İlkokuma Yazma Öğretimi Dersinde Mikro Öğretim Uygulaması Örneği

Yıl 2017, Cilt: 12 Sayı: 23, 339 - 351, 28.06.2017

Seher Bayat Talip Öztürk

Öz

Bu çalışmada 2015-2016 eğitim öğretim yılında Ordu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Eğitimi anabilim dalı öğretmen adaylarının İlkokuma Yazma Öğretimi dersinde mikro öğretim başarı düzeylerini ve öğretmen adaylarının mikro öğretim uygulamalarına ilişkin görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada nitel ve nicel araştırma süreçlerini bir araya getiren “paralel karma yöntem” kullanılmıştır. Araştırmada nicel verilerin analizine betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Veriler gözlem yoluyla ve anket yoluyla elde edilmiştir. Elde edilen bulgulara göre, mikro öğretim uygulama başarı düzeyleri= 3.30 ortalama ile iyi düzeydedir. Araştırmanın bulgularından elde edilen öğretmen görüşlerine göre mikro öğretim uygulamalarının öğretmen yetiştirme alanına katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Mikro öğretim, Öğretmen yetiştirme, Sınıf öğretmenliği

Kaynakça

• Akyüz, H. İ., Pektaş, M., Kurnaz, M. A. & Memiş, E. K. (2014). Akıllı tahta kullanımlı mikro öğretim uygulamalarının fen bilgisi öğretmen adaylarının TBAP’larına ve akıllı tahta kullanıma yönelik algılarına etkisi. Cumhuriyet International Journal of Education, 3(1),1-14.
• Altuk, Y. G., Kaya, V. H. & Bahceci, D. (2012). A study on developing “microteaching scale” for student teachers. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 46, 2964-2969.
• Amobi, F. A. (2005). Preservice teachers’ reflectivity on the sequence and consequences of teaching actions in a microteaching experience. Teacher Education Quarterly. 32(1), 115-130.
• Bilen, K. (2014). Mikro öğretim tekniği ile öğretmen adaylarının öğretim davranışlarına ilişkin algılarının belirlenmesi, Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1). 181-203.
• Britzman, D. P. (2003). Practice makes practice. New York: State University of New York Press.
• Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin Türkiye'deki üç üniversitede durumu. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(18), 62-68.
• Çoban, A. (2015). Öğretmen eğitiminde mikro-öğretim ve farklı yaklaşımlar. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(53), 219-231.
• Creswell, J. W. (2008). Educational research planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. International Pearson Merril Prentice Hall.
• Demirel, Ö. (1999). Öğretim ilke ve yöntemleri öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi.
• Dilts, R. (1990). Changing beliefs systems. Capitola, CA: Meta-publications.
• Duban, N. & Kurtdede Fidan, N. (2015). Öğretmen Adaylarının Mikro-Öğretim Uygulamalarına Bakışı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(41), 949-959.
• Fernández, M. L. & Robinson, M. (2006). Prospective teachers’ perspectives on microteaching lesson study. Education, 127(2), 203-215.
• Fırat, M., Kabakçı Yurdakul, I., & Ersoy, A. (2014). Bir eğitim teknolojisi araştırmasına dayalı olarak karma yöntem araştırması deneyimi, Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi - Journal of Qualitative Research in Education, 2(1), 65-86.
• Goodman, J. (1986). University education courses and the professional preparation of teachers. Teaching and Teacher Education, 12 (2), 341-353.
• Gören, İ. (2003). Mikroöğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(24),56-63.
• Güney, K. (2008). Mikro-yansıtıcı öğretim yönteminin öğretmen adaylarının sunu performansı ve yaratıcı düşünmesine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı.
• Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M. & Doğar, Ç. (2005). Öğretmenlik uygulamalarında mikro öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 1-10.
• Hesapçıoğlu, M. (1998). Öğretim ilke ve yöntemleri, eğitim programları ve öğretimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım AŞ.
• Higgins, A. & Nicholl, H. (2003). The experiences of lecturers and students in the use of microteaching as a teaching strategy. Nurse Education in Practice, 3, 220-227.
• Karadağ, R. & Akkaya, A. (2013). İlk okuma yazma öğretimi dersinde mikro öğretim uygulamalarına ilişkin öğretmen adaylarının görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 39-59.
• Karataş, F. Ö. & Cengiz, C. (2016). Özel öğretim yöntemleri ıı dersinde gerçekleştirilen mikro-öğretim uygulamalarının kimya öğretmen adayları tarafından değerlendirilmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 565-584.
• Kazu, H. (1999). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretimin etkililiği. 4. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi, Anadolu Üniversitesi: Eskişehir.
• Köksal, N. & Demirel, Ö. (2008). Yansıtıcı düşünmenin öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulamalarına katkıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 189-203.
• Kpanja, E. (2001). A study of the effects of video tape recording in microteaching training. British Journal of Educational Technology, 32 (4), 483-486.
• Kuran, K. (2009). Mikro öğretimin öğretmenlik meslek bilgi ve becerilerinin kazanılmasına etkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 384-401.
• Küçükahmet, L. (2014). Öğretim ilke ve yöntemleri. (26. Basım) Nobel Yayıncılık: Ankara.
• Küçükoğlu, A., Köse, E., Taşgın, A., Yılmaz, B. Y. & Karademir, Ş. (2012). Mikro öğretim uygulamasının öğretim becerilerine etkisine ilişkin öğretmen adayı görüşleri. Journal of Educational Sciences Research. International e-Journal, 2(2), 19-32.
• Külahçı, S. G. (1994). Mikro-öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi II. değerlendirme. Eğitim ve Bilim, 18(92), 36-44.
• Orlich, D. C., Harder, J. R., Callahan, C. C., Kauchak, D. P., Pendergrass, R. A., Keogh, A. J. & Gibson, H. (1990). Teaching strategies. (Third Edition). Canada: Heat and Company.
• Schepens, A., Aelterman, A. & Vlerick, P. (2009). Student teachers' professional identity formation: between being born as a teacher and becoming one. Educational Studies, 35(4), 361-378.
• Semerci, Ç. (2011). Mikro Öğretim Uygulamalarının Çok Yüzeyli Rasch Ölçme Modeli ile Analizi. Eğitim ve Bilim, 36(161), 14-24.
• Sevim, S. (2013). Mikro-Öğretim Uygulamasının Öğretmen Adayları Gözüyle Değerlendirilmesi, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (2013) 303-313.
• Subramaniam, K. (2006). Creating a microteaching evaluation form: the needed evaluation criteria. Education, 126 (4), 666-667.
• Tavşancıl, E. & Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. Epsilon Yayınevi: İstanbul
• Uzunboylu, H. & Hürsen, Ç. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi. Wilkinson, G. A. (1996). Enhancing Microteaching through additional feedback from preservice administrators. Teaching and Teacher Education, 12, (2), 211-221.
• Wragg, E.C. (1998). An introduction to classroom observation. London: Routledge.
• Yıldırım, N. & Demirtaş, Z. (2008). Sınıf öğretmenliği bölümü ilk okuma ve yazma öğretimi dersine ilişkin bir öneri. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), 330-340.
• YÖK/Dünya Bankası. (1998). Hizmet öncesi öğretmen eğitimi. Ankara: Öğretmen Eğitimi Yayınları