180.
• Hillocks, R.J. (1997). Cotton ve Tropical Fibresin Soilborne Diseases of Tropical Crops eds R. J. Hillocks ve J.M. Waller, CAB International, 303-329.
• Howell, C.R., Garber, R.H., Batson, W.E. (1997). Field control of cotton seedling diseases with Trichoderma virens in combination with fungicide seed treatments, The Journal of Cotton Science 1:15-20.
• Kabaluk, J.T., Antonet, M.S., Mark, S.G., Stephanie, G.W. (2010). The use ve Regulation of Microbial Pesticides in Representative Jurisdictions Worldwide. IOBC Global. 99pp.
• Karcılıoğlu, A. (1976). Gediz Havzasında Pamuklarda Çökerten Yapan Fungal Etmenler, Zarar Derecesi ve Patojenisteleri Üzerinde Araştırmalar. Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Doktora Tezi (Basılmamış), 76s., İzmir.
• Koenning, S.K. (2016). Disease Managment in Cotton. Cotton Information. NC State University, Raleigh, NC 27695-7603.
• Lisker, N., Meiri, A. (1992). Control of Rhizoctonia solani damping-off in cotton by seed treatment with fungicidies, Crop Protection, 11(2), 155-159; 16 ref.
• Mohammad, A.K., Moawad R.O., Kamel A.A.E., Aly A.E. (2014). Bacillus-based biological control of cotton seedling disease complex, J. of Plant Protection Research., №: 4, 340-348.
• Nemli, T., 2003. Pamuk Hastalıkları ve Savaşım Yöntemleri. Pamukta Eğitim Semineri, s. 103-111, İzmir.
• Nemli, T., Sayar, İ. (2002). Aydın Söke Yöresinde Pamuk Hastalıklarının Yaygınlığı, Etmenlerinin ve Önleme Olanaklarının Araştırılması. Proje No: TARP-2535, V+57 TÜBİTAK-Ankara.
• Pleban, S., Ingel, F., Chet, I. (1995). Control of Rhizoctonia solani ve Sclerotium rolfsii in the greenhouse using endophytic Bacillus spp., Euro. Journal of Plant Pathology 101(6): 665-672.
• Rothrock, C.S., Buchanan, M.S. (2017). The seedling disease complex on cotton. In: Seeds ve Seedlings in Cotton. K. R. Reddy ve D. M. Oosterhuis, eds. Cotton Physiology Book Series, National Cotton Council of America. (In press).
• Rothrock, C.S., Winters, S.A., Miller, P.K., Gbur, E., Verhalen, L.M., Greenhagen, B.E., Isakeit, T.S., Batson, W.E., Jr., Bourland, F.M., Colyer, P.D., Wheeler, T.A., Kaufman, H.W. (2012). Importance of fungicide seed treatment ve environment on seedling diseases of cotton. Plant Dis. 96:1805-1817.
• Safuyazov, J.S., Mannanov, R.N., Sattarova, R.K. (1995). The use of bacterial antagonists for the control of cotton diseases, Field crops Research, Tashkent, 43. 1, 51-54: 9 ref.
• Saydam, C., Qureshi, S.H. (1979). The Effect of Nutrition ve Inoculum Density of Rhizoctonia solani Kuhn. On Damping off of Cotton Seedlings, J. Turkish Phytopathology 8: 2-3, 101-106.
• Temiz, M.G., Kurt, F., Öztürk, F. (2016). Combining Ability For Yield ve Fiber Quality Properties In A 7×7 Half-Diallel Cotton (Gossypium ssp.) Population. FEB Fresenius Environmental Bulletin, Vol 25-0: 12a p: 6120-6123.
• Tokel, D. (2021). Dünya Pamuk Tarımı ve Ekonomiye Katkısı, MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(2), 1022-1037.
• Yılmaz, Ö. (2009). Pamuk Alanlarında Çökertene Yol Açan Patojenlere Karşı Bazı İlaçların Etkinliğinin Saptanması. Ege Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi (Basılmamış), İzmir.