Development of the Self-Regulated Learning Inventory for Primary School Fourth Grade Students: Validity and Reliability Study

Yıl 2019, Cilt: 14 Sayı: 28, 324 - 346, 31.12.2019

Halil Çokçalışkan Gönül Sakız Midrabi Cihangir Doğan

https://doi.org/10.35675/befdergi.487409

Öz

The purpose of this study was to develop an inventory for measuring self-regulated learning levels of fourth grade students. The data were collected from 520 primary school fourth grade students for validity and reliability purposes. Based on the findings, three scales called Forethought (12 items), Performance (11 items) and Self-reflection (12 items) were formed and together named as Self-regulated Learning Inventory (SLI). The factor loadings of the scales were between .52 and .73 and item-total test correlations ranged from .45 to .65. The variances of Forethought, Performance and Self-reflection Scales were 40%, 41%, and 44% and internal consistency coefficients were .86, .84, and .87, respectively. The scores of lower and upper groups of students at the 27% for all items of SLI were significantly different from each other. Additionally, the confirmatory factor analyses of the data which was obtained from a different sample consisted of 237 students showed that the fit between the data and the developed inventory was satisfactory.  In conclusion, it was determined that the SLI can be used in the field as a valid and reliable inventory.

İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerine Yönelik Özdüzenlemeli Öğrenme Envanteri’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu araştırmanın
amacı dördüncü sınıf öğrencilerinin özdüzenlemeli öğrenme düzeylerini
belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirmektir. Geçerlik ve güvenirlik
çalışmaları için 520 ilkokul dördüncü sınıf öğrencisinden veri toplanmıştır. Araştırma
sonucunda özdüzenlemeli öğrenme envanteri (ÖÖE) öndüşünme (12 madde), performans
(11 madde) ve özyansıtma (11 madde) ölçeklerinden oluşmuştur. Elde edilen
ölçeklerin faktör yükleri .52 ile .73 arasında, madde test korelasyonlarının ise
.45 ile .65 arasında değişmektedir. ÖÖE’nün öndüşünme, performans ve özyansıtma
ölçeklerinin açıkladıkları varyanlar sırasıyla % 40, % 41, % 44 ve iç tutarlık
katsayılarının ise sırasıyla .86, .84, .87 olduğu tespit edilmiştir. ÖÖE’nün
tüm maddeleri için %27’lik alt ve üst grupların ölçek puanları arasında anlamlı
fark elde edilmiştir. Ayrıca 237 kişilik farklı bir örneklem üzerinde
gerçekleştirilen doğrulayıcı faktör analizi sonucunda tespit edilen yapının
uyum indeklerinin iyi düzeyde olduğu görülmüştür. Bu sonuçlar neticesinde
ÖÖE’nün geçerli ve güvenilir bir envanter olarak kullanılabileceğine karar
verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Özdüzenlemeli öğrenme, motivasyonel inançlar, güdülenme, ölçek geliştirme, geçerlik ve güvenirlik

