ORTAÖĞRETİMDE ÇAĞDAŞ FİZİK ÖĞRETİMİNİN ÖNEMİ VE NASIL OLMASI GEREKTİĞİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2012, Cilt: 7 Sayı: 1, 91 - 99, 01.03.2012

Ozan Soslu

Öz

Bu araştırmada fizik eğitiminin tanımı yapılarak, ortaöğretimde fizik öğretiminin önemi, gerekliliği, çocukların gelişimine sağladığı faydalar ve amaçları üzerinde durulmuştur. Fizik bilgisinin birey ve toplum yaşamı açısından getireceği yararlar düşünülerek, okullarda öğrencilerin fizik eğitimini en iyi biçimde almaları gerekmektedir. Ayrıca teknolojinin hızla geliştiği ve değiştiği günümüzde, insanların teknolojik gelişmeleri algılayıp yorumlayabilmesi için temel fizik eğitiminden geçirilmesinin gereğinden bahsedilmiş, etkili ve kalıcı bir fizik öğretiminin nasıl olması gerektiği üzerinde durulmuştur. Sonuç olarak fizik eğitiminin genel amaçlarına ulaşmada çağdaş fizik öğretimi ve öğretmenlerinin nasıl olması gerektiği üzerine bir değerlendirme yapılmış ve önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Fizik öğretimi, öğrenme-öğretme, öğretim stratejisi, teknoloji

AN EVALATION ABOUT THE IMPORTANCE OF CONTEMPORARY PHYSİCS EDUCATION AT ELEMANTARY SCHOOLS AND HOW THIS KIND OF PHYSİCS TEACHING MUST BE

Öz

In this article, the importance of physics teaching at secondary schools, its facilities for children’s growing up and its aims have been pointed out by describing physics teaching. The students are required to take the best physical education in schools thought to bring benefits in terms of individual and community life in the knowledge of physics. Also today, the technology has advanced and changed, ıt is mentioned the necessity of having basic physics education for people to detect and interpret technological development and ıt is told about how physics teaching should be effective and permanent. As a result, an assessment have been made on how Contemporary Physics teaching and teachers should be for achieving the general objectives of physical education.

Anahtar Kelimeler

Physics teaching, learning-teaching , teaching strategy, technology

Kaynakça

• Abbot, J. and Ryan, T. (1999). Constructing Knowledge, Reconsructing Schooling. Educational Leadership, November, 66-69.
• Akgün, Ş. (1995). Fen Bilgisi Öğretimi. Giresun: Akgün Yayınları.
• Aksu, M. (1990). Fen Eğitiminde Öğretmenin Değerlendirilmesi. Fizik Öğretiminde Çağdaş Gelişmeler Sempozyumu, Türk Fizik Vakfı, Ankara.
• Ayas, A. (1995). Fen Bilimleri Eğitiminde Program Geliştirme Ve Uygulama Teknikleri Üzerine Bir Çalışma: İki Çağdaş Yaklaşımın Değerlendirilmesi. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 149 -155.
• Böyük, U. ve Erol, M. (2008). Science Education Laboratories in Turkey: Difficulties and Proposals. International Journal on Hands-on Science, 1646-8937 online 1646- 8945, Received July 20, 2008; Accepted October 11, 2008.
• Çorlu, M. A., Özçelik, D. A., Özdaş, K., Ekrem, N. ve Şenyol, M. (1991). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Lisans Tamamlama Programı Fizik.
• Coştu, B., Ayas, A., Çalık, M., Ünal, S. ve Karataş, F.Ö. (2005). Fen Öğretmen Adaylarının Çözelti Hazırlama ve Laboratuar Malzemelerini Kullanma Yeterliliklerinin Belirlenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 65-72.
• Çepni, S., Akdeniz, A.R. ve Ayas, A. (1995). Fen Bilimleri Eğitiminde Laboratuarın Yeri ve Önemi III: Ülkemizde Laboratuar Uygulamaları ve Öneriler. Çağdaş Eğitim Dergisi, 206, 28-34.
• Gücüm, B. ve Kaptan, F. (1992). "Dünden Bugüne İlköğretim Fen Programları ve Öğretim" H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi. 8, ss. 249-258.
• Hartley J. & Davies I.K. (1978). Note-taking: A critical review. Programmed Learning and Educational Technology, V.15, 207-224. İşman, A., Baytekin, Ç., Balkan, F., Horzum, M.B. ve Kıyıcı, M. (2002). Fen Bilgisi eğitimi ve yapısalcı yaklaşım. Bilgi Teknolojileri Işığında Eğitim Sempozyumu, ODTÜ, Ankara.
• Kaptan, F. (1999). Fen Bilgisi Öğretimi. M.E.B. Yayınları Öğretmen Kitapları Dizisi, No: 204, İstanbul.
• Karamustafaoğlu, O. (2009). Fen ve Teknoloji Eğitiminde Temel Yönelimler. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 87-102.
• Küçükahmet, L. (2004). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. Ankara: Nobel Yayıncılık. MEB. (2000). İlköğretim okulu fen bilgisi dersi öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Nakipoğlu, C. ve Meriç, G. (2000). Genel Kimya Laboratuarlarında V-Diyagramı Kullanımı ve Uygulamaları. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2 (1).
• Önder, A. (2000). Yaşayarak Öğrenme İçin Eğitici Drama. 2.Baskı, İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Özdaş, K. (1991). Fizik Öğretimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları. Özel, M. (2004). Başarılı Bir Fizik Eğitimi İçin Stratejiler. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16, 79-88.
• Özoğlu, S. Ç. (1994). Bilim ve Eğitim İlişkileri. Türkiye Bilimler Akademisi, Ankara, 75-83.
• Yıldız, E., Aydoğdu, B., Akpınar, E. ve Ergin, Ö. (2006). Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Fen Deneylerinin Amaçlarına Yönelik Tutumları. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(2), Aralık.
• Zimmerman B.J. (1989). A social cognitive view of self regulated academic learning. Journal of Educational Psychology, 81, 329-339.