Kaynakça

• Adagideli, F. H. (2013). Investigation of young children's metacognitive and self - regulatory abilities in mathematics activities. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Psikoloji Anabilim Dalı, İstanbul.
• Adagideli, F. H. (2018). Okul öncesi çocuklarının ilkokula hazır bulunuşluklarının yordayıcısı olarak öz-düzenleme becerilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Okul Öncesi Öğretmenliği Bilim Dalı, İstanbul.
• Altun, S., & Erden, M. (2006). Öğrenmede Motive Edici Stratejiler Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Edu 7, 2(1), 1-16.
• Arslan, S., & Gelişli, Y. (2015). Algılanan Öz-Düzenleme Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Sakarya University Journal of Education, 5(3), 67-74. doi:10.19126/suje.91303
• Bandura, A. (1991). Social cognitive theory of self-regulation. Organizational Behavior and Human Decision Processes, 50(2), 248-287. doi:10.1016/0749-5978(91)90022-L
• Bayındır, D., Ural, O. (2016). Development of the Self-Regulation Skills Scale. International Online Journal of Educational Sciences, 8(4), 119-132.
• Böke, K. (2009). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Alfa Yayıncılık.
• Brown, J. M., Miller, W. R., & Lawendowski, L. A. (1999). The Self-Regulation Questionnaire. L. Vandecreek, & T. L. Jackson içinde, Innovations in Clinical Practice: A Sourcebook (s. 281-292). Sarasota FL: Professional Resource Press.
• Büyüköztürk, Ş. (2018). Sosyal Bilimler için Veri Analizi El Kitabı İstatistik, Araştırma Deseni SPSS Uygulamaları ve Yorum (24. b.). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Büyüköztürk, Ş., Akgün, Ö. E., Özkahveci, Ö., & Demirel, F. (2004). Güdülenme ve Öğrenme Stratejileri Ölçeğinin Türkçe Formunun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2), 207-239.
• Çelik, E. (2017). Problem Çözme Sürecinde Üstbilişsel Özdüzenleme Ölçeği (ÜÖÖ): Türkçe Formu İçin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Psikoloji Çalışmalar, 37(1), 53-71.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2016). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: spss ve lisrel uygulamalar (4. b). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
• Demiraslan Çevik, Y., Haşlaman, T., Kuşkaya Mumcu, F., & Gökçearslan, Ş. (2015). Özdüzenlemenin Dikkat Kontrolü Boyutu: Bir Ölçek Uyarlama Çalışması. Başkent University Journal Of Education, 2(2), 229-238.
• Diehl, M., Semegon, A. B., & Schwarzer, R. (2006). Assessing Attention Control in Goal Pursuit: A Component of Dispositional Self-Regulation. Journal of Personality Assessment, 86(3), 306-317. doi:10.1207/s15327752jpa8603_06
• Doğan, M. F. (2015). Çocukların Öz-düzenlemeli Öğrenmeyi Kullanımı Envanteri’nin Türkçeye Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Ana Bilim Dalı Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı, Çanakkale.
• Erkuş, A. (2017). Davranış Bilimleri İçin Bilimsel Araştırma Süreci (5. b.). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Erturan İlker, G., Arslan, Y., & Demirhan, G. (2014). Öğrenmeye İlişkin Motivasyonel Stratejiler Ölçeği’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Kuram ve Uygulamda Eğitim Bilimleri, 14(3), 821-833. doi:10.12738/estp.2014.3.1871
• Eryılmaz, S., & Uluyol, Ç. (2015). 21. yüzyıl becerileri ışığında FATİH projesi değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi Gazi eğitim Fakültesi Dergisi, 209-229.
• Ilgaz, G., & Gül, A. (2014). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Fen ve Teknoloji Dersi Öz-Düzenlemeli Öğrenme Stratejilerinin İncelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(1), 261-287. doi: 10.7822/egt207
• İsrael, E. (2007). Özdüzenleme Eğitimi, Fen Başarısı ve Özyeterlilik. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı, İzmir.
• Kadıoğlu, C., Uzuntiryaki, E., & Çapa Aydın, Y. (2011). Development of Self-Regulatory Strategies Scale (SRSS). Education and Science, 36(160), 11-23.
• Kalaycı, Ş. (2016). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistiktik teknikleri (7. Baskı). Ankara: Asil Yayıncılık.
• Montalvo, F. T., & Torres, M. G. (2004). Self-Regulated Learning: Current and Future Directions. Electronic Journal of Research In Educational Psychology, 2(1), 1-34.
• Pintrich, P. R., & De Groot, E. V. (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82(1), 33-40. doi:10.1037/0022-0663.82.1.33
• Pintrich, P. R., Smith, D. A., Garcia, T., & McKeachie, W. J. (1991). A Manual for the Use of the Motivated Strategies for Learning Questionnaire (MSLQ). (Technical Rep. No. 91-B- 004), Ann Arbor, MI: University of Michigan.
• Polnariev, B. A. (2006). Dynamics of preschoolers self-regulation: viewed through the lens of conflict resolution strategies during peer free-play. New York: The City University of New York.
• Risemberg, R., & Zimmerman, B. J. (1992). Self-regulated learning in gifted students. Roeper Review: A Journal on Gifted Education, 15(2), 98-101. doi:10.1080/02783199209553476
• Sakız, G., & Özdemir, İ. E. (2014). Öz düzenleme ve öz düzenlemeli öğrenme: Kuramsal bakış. G. Sakız, (Ed.) Öz düzenleme: Öğrenmeden öğretime özdüzenleme davranışlarının gelişimi, stratejiler ve öneriler içinde (s. 2-23). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Türkmen, H. (2004). Öğrenmede öz-düzenleme yetkinlik algısına ilişkin bir ölçek geliştirme çalışması. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Adana.
• Uygun, M., Aktürkoğlu, B., & Dedeoğlu, H. (2014, Autumn). Öz düzenleme stratejisi gelişimi öğretiminin yazılı anlatıma, yazmaya yönelik öz düzenleme becerisine ve tutuma etkisi. The Journal of Academic Social Science Studies(28), 131-156. doi:10.9761/JASSS2518
• Üredi, I. (2005). Algılanan anne baba tutumlarının ilköğretim 8. sınıf öğrencilerinin öz düzenleyici öğrenme stratejileri ve motivasyonel inançları üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Vandevelde, S., Van Keer, H., & Rosseel, Y. (2013). Measuring the complexity of upper primary school children’s self-regulated learning: A multi-component approach. Contemporary Educational Psychology, 38(4), 407-425.
• Winne, P. H. (1996). A metacognitive view of individual differences in self-regulated learning. Learning and Individual Differences, 8(4), 327-353. doi:10.1016/S1041-6080(96)90022-9
• Zimmerman, B. J. (2000). Attaining self-regulation: A social cognitive perspective. M. Boekaerts, P. R. Pintrich, & M. Zeidner içinde, Handbook of self-regulation (s. 13-39). San Diego: CA: Academic Press.
• Zimmerman, B. J., & Bandura, A. (1994). Impact of self-regulatory influences on writing course attainment. American Educational Research Journal, 31(4), 845-862. doi:10.2307/1163